Σμίλη

Σμίλη

Ναυαρίνου 18-20 106 80 Αθήνα

210 3637541

Τα ρούχα

Σμίλη (2017)

"Αυτό που δεν περίμενα ποτέ ήταν να χαρίσεις ένα από τα Ωμέγα σου στον πατέρα μου, δε θυμάμαι ποιο, μπορεί να ήταν και το πιο ασήμαντό σου, αλλά ήταν Ωμέγα, και μάλιστα όταν δε θα μπορούσε ούτε να σ' ευχαριστήσει ούτε και να το ευχαριστηθεί. Του το χάρισες όταν ήταν πεθαμένος, ναι, του το βάλαμε στον τάφο του, όπως κάτι βασιλιάδες που τους θάβανε με τα κτερίσματά τους. Έτσι θάφτηκε κι ο πατέρας μου, με ένα Ωμέγα, σαν βασιλιάς, και με συγκίνησες και σου είμαι ευγνώμων γι' αυτή σου την κίνηση, να αναβαθμίσεις τον πατέρα μου μετά θάνατον, αλλά να, τώρα που το σκέφτομαι, ενοχλο...

α/δ Τρύπες

Σμίλη (2017)

Πώς τα σόλα του Χέντριξ φωλιάσαν σε πηγάδια των Μικρών Κυκλάδων. Οι υπόκωφοι τυμπανισμοί της ύπαρξης και πότε τους ακούμε. Ο ποιητής Χ.Χ. και η κοπέλα του Ψ.Ψ. πάνε διακοπές σε νησί και γιατί το καλοκαίρι της αγάπης δε λέει να τελειώσει. Η ανακάλυψη ότι δύο θεόρατες υδατοδεξαμενές συνιστούν γλυπτό τοπίου και πού είναι αφιερωμένο. Μέρτσμπάου, η στήλη του Σβίττερς και το έργο τέχνης ως ουρανότρυπα ή τρύπα στον πάτο. Ένα χαμένο ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου και τι είναι η κληρονομιά, εφόδιο ή άχθος; Τι μπορεί να συμβεί στα καλά καθούμενα στα ήρεμα νερά ενός κόλπου της πατρίδας....

Τα λατινικά

Σμίλη (2017)

So Long, Marianne

Σμίλη (2017)

[Κάποτε πρέπει να υπήρχε μια γυναίκα. Ήταν μετρίου αναστήματος, μέτριου βάθους, μέτριας ζωής. Έτσι όπως είναι συνήθως οι ζωές των ανθρώπων. Μου έγραψε: "Μέσα στο άρωμα των ματιών σου είδα να σβήνουν οι τελευταίες ανάσες των Θεών". Την έλεγαν Μάριαν, Μαριάννα, Μαίρη, Μαρίλια, Μαίριλυν, Μαριλού, Μαριάμ, Μαρία. Αλλά μπορεί να ήταν και ο ίδιος ο κόσμος. Μετά εξαφανίστηκε.] Υπάρχει κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ την φαινομενική κατανυκτικότητα αυτής της ενότητας ποιημάτων στο 21ο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου. Είναι οι σιωπές ενδιάμεσα που αιχμαλωτίζουν το κείμενο, το...

Καπνισμένο κόκκινο

Σμίλη (2017)

Αυτό το βιβλίο μοιάζει με ένα τελευταίο βιβλίο. Μπορεί και να είναι: Το τελευταίο ίχνος από έναν κόσμο, μια γραφή, έναν άνθρωπο. Είναι όμως και ο ασυγχώρητος πόθος ενός πρώτου βιβλίου. Ή σκέτα, ο πόθος του. Το πρώτο και το τελευταίο, έχουν, ούτως ή άλλως, τα εναργέστερα χαρακτηριστικά. Ας το πω διαφορετικά: Είναι η γραμμή που ενώνει τα κομβικά σημεία μιας δυσοίωνης διαδρομής. Με έναν αναπόδραστο τρόπο. Μια ευθεία γραμμή, λοιπόν. Μόνον.

Η βιτρίνα

Σμίλη (2017)

Η Παναγούλα ζει μαζί με τον άντρα και τον γιο της σ’ ένα φτωχό ορεινό χωριό που μαστίζεται από ξηρασία. Αυτό το χωριό δεν είναι όπως τα άλλα: οι κάτοικοι, αρνούμενοι να το εγκαταλείψουν, αντισταθμίζουν τη δυστυχία τους μέσω της λειτουργίας μιας πρωτοποριακής κοινοτικής επιχείρησης που στεγάζεται σ’ ένα παλιό ελαιοτριβείο. Αφεντικό της επιχείρησης και ολόκληρου του χωριού είναι μια αυταρχική γριά που έχει το πρόσωπο καλυμμένο με μαντήλι. Το "ελαιοτριβείο" είναι τόσο γερά θεμελιωμένο στη συνείδηση των κατοίκων που τίποτα δεν είναι ικανό να διαταράξει τη λειτουργία του: η ανάγ...

Λευκό από χθες

Σμίλη (2017)

H μυστηριώδης εξαφάνιση του Πατρίκ Νέθελ το 1967 κι ένα συνταρακτικό νέο, δυο χρόνια αργότερα, πυροδοτούν την επιστολή της αδελφής του Φρίντας Νέθελ προς τον Φρανκ Σλάις, διευθυντή του ταχυδρομείου της επαρχίας του Λαβίλ. Η επιστολή θα ολοκληρωθεί σε δέκα ημέρες, εν μέσω μιας ακατάπαυστης χιονοθύελλας, και σε μια καθοριστική στιγμή για την οικογένεια των Νέθελ, ενώ αναμένεται η επιστροφή του εξαφανισμένου γιου. Τα γραφόμενα της Φρίντας Νέθελ αποκαλύπτουν όχι μόνο ένα βίαιο ενδοοικογενειακό τοπίο αλλά και την απρόσκοπτη συνδιαλλαγή του μ’ ένα αντίστοιχο κοινωνικό περιβάλλον,...

Τα λεπτά της αναπνοής

Σμίλη (2017)

Μισανθρωπία

Σμίλη (2017)

Η στάχτη στον ουρανίσκο

Σμίλη (2017)

Η πρώτη προσέγγιση φέρνει τον αναγνώστη αντιμέτωπο με την ιστορική συγκυρία που διατρέχει το ποίημα, με τους ανθρώπους που περιφέρονται ψηλαφώντας ο ένας το χέρι του άλλου, με το μαρτύριο που κατάφερε να ενσταλάξει η λαδομπογιά σε ένα ζευγάρι κουρασμένα μάτια. Όμως ταυτόχρονα διαφαίνεται κάτι που υπερβαίνει τη συγκυρία αυτή. Είναι η αγωνία που γεννά η αμφιβολία για την ενότητα του ουρανού· ο κρότος της κατάρρευσης του κόσμου, οι αντίλαλοι που έπειτα ηχούν στο χρόνο: αυτό το διάτρητο από σιωπή θόρυβο προσπαθεί να αιχμαλωτίσει το κείμενο, παίρνοντας άλλοτε τη μορφή της περιγρ...

Αιφνίδιος λόγος

Σμίλη (2017)

Από μικρή, η ζωή μου είναι ένα ταξίδι. Είχα το θείο δώρο να μπορώ να ζήσω την περιπέτεια της ζωής ταξιδεύοντας. Να ταξιδέψω σε τόπους μακρινούς, σε χώρες πολλές, αλλά και να "διαλογιστώ" σε τόπους παράξενους όπως η ψυχή και το "πέραν". Αυτό το ταξίδι είναι η αιώνια, η νυν και αεί χαρά μου για τον έρωτα, την τρυφερότητα, την κατανόηση, καθώς και πρόσφορο από μένα για τον καθένα για το καθετί. Και πώς αλλιώς να κάνω αυτούς τους άλλους να καταλάβουν με πόσο άπειρο μέτρο μετρώνται τα πράγματα που γεύομαι και να τα μοιραστώ μαζί τους, παρεκτός κι αν έγραφα ποιήματα που με μια...

Άνθη του κακού

Σμίλη (2017)

Πρόκειται για την πρώτη και ολοκληρωμένη μετάφραση, στα Ελληνικά, από τον Αντώνη Πρωτοπάτση. Επιμέλεια Βάσος Βόμβας "Με τούτη εδώ την έκδοση των "Ανθών του Κακού" σε μετάφραση του Αντώνη Πρωτοπάτση, πέρα από την οφειλόμενη τιμή στο πρόσωπό του, γίνεται και ευρύτερα γνωστή η μεταφραστική του δουλειά πάνω στο έργο τού σπουδαίου Γάλλου ποιητή. Θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά τη μεταφορά από το πρωτότυπο δακτυλογραφημένο κείμενο τηρήθηκε η ορθογραφία, η σύνταξη και η γραμματική που χρησιμοποιεί ο Αντώνης Πρωτοπάτσης, ώστε να διατηρηθεί και να μεταφερθεί το ύφος τού μεταφρασ...

Εξαίσιοι γέλωτες

Σμίλη (2017)

Στον τόμο αυτό ανθολογούνται, μεταφράζονται και σχολιάζονται περισσότερα από 150 αποσπάσματα αρχείων ελληνικών κειμένων από τον 8ο αι. π.Χ. έως και μετά τον 2ο αι. μ.Χ. από τον Όμηρο έως και τη Δεύτερη Σοφιστική. Στα κείμενα αυτά καταγράφεται το γέλιο (γέλως, γελώ) ή το γελοίον σε ποικίλα και εντελώς, διαφορετικά μεταξύ τους συμφραζόμενα. Η κατηγοριοποίηση των αποσπασμάτων έλαβε υπόψη της το είδος του κειμένου, τη λειτουργία και την προθετικότητά του, τις ιστορικές του αναφορές, τη σχέση του με άλλα κείμενα, την ανάλυση της γλώσσας και την εξέταση του ειδικού λεξιλογίου. Φι...

Αντιχρονισμός

Σμίλη (2017)

Μύθος και τραγωδία στην "Ποιητική" του Αριστοτέλη

Σμίλη (2017)

Η μελέτη αυτή στόχο έχει να δείξει πώς οριοθετείται το κείμενο της αριστοτελικής "Ποιητικής" και πώς υπερβαίνει τα όριά του, προκειμένου να ενταχθεί σε ένα φιλοσοφικό σύστημα, το οποίο με τους όρους του ερμηνεύει τον κόσμο, μέσα από τον μύθον, έννοια που έχει ήδη δοκιμαστεί σε πολλά πεδία στην αρχαία ελληνική σκέψη. Στην "Ποιητική" ο μύθος θα αποτελέσει τη βάση της θεμελίωσης της ποίησης και της διάκρισής της έναντι της φιλοσοφίας, της ρητορικής, της ιστορίας, της σοφιστικής, της διαλεκτικής, της επιστήμης. Ο όρος μύθος, που δηλώνει την μίμησιν πράξεως ως διαδικασία παραγωγ...

Εκάβη

Σμίλη (2017)

Προσωπικά απρόσωπα

Σμίλη (2017)

Παιδιά και παιδική ηλικία στη δυτική κοινωνία από τον 16ο αιώνα μέχρι σήμερα

Σμίλη (2016)

Το "Παιδιά και παιδική ηλικία" διερευνά τη σχέση ανάμεσα στις ιδέες για την παιδική ηλικία και στην πραγματική εμπειρία της παιδικότητας, αποτιμώντας τις μεταβολές τους κατά τη διάρκεια πέντε αιώνων. Ο Hugh Cunningham αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία της εξέλιξης των ιδεών για την παιδική ηλικία από την εποχή της Αναγέννησης μέχρι σήμερα. Μεταξύ άλλων, εξετάζει τη συμβολή του Λοκ, του Ρουσώ, του Γουέρτζγουερθ και του Φρόιντ, προσφέροντας μια αποκαλυπτική παρουσίαση των σημαντικών διαφορών στον τρόπο με τον οποίο οι δυτικές κοινωνίες κατανόησαν και αποτίμησαν την παιδική ηλ...

Συνολικά Βιβλία 267
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου