Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτή η ανθολογία δεν έχει αξιολογικό αλλά θεματολογικό, υφολογικό και ρυθμολογικό χαρακτήρα. Μακράν πολύ από αισθητισμούς κι αποκλεισμούς, επιχειρήσαμε να αποτυπώσουμε (όσο γίνεται εξπρεσιονιστικά) το πανόραμα της σύγχρονης ελληνικής ποίησης στα προκλητικά χρόνια της μεταβατικής δεκαετίας 2008-2018. Ζήτησα από τους ποιητές που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Κωνσταντίνου I. Κορίδη των εκδόσεων Ιωλκός να καταθέσουν εκτός από τα ποιήματα και τα βιογραφικά τους και μερικές σκέψεις τους (off-the-record) για το τι σήμαινε γι' αυτούς η Κρίση και πώς επέδρασε ή επηρέασε (αν επηρέασ...

Aνθολογία ποίησης της ομάδας δημιουργικής γραφής του Κέντρου Ημέρας "Λωτός" του Ελληνικού Κέντρου Διαπολιτισμικής Ψυχιατρικής και Περίθαλψης "Κωστής Μπάλλας". Τα γραπτά των ποιητών είναι φωνές εμποτισμένες άλλοτε με απτή ευαισθησία και διορατικότητα και άλλοτε με σκωπτικότητα και κυνισμό. Είναι αποδείξεις θάρρους που πορεύονται και κραδαίνουν τις δικές τους μορφές αλήθειας, οι οποίες δύνανται τόσο να σε γεμίσουν όσο και να σε αδειάσουν, όπως άλλωστε και η ίδια η ζωή. Αυτοί οι διαχρονικοί δραπέτες της ποίησης αποτυπώνουν τις σκέψεις τους με μια βαθύτερη ενσυναίσθηση και ε...

Όλα αρχίζουν και τελειώνουν με μουσική. Ο νεαρός πιανίστας, Ορφέας, βλέπει ένα όνειρο· ότι κλέβει τις δημιουργίες των καλλιτεχνών κι όταν συλλαμβάνεται από τον αόρατο συνομιλητή του, εξηγεί ότι το κάνει για να αποδώσει στους ανθρώπους τα έργα τους, όπως έκανε ο Προμηθέας με τη φωτιά. Ο σπάνιος, όμως, ήχος ενός βιολιού τον ξυπνά απότομα. Πετάγεται από το κρεβάτι του και τρέχει στο δρόμο, αναζητώντας το «δράστη» του μαγικού ήχου. Φτάνει σ’ ένα αρχοντικό και προσπαθεί να δει το σολίστα, όταν, η πόρτα του αρχοντικού ανοίγει ξαφνικά κι εμφανίζεται στο μπαλκόνι ένα πανέμορφο κορί...

Στη συλλογή διηγημάτων οι φιγούρες των ανθρώπων, εκτός του ότι μοιράζονται τις σελίδες του παρόντος βιβλίου, διαπραγματεύονται τον έρωτα, κοιτάζουν στον «εαυτό» ή στιγματίζονται από συνήθειες, με τη μοναξιά να καιροφυλακτεί στις επιλογές τους, ερήμην. Ο χώρος που κινούνται συχνά είναι άτοπος και άχρονος. Η Λουκία, η Πασιφάη, μια μουσικός, ένας φυλακισμένος διεκδικούν τη συμφιλίωση με τους δαίμονες που τους οργώνουν. Ο Θεοδόσης βλέπει το θ και το δ του ονόματός του πάνω στη γλώσσα της που παίζει ανάμεσα στα δόντια και λιώνει από τον ανεκπλήρωτο έρωτά του για κείνη....

Με τη συλλογή ο δημιουργός αυτοσυστήνεται στο αναγνωστικό κοινό, προσδιορίζοντας όχι μόνο τις ποιητικές του συντεταγμένες, αλλά κι ορίζοντας ποιητικά την ιδεολογική του τοποθέτηση μες στον κόσμο. Πρόκειται για μία κοινωνική και πολιτική διακήρυξη απέναντι στο σύγχρονο αυτιστικό τρόπο ζωής και την αυστηρά καθορισμένη, εμμονική κι ανορθόδοξη λογοκρατική αντιμετώπιση τόσο του κοσμικού μυστηρίου όσο και του ανθρωπίνου βίου. Στα ποιήματα προβάλλεται το νόημα της ενσυνείδητης και βιωμένης αγάπης, του έρωτα και του ονείρου, του ανθρωπισμού και της κοινής συλλογικής εμπειρίας ως...

Η ποίηση της συλλογής είναι βιωματική, νευραλγική, μια εσωτερική διαδρομή της δημιουργού. Ολισθήσεις στο χρόνο, επιστροφή στο ά-χρονο, πένθος για τη ματαίωση μιας συνάντησης κι επανασύσταση του φαινομενικά χαμένου ή εκείνου που ανακλήθηκε. Η ποιήτρια προσπαθεί να τακτοποιήσει συναισθήματα κι απώλειες. Η μνήμη είναι ενεργή δαμάζοντας πτυχές του ασυνείδητου, από τη γνώση του εγκαταλελειμμένου κόσμου μας έως τη συναρμολόγηση μιας πραγματικότητας, που μπορεί κανείς να ζει και να ελπίζει οδεύοντας στην ανθρώπινη γνώση μέσα από τη διαφάνεια.

Η υπέρβαση της "έννομης" τάξης των μνημονίων είναι πρωταρχικό χρέος για την Πολιτεία. Τα θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους δεν πρέπει να είναι υποταγμένα στις ελευθερίες της αγοράς και το δίκαιο του ανταγωνισμού, πολύ περισσότερο στις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες βασίζονται στις δημοσιονομικές πολιτικές και σε κάποια οικονομική βοήθεια. Αντίθετα, τα κοινωνικά δικαιώματα να είναι πλήρως αναγνωρισμένα ως προϋποθέσεις αναγκαίες για την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο.

Η ψηφιακή έκδοση των ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη αποτελεί, για τους φιλότεχνους, απόκτημα σεβασμού προς τη γραφή και τις γλωσσικές προτιμήσεις του μεγάλου Έλληνα ποιητή. Η παρούσα έκδοση -πιστή στη γραφή και δομή των πρωτοτύπων- είναι απόρροια της ευαισθησίας και του θαυμασμού, των συντελεστών της έκδοσης, στο πρόσωπο και το έργο ενός μεγάλου δημιουργού, που έφερε την ελληνική ποίηση στα πέρατα του κόσμου.

... Υπάρχει νομίζω κρυμμένη μες στο βιβλίο μια απαστράπτουσα πριμαντόνα που μου θυμίζει αόριστα τις μορφές του Μεσοπολέμου, ίσως και λίγο πριν, αν είναι δυνατό, ντυμένη σε ροζ μετάξι, με μαργαριτάρια στο λαιμό, κρατώντας στην αγκαλιά το κάτασπρο, ήσυχο σκυλάκι της. Είτε για τον Γιάννη Χρήστου και τον Βέρντι γράφει ο Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης, είτε για τον Μητροπάνο και τον Μητρόπουλο, η πριμαντόνα καραδοκεί... Μάνος Ελευθερίου Ο Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης στο "Με μουσικές εξαίσιες, με φωνές" - με ωραίο πρόλογο του Μάνου Ελευθερίου - συγκεντρώνει μια σειρά δημοσιευμάτων του...

Η ανθολογία των ποιημάτων του Βασίλη Βασιλικού, σε επιμέλεια-ανθολόγηση Θανάση Θ. Νιάρχου, αποτελείται από δύο ενότητες: Τα εφηβικά [1948-1951], Ποιήματα της αυτοεξορίας [1967-1973]. Εντός των 184 σελίδων της, ο αναγνώστης θα διαπιστώσει την αυθεντική ποιητικότητα του λόγου του διακεκριμένου συγγραφέα, Βασίλη Βασιλικού, την κοινωνική, ιστορική χροιά των στίχων του καθώς και την πολιτική προέκτασή τους. Βιώματα, αναμνήσεις, φόβοι, εκρήξεις, κατηγορώ, σχέσεις, ιστορίες, στιγμές καθορίζουν τον ποιητή κατά τη συγγραφή κι οργώνουν τις μνήμες. *** Κι είναι πια τα ποιήματα...

Η συλλογή είναι διανθισμένη με 18 ποιήματα. Γράφτηκε ως επί το πλείστον στη Σύρο, κατά το σύντομο πέρασμα του ποιητή από την "ευγενική αρχόντισσα των Κυκλάδων". Τα ποιήματα απηχούν εν πολλοίς την αυτοπαρατήρηση, τον ψυχολογικό τρόπο σκέψης του ανθρώπου, το στοχασμό έξω από τα όρια της κοινωνικής και πνευματικής περιχαράκωσης, την ανάγκη για σοφιστεία ως εργαλείο επιβίωσης στους σύγχρονους καιρούς και την αδέξια κλίση του θανάτου στο πρίσμα της προσφυγιάς, ισορροπώντας στο σχοινί του καινοφανούς, μιας παραπέρα αίσθησης, χαρακτηριστικό της γραφής του δημιουργού.

Η παρούσα συλλογή αποτελείται από εξήντα εννέα (69) ποιήματα τα οποία κατανέμονται ισομερώς σε τρεις οργανικά συνδεδεμένες ενότητες με τίτλο: "Επέκεινα της ουσίας", "Το χρέος ως νόημα ζωής", "Διαψάλματα", που αναφέρονται σε φιλοσοφικά, ιστορικά και κοινωνικά θέματα και αξίες, το λόγο, το νοητόν και τη μεταλογική τους αλήθεια, που απασχολούν διαχρονικά τον άνθρωπο. Οι ενότητες των ποιημάτων, πλαισιώνονται από καλαίσθητα σχέδια του ποιητή, τα οποία, σε συνδυασμό με το διάχυτο λυρισμό, ρυθμό και τη ρίμα της γλώσσας, συμβάλλουν στην ανάδειξη της όλης προσπάθειας, για μία αρμ...

...Το μόνο που σίγουρα κατανόησα στο παρελθόν είναι πως η ωφέλεια, η μοναδική στον αγώνα μας για την κατανόηση της Αλήθειας, είναι μονάχα το ταξίδι που κάνουμε για τον προορισμό αυτόν. Όχι ο ίδιος ο προορισμός. Η αδιάκοπη αναζήτηση μιας βαθύτερης ελευθερίας, που αναδύεται σταδιακά σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού αυτού, ήταν η δύναμη, το θάρρος, η παρηγοριά μου σ' αυτό το ταξίδι. Και παραμένει μέχρι και τώρα. Σ' αυτήν και μόνο, άλλωστε, στήριξα τις προσδοκίες μου όλες. Ανάμεσα στο όραμα και τη λογική. Ανάμεσα στην πίστη και τη διάψευση. Ανάμεσα στο όνειρο και την Αλήθεια.

Η συλλογή "Φωτογραφικά γυμνάσματα", όπως άλλωστε υπονοεί και ο τίτλος της, αποτελεί μια σειρά από στιγμιότυπα της καθημερινότητας, τα οποία αποτυπώνει με φωτογραφική διάκριση ο δημιουργός, μετουσιώνοντας τις εικόνες σε ποιητικό λόγο. Ο Βαγγέλης Δρόσος στέκεται μπροστά στα θέματά του -με την όποια αποστασιοποίηση του εικονολήπτη- και χρησιμοποιεί τα εκφραστικά του μέσα ως φωτογραφικό φακό, για να καταγράψει με το δικό του βλέμμα οτιδήποτε ερεθίζει το δημιουργικό του αισθητήριο, γύρω του κι εντός του. Μέσα από την παρατήρηση των διαφορετικών εκφάνσεων της ανθρώπινης δραστηριό...

Φως και σκοτάδι, ακροβάτες πάνω στη ρωγμή της ύπαρξης. Φως προβάλλει απ’ τις χαραμάδες των σκιών, και καθώς αγγίζει με τις φτερούγες του την πλάση, χαρίζει πνοή, γεμίζει τον αέρα με χρώματα ιδανικά, γνώριμα. Σκοτάδι απλώνει μαύρο μελάνι πάνω στο λευκό κρίνο της ανάσας. Μία ποιητική συλλογή για τα συναισθήματα που γεννήθηκαν σε σκόρπιες, υπαρκτές στιγμές του χωροχρόνου, μες στην καρδιά κάποιων, ωρίμασαν στην ψυχή τους και κυρίευσαν το νου τους. Μια συλλογή που διεισδύει στ’ Άδυτα της καρδιάς δίνοντας σάρκα κι οστά στα συναισθήματα.

Η ποιητική συλλογή αποτελείται από τριάντα οκτώ πινελιές σκέψης αποτυπωμένες στο χαρτί - άλλοτε χρωματιστές, άλλοτε ασπρόμαυρες. Συναισθήματα και καταστάσεις που όλοι έχουμε ζήσει κάποια στιγμή στην πορεία της ζωής μας. Αναμνήσεις και εικόνες που μας συνοδεύουν στο χρόνο. *** ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ Σωπαίνω μην ταράξω το σούρουπο, το στόμα κλείνω ερμητικά να μη βραδιάσει. Ζεστά κύματα οι λέξεις δραπετεύουν απ’ το στήθος μου, στο λαιμό ανεβαίνουν, τις χορδές καίνε και χτυπούν στον ουρανίσκο. Τα χείλη σφίγγω σαν χείμαρρος καυτός μην πεταχτούν και σε τρομάξουν. Τη λάβ...

Πενήντα επτά χαϊκού, που έμπνευση για τη συγγραφή τους στάθηκε καθετί που πηγάζει από την ψυχή και την κλονίζει – όμορφο ή άσχημο. Η ποίηση είναι η αλήθεια. Αυτή, λοιπόν, είναι η αλήθεια της Χαραλαμπίας Πνευματικού, μετέωρη ανάμεσα στον πεσιμισμό και τον έρωτα κάθε λογής - ανεκπλήρωτο, μονόπλευρο κ.λπ. Τα ποιήματα κινούνται μεταξύ έρωτα κι αγάπης δίνοντας την εικόνα ενός ολοκληρωμένου αυτοτελούς ποιήματος. Ωστόσο, καθένα αποτελεί ξεχωριστή ποιητική οντότητα, συγγενή προς τις υπόλοιπες.

Πιστό στις αρχές της παράδοσης, τις απαιτήσεις του αναγνωστικού κοινού και για εικοστή πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, κυκλοφορεί το Ποιητικό Ημερολόγιο με επιμέλεια-ανθολόγηση του Γιάννη Κορίδη. Κάθε μέρα -ολοσέλιδη- περιέχει τις απαραίτητες ημερολογιακές πληροφορίες κι ένα αντιπροσωπευτικό ποίημα. Ανθολογούνται ποιήματα από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας, από τον Πίνδαρο στον Κωστή Παλαμά κι από τον Κώστα Ουράνη στον Τάσο Λειβαδίτη. Περιέχει ποιήματα επετειακά, ποιήματα για καθημερινή ανάγνωση. Το "Ποιητικό Ημερολόγιο" είναι μια καινούργια ανθολογία ποίησης που κυκλοφορεί...

Ένας κοινωνικός ερευνητής κρυφακούει διαλόγους και υποκλέπτει τις σκέψεις των γύρω του. Ωτακουστής κι εμπαθητικός στα άκρα. Μέχρι να συναντήσει τον ίδιο του τον εαυτό... Η δεκαετία της κρίσης [2009-2019] στο παρασκήνιο, τα ανθρώπινα στο προσκήνιο. *** ...Οι ηδονές του αυτιού είναι το αποκούμπι μου, με συνεπαίρνουν και με κάθε ευκαιρία τεντώνω το αυτί μου κι ακούω μονολόγους, διαλόγους, συζητήσεις - άλλος θα έλεγε αφουγκράζομαι, αλλά εμένα δε μου αρέσει η λέξη, όπως δε μου αρέσουν και οι λέξεις διακύβευμα κι αφήγημα. Έχει μια ακαταμάχητη γοητεία η υποκλοπή στιγμών α...

Ένα κορίτσι έγραψε 19 ιστορίες. Ιστορίες που αφορούν ένα πρόσωπο κι ένα αντικείμενο. Ιστορίες που έρχονται είτε από τη φαντασία του κοριτσιού, είτε από προσωπικές αναμνήσεις και βιώματα. Ιστορίες που είναι η αλήθεια του κοριτσιού κι ο τρόπος που βλέπει τον κόσμο και τους ανθρώπους. Μία γυναίκα ή ένας άντρας, ένα αγόρι ή ένα κορίτσι, ένας παππούς και μία γιαγιά. Ο κόσμος τους, η ιστορία τους και το αντικείμενο που τους χαρακτηρίζει. Ένα παλτό ή μία κούκλα, ένα βιβλίο ή ένα κουτί γλυκά. Ακόμα και μία κουκκίδα.