Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι ενώνει έναν κάτοικο της Νότιας Αφρικής και ένα παιδί στην Ινδία; Τι συνδέει έναν Άγγλο οπαδό και τον Έλληνα που πανηγύρισε την κατάκτηση του Euro; Γιατί ο Νίκος Εγγονόπουλος μας προέτρεπε "να τρέξουμε αμέσως στα γκωλ-ποστ" και ο Μάνος Χατζιδάκις υμνούσε τον Τζορτζ Μπεστ; Γιατί μας γοητεύουν οι ντρίπλες του Λιονέλ Μέσι και τα "γκολ-ποιήματα" του Πελέ; Γιατί μας λείπει ο Ζινεντίν Ζιντάν, όταν καρφωνόμαστε στην τηλεόραση, να δούμε Μουντιάλ; Για ποιο λόγο έγινε η πρώτη απεργία στο Βατικανό και τι συνέβη στη Σουπέργκο; Ο Ηλίας Καφάογλου, παίζοντας μπάλα με τις λέξεις, κρατ...

Ο Νόμος που είμαι δεν θα με υποτάξει. * Δεν εγεννήθηκεν ακόμη ο Μαγγελάνος ενός τριαντάφυλλου. * Ο τρομοκράτης είναι ο άξεστος των θαυμάτων. * Το "κενό" υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του. * Θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται. [...]

Τα δύο διηγήματα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό, γραμμένα με λίγους μήνες διαφορά, ανήκουν χρονικά στην πλέον γόνιμη δεκαετία του Μπαλζάκ. Πρόκειται για δύο από τα πιο διαβασμένα και σχολιασμένα διηγήματά του. Το άγνωστο αριστούργημα υπήρξε το αγαπημένο ανάγνωσμα του Σεζάν και του Πικάσο, ο οποίος φιλοτέχνησε γι' αυτό μια σειρά σχεδίων, ενώ ο Μπρετόν επικαλείται το λόγο του Φρενχόφερ για να κηρύξει την απεξάρτηση της τέχνης από τη μίμηση και την πρωτοκαθεδρία της φαντασίας στην καλλιτεχνική δημιουργία. Η τέχνη συμμετέχει στην πλοκή με άξιους εκπροσώπους της, γλύπτες...

Κανονικά δεν χρειάζεται καθόλου συστάσεις. Δεν είναι απλώς γνωστός· είναι πασίγνωστος (το πλήρες όνομα αρχικά: Eugen Berthold Friedrich Brecht, Άουγκσμπουργκ 1898 - Ανατολικό Βερολίνο 1956). Τον ξέρουμε άπαντες -και από μέσα και απ' έξω. Έχουμε διαβάσει τα κείμενά του (πεζά, ποιητικά, θεατρικά... -προ πάντων θεατρικά...-, αλλά και θεωρητικά)· έχουμε παρακολουθήσει επί έτη και έτη μνημειώδεις παραστάσεις των θεατρικών του έργων· έχουμε τραγουδήσει (και στα ελληνικά, και δη σε εύχυμα ελληνικά: του Ελύτη, του Πλωρίτη, του Μάρκαρη, του Μάτεση...) μελοποιημένα ποιήματά του. Τον...

Η Ρωσική Επανάσταση του 1917 θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του 20ού αιώνα, που άλλαξαν την ιστορία του κόσμου. Από τότε αναρίθμητα άρθρα, μελέτες και βιβλία γράφτηκαν έχοντας ως αφετηρία και αναφορά τη μελέτη της Ρόζας Λούξεμπουργκ "Ρωσική επανάσταση", αυτής της μεγάλης επαναστάτριας που έμελλε να πληρώσει με τη ζωή της την αφοσίωσή της στην υπόθεση της κοινωνικής αλλαγής. Η μετάφραση και οι σημειώσεις έγιναν από τον Α. Στίνα. Η γεμάτη αγώνες ζωή του, τόσο στο θεωρητικό επίπεδο όσο και στην άμεση πρακτική δράση, εγγυάται την πιστή απόδοση των ιδεών της Λούξε...

Οι "Ρίμες εξ απροόπτου" του Διονυσίου Σολωμού είναι η μοναδική ιταλόγλωσση ποιητική συλλογή που κυκλοφορήθηκε ζώντος του δημιουργού. Τριάντα σονέττα -βιβλικής κυρίως έμπνευσης- πάνω σε δεδομένες ομοιοκαταληξίες: μια επίδειξη δεξιοτεχνίας για τον νεαρό ποιητή, αλλά και μια πειστική υπόσχεση για το μέλλον του. Η νέα τούτη μετάφρασή τους επιδιώκει να τα εγγράψει χωρίς δουλικότητα στον καιρό και τον τόπο τους.

"Μάλιστα, καθώς δεν είν' ευχαριστημένος να διαβάζει στις τυπωμένες μεταφράσεις, άπιστες ή από άμετρη ελευθερία ή από πιστότητα δουλική, παρακαλεί να μεταφράζουν κατά γράμμα ποιητάδες και φιλοσόφους, που αυτός ύστερα σχεδόν τους ξαναφτειάνει, για να τους έχει δικούς του." (Niccolo Tommaseo, "ll seconto esilio")

Και ο βασιλεύς Δαβίδ πρεσβύτερος προβεβηκώς ημέραις, και περιέβαλλον αυτόν ιματίοις, και ουκ εθερμαίνετο και είπον οι παίδες αυτού Ζητησάτωσαν τω κυρίω ημών τω βασιλεί παρθένον νεάνιδα, και παραστήσεται τω βασιλεί και έσται αυτόν θάλπουσα και κοιμηθήσεται μετ' αυτού, και θερμανθήσεται ο κύριος ημών ο βασιλεύς, και εζήτησαν νεάνιδα καλήν εκ παντός ορίου Ισραήλ και εύρον την Αβισάκ την Σωμανίτιν και ήνεγκαν αυτήν προς τον βασιλέα, και η νεάνις καλή έως σφόδρα· και ην θάλπουσα τον βασιλέα και ελειτούργει αυτώ, και ο βασιλεύς ουκ έγνω αυτήν. (Βασιλειών Γ΄, 1, 1-4)

Ξέρουμε όλοι γιατί γελάμε διαβάζοντας Αρκά. Θα γελούσαμε άραγε πριν 200 ή 2000 χρόνια; Κι ενδιάμεσα, μήπως φοβόμασταν μη χάσουμε την αθάνατη ψυχή μας γελώντας; Αν η ανεμελιά είναι το κέρδος του γέλιου, τι μας νοιάζουν τα 200, 2000 ή 1000 χρόνια πριν. Αρκεί που γελάμε. Είναι όμως η ανεμελιά το μόνο κέρδος; "Η διακωμώδηση οτιδήποτε σοβαρού δεν επιτρέπει να ξεχνάμε κάθε σοβαρότητα στο ίδιο το γέλιο", γράφεται κάπου στο τέλος αυτού του βιβλίου. Γι' αυτό στις τρεις ενότητές του διατρέχει την ιστορία του γέλιου, εξετάζει τη γενεαλογία όλων των σειρών του Αρκά -από τον "Κόκκορα...

ό,τι έρχεται/ απ' όσα θυμάσαι/ φαντάζεσαι/ κανείς δεν ξέρει/ η ζωή ψηλά/ η ζωή εδώ/ ο θεός στον ουρανό/ ναι ή όχι/ αν μ' αγαπούσε λίγο/ αν ο Πιμ μ' αγαπούσε λίγο/ ναι ή όχι/ αν εγώ τον αγαπούσα λίγο/ στο σκοτάδι στη λάσπη/ εις πείσμα όλων/ λίγη τρυφερότητα/ βρίσκεις κάποιον επιτέλους/ κάποιος σε βρίσκει επιτέλους/ ζείτε μαζί κολλημένοι/ αγαπάτε ο ένας τον άλλον/ λίγη αγάπη/ λίγη/ χωρίς να αγαπιέστε/ αγαπιέστε λίγο/ χωρίς να αγαπάτε/ απάντησε σ' αυτό/ άφησε το αόριστο/ άφησε το σκοτεινό. Το "Πώς είναι", γραμμένο το 1959, βρίσκεται στο κέντρο του συνολικού έργου του Μπέκετ...

Το δοκίμιο αυτό είναι μέρος της "Πολιτικής του χρόνου", ενός πολυσχιδούς φιλοσοφικού, κοινωνιολογικού αλλά και φιλολογικού έργου του Peter Osborne, σχετικά με τον μοντερνισμό και τα κινήματα της Avant-Garde. Ο συγγραφέας επιχειρεί να ερμηνεύσει την αντοχή και τη διάρκεια του όρου "μεταμοντέρνο" στη σύγχρονη θεωρία, και υποστηρίζει πως πρέπει να αναζητούμε μια φιλοσοφική ερμηνεία, η οποία θα μας δώσει απαντήσεις στην παραδοξότητα της διερώτησης για ποιο λόγο τόσο διαφορετικοί στοχαστές, όπως ο Μπένγιαμιν, ο Χάιντεγγερ, ο Φουκώ, ο Χάμπερμας κ.ά. τίθενται κάτω από την ομπρέλα...