Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στα κύματα! Ένα μικρό σκαρί Στα κύματα! Κι η νύχτα φτάνει! Κανείς δε θα γυρίσει ένα σκαρί Στο κοντινότερο λιμάνι; Και λένε οι θαλασσινοί -για χτες- Όταν το δείλι θάμπωσε Νικήθηκε ένα μικρό σκαρί Και μες στα βάθη κύλησε. Και λένε οι άγγελοι -για χτες- Όταν η αυγή κοκκίνισε Ένα σκαρί -δαρμένο απ' το βοριά- Ζωντάνεψε -ξανάβαλε πανιά- Κι ολόχαρο -τράβηξε μπρος!

Με την καθαρότητα ενός τοπίου που προβάλλει σιγανά μέσα από την ομίχλη, όταν τη διαλύει ο ήλιος, φθάνει στο σύγχρονο κόσμο η ιαπωνική ποίηση υπενθυμίζοντας ότι η ομορφιά δεν είναι ζήτημα διαστάσεων αλλά μέτρου και αναλογίας. 38 ποιητές και ποιήτριες, με ένα ή περισσότερα έργα τους, καθώς και έξι ποιήματα ανωνύμων, καλύπτουν 11 αιώνες μεγάλης εκλέπτυνσης. Το πρόσθετο (συν 1) ποίημα γράφτηκε από τον παλιότερο Κινέζο ποιητή Λι Πο (στην Ιαπωνία είναι γνωστός σαν Ριχάκου).

ΑΝΤΖΕΛΟ ΜΠΑΡΝΤΙ Στο παρεκκλήσι Μπάρντι της βασιλικής Σάντα Κρότσε, ο Τζιόττο ζωγράφισε έναν άγγελο, τυπώνοντας τα στίγματα πάνω στον Άγιο Φραγκίσκο. Στην piazza μπροστά στην εκκλησία, ένας νέος καλλιτέχνης βαδίζει μόνος, έχοντας χάσει κάθε ελπίδα για την "ανήσυχη μούσα" του. Όταν ο άγγελος πετάει απ’ το παρεκκλήσι και βουτάει πάνω απ’ την πλατεία ο καλλιτέχνης βλέπει, για πρώτη φορά, πώς θα ‘πρεπε να είναι ο πίνακάς του. Ο νεαρός ζωγράφος, Τζόρτζιο ντε Κίρικο, ονόμασε τον εαυτό του "Άντζελο Μπάρντι" όταν εξήγησε πώς ζωγράφισε ένα αίνιγμα ένα φθιν...

Συγκεντρωτική έκδοση των ποιητικών συλλογών "Αρχή Ινδίκτου", "Divan", "Ποιήματα μιας άλλης εποχής" και "Τα από κήπων", γραμμένων από το 1967 ως το 2000. Η λέξη "divan" έχει περσική προέλευση και σημαίνει, εκτός των άλλων, "συλλογή λυρικών ποιημάτων ενός ποιητή". Από την Περσία του 10ου αιώνα μ.Χ., ο όρος επεκτάθηκε στους μυστικούς της Ανατολικής Μεσογείου και αργότερα στη Δύση (Γκαίτε). Η Κύπρος -"ένας τόπος όπου το θαύμα λειτουργεί ακόμη", έγραφε ο Σεφέρης το 1955- "συνορεύει με το αχανές", όπως διαβάζουμε στο μότο του καινούργιου βιβλίου της Νίκης Μαραγκού. Είναι φυσικ...

Στ' Ανώγεια, στους γάμους πηγαίνουν κανίσκι. Βάζουνε τα τρόφιμα σε μια σακούλα, τη σηκώνουνε στους ώμους και πάνε. Παντρευόταν κάποιος που είχε γυρέψει τη Φράγκα, αλλά εκείνη ήταν δύσκολη και δεν ήθελε να παντρευτεί. Το κανίσκι έπρεπε να το πάει αυτή, που ήταν η πιο μεγάλη, αλλά ήταν μαλωμένη με τον πατέρα της, είχε πεισμώσει και δεν ήθελε να πάει. Λέει της Αλεξάνδρας ο πατέρας της: "Πήγαινε να πεις της Φράγκας να σηκωθεί να πάρει το κανίσκι και να το πάει". Της το λέει η Αλεξάνδρα, αλλά εκείνη ήταν αμετάπειστη. "Πάρε το να το πας εσύ", της λέει της Αλεξάνδρας ο πατέρας...

This collective volume includes the texts: - Lila Antonopoulou, "Foreword" - Lila Antonopoulou, "Comprehending the World: The Life and Work of Eric Hobsbawm" - Aldo Agosti, "Itinerari di marxismo nel mondo non Europeo" - Alekos Alavanos, ""Real Human Beings and the Barbarians": A Brief Study on Herodotus' Views on the Language of 'Us' and the 'Other'" - Helene Antoniadis-Bibicou, "Temoignage" - Spiros I. Asdrachas, "Questions d'histoire, questions de sources" - Zacharias Demathas, "Capitalistic Development and Land Ownership: The Impact of Small-Scale Land Ownership...

Με τους Rolling Stones, ο Κιθ Ρίτσαρντς δημιούργησε κιθαριστικά ριφ, στίχους και τραγούδια που ταρακούνησαν όλο τον κόσμο. Για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες έζησε με τον πιο αυθεντικό ροκ εν ρολ τρόπο ζωής, παίρνοντας τα ρίσκα του εκεί που επέλεγε, κάνοντας τη δική του εσωτερική αναζήτηση και επιβιώνοντας μέσα από όλα αυτά με τρόπο που κανένας πριν από αυτόν δεν είχε καταφέρει. Τώρα, επιτέλους, ο ίδιος ο θρύλος του ροκ, μας διηγείται την ιστορία μιας συναρπαστικής ζωής γεμάτης καταιγιστικά γεγονότα. Μιλάει για τους δίσκους του Τσακ Μπέρι και του Μάντι Γουότερς που...

[...] "Το ενδιαφέρον μου στράφηκε στην αρχαιολογία. Μελέτησα και παρακολούθησα το ερευνητικό έργο των Ελλήνων και ξένων αρχαιολόγων που την περίοδο εκείνη βρισκόταν σε έξαρση: Αρχαία Αγορά Αθηνών, Μυκήνες, Πύλος, ακτές της Αττικής. [...] Τα πρώτα μου ποιήματα που χρονολογούνται από την εποχή εκείνη, τα έγραψα στα γαλλικά. Τη ζωή μου είχε σφραγίσει ο γάμος μου με τον Γάλλο φιλέλληνα δημοσιογράφο Jean Delamotte. Μαζί του ζούσα την ιστορία και τα προβλήματα της σύγχρονης Ευρώπης." [...] Μαριάννα Κεφαλά - Delamotte

Ένα δίγλωσσο βιβλίο (γαλλικά/αγγλικά) για τη χορογράφο Πίνα Μπάους που περιέχει ποίηση του Δημήτρη Κρανιώτη και φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Ιγνατιάδη. Ο Δημήτρης Κρανιώτης συνεργάστηκε ως δραματουργός με το Χοροθέατρο του Βούπερταλ (Tranztheater Wuppertal) για τα δύο έργα της Πίνας Μπάους "Das Stuck mit dem Schiff", 1993 και "Trauerspiel", 1994. Το κείμενό του "Zaubertrauer" και τα κείμενα της ενότητας "Wunderbar" δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των δύο ως άνω έργων και πήραν την τελειωτική τους μορφή το 2016. Οι 27 φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Ιγνα...

When he suddenly said desert flowers and then promptly sent his haiku gift of the image in the flesh of words and the beat of his chest for her to brood on the marvel of bloom in absence and gloom there flashed from the heart of her bard [...] Όταν ξάφνου είπε άνθη της ερήμου και αμέσως έστειλε ένα χαϊκού για δώρο με τις εικόνες ζωντανές στις λέξεις και τον παλμό στο στήθος του να τη βάζει σε σκέψεις για το θαύμα που θάλλει στην απουσία και τη θολούρα τότε έλαμψε από την καρδιά του βάρδου της [...]

Είναι τυλιγμένη σε μια αύρα ή γραφή του Στέφανου, κάποτε ανάερη και ρευστή, κι άλλοτε πυκνή σαν συνωστισμένη μνήμη. Στα ποιήματά του μεταχειρίζεται συνειδητά πολύσημες λέξεις, παρηχήσεις, εικονοποιία και επιλεκτική ομοιοκαταληξία για να ιστορήσει το χειροπιαστό αλλά κυρίως για να υπαινιχθεί το υπερκόσμιο, "πιο πέρα απ' της ζωής τις βεβαιότητες". Στο γλωσσικό του σύμπαν αναδεύεται η σιβυλλική λαλιά των γιαγιάδων του με αναφορές σε στίχους του Γ. Χ. Ώντεν, του Γουόλκοτ, του Οβίδιου, του Καλντερόν - αλλά και του Καβάφη, υπόρρητα. Η κυπριακή διάλεκτος, η αγγλική ποίηση, το θέατ...

Τι θέση έχει το επαναλαμβανόμενο έγκλημα στην καθημερινότητα ενός πολέμου που διαρκεί - εθνικοαπελευθερωτικού, εμφυλίου, κοινωνικού ή ατομικού πολέμου για την επιβίωση; Ποιο είναι το νόημα της θυσίας των αμάχων, όταν πρόκειται για ανυποψίαστα θύματα αντιποίνων; Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, στα Καλάβρυτα, οι Γερμανοί διαπράττουν αντίποινα εκτελώντας όλο τον άμαχο αντρικό πληθυσμό. Μένουν οι γυναίκες για να θάψουν τους άντρες. Η Μαριάνθη και η κόρη της η Μαργαρίτα εγκαταλείπουν την πόλη. Η Λευκή, γιατρός, κόρη της Μαργαρίτας γεννημένη το 1955, έχει στοιχειωθεί από το πολεμικό...

Δεκαπέντε μικρές ιστορίες αιφνιδίων θανάτων, μια επιστροφή και μια ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα φτιάχνουν το βιβλίο αυτό με το απρόσμενο εξώφυλλο που κρατάει την εικόνα μπροστά και τον τίτλο για το πίσω μέρος. Η φωτογραφία του Κωνσταντίνου Μάνου στο εξώφυλλο εικονίζει μια παραλία της Πελοποννήσου από τη γνωστή συλλογή "The Greek Portfolio" όπου η φύση και οι άνθρωποι μοιάζουν να σιγούν για να ακουστεί πάνω απ' τα βότσαλα και το φλοίσβο η ρυθμικότητα του προφορικού λόγου μέσα στον γραπτό.

Ο κύκλος "Αλεξάνδρεια" επικεντρώνεται γύρω από τη μορφή του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη και της γενέθλιάς του πόλης. Τα πρώτα ποιήματα γράφτηκαν μετά από ένα ταξίδι που έκανα το 1986 από την Κύπρο προς την Αλεξάνδρεια, στους τόπους του ποιητή. Τέσσερα από τα ποιήματα του κύκλου, που έγραψα από το 1986 μέχρι το 1996, δημοσιεύτηκαν στη συλλογή "Der Tisch wird kalt". Τα "Τέσσερα ανέκδοτα ποιήματα από τα κατάλοιπα του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη" είναι πλαστά (προσποιούνται το ύφος του). Στις έρευνές μου με βοήθησαν προπαντός τα βιβλία "Alexandria, a history and a guide" του E. M. Forste...

Η Κατίνα Ζερβού γεννήθηκε το 1909 στον Άγιο Δημήτριο Μονεμβασίας, χωριό 500 κατοίκων. Εκεί μεγάλωσε, πήγε για μια μοναδική χρονιά στο σχολείο, έγινε μοδίστρα και παντρεύτηκε τον Χαράλαμπο Ζερβό, που είχε γεννηθεί στο γειτονικό Φοινίκι, αλλά ζούσε από χρόνια στον Πειραιά. Στον Πειραιά, από το 1934, αγοράζουν ένα φωτογραφείο, Φίλωνος 71, και μαθαίνουν και οι δύο την τέχνη του φωτογράφου. Η αγάπη τους για τη λακωνική γη παραμένει αμείωτη και εκεί ξαναγυρίζουν στη δεκαετία του '70 να συνεχίσουν την αγροτική ζωή, ίδια κι απαράλλακτη για κάποιες χιλιετίες, δραματικά και ραγδαία α...

Κραύγασε κάτι κραδαίνοντας το μαχαίρι. Βγήκε έξω στο φωτισμένο πεζοδρόμιο. Άφησε το μαχαίρι να πέσει. Ακούστηκε ένας μεταλλικός ήχος. Παραπάτησε, έφερε το χέρι στο κεφάλι, γύρισε κι έτρεξε. Κάποιος σήκωσε το μαχαίρι· το άφησε να ξαναπέσει. Ακούστηκε ο ίδιος μεταλλικός ήχος. Οι μπάτσοι ήρθαν γρήγορα. Η γαλάζια λάμψη απ' τον προβολέα του περιπολικού χτυπιότανε πάνω στα τζάμια. Άνοιξαν την πόρτα με πάταγο κραδαίνοντας τα κλομπ. [...]