Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

1715. Ενετοκρατούμενη Αργολίδα. Ο πειρατής Λιμπεράκης Γερακάρης αλωνίζει στις θάλασσες της περιοχής, οι Ενετοί ολοκληρώνουν τα οχυρωματικά τους έργα στο Παλαμήδι και αρχαιοκάπηλοι από κάθε γωνιά της Ευρώπης καταφθάνουν με τα καράβια τους για να αρπάξουν ό,τι πολυτιμότερο κρύβει μέσα της η ελληνική γη. Οι ντόπιοι στενάζουν κάτω από τη βαριά φορολογία του κατακτητή, τη φτώχια, τις επιδημίες, ενώ οι Τούρκοι ετοιμάζονται να ξαναπάρουν τον τόπο. Και μέσα σε όλη αυτή τη σκόνη του χρόνου και της ιστορίας, δύο νέα παιδιά, ο Αντριάνο και η Κατινιώ, ένα Βενετσιανόπουλο και μια Ρωμιά,...

Αν είχα γεννηθεί μεγάλη θα έβγαινα από το μαιευτήριο θα ναύλωνα ένα ταξί να με έκανε ένα γύρω στην πόλη. Θα μπλέκαμε στην κίνηση θα έβλεπα τον κόσμο να περνάει βιαστικά το φανάρι τους άστεγους τις τράπεζες τ' αυτοκίνητα και τα σχολεία τα νοσοκομεία και τα μαγαζιά. Αν είχα γεννηθεί μεγάλη ο οδηγός θα μου είχε διηγηθεί μια ιστορία μ' ένα κλειδί ένα φορτίο κι έναν χαφιέ. Αν είχα γεννηθεί μεγάλη θα έμπαινα σε ένα μπαρ και θα 'πινα με τους θαμώνες. Αν είχα γεννηθεί μεγάλη δεν θα φοβόμουν να γυρίσω σπίτι ό,τι ώρα μου κάπνιζε. Στην πόρτα δεν θα περίμενε...

"...ο χρόνος είναι μια κόκκινη τελεία που σημαδεύει από μακριά την καρδιά σου. Ένας ταχυδακτυλουργός που σέρνει ένα μεγάλο μπαούλο πίσω του. Ποτέ δεν ξέρεις τι έχει μέσα. Ο χρόνος είναι γεμάτος φίδια εκπλήξεις. Ο χρόνος είναι ο Μαιτρ οπότε αναγκαστικά εσύ θα είσαι η Μαργαρίτα. Θα σε οδηγήσει σε μια πόρτα. Που οδηγεί σ ένα σπίτι. Που ΄χει μια σκάλα Που ανεβαίνει σ ένα δωμάτιο Που χάνονται οι τοίχοι Και γίνεται τρισδιάστατο. Να που φτάνουμε λοιπόν στο τέλος και αγγίζουμε πάλι την αρχή. Ο χρόνος τα κάνει αυτά. Είναι ένας σκύλος που κυνηγάει την ουρά του. Όταν τον σ...

Η Οδύσσεια μέσα απ' τα μάτια των γυναικών που συνάντησε ο Οδυσσέας στο ταξίδι της επιστροφής. Εξέχουσες και λιγότερο γνωστές γυναικείες μορφές του ομηρικού έπους σε μια ενιαία σύνθεση για την περιπέτεια του νόστου και της γραφής. ΚΑΛΥΨΩ I. Έγινε τώρα σκοτεινή σπηλιά μια θάλασσα Μεγάλη σαν ύπνος Πάνω στο χαλκό χαράζει Ουρλιαχτό στη θέση μου Λευκά δόντια αντί για πέταλα Ευφραίνεται ο ραγισμένος τόπος. Πέφτουμε, Οδυσσέα, μέσα στον ήλιο Τούτα τα χέρια δεν είναι παρά χέρια που αγάπησαν Την αλήθεια του ματιού. TΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΣΕΙΡΗΝΑΣ Τρεις φορές βουίζει η όχθη στ...

Η Ζωή είναι φιλόδοξη. Η Ζωή είναι δυναμική. Η Ζωή είναι επιτυχημένη. Η Ζωή είναι εντελώς μόνη. Εργάζεται σε μεγάλη τράπεζα επενδύσεων στο Λονδίνο, παίρνει το αεροπλάνο με τη συχνότητα που άλλοι παίρνουν ταξί, οργώνει τις αίθουσες συσκέψεων πάνω σε ψηλοτάκουνες γόβες. Μέχρι που το σύμπαν της καταρρέει όταν την απολύουν, και από το μεγαλοπρεπές City βρίσκεται στο αξιοπρεπές Σκαλάκι Κορινθίας των 254 μόνιμων κατοίκων, πίσω στο σπίτι της μητέρας της. Ξαφνικά είναι αποκομμένη από τον κόσμο, χωρίς κινητό, χωρίς internet, χωρίς να μπορεί να στείλει ούτε ένα email. Μισό λεπτό. Χωρί...

Πρόκειται για την ιστορία τεσσάρων γυναικών που ψάχνουν να βρουν η καθεμία και όλες μαζί την αλήθεια στις σχέσεις τους. Ξεκινώντας από έναν απαγορευμένο έρωτα κι ένα ψέμα, η Χριστίνα, η συντονίστρια της ομάδας τριών κοριτσιών, οδηγεί το γκρουπ σ' ένα επικίνδυνο μονοπάτι με αβέβαιο τέλος για όλες. Η τριτοπρόσωπη αφήγηση της ιστορίας διευκολύνει τον αναγνώστη να έρθει σ' επαφή με τις ψυχολογικές διεργασίες των τεσσάρων ηρωίδων και να παρακολουθήσει την κλιμάκωση των γεγονότων στη ζωή τους. Πρόκειται για μια ιστορία αναζήτησης της ουσιαστικής επαφής και της αλήθειας στον έ...

Στον εβραϊκό μυστικισμό η λέξη "Ibbur" σημαίνει εγκυμοσύνη και αναφέρεται στην προσωρινή μετοικεσία μιας άλλης πρόσθετης ψυχής στο σώμα ενός ζωντανού ανθρώπου, ώστε να επιτελεστεί ένα έργο. Αισθάνθηκα ότι οι ψυχές των Εβραίων της Κρήτης που χάθηκαν άδικα στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής του νησιού με στοίχειωσαν. Έτσι, ως ένα είδος χρέους σ' αυτές, προσπάθησα να συγκεντρώσω σε μορφή μαρτυρίας-χρονικού αφηγήσεις, έγγραφα και φωτογραφίες ώστε ο αναγνώστης που δεν είναι εξοικειωμένος με την ιστορία του νησιού να αντιληφθεί την αδιάλειπτη παρουσία τους από το 1900, μια πα...

Η ΣΚΝΙΠΑ Μικρόσχημο άτσαλα πετάς επάνω κάτω ω έντομο αιθερολάμνο με περνάς καθώς τη φιάλη αδειάζω και σε κοιτώ σ' ακολουθώ με κάθε βλέμμα έντρομο γιατί το ξέρω πως κι εγώ σε λίγο θα σου μοιάζω Το "Johann Sebastian Bar", είναι ένας "έντεχνος χώρος" συνάθροισης στιχουργημάτων, τα οποία έχουν σαν προσχηματική αφορμή το ποτό και το φαγητό (κατάλοιπο, ως φαίνεται, του προσωπείου Απίκιος και της γαστρονομικής ενασχόλησης του συγγραφέα από το 1985 έως...

Ο Νάσος Ευσταθιάδης, στο φωτογραφικό λεύκωμα "Life in Mono" παρουσιάζει στις 100 και πλέον σελίδες του, τα καλύτερα ασπρόμαυρα δείγματα δουλειάς του της τελευταίας πενταετίας από διάφορα μέρη της Ελλάδος και του εξωτερικού. Φωτογραφίες από την Αθήνα, την Ίο, τη Σαντορίνη και τα χωριά του Μαινάλου αλλά και από πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, το Λονδίνο, η Βουδαπέστη και το Ντουμπάϊ. Οι φωτογραφίες παρουσιάζονται σε μεγάλες θεματικές ενότητες, δίνοντας στον αναγνώστη τη δυνατότητα να "ταξιδέψει" στα μέρη αυτά με τη ματιά του φωτογράφου και τη δύναμη του ασπρόμαυρου. Ο τίτλος...

Μαύρα σύννεφα έχουν σκεπάσει τον διάσημο profiler και πρώην πράκτορα του FBI, Τζέικ Ντόνοβαν, καθώς και την περίφημη ομάδα του, "Σπασμένα Φτερά". Ακόμη παλεύουν να αποκαλύψουν το μυστήριο που κρύβει η εφιαλτική υπόθεση του "Μαύρου Διαμαντιού", τη στιγμή που ο Γενικός Εισαγγελέας τους αναθέτει μια νέα υπόθεση. Τρομοκράτες έχουν επιτεθεί στο προεδρικό ελικόπτερο και οι δράστες πρέπει να ξεσκεπαστούν και να συλληφθούν σύντομα. Όμως η τύχη των "Σπασμένων Φτερών" τους επιφυλάσσει διάφορα προβλήματα: όταν ο Τζέικ και η ομάδα του βρίσκονται κοντά στη μοιραία αποκάλυψη των ενόχων,...

Το βιβλίο διεισδύει και παρατηρεί τον κόσμο των καλλιτεχνών με μια ματιά καθαρή χωρίς υποκρισίες και τον ψεύτικο μύθο που τον περιβάλλει. Πρόθεση δεν είναι να υποκαταστήσει τα υπάρχοντα βιβλία, αλλά να τα συμπληρώσει. Διάφορες συμπεριφορές σχολιάζονται και αναλύονται με χιουμοριστικό και πολλές φορές με καυστικό τρόπο. Ό,τι λάμπει είναι χρυσός; Υπάρχει η "κακιά ώρα"; Που πιάνουν τόπο οι κολακείες; Τρώγονται τα σπαράγγια με μαχαιροπίρουνο; Ποιος είναι ο καθιστός ταύρος; Πόσο ακριβότερη από το κανονικό είναι η τιμή της «ψαγμένης γεύσης»; Από ποιους πόρους ζουν οι καλλι...

27 ποιήματα / ισάριθμες αναφορές σε φυτά, σχόλια στην αναγκαστική συγκατοίκηση ζωντανών σε κλειστά περιβάλλοντα / φυλακές, σε σύγχρονα τερράρια. Μια αλληγορία για την βαθιά μοναξιά της ύπαρξης. ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ (...) Στο σπίτι δεχόμαστε σπάνια επισκέψεις Μια μέρα η μητέρα φώναξε τη νύχτα (ή ίσως η νύχτα φώναξε τη μητέρα) Ήρθε αχάραγα με μια λάμπα πετρελαίου που όλο έσβηνε κι ένα λιτό σεντόνι λινό ριγμένο στους ώμους Τη βάλαμε να κάτσει βγάλαμε το ακριβό σερβίτσιο έφερε ενα γύρο το δωμάτιο έφυγε χωρίς να πει ούτε λέξη Από τον καιρό εκείνο τα αν...

Πόσο εύκολο είναι να είσαι μούσα και σύντροφος ενός μεγάλου συγγραφέα; Και στη συνέχεια να μένεις πίσω, μόνη, με συντροφιά το έργο του και τις αναμνήσεις; Να αγαπάς κάποιον που είναι απών; Η Κλοντ Πιζάντ-Ρενώ δίνει το λόγο σε πέντε γυναίκες, συντρόφους συγγραφέων. Ο Ζυλ Μισελέ, ο Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον, ο Μαρσέλ Σβομπ, ο Ζυλ Ρενάρ και ο Τζακ Λόντον ζωντανεύουν μπροστά μας, με τις συνήθειές τους, τις αδυναμίες τους, όλα όσα αποκαλύπτουν την πραγματική τους φύση. Η επιλογή των συγγραφέων δεν είναι τυχαία, η ζωή και το έργο τους συναντιούνται, τέμνονται, αλληλοεπηρεάζονται κα...

ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΣΠΙΤΟ Όταν ήσουν μικρή Έπαιζες με τις κούκλες σου κρυφτό Μια μέρα έτρεξες να κρυφτείς Εκεί όπου κανένας δεν θα μπορούσε να σε βρει Τότε κλειδώθηκες κατά λάθος σε λιλιπούτεια φυλακή Η γάτα του σπιτιού κατάπιε κατά λάθος το κλειδί Η απουσία σου κατά λάθος δεν έγινε από κανέναν αντιληπτή Κάποτε κατά λάθος μεγάλωσες Τότε τα χέρια σου βγήκαν από τα παράθυρα Τα πόδια σου από την πόρτα Και το κεφάλι σου από την καμινάδα Η απόδρασή σου απ' το κουκλόσπιτο θεωρήθηκε κατά λάθος επαναστατική

Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ Είχαμε έναν έρωτα ανεκπλήρωτο· ανελέητο δηλαδή. Γιατί το έλεος προσφέρεται συνήθως μέσ' από μια καταστροφή κι εσύ στέκεσαι ακόμη όρθιος στην εξώπορτα δίχως να φεύγεις ενώ φεύγεις και έρχεσαι τακτικά κι εγώ μετρώ τα χρόνια με τις διαδρομές των σχολικών λεωφορείων και τις διακοπές στη θάλασσα. Ο ταχυδρόμος μας φέρνει τους λογαριασμούς τις χριστουγεννιάτικες κάρτες κι ενίοτε κάποια γαμήλια πρόσκληση· όχι όμως νέα ότι πέθανες για 'μένα όχι όμως νέα ότι πέθανα για 'σένα.

Οι ήρωες και οι τόποι στον "Άγριο έρωτα" συγκροτούν μια παγκόσμια ανθρωπογεωγραφία της σύγχρονης ζωής. Από την Κίνα μέχρι τη Χιλή κι από τη Λιβερία μέχρι τη Βουδαπέστη, ο συγγραφέας καταγράφει αφηγήσεις μιας πραγματικότητας που πάλλεται από την οικονομική, την πολιτική και την συναισθηματική κινητικότητα. Αυτό που παραμένει σταθερό, από σελίδα σε σελίδα, είναι ο ανυποχώρητος ανθρωπισμός του βλέμματος, η μαχητική διεκδίκηση της επόμενης μέρας.

Το ορφάνεμα δεν έχει ηλικία. Όταν οι γονείς μας έχουν πλέον χαθεί και έρχεται η στιγμή να αδειάσουμε το σπίτι τους, το πένθος μας γίνεται πιο συγκλονιστικό. Πώς να μπορέσεις να μιλήσεις γι' αυτή την αναστάτωση των συναισθημάτων, για το κράμα οργής, κατάθλιψης, απέραντου πόνου, αίσθησης εξωπραγματικού, εξέγερσης, τύψεων και αλλόκοτης αίσθησης ελευθερίας που σε κατακλύζει; Σε ποιον να ομολογήσεις χωρίς ντροπή και ενοχή αυτόν το στρόβιλο παθών; Η κληρονομιά δεν είναι δώρο. Πώς να πάρεις πράγματα που δεν σου έδωσαν; Πώς να αδειάσεις το σπίτι των γονιών σου χωρίς να βγάλεις...