Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τις πολλές πτυχές του φροϋδικού έργου (θεραπευτική, πολιτισμική, μεταψυχολογική κ.ά.) αυτή που εκπροσωπείται σε τούτο το βιβλίο είναι, σίγουρα, η πιο προσιτή, η πιο δημοφιλής, η πιο διασκεδαστική και η πιο φαινομενικά αθώα. Διότι ο συγγραφέας εστιάζει στην καθημερινή ζωή όλων μας, τόσο των ασθενών όσο και των λεγόμενων υγιών. Μετά τον Φρόυντ όμως, λάθη, παραλείψεις, παραγραμματισμοί, άστοχες κινήσεις, ακόμη και παραπατήματα, δεν θα είναι πια όσο αθώα πιστευόταν. Δεν είναι απλώς αποτελέσματα απροσεξίας και χαλαρότητας. Τα βαθύτερα κίνητρά μας δείχνουν ότι το ασυνείδητο κ...

Γιατί το άτομο εκδηλώνει μέσα στο πλήθος ιδιότητες που δεν εμφανίζει όταν είναι και δρα μόνο του; Γιατί υπό την επίδραση της μάζας, για παράδειγμα, οι νοητικές του ικανότητες υποχωρούν, έχει ακραίες συναισθηματικές αντιδράσεις ή επιδεικνύει ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση; Αυτό θεωρεί ο Φρόυντ ως το ουσιώδες ερώτημα μιας ψυχολογίας των μαζών. Και δεν ασχολείται μαζί του μόνο επειδή τα «μαζικά φαινόμενα» αρχίζουν να δεσπόζουν στην κοινωνία της εποχής του, ούτε επειδή στην ώριμη περίοδο της σκέψης του φιλοδοξεί να διαμορφώσει μιας ευρύτερη ανθρωπογνωστική προσέγγιση, πέρα από τη...

Στο βιβλίο αυτό βρίσκονται συγκεντρωμένα κείμενα που σχολιάζουν όψεις της καθημερινής ζωής έτσι όπως την έζησα τα τελευταία 8 χρόνια. Τα περισσότερα από αυτά είναι από τα "Νέα" και ορισμένα από το "Βήμα της Κυριακής". Η τρέλα, ο θάνατος, ο έρωτας, η καταστροφή, η ειρωνεία, η φάρσα, ο όλεθρος, η γοητεία, η μιζέρια της κάθε μέρας, έτσι όπως αποτυπώθηκαν στο βλέμμα μου, αποτελούν τον συνεκτικό ιστό που διαπερνά το διάσπαρτο περιεχόμενο των σελίδων. Κείμενα υποκειμενικά, αποσπασματικά, αντιφατικά ίσως και περιττά -όπως άλλωστε και η ίδια η καθημερινότητα που τα ενέπνευσε-, π...

Δείγμα γραφής: ΠΟΡΕΥΣΕΙΣ Απ' τα όμορφα ύδατα στις κολάσεις επίγειες και στους παραδείσους. Από ατραπούς μυστικές στις μικρές γαλάζιες οπές με σημαίες πολύχρωμες πονηρών Οδυσσέων. Ατελείωτοι πλόες πλοηγών και νόστων δίψα και πείνα και ιλασμοί Ύλαξον, ύλαξον! Για τον στόχο χρειάζονται υπερωρίες της όρασης

Στο βιβλίο αυτό ο Κριστιάν Μετς αναλύει τον κινηματογράφο με τα εργαλεία της ψυχανάλυσης, τα οποία συνδυάζει με τις κατακτήσεις της σύγχρονης γλωσσολογίας, χωρίς να παραγνωρίζει την κοινωνικοϊστορική πραγματικότητα στην οποία ριζώνει ο κινηματογράφος ως θεσμός. Αναγνωρίζοντας τη σημασία που μπορεί να έχουν οι ψυχαναλυτικές μελέτες της υπόθεσης, των ηρώων ή των δημιουργών μιας ταινίας, ο συγγραφέας προχωρά στη μελέτη φαινομένων που διέπουν την τελετουργία της παρακολούθησης μιας ταινίας: ταύτιση, επιδειξιομανία και ηδονοβλεψία, προδιάθεση πίστης και ευπιστίας έναντι της ι...

Ο τίτλος του τόμου αυτού -από το φερώνυμο δοκίμιο που περιέχει- δεν παραπέμπει σε μια ουμανιστικής εμπνεύσεως ψυχοπαιδαγωγική ούτε σε μια καταγγελία της κακοποίησης των παιδιών. Για τη φροϋδική αντίληψη, απεναντίας, το ξύλο μέσα στη διανθρώπινη συνάντηση γίνεται ένα μέσο για να κυλήσει η τριχοειδής ροή της επιθυμίας. Το ξύλο βγαίνει από τον "παράδεισο" της ηδονής ή από την "κόλαση" του ασυνειδήτου, και γίνεται η πανούργα εκείνη βελόνα που, ξετυλίγοντας το κουβάρι των σαδομαζοχιστικών φαντασιώσεων, θα πλέξει το αίτημα της αγάπης ανάμεσα στα παιδιά και στους γονείς. Οπότε δεν...

Αυτό που είδα - το είπα τρέλα / Έτσι έμεινε. Απερίγραπτο / Στην άκρη των χειλιών μου / Και η φωνή μου - ένα ρίγος / σφυρίζει ξέψυχα

Σ' αυτή την πλήρως αναθεωρημένη έκδοση του επιτυχημένου του βιβλίου, ο Paul Thompson καθορίζει τους σκοπούς της προφορικής ιστορίας μέσω του ίδιου της του παρελθόντος και αποτιμά τα πρόσφατα επιτεύγματα αυτού του διεθνούς κινήματος. Αμφισβητεί μύθους της παραδοσιακής ιστορικής έρευνας και μελετά τη χρήση των προφορικών πηγών από τον ιστορικό. Ο συγγραφέας δίνει συμβουλές σχετικά με τον τρόπο σχεδιασμού μιας έρευνας, μελετά την εγκυρότητα των στοιχείων προφορικής ιστορίας, αξιολογεί το περιεχόμενο της εξέλιξης των ιστορικών μελετών λαμβάνοντας υπ' όψιν την κοινωνική τους λει...

Η εξωτερική βιογραφία του Sigmund Freud - σε αντίθεση με την εσωτερική του, η οποία φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του τραγικού - δεν ήταν, αν τη δει κανείς συνολικά, ούτε πολύ ασυνήθιστη ούτε πολύ θεαματική. Δέκα χρόνια πριν από τον θάνατο του εξήγησε ενώπιον του Edward Bernay ότι η ζωή του "κύλησε εξαιρετικά ήσυχα και χωρίς περιεχόμενο, και με λίγα στοιχεία προς ταξινόμηση". Ο βιογράφος του Freud, ο Peter Gay, συμπλήρωσε αυτή τη δήλωση με τρόπο λακωνικό: "Γεννήθηκε, σπούδασε, ταξίδεψε, παντρεύτηκε, άσκησε την ιατρική, έκανε τις διαλέξεις του, δημοσίευσε, συγκρούστηκε, γέρασε...

Πώς ορίζει ο Φουκώ την "όραση" και την "ομιλία", για να σχηματίσει μια νέα σύλληψη της Γνώσης; Τι είναι, υπό αυτήν την έννοια, η απόφανση, εν αντιθέσει προς τις λέξεις, τις φράσεις, τις προτάσεις; Με ποιον τρόπο προσδιορίζει ο Φουκώ τις σχέσεις δυνάμεων, για να σχηματίσει μια νέα σύλληψη για την Εξουσία; Γιατί χρειάζεται ένας τρίτος άξονας, που μας επιτρέπει να "διαβούμε τη γραμμή"; Τι είναι η γραμμή του Έξω, στην οποία αναφέρεται συνεχώς ο Φουκώ; Ποια η πολιτική, λογοτεχνική και φιλοσοφική της σημασία; Υπό ποία έννοια ο "θάνατος του ανθρώπου" δεν συνιστά ούτε θλιβερό ούτε...