Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Στα γεγονότα της δεκαετίας του ΄60 ήμουν στην καλύτερη ηλικία. Το αίμα έβραζε, η ζωή αποκαλυπτόταν στα μάτια της γενιάς μου, τα όνειρα περίσσευαν. Μερικά δεν απείχαν και πολύ από τα ζωντανά γεγονότα. Το 1985 ένιωσα την ανάγκη να βγάλω ένα πρώτο συμπέρασμα για τη σημασία όσων είχαμε ζήσει το καυτό, από κάθε άποψη, εκείνο καλοκαίρι. Για τον λόγο αυτό, διάβασα όλες τις αναλύσεις που είχα εντοπίσει και ανέτρεξα σε εφημερίδες της εποχής. Τότε γεννήθηκε η ιδέα να δώσω ένα χρονικό των συμβάντων μέσα από μια παράθεση επιλεγμένων φωτογραφιών, που δείχνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο...

"Το Κορίτσι του τεκέ" είναι ένα μυθιστόρημα κινηματογραφικής γραφής, βασισμένο στη διαδρομή του πρoπολεμικού ρεμπέτικου ήχου του Πειραιά και της Δραπετσώνας, έτσι όπως διαμορφώθηκε στους τεκέδες, στα κακόφημα πορνεία των Βούρλων και στα προσφυγικά παραπήγματα, μέσα σε ένα κοινωνικό συνονθύλευμα προσφυγιάς, μέθης, πορνείας και φτώχειας. Το μυθιστόρημα ταλαντεύεται μεταξύ ιστορίας και επινόησης ακολουθώντας το χρονικό μιας από τις ελάχιστες και άγνωστες τραγουδίστριες του τεκέ στα Χιώτικα της Δραπετσώνας, ενός κοριτσιού που γεννήθηκε το 1905 και έζησε στον τεκέ του Μίχαλου...

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος, το βιβλίο του ποιητή και πανεπιστημιακού Νίκου Φωτόπουλου, "Μέρες αδέσποτες... στο σιδερένιο νησί: όψεις και κοινωνιολογικές προεκτάσεις της ποιητικής του Χρήστου Θηβαίου". Πρόκειται για μια εξαιρετικά περιεκτική προσέγγιση της εικοσάχρονης κειμενικής πορείας του σπουδαίου Έλληνα τραγουδοποιού και ερμηνευτή από το πρώτο του έργο, "Μέρες αδέσποτες" (με τους Συνήθεις Υπόπτους) μέχρι και το πιο πρόσφατο, "Σιδερένιο νησί'. Η περίοδος αυτή έχει ταξινομηθεί ερευνητικά και έχει γίνει αντικείμενο ανάλυσης και ερμηνείας με τρόπο που η προσέ...

Τραγουδούν: - Μαρία Φαραντούρη - Παντελής Θεοχαρίδης - Μάρθα Φριντζήλα - Σοφία Μανουσάκη

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Από τα φυτά, που άφησες να φροντίζω όσο λείπεις, το ένα έβγαλε σύννεφα, το άλλο περιστέρια. Έλα εσύ κι εγώ σου φυλάω σπόρους βροχής και στοργικούς ανέμους. Χαίρε, προσμένοντας κι οι δυο.

ΜΕΡΙΜΝΑ Η ησυχία ήταν απόλυτη - εννοώ για τους άλλους, γιατί εγώ είχα πάντα διαθέσιμους τους τελευταίους πυροβολισμούς (από μια εξέγερση που χάθηκε εδώ και χρόνια) - εξάλλου άνθρωπος είμαι κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα: ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω μια ξαφνική περιφρόνηση που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα, σαν τη μυρωδιά των κυπαρισσιών τα βράδια που σε παρηγορεί για την ίδια τη ματαιότητα.

Αθήνα, περί το 1950-'51, με τον Εμφύλιο μόνο τυπικά να έχει τελειώσει. Ο Ιάσονας εξακολουθεί να κυκλοφορεί με τη στολή του φαντάρου παρότι απολύθηκε απ' τον στρατό πριν από τρεις μήνες. Όχι μόνο λεφτά για πολιτικά ρούχα δεν έχει, τα καταφέρνει δύσκολα ακόμα και για το καθημερινό φαγητό. Μια μέρα, σχεδόν τυχαία, βρίσκεται στο "πατάρι" του Καφέ Εσπρέσο, χώρος όπου συχνάζουν λιγότερο ή περισσότερο φερέλπιδες νέοι λογοτέχνες. Η γνωριμία του εκεί με τη Λίτσα, κοπέλα με αντισυμβατικό και ελεύθερο πνεύμα -ίσως και με ελευθέριο ήθος-, η σχέση τους, η επανασύνδεσή του με τον απαρέγκ...