Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ωσεί παρών" είναι ο τίτλος της πρώτης λογοτεχνικής προσπάθειας της Ζωής Ε. Ιωακειμίδου που παρουσιάζουν οι εκδόσεις "Ιωλκός" (2018). Ωσεί παρών ο γεννήτορας, ο δάσκαλος, ο σύντροφος, ο απόγονος, ο Άνθρωπος, ο Θεός. Η δημιουργός τού απευθύνεται σε Α΄ Πρόσωπο και με οικείο βλέμμα, ζεστασιά, τρυφερότητα του αποκαλύπτεται, του εξομολογείται, του εξηγείται... Στη δεύτερη ενότητα· "Ωσεί παρών" ο συνάνθρωπος, ο συμπολίτης, ο συναγωνιστής, η δημιουργός επικαιροποιεί και εξοστρακίζει τα παθογόνα στοιχεία με τα οποία όλοι μας δομούμε ψυχικά φράγματα, κυψελώνουμε πνευματικά απο...

"Πράγμα δικό σου πιότερο από τη μοίρα δεν υπάρχει. Στερεωμένη καλά στις πόρτες που θα διαβείς, στις ώρες που θα μετρήσεις σε παρακολουθεί σαν θεατής που έκλεψε τη συνέχεια απ’ τα χείλη του σκηνοθέτη. Υπομονετική, γυμνή, ανάλαφρη και πάλι βαριά σε κοιτάζει απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα. Θα μπεις ή θα βγεις; Ποιος ξέρει; Ποιος νοιάζεται; Ποιος, άλλος από σένα, φωνάζει μέσ’ από την πόρτα καθώς διαλέγεις κάθε μέρα, κάθε ώρα -σαν να είσαι εσύ ένας μικρός Θεός- το σάβανο της ζωής σου. Μικρή ζωή, μικρός θάνατος. Μεγάλες μόνο οι ώρες που παραμονεύουν στο προσκέφαλό μας. Το ξέρω πως ξεχνά...

Μέσω του διαχωρισμού της συλλογής σε τρεις ενότητες, υπογραμμίζεται η αναγκαιότητα κάθε τέλους ως ένα σκαλοπάτι για μία κάποια αρχή: Η ενότητα Ω, περιλαμβάνει ποιήματα "σκούρων" αποχρώσεων, πολλά εκ των οποίων έχουν γραφτεί κοντά σε στιγμές ή αισθήσεις τέλους. Η ενότητα Α, χρωματισμένη με περισσότερο φως, τοποθετείται στον ενδιάμεσο χρόνο από ένα τέλος έως μια αρχή ή όταν έχει κάτι νέο ήδη ξεκινήσει. Τέλος, η ενότητα ΩΑ κοιτάζει την αρχή και το τέλος από μια σχεδόν ίση απόσταση, σαν τις δύο μεριές του ίδιου νομίσματος. Η φωνή του δημιουργού ταξιδεύει σε όλες τις κλίμακε...

Ωδές ψυχοσωματικές από σκιές νεκρές... βαναύσως ποδοπατημένες από αδιόρατες αποπλανημένες ομορφιές... Ιστορία έχουν ακροβατική κι άλαλα αποτυπώματα φωτοσυνθετικά...

Το ποιητικό έργο αποτελείται από 34 ποιήματα που γράφτηκαν κατά τη χρονική περίοδο 2008-2014. Επηρεασμένη από τη φύση και τις σουρεαλιστικές της συνιστώσες, την Ψυχική Ελευθερία και την καθαρότητα της Ύπαρξης, η ποιήτρια προσπάθησε να διοχετεύσει εικόνες λαξευμένες με την πένα ενός ανόθευτου υπηρέτη της γραφής. Εικόνες που μπορούν να φέρουν και το χαρακτηρισμό "Πρώτες". Εικόνες που δρομολογούν την Αφύπνιση, την ανάκτηση των Αξιών και την ανάβαση του χρυσού μονοπατιού που αγκυροβολεί την καρδιά στις συχνότητες της Οικουμενικής Αγάπης. "Πρώτες" είναι εκείνες οι μνήμε...

Στη συλλογή πορεύονται, σηματοδοτούνται και χαρτογραφούνται οι διαδρομές της ψυχής, ο κοινός τόπος όλων μας. Η προαιώνια εύθραυστη ισορροπία μας. Η διαμάχη του εγώ μας με τον ίδιο του τον εαυτό -τον ενοχικό, το θυμωμένο, τον ηρωικό, το συντετριμμένο, τον απελευθερωμένο- και η προέκτασή της στο εμείς. Στη διαμόρφωση της ένωσης και της χωριστικότητας με τους σημαντικούς άλλους. Διαδρομές ατέρμονες μέσ’ από συγκρούσεις ποικιλόμορφες που οδηγούν άλλοτε σε αποκαθηλώσεις κι άλλοτε σε υπερβάσεις. Τραύματα που άλλοτε γεννούν φόβους κι άλλοτε θαύματα. Η περιπετειώδης, συναρπα...

Η ποιητική συλλογή του εκλιπόντος Κύρου Β. Τερζίδη, με τίτλο "Ψυχή μου ανάστα", αποτελείται από ποιήματα που έγραψε ως επί το πλείστον μεταξύ των ετών 1990-2000.

Αυτήν τη φορά δεν εμφιλοχώρησε ο χαλκευτής Φοβήτορας. Στην καμπή της νύχτας έστερξε η Θεία Πασιθέη να βιώσεις στο διηνεκές νηπενθής αυτό που τόσο λαχταρούσες. Την περιδίνηση της γλυκιάς μέθης που γέρνει τα βλέφαρα κι αποκαλύπτει το θύρωμα του άπλετου φωτός.

Στην Αμερική ο Αλέξανδρος γνώρισε το διωγμό στα δεκαοκτώ του όταν ένα παγωμένο βράδυ του Νοέμβρη βρέθηκε στο δρόμο. Μετά από βάναυσες δυσκολίες θα κατάφερνε, όχι μόνο να βγει αλώβητος, αλλά και να πετύχει. Μια μοιραία γνωριμία τον έσπρωξε στον κόσμο της μουσικής. Εκεί θα τον περίμεναν απίστευτες διαδρομές που θα του αποδείκνυαν ότι ήταν ένας ευλογημένος άνθρωπος, που στις πιο αντίξοες στιγμές του, μπορούσε να βρίσκει από μηχανής θεούς που θα του συμπαραστέκονταν, αναπληρώνοντας το κενό ενός ανύπαρκτου πατέρα. Μετά από χρόνια, πριν τα 30 του, κι ένα χρόνο μετά από τον ξαφν...

Τα υπερατλαντικά ταξίδια με τις εκάστοτε συνθήκες αποτελούν ένα σταθμό ζωής. Ζώντας η ποιήτρια μέσα στη λαμαρίνα επί αρκετούς μήνες και για κάποια χρόνια, ως απλή παρατηρήτρια και με κάποιο ανέκδηλο στοχασμό, ένιωσε να ενσωματώνεται στο μικρόκοσμο του καραβιού και λάτρεψε τη θάλασσα σε όλες τις μορφές της. Ξεκίνησε να γράφει τις πρώτες εμπνεύσεις της με αφορμή τους θαλασσινούς και τη θάλασσα, έχοντας την πεποίθηση πως εκείνη την παρακίνησε για το μακροχρόνιο ποιητικό ταξίδι που αποτελεί μέγιστη συναισθηματική εμπειρία. Το "Χρώμα θαλασσινό" περιλαμβάνει εμπειρίες μοναδ...

Η ποιήτρια μέσα από τις συνθέσεις της καταγράφει με λυρικό τρόπο την αγάπη, το φως της ψυχής, τη λατρεία για τον τόπο, την αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι, την προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο. Οι στίχοι της καταπραΰνουν τα δυσάρεστα συναισθήματα και τις αμφιβολίες και χρωματίζουν ένα μονοπάτι ελπίδας στον αναγνώστη. Δείγμα γραφής: ΜΑΘΕ Μην αφήνεις ποτέ Την ψυχή σου να λυγίζει, Μάθε τη να 'χει αντοχές Και με αισιοδοξία τα βάσανα Και τις αναποδιές Πίσω σου να τ' αφήνεις. Μάθε μπροστά να προχωρείς Και τη ζωή σου να χαρείς...

Η ποίηση της συλλογής είναι βιωματική, νευραλγική, μια εσωτερική διαδρομή της δημιουργού. Ολισθήσεις στο χρόνο, επιστροφή στο ά-χρονο, πένθος για τη ματαίωση μιας συνάντησης κι επανασύσταση του φαινομενικά χαμένου ή εκείνου που ανακλήθηκε. Η ποιήτρια προσπαθεί να τακτοποιήσει συναισθήματα κι απώλειες. Η μνήμη είναι ενεργή δαμάζοντας πτυχές του ασυνείδητου, από τη γνώση του εγκαταλελειμμένου κόσμου μας έως τη συναρμολόγηση μιας πραγματικότητας, που μπορεί κανείς να ζει και να ελπίζει οδεύοντας στην ανθρώπινη γνώση μέσα από τη διαφάνεια.

Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Σεπτέμβριο του 1945, η τύχη του Αδόλφου Χίτλερ παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο. Είχε απλώς εξαφανιστεί και αγνοείτο για τέσσερις μήνες. Στο Hugh Trevor-Roper, αξιωματικό των Μυστικών Υπηρεσιών της Μεγάλης Βρετανίας, ανατέθηκε η επίλυση του μυστηρίου. Η εξαιρετική του έρευνα τελικώς όχι μόνο απέδειξε ότι ο Χίτλερ, ο "Άγγελος της Καταστροφής", είχε αυτοκτονήσει στο Βερολίνο, αλλά είχε ως καρπό κι ένα από τα πιο συναρπαστικά βιβλία ιστορίας που γράφτηκαν ποτέ. Το βιβλίο "Χίτλερ - Οι τελευταίες μέρες 1945" αφηγείται την εξωπραγματική ιστ...

Στα τριάντα ποιήματα της συλλογής ακούγονται οι φωνές μιας νέας γενιάς ανθρώπων, οι οποίοι, προχωρώντας πέρα από την ελπίδα, πιστεύουν ότι η ευαισθησία, η αγωνιστικότητα -ατομική και συλλογική- η ομορφιά, η ποίηση θα αλλάξουν -στ' αλήθεια!- τον κόσμο. Ο ποιητής αναφέρει: "Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι η απόσταση ανάμεσα στο τίποτα και το σπουδαίο είναι μονάχα μια λέξη: "Εμείς"". Δείγμα γραφής: Η ΝΥΧΤΑ Η νύχτα είναι το φως μου Σκοτεινό Ολόιδιο με τη Γαλήνη Η νύχτα είναι η φωνή μου Σιωπηλή Ολόιδια με την Ποίηση.