Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μου ζητάει συγγνώμη για τις απροσεξίες, τα λάθη της, τον χαμένο μου χρόνο, τους φόβους, την τρέλα της, τον χαμένο μου χρόνο. Της ζητάω συγγνώμη για τον εγωισμό μου. Για την φτώχεια μου. Για τα νεύρα μου. Για την ζήλια μου. Για τους φίλους μου. Δεν ξέρω να φτιάχνω έναν καφέ της προκοπής. "Σε έχω κουράσει", μου λέει. "Σε έχω κουράσει", της λέω. "Όταν θα γνωριστούμε θα είναι καλύτερα", μου λέει. "Όταν θα γνωριστούμε θα είναι χειρότερα", της λέω.

-Ο Βασίλης Ζιώγας κάνοντας ένα τεράστιο άλμα στην ήδη προχωρημένη δουλειά του, έγραψε τις "Χρωματιστές γυναίκες", ένα έργο που θα ζήλευε η δραματουργία κάθε τόπου. Καθαρό, λαμπικαρισμένο, χωρίς ίχνος από παράσιτα, ξέφτια, ουρές, αμηχανίες, είναι ασφαλώς ένα από τα δυο-τρία καλύτερα νεοελληνικά έργα. (Μηνάς Χρηστίδης, "Έθνος", 11-2-1985) -Οι "Χρωματιστές γυναίκες" του Ζιώγα είναι ένα έργο πρόκληση ως προς το θέμα και το χειρισμό του, αλλά είναι κι ένα ποιητικό οικοδόμημα σχεδόν γεωμετρικό και μουσικό. Η χρήση της γλώσσας, οι συγκοπές του ρυθμού, οι βιωμένος χρόνος των προσ...

Σε αυτή την έκδοση, στο "Φροντιστήριο ζωής από τον Νίκο Τσιφόρο", θα διαβάσετε ανθολογημένα αποσπάσματα από όλα σχεδόν τα έργα του. Τουλάχιστον από εκείνα που προσφέρονται για σάτιρα. Οι φιλοσοφικοί και χιουμοριστικοί στοχασμοί-αφορισμοί του ξεχωριστού αυτού συγγραφέα και ανθρώπου είναι ταξινομημένοι κατά θέματα, που αναφέρονται διαχρονικά στα μεγάλα ζητήματα που απασχολούσαν, απασχολούν και σίγουρα κάποια από αυτά θα απασχολούν την ανθρωπότητα. Τα μεγάλα αυτά θέματα-κεφάλαια είναι σε αυτή την ανθολογία: Έρωτας, γάμος, άντρας, γυναίκα, ηλικίες, Θεός και άνθρωποι, εξουσία,...

O φόνος είναι πάντα ανάμεσά μας. Περνάει δίπλα, μας αγγίζει χωρίς να το καταλαβαίνουμε, μας απειλεί και μας γοητεύει, μας τρομάζει και μας συντροφεύει. Ο φόνος με τη στενή έννοια, με μαχαίρι ή με δηλητήριο, αλλά και ο άλλος, με όπλο την αδιαφορία ή την εξοντωτική καθημερινότητα. Όλοι μπορούμε να γίνουμε δολοφόνοι όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Και ίσως να είμαστε δολοφόνοι χωρίς να το έχουμε καταλάβει. Τα θύματα των εγκλημάτων όμως μένουν και μας θυμίζουν τις ενοχές μας. Στα πέντε θεατρικά έργα του βιβλίου, ο Στάθης Σκλαβουνάκος μπαίνει στην ψυχή των αναγνωρισμένω...