Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Συμπόσιον" του Πλάτωνος είναι από τα κορυφαία δημιουργήματα του αρχαιοελληνικού και γενικότερα του ανθρώπινου πνεύματος. Με το ενδιαφέρον που παρουσιάζει το θέμα που βρίσκεται στο επίκεντρο του προβληματισμού, με τον πλούτο του περιεχομένου και την καλλιτεχνική του μορφή (καθώς σκέψη και λόγος συνυφαίνονται σε μια εκπληκτική ενότητα, όσο ίσως σε καμιά άλλη φιλοσοφική συγγραφή) απέσπασε την αναγνώριση και τον θαυμασμό των ανθρώπων που έχουν γνήσια πνευματικά ενδιαφέροντα και συναισθηματική ευαισθησία. Ταυτόχρονα υπήρξε μια μόνιμη πρόκληση, ήδη από την αρχαιότητα, για του...

[...] Από το σύνολο της ρητορικής παραγωγής των εγκωμιαστικών λόγων στον Άγιο Δημήτριο επιλέξαμε τα κείμενα πέντε επιφανών λογίων εγκωμιαστών, του Συμεώνος μοναχού και φιλοσόφου (11ος αι.), του Νεοφύτου Εγκλείστου (12ος αι.) και των Νικηφόρου Γρηγορά, Γρηγορίου Παλαμά και Κωνσταντίνου Αρμενοπούλου (14ος αι.), γιατί ο διαθέσιμος χώρος ενός τόμου δεν επιτρέπει να περιληφθούν περισσότεροι λόγιοι εγκωμιαστές. Από το σύνολο της πλούσιας εγκωμιαστικής έκφρασης των βυζαντινών λογίων ο γνωστός συνεργάτης της σειράς Πέτρος Βλαχάκος αξιοποιεί το δείγμα που κατατίθεται σ' αυτόν τον τό...

Η επιστροφή του Αλέξανδρου από τον Υδάσπη, μέσω νέων θριάμβων και παράτολμων ενεργειών στην έρημο της Γεδρωσίας και εξερευνητικών πρωτοβουλιών του Νεάρχου στον Ινδικό ωκεανό και τον Περσικό κόλπο και η άφιξη στη Βαβυλώνα του μυστικισμού και του πλούτου. Ταυτόχρονα το τέλος του Αλεξάνδρου και οι φημολογούμενες εκδοχές του θανάτου του, με επίλογο τον απεριόριστο θαυμασμό του Αρριανού για τη μεγαλύτερη πολιτικοστρατιωτική φυσιογνωμία των αιώνων.

Θρυλικά ονόματα της αρχαιότητας, που τα γνωμικά και τα αποφθέγματα τους, απόσταγμα καθημερινής, κυρίως πολιτικής σοφίας, κατηύθυναν τον πρακτικό βίο των αρχαίων Ελλήνων. Σωσμένη ως τις μέρες μας, η πρακτική αυτή σοφία εξακολουθεί να είναι πάντοτε χρήσιμη.

Με τον παρόντα τόμο ολοκληρώνεται η μετάφραση και ο σχολιασμός όλων των σωζόμενων έργων του Λυσία. Έτσι, ο αναγνώστης μπορεί να έχει μια πλήρη εικόνα ενός από τους δεινότερους ρήτορες της αρχαιότητας με τη μεγάλη ευστροφία και τη ρωμαλεότητα του πνεύματος, αφού, ως λογογράφος, προτιμήθηκε από πλείστους όσους παράγοντες της θρησκευτικής, πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της τότε Αθήνας να συντάξει τους λόγους που θα εκφωνούσαν στα δικαστήρια να υπερασπισθούν ως κατηγορούμενοι ή να καταγγείλουν ως κατήγοροι τις θέσεις τους στις εκδικαζόμενες υποθέσεις ή να εκφωνήσου...

Με τον τρίτο τόμο του Δημοσθένη στις εκδόσεις "Ζήτρος", που περιέχει τον 3ο και 4ο Φιλιππικό (341 π.Χ.) κλείνει η σειρά των εννέα λόγων του Δημοσθένη εναντίον του Φιλίππου, που είχε αρχίσει με τον 1ο Φιλιππικό το 352 π. Χ.. Ο πρώτος τόμος περιέχει του λόγους "Περί της Ειρήνης" (346 π.Χ.) τον "2ο Φιλιππικό" (344 π. Χ.), τον "Περί Αλοννήσου" και τον "Περί των εν Χερρονήσω" (341 π. Χ.) Όλοι οι τόμοι αναφέρονται στο Βορειοελλαδικό πρόβλημα, στις σχέσεις δηλαδή Αθήνας - Φιλίππου και αναλύουν τα σπουδαιότερα γεγονότα αυτής της περιόδου. Ο 3ος Φιλιππικός θεωρείται ήδη από την αρ...

H επικαιρότητα που απόκτησε στις μέρες μας ο Αλέξανδρος, λόγω και των εξαγγελθεισών κινηματογραφικών υπερπαραγωγών για αναπαράσταση της ζωής του μέγιστου των Ελλήνων και της πορείας του από το Δίον και την Πέλλα ως τα βάθη της Ασίας, δημιούργησε την ευθύνη στην Ελλάδα να γνωρίσει ο κάθε ενδιαφερόμενος το Μακεδόνα στρατηλάτη από τις αρχαιοελληνικές πηγές και όχι από τα φημολογούμενα που, πολλές φορές, είναι παραχαράξεις και παρερμηνείες. Ο Αρριανός έχει εντρυφήσει επί πολύ στην ιστορία της Μακεδονίας, από τη μη ιστορημένη εποχή ακόμη, με ανεπανάληπτο πρωταγωνιστή τον Μεγαλέ...

[...] Το βιβλίο αυτό είναι μια προσωπική πολιτική κατάθεση, με όλα όσα μπορεί να σημαίνει ο χαρακτηρισμός αυτός, δηλ. προπάντων τον υποκειμενικό χαρακτήρα της. Ωστόσο δύσκολα νομίζω πως μπορεί να αμφισβητηθεί ότι ιδέες, καταστάσεις και συμπεριφορές κρίνονται σε αυτό με βάση εμπειρικά δεδομένα που έχουν επιλεγεί με δύο καθ' όλα αντικειμενικά κριτήρια: την εθνική επιβίωση και τη σωστή λειτουργία της Δημοκρατίας. Τα εμπειρικά αυτά δεδομένα προέρχονται από τον ημερήσιο τύπο, αντιπολιτευόμενο ή συμπολιτευόμενο. Έλεγχος της ακρίβειάς τους δεν έγινε, ούτε ήταν δυνατόν να γίνει, εκ...

Η ρητορική τέχνη πρέπει να ήταν ένα από τα γνωστικά αντικείμενα με τα οποία ο Σταγειρίτης φιλόσοφος άρχισε τη διδασκαλία του στην Ακαδημία του Πλάτωνα, υπήρξε όμως γι' αυτόν αντικείμενο διδασκαλίας για πολλά στη συνέχεια χρόνια. Βιβλία, βέβαια, για το θέμα αυτό ο Αριστοτέλης είχε γράψει και για το έξω από την Ακαδημία μεγάλο κοινό, τα έργα όμως αυτά - όπως και όλα τα άλλα έργα του αυτής της κατηγορίας - δεν μας σώθηκαν. Η τύχη, ωστόσο, υπήρξε ευνοϊκή για μας ενσχέσει με το κύριο διδακτικό εγχειρίδιο του για τη ρητορική τέχνη. Το εγχειρίδιο του αυτό (με τον τίτλο Ρητορική...

Μεταξύ άλλων θεών, στην αρχαία Ελλάδα ο Έρωτας είναι θεός. Γιατί; Αυτό είναι το πρωταρχικό ερώτημα. Ο "Ερωτικός" του Πλουτάρχου είναι από τα κείμενα που δίνουν την απάντηση. Φιλοσοφικός διάλογος, μοιάζει με τους διαλόγους του Σωκράτη και όπως και σ' εκείνους, για να βρει κανείς τον πυρήνα της συζήτησης, πρέπει να διακρίνει τις στιχομυθίες το φιλοσοφικό λόγο, πρέπει να στοχεύσει σωστά μέσα στο διάλογο.

"Ούτε μια ώρα δίχως πρόβλημα, εδώ κι επτά-οκτώ μήνες, ούτε η απαραίτητη τροφή για μια εβδομάδα, πριν η μιζέρια με γονατίσει ξανά. Κι επιπλέον, παρ' όλη αυτή την εξαθλίωσή μου, είχα παραμείνει τίμιος, απόλυτα τίμιος. Ο Θεός να με συγχωρεί, όμως τι ηλίθιος που ήμουν! Αν αυτή εδώ τη στιγμή βρω στο δρόμο τον κουμπαρά ενός μαθητή, το μοναδικό όρε μιας φτωχής χήρας, θα τα μαζέψω και θα τα χώσω στην τσέπη μου αδίστακτα, και θα κοιμηθώ πάνω τους ξένοιαστος όλη τη νύχτα. Δεν είχα περάσει αλώβητος από τόσες απίστευτες δυσκολίες, η υπομονή μου είχε εξαντληθεί, ήμουν έτοιμος για όλα. [...

Η ενασχόλησή μας -χρόνια τώρα- με την ιστορία της Μακεδονίας και η καταγραφή της διαδρομής του Μακεδονικού Ελληνισμού από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι τις μέρες μας στάθηκαν βασικοί λόγοι να ασχοληθούμε και με την "Αρριανού Αλεξάνδρου Ανάβαση" που είναι ένα από τα πληρέστερα έργα της αρχαιότητας που καταγράφει τη ζωή και κυρίως τη δράση του μεγαλύτερου στρατηλάτη όλων των εποχών, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όταν γνωρίσει κανείς τη Μακεδονική πολιτική και στρατιωτική αυτή προσωπικότητα και λάβει υπόψη του τις συνθήκες της εποχής του, μένει κυριολεκτικά έκθαμβος με το τεράστιο κατα...

Η βυζαντική ιστοριογραφία, που εμφανίζεται στη σειρά "Βυζαντινοί Συγγραφείς" με το έργο του Γεωργίου Ακροπολίτη, γνωρίζει τα τελευταία χρόνια μια ιδιαίτερη λάμψη στους κύκλους των μορφωμένων νεοελλήνων, από τη χρονική στιγμή μάλιστα που άρχισε να μεταβάλλεται η αρνητική αντίληψη για το Βυζάντιο, τόσο στον ιδεολογικό κόσμο της Ευρωπαϊκής διανόησης, όσο και στη ζύμωση των ιδεών του νεοελληνικού μας πολιτισμού. [...] (από τον πρόλογο του Βασίλη Κατσαρού)

Η έκδοση φιλοδοξεί να παρουσιάσει τη ζωή στη Θεσσαλονίκη το 1896, τη χρονιά που διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί αγώνες στην Αθήνα. Την εποχή εκείνη η Θεσσαλονίκη ήταν ακόμη κάτω από τον οθωμανικό ζυγό, είχε τη θέση της δεύτερης σημαντικότερης πόλης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ήταν, χωρίς αμφιβολία, η πιο προοδευτική και φιλελεύθερη πόλη της. Η στρατηγική θέση της στα Βαλκάνια, ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας της με την παρουσία διαφόρων εθνοτήτων και των Φραγκολεβαντίνων, η άμεση επαφή της με της και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, η πλουτοπαραγωγική ενδοχώρα της, ο συσσωρευ...

Η ομηρική ποίηση είναι η αφετηρία του ευρωπαϊκού πνεύματος, είναι το πιο παλιό λογοτεχνικό τεκμήριο, γενάρχης της ποιητικής λειτουργίας σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο, συνθεμένη με τρόπο που την κάνει να διατηρεί αιώνια νεότητα. Το ξεκίνημα της ποίησης αυτής γίνεται με την Ιλιάδα. Δύο είναι οι θεματικοί πυρήνες της Ιλιάδας. Ο πρώτος είναι αυτό που προβάλλεται στην αρχή του έπους, στο "προοίμιό" του: η "μήνις", ο θυμός του Αχιλλέα εναντίον του Αγαμέμνονα, του αρχηγού της μυθικής εκστρατείας ενός πανελλήνιου συνασπισμού κατά της μικρασιατικής Τροίας, με όλες τις οδυνηρ...

Η ομηρική ποίηση είναι η αφετηρία του ευρωπαϊκού πνεύματος· είναι το πιο παλιό λογοτεχνικό τεκμήριο (παράλληλα η Ιλιάδα και η Οδύσσεια), είναι γενάρχης της ποιητικής λειτουργίας σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο· είναι συνθεμένη με τρόπο που την κάνει να διατηρεί αιώνια νεότητα. Το ξεκίνημα της ποίησης αυτής γίνεται με την "Ιλιάδα" και με κάποια χρονική διαφορά με την "Οδύσσεια". Τρεις είναι οι θεματικοί πυρήνες της Οδύσσειας. Ο πρώτος είναι η "τηλεμαχεία", δηλαδή η δράση του Τηλέμαχου, του γιου του κεντρικού "ήρωα" του έπους αυτού, του μυθικού βασιλιά της Ιθάκης Οδυσ...

[...] Στο ανωτέρω πλαίσιο κεφαλαιώδη θέση κατέχουν οι αντιλήψεις του Πλάτωνα περί δικαίου. Διαθέτουμε τις κειμενικές προϋποθέσεις για να υποστηρίξουμε ότι η έννοια του δικαίου ανήκει στον αστερισμό των προσφιλών θεμάτων του, την οποία υποστηρίζει στους αρεταϊκούς και πολιτικούς διαλόγους του, κυρίως όμως και συστηματικά στους: "Γοργίας", "Πολιτεία", "Πολιτικός" και μάλιστα υπό ποικίλες οπτικές, και θεματολογικές και μεθοδολογικές. [...] Στην κατηγορία λοιπόν των ανωτέρω διαλόγων μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι ανήκει και ο "Περί δικαίου". Ωστόσο, σύμφωνα με τη σχετική έρευ...

Η παρούσα μετάφραση αποτελεί τον 1ο τόμο μιας συνολικά τρίτομης μετάφρασης όλων των αποσπασμάτων και των μαρτυριών για το φιλόσοφο. Περιλαμβάνει τα αποσπάσματα και τις μαρτυρίες σχετικά με τη ζωή του Αβδηρίτη και τη θέση του στην ιστορία της φιλοσοφίας. Επίσης, περιλαμβάνει όσα αποσπάσματα και μαρτυρίες σχετίζονται με τα βασικά θεμέλια της ατομικής θεωρίας.

Το βιβλίο "Παρμενίδης ο Ελεάτης" είναι η σύνθεση των ερευνών του συγγραφέως επί τριάντα σχεδόν έτη στην Ελλάδα και στη Γαλλία (Παρίσι, Πανεπιστήμιον Paris-I Pantheon-Sorbonne 1974-1976) υπό την καθοδήγηση του Maurice de Gandillac, καθηγητού της Φιλοσοφίας στη Σορβόνη (1946-1977), παλαιότερα δε (1943-46) του Πανεπιστημίου της Λιλλ) και εκ των επιφανεστέρων Γάλλων φιλοσόφων και ιστορικών της Φιλοσοφίας της τελευταίας εκατονταετίας, και ίσως όχι μόνον· το πλήρες προϊόν των ερευνών του συγγραφέως επί του θέματος "Παρμενίδης" και οι οποίες έρευνες, μελέτες, άρθρα και βιβλία δίδο...

Σ' αυτό το δράμα μεταφράζεται και σχολιάζεται το αγαπημένο θέμα του Ευρυπίδη, συγγενείς να βρίσκονται σε επικίνδυνη αποστολή και να κινδυνεύουν να σκοτώσει ο ένας τον άλλον γιατί δε γνωρίζονται μεταξύ τους, κρατώντας τους θεατές σε μεγάλη αγωνία με την τελική κάθαρση να εκπληρώνει τον σκοπό της τραγωδίας.