Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο παρών δεύτερος τόμος της "Βυζαντινής Φιλολογίας" συνεχίζει τον πρώτο και καλύπτει την περίοδο από τον Ιουστινιανό έως τον Φώτιο (527-900 περίπου). Τροποποιώντας τον αρχικό σχεδιασμό του, που προέβλεπε ως όριο του Β΄ τόμου το 1204, ο συγγραφέας έκρινε πραγματικό όριο στην εξέλιξη των βυζαντινών γραμμάτων και της καθόλου πνευματικής ζωής του μεσοβυζαντινού κόσμου είναι ο πατριάρχης Φώτιος. Η παρουσία του στο στερέωμα του Βυζαντίου και η πολυδιάστατη δράση του (πολιτική , εκκλησιαστική, πνευματική), οριοθετεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο ή γεγονός την ιστορία της...

Η βυζαντινή θρησκευτική ποίηση και υμνογραφία είναι ένας από τους τέσσερις κύκλους υποχρεωτικών μαθημάτων της Βυζαντινής Φιλολογίας στο πρόγραμμα του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Καθώς δεν υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία ανάλογο βοήθημα, και για να εξυπηρετήσω τους φοιτητές μου, οργάνωσα την ύλη του μαθήματος σε ένα εύχρηστο, περιεκτικό και εύληπτο εγχειρίδιο, που αποτελεί τη βάση των παραδόσεών μου. Το εγχειρίδιο αυτό περιλαμβάνει σύντομα γραμματολογικά σημειώματα για πρόσωπα και θέματα της υμνογραφίας και ένα μικρό ανθολόγιο βυζαντινών θρησκευτικών ποι...

Ο παρών τόμος της "Βυζαντινής φιλολογίας" είναι ο πρώτος στη σχεδιαζόμενη τρίτομη έκδοση του όλου έργου. Αρχίζοντας από τους προδρόμους συγγραφείς των προβυζαντινών χρόνων και παρουσιάζοντας παράλληλα τα πρόσωπα και τα έργα της εθνικής και της χριστιανικής γραμματείας των πρώιμων βυζαντινών αιώνων σε μορφή προσωπογραφικής ανθολογίας, ο συγγραφέας αποσκοπεί στο να δώσει μια κατά το δυνατόν πλήρη εικόνα της ελληνόγλωσσης γραμματείας, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη ιστορική περίοδο, όπως είναι εκείνη της μετάβασης από την αρχαία στη βυζαντινή εποχή. Ξεκινώντας από την αρχή ότι τα π...

"Κρήτη τις γαια έστι, μέσω ενί οίνοπι πόντω, καλή και πίειρα, περίρρυτος· εν δ' άνθρωποι πολλοί, απειρέσιοι, και εννήκοντα πόληες" (Ομήρου Οδύσσεια Τ, 172-174) "Φυλή αληθινά αξιοθαύμαστη, που έμαθε να διατηρεί εις πείσμα των περιπετειών σαράντα αιώνων αλώβητα τα εθνικά χαρακτηριστικά και την καθαρή γλώσσα της: ανδρεία, ανάμεικτη με το αίσθημα της ανεξαρτησίας, που συχνά βρίσκεται κοντά στην απείθεια, ευφυία ζωηρή, φλογερή φαντασία, γλώσσα γεμάτη εικόνες, αυθόρμητη και ανεπιτήδευτη, αγάπη στην κάθε μορφή περιπέτεια, ακατανίκητη ελευθερίας, που συμπορεύεται με την ακόρε...