Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει την έναρξη και το χτίσιμο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ως αυτόνομης επιστήμης που συνομιλεί με τις όμορες ιατρικές ειδικότητες, μέσα από την αυτοβιογραφία ενός επιστήμονα ταγμένου σε ένα καθήκον που απαιτεί ταυτόχρονα επιστημονική συγκρότηση και ηθικό άξονα: εκείνο της γέννησης ανθρώπων.

Βόλος, Θεσσαλονίκη, Αθήνα -και σαν καθρέφτης Galleria d’Italia του Μιλάνου. Ένα κρεβάτι για να περάσει ο ήρωας τη νύχτα του, που μέσα του δεν είναι παρά το κρεβάτι του πατρικού του. Κι ένα κρεβάτι για να αποδείξει ο άλλος ήρωας ότι τα φάρμακα δεν ανέστειλαν τη σεξουαλικότητά του, κι ότι κρατάει ακόμα τη φλόγα και τη δύναμη της νιότης του. Δύο αφηγήματα για τον χρόνο που όσο περνάει εμείς επιστρέφουμε.

Το βιβλίο ζωντανεύει τη γνωστή ιστορία της κυρά Φροσύνης και του Αλή Πασά ξετυλίγοντας ένα περίπλοκο και συναρπαστικό κουβάρι όπου ιστορία, λαογραφία, ήθη και αισθήματα μπλέκονται με ποικίλες δυναμικές και περίπλοκες αιχμές. Λίγες αφηγήσεις εξακολουθούν να μαγνητίζουν με την ίδια ένταση όσα χρόνια και να περάσουν και κατέχουν τόσο ισχυρή θέση στο συλλογικό μας ασυνείδητο.

Η χειρουργική στο παρόν βιβλίο δείχνεται στην πολυπλοκότητά της με έναν τρόπο που εκπλήσσει, καθώς ξεδιπλώνει την ιστορική, την πολιτική, τη φιλοσοφική, την ηθική της διάσταση - και το αποτέλεσμα είναι να διεκδικεί, μέσα από την οξεία ματιά του συγγραφέα, τη θέση της ανάμεσα στις μεγάλες τέχνες του ανθρώπου. Το βιβλίο δείχνει πώς μια ξεχασμένη, συνολική, ανθρωπιστική ματιά στα πράγματα, κληρονομιά της αρχαιότητας, μπορεί ν’ αποκαλύψει την κρυμμένη τους ουσία.

Στο βιβλίο αυτό τίθεται εκ νέου το ερώτημα σχετικά με τη σχέση ψυχικής νόσου και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ο συγγραφέας επιχειρεί μια ανασκόπηση που εκκινεί από τις απαρχές τις τέχνης, στα σπήλαια της ανατολικής Αφρικής, αναζητώντας εκείνο που είναι κρυμμένο βαθιά στον ανθρώπινο νου και ψυχισμό, και διερωτάται εάν η ψύχωση απελευθερώνει αυτές τις αθέατες ή λογοκριμένες πλευρές του ασυνειδήτου. Βάσει, εξάλλου, των τελευταίων πορισμάτων της εξελικτικής βιολογίας καταπιάνεται και με τη σχέση που έχει η τέχνη με την ίδια την επιβίωση των όντων.

Τα κείμενα του παρόντος τόμου καλύπτουν μια ευρύτατη θεματολογία και γράφτηκαν με ποικίλες αφορμές πολιτικών, κοινωνικών ή επιστημονικών γεγονότων. Ο τίτλος στοχεύει αφενός στη συγκρότηση ομόκεντρων στοχαστικών κύκλων που συγκροτούν έναν συλλογισμό ή μια εκ νέου θεώρηση παλαιών ερωτημάτων, και αφετέρου στην υπενθύμιση ότι η σκέψη οφείλει να παραμένει ελεύθερη και, ταυτόχρονα, να εμπεριέχει την ίδια της την ελευθερία.

Οι πρώτες βοήθειες, παρ’ ότι παραδοσιακά βρίσκονταν στο εκπαιδευτικό κέντρο των επιστημών υγείας, φαίνεται να χρειάζονται ολοένα και μεγαλύτερη υποστήριξη από τους επιστήμονες, σε μια εποχή που η Ιατρική, με τη μεσολάβηση της τεχνολογίας, απομακρύνεται από την επαφή με το σώμα. Η παρούσα έκδοση ανανεώνει το κλασικό πλέον βιβλίο του Αναστάσιου Γερμενή, ενσωματώνει τη σύγχρονη γνώση και φιλοδοξεί να συνεχίσει να αποτελεί το πλέον έγκυρο και ασφαλές βοήθημα για τους επαγγελματίες υγείας.

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί μια αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο της εμπειρίας του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου από την πλευρά της ασθενούς, μια οπτική που δεν έχουμε συνηθίσει καθώς δεν ανήκει στη δικαιοδοσία της ιατρικής, αλλά που -ωστόσο- συμπληρώνει και αναδεικνύει την πολυπλοκότητα, την έκπληξη και την ποικιλομορφία της ανθρώπινης εμπειρίας.

Το παρόν βιβλίο στοχεύει στο να παρουσιάσει την εμμηνόπαυση όχι σαν ένα πέρας αλλά σαν μια δυνατότητα για ωρίμανση και νέα ξεκινήματα. Αναλύοντας τη βιολογική και ψυχολογική πολυπλοκότητα της κρίσιμης αυτής φάσης στη ζωή μιας γυναίκας, και παρουσιάζοντας τις προτάσεις της επιστήμης στη διαχείριση των συμπτωμάτων, φιλοδοξεί να αμβλύνει το άγχος και την ανησυχία των γυναικών που στέκονται μπροστά σε ένα καθ’ όλα φυσιολογικό στάδιο της ζωής.

Ο παρών οδηγός για τη χρόνια νεφρική νόσο και την αντιμετώπισή της, αποτελεί ένα χρηστικό και πολύτιμο εργαλείο για τους ασθενείς και τους οικείους του. Ενημερώνει για το προτελικό και τελικό στάδιο της χρόνιας νεφρικής νόσου, τις επιλογές που έχει ο ασθενής, καθώς και τις δυνατότητες εξατομικευμένης θεραπείας που υπάρχουν. Σκοπός του είναι η επαρκής και αξιόπιστη πληροφόρηση γύρω από το σημαντικό αυτό ζήτημα, και η συνακόλουθη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Ο συγκεκριμένος οδηγός αποτελεί έναν απλό, σύγχρονο και δομημένο οδηγό για τον τρόπο που συντάσσεται μια ερευνητική πρόταση, παρέχοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο ενδιαφερόμενος παρουσιάζει με έγκυρο τρόπο την ιδέα, τη μέθοδο και τη στόχευση του επιστημονικού του ενδιαφέροντος. Παρέχει επίσης λεπτομερείς συμβουλές και διαδικτυακούς συνδέσμους για επιμέρους ζητήματα, όπως η βιβλιογραφία και οι αναφορές.

Η Απευαισθητοποίηση και Επανεπεξεργασία μέσω Οφθαλμικών Κινήσεων (EMDR) παραμένει σχετικά άγνωστη στη χώρα μας, παρότι μετράει αρκετές δεκαετίες και η αποτελεσματικότητά της προσελκύει σοβαρούς θεραπευτές και μελετητές διεθνώς. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια αναλυτική, προσιτή και ταυτόχρονα βαθειά και φιλόδοξη εισαγωγή στη μέθοδο, καταδεικνύοντας τόσο το επιστημονικό της υπόβαθρο όσο και την αποτελεσματικότητά της σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Το παρόν βιβλίο διεκδικεί εκ μέρους της Μαιευτικής την τοποθέτησή της στον χώρο της Ιστορίας και Φιλοσοφίας των επιστημών, συνδέοντάς τη με καταγωγικά και ριζικά ζητήματα της ανθρώπινης ιστορίας. Χωρίς να αναλώνεται σε θεωρητικές αναζητήσεις οι οποίες απομακρύνονται από την καθ’ ημέρα πράξη, και ενσωματώνοντας ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας, προτείνει μια προσβάσιμη και στιβαρή εισαγωγή για τη Μαία και τον Μαιευτή που επιθυμεί να αναζητήσει ένα βαθύτερο νόημα στο πεδίο του.

Τα άτομα με ιδιαίτερη ευαισθησία αποτελούν μια μεγάλη κατηγορία ανάμεσά μας, η οποία ωστόσο αγνοείται ως τέτοια, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζονται ως εσωστρεφή, μονόχνοτα, αγχώδη, με χαμηλή λειτουργικότητα και αδυναμία να πάρουν αποφάσεις. Το βιβλίο αυτό εστιάζει στα πολλά και πλούσια χαρακτηριστικά των ευαίσθητων ανθρώπων, αποκαλύπτοντας έναν παράλληλο κόσμο πλούσιο και χρήσιμο για όλους μας και φιλοδοξεί να θέσει υπό αμφισβήτηση την τάση μας να χαρακτηρίζουμε και να απομονώνουμε εύκολα το διαφορετικό.

Στο μελέτημα παρουσιάζονται ταυτίσεις διασήμων καλλιτεχνών οι οποίες, ανάλογα με την ποιότητα και την έντασή τους, είτε είχαν ευεργετική επίδραση στο ταλέντο των δημιουργών ή, αντίθετα, τους οδήγησαν στην ψυχική αστάθεια και την απομόνωση.

Ο καπετάν-Γιάννης και η ιστορία του αποτελούν την πολύτιμη, λόγω της σπανιότητάς της, μείξη μιας ιστορίας που εκκινεί -και γι’ αυτό ορίζεται- από ένα μικρό χωριό της Εύβοιας, και μιας εικόνας μεγαλύτερης που αφορά την ταραγμένη ελληνική ιστορία του περασμένου αιώνα. Ακριβώς γι’ αυτό, παρ’ όλο τον ανοίκειο χαρακτήρα που έχει για μας μια μικρή κοινότητα του παρελθόντος -ή και ακριβώς γι’ αυτό- μοιάζει να καθρεφτίζει τον πραγματικό συλλογικό μας εαυτό.

Στο παρόν βιβλίο η συγγραφέας παρουσιάζει με συγκινητικά προσωπικό τόνο και εξομολογητική τόλμη τη μακρά ιστορία της πανεπιστημιακής της ζωής, υφασμένη με προσωπικά και πολιτικά γεγονότα, εσωτερικές διακυμάνσεις, απογοητεύσεις και νέα ξεκινήματα. Πετυχαίνει κάτι που δύσκολα επιτυγχάνεται -να κάνει τις πανεπιστημιακές αίθουσες, τους διαδρόμους, τα γραφεία και τα εργαστήρια να σφύζουν από ζωή με μεγάλο ενδιαφέρον ακόμα και για τον μη ειδικό αναγνώστη.

Η τέχνη και οι διάφορες εκφράσεις της, είτε μιλάμε για τη μουσική είτε για τον χορό είτε για το δράμα ή τις τέχνες του λόγου, φαίνεται να απευθύνονται σε μια πιο πρώιμη περίοδο του ανθρώπου, όπου ο λόγος δεν είχε ακόμα χειραφετηθεί αλλά αποτελούσε μέρος μιας υποκειμενικής εμπειρίας η οποία συμπύκνωνε συναίσθημα, αίσθηση, λόγο σε ένα ενιαίο σύνολο. Αυτή είναι μια από τις πολλές αδέξιες απόπειρές μας να περιγράψουμε την καταλυτική επίδραση που έχει ένα έργο τέχνης στο σύνολο του ψυχισμού και των αισθήσεων. Το βιβλίο αυτό, μοναδικό στην ελληνική βιβλιογραφία, παρουσιάζει τη...

Μέσα από την αφήγηση της επαγγελματικής της πορείας ως παιδοψυχιάτρου, η συγγραφέας ξεδιπλώνει την ιστορία της ελληνικής ψυχιατρικής και παιδοψυχιατρικής των τελευταίων δεκαετιών. Χάρη στην ενσωμάτωση των ιστοριών από παιδιά που συνάντησε όλα αυτά τα χρόνια, η αφήγηση αποκτά έναν έντονα προσωπικό τόνο, που όχι μόνο δεν αφαιρεί τίποτα από την αξιοπιστία της, αλλά αντίθετα βαθαίνει το θέμα του βιβλίου επιβεβαιώνοντας ότι ιστορίες θεσμών χωρίς τις ιστορίες ανθρώπων δεν νοούνται, πολλώ δε μάλλον στον χώρο της ψυχικής υγείας.