Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα Mini Book που απευθύνεται σε μεγάλους. Μια ιστορία μικρή για μεγάλο σκοπό: 1€ από κάθε αντίτυπο δίνεται αυτομάτως στην "Κιβωτό του Κόσμου" Ικαι ενισχύει παιδιά και μαμάδες όλου του κόσμου. ...έτσι συμβαίνει, όταν είναι Χριστούγεννα.

Στη ζωή πορεύεσαι πάντα με τον αριθμό δύο. Αγάπη-μίσος, χαμόγελο-δάκρυ, φως-σκοτάδι, ζωή-θάνατος, ψυχή-σώμα. Το ενδιάμεσο είναι απλά η ύλη της ύπαρξής σου, που προσπαθεί να ισορροπήσει την αντίφαση. Αν καταφέρεις να δεις την ουσία μέσα από τις δυάδες τότε θα έχεις την ευλογία να λέγεσαι άνθρωπος.

Σε µια πολυάσχολη εποχή που οι προτεραιότητες των ανθρώπων ισορροπούν µεταξύ ύλης και συναισθηµάτων, δύο τρυφερά παραµύθια που µέσα από τις περιπέτειες των ζώων του δάσους, θέλουν να µας υπενθυµίσουν για µια ακόµη φορά, τη σηµασία της οικογένειας και τη µεγάλη δύναµη της αγάπης, που µπορεί να κάνει τον κόσµο µας καλύτερο και όχι µόνο στα παραµύθια!

Η ανθρώπινη ζωή είναι παράξενη. Κινείται μέσα στην απόλυτη ευτυχία ή στον πόνο της δυστυχίας. Η ζωή της Τερέζας, κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει που υπάγεται. Μια αληθινή ιστορία με πολύ πόνο, χαρά, δυστυχία κι ευτυχία. Μια ζωή ένας ωκεανός..

In dealing with war crimes justice - or as they tend to call it international criminal law - there are numerous issues to consider regarding the nature of this criminal justice. But among these issues the broader aspect that all the thinking nations are obliged to consider is summarized in one question: What's the real purpose of international justice? The answer is certainly not easy. At the same time, by trying to define of what a trial is, in a domestic scale, automatically a new question arises in relation to international justice: Does the definition of a domestic tr...

Δυο νουβέλες που φέρνουν στο προσκήνιο τη ζωή του καθενός μας. Μέσα στις γραμμές του βιβλίου ο αναγνώστης ανακαλύπτει ένα κομμάτι από τον εαυτό του, που το φυλάει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Είναι η ευκαιρία του να βγάλει τα κρυφά και να νιώσει ελεύθερος. Οι ιστορίες τριών γυναικών και ενός άντρα πλεγμένες με ιδιαίτερη μαεστρία από τη συγγραφέα, αφήνουν μια γεύση πίκρας αλλά και ανακούφισης. "Μιλάμε, συναναστρεφόμαστε, επιθυμιόμαστε ίσως, μα δεν συνεννοούμαστε. Αυτή είναι η σκληρή μας τύχη. Η αιώνια παρεξήγηση. Τα λόγια και η σκέψη μας φτάνουν παραμορφωμένα στην αντίληψη...

- Τι θα πάρουμε αν διασταυρώσουμε έναν ηθοποιό με μια νταλίκα; - Τι θα πάρουμε αν διασταυρώσουμε έναν ηθοποιό με ένα απορρυπαντικό; - Πόσοι ηθοποιοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα; - Πώς λέγεται ο ηθοποιός που δεν θέλει ποτέ να παίξει στη ζωή του πρωταγωνιστικό ρόλο; - Γιατί οι διάσημοι ηθοποιοί δεν πάνε για ψάρεμα; - Γιατί ένας ηθοποιός, δεν θα λογομαχήσει ποτέ με έναν υπάλληλο της Δ.Ε.Η.; - Ποια πόλη, παίζεται και στην Επίδαυρο; - Γιατί το Εθνικό Θέατρο πήρε ένα ληστή και ένα αναρχικό στους πρωταγωνιστικούς ρόλους που ανεβάζει; - Πώς μπορούν να μπουν μέσα σ...

Ο Φιν, με βαρύ κεφάλι, προχώρησε σκυφτός προς την αυλόπορτα κι από 'κεί έξω στο δρόμο. Περπάτησε ως την πλατεία και τράβηξε το μονοπάτι που οδηγούσε στη λίμνη. Όχι το κανονικό, περίγυρα του λόφου, αλλά το πιο σύντομο, αυτό που είχαν ανοίξει τελευταία οι ψαράδες του Οσάρ, ακριβώς επάνω στην απότομη, γυμνή πλαγιά. Καθώς έφτασε στη λίμνη, έψαξε και βρήκε ένα ύψωμα, να την βλέπει σχεδόν όλη μπροστά του, και ξάπλωσε ανάσκελα στο χορτάρι, βάζοντας τα χέρια για μαξιλάρι πίσω από το κεφάλι του. Τριγύρω επικρατούσε εξαιρετική ηρεμία, με μοναδικά ακούσματα, τα γλυκά κελαϊδίσματα των...

Σήμερα η Μνήμη και η Ανάμνηση αποτελούν δύο έννοιες απολύτως συγκεχυμένες. Στην εποχή όμως της Αρχαίας Ελλάδας είχαν τελείως ιδιαίτερη και καθοριστική σημασία καθότι η Μνήμη αφορούσε στην γνωστή λειτουργία του εγκεφάλου μας και σχετίζεται με την παρούσα ζωή μας, ενώ η Ανάμνηση αφορούσε στην ανάσυρση λησμονημένων γεγονότων από τις προηγούμενες ζωές μας, οι οποίες εξακολουθούν να παραμένουν χαραγμένες στην αιώνια Μνήμη της Ψυχή μας. Δυστυχώς, αυτή η λειτουργία της Ανάμνησης, με την σπουδαία έννοια που της προσδίδει ο Αριστοτέλης, έχει ολοκληρωτικά αγνοηθεί. Σύμφωνα όμως με...

En el presente volumen Claudia Costanzo presenta una propuesta teοrica en el marco de la Literatura Comparada, centrada en lo que la estudiosa denomina recurrencia hipostatica, y que se propone como una de las alternativas para trascender las limitaciones de los universales y de la doxa. El conjunto de sesudos analisis de obras de algunos de los mas importantes escritores iberoamericanos (Machado de Assis, Borges, do Rego, Dario, Rodo, Vallejo, Zea, Vilarino, Sor Juana) ofician como verificacion de la propuesta teorica y como modo de mostrar metodologias de empleo de la...

Κοίταξα την πλάκα από λευκό μάρμαρο που έγραφε το όνομά του και την ημερομηνία γέννησης μαζί με την ημερομηνία θανάτου του. Σηκώθηκα, χάιδεψα τη φωτογραφία του. Κοίταξα γύρω μου μήπως και δω το φάντασμά του. Τζίφος. Μύρισα το τριαντάφυλλο για μια ακόμα φορά, το άφησα πάνω στον τάφο και γύρισα να φύγω. Είχα ήδη αργήσει. Έπρεπε να πάω για κυνήγι... ...ένα ιδιαίτερα εφευρετικό και δυνατό μυθιστόρημα. Λάτρεψα της εικόνες, που ξεπηδούσαν διαβάζοντας το κείμενο και ενθουσιάστηκα με την πλοκή, που με υποχρέωσε, στην κυριολεξία, να το αφήσω από τα χέρια μου μόνο στο τέλος, ότα...

"...Οι ακρογιαλιές λαχταριστές, τ' αραξοβόλια ολόβαθα και τ' ακροτόπια ορθά, το καρτερούνε της θεάς το υπέρκαλλο ξαγνάντεμα και δεύτερη φορά..." Κωστής Παλαμάς

[...] αυτό μονάχα να φοβάσαι· αυτή τη στιγμή να καταριέσαι· που σαν θεό θα σ' αγαπήσει η μοναξιά και δεν θα μοιράζεσαι τον κόσμο με κανέναν.

H "Κατάθεση ψυχής", της Χρύσας Μπαλωμένου είναι ένα βιβλίο που θα πρέπει να διαβάσουν όλοι. Η Χρύσα, με μοναδικό και εντελώς αυθόρμητο τρόπο ξεδιπλώνει τα τελευταία, πραγματικά δύσκολα χρόνια της ζωής της, δίχως αυτολύπηση και μεμψιμοιρία Ξεκινά από την αρχή της περιπέτειάς της για να καταλήξει στο σήμερα, που συνεχίζει να παλεύει αλλά τώρα πια από τη πλευρά του νικητή, μια και η επιμονή της αλλά και η πίστη της στο Θεό, της έδωσαν και της δίνουν όλη τη δύναμη που χρειάζεται όχι μόνο για να στέκεται στα πόδια της, αλλά και να μεταδίδει αυτό το απίστευτο κουράγιο της σε όλου...

- Το φως του ήλιου καρφώθηκε στα μάτια μου. Χώθηκα κάτω από την κουβέρτα. Στα σκοτάδια. Σαν τον ασβό. "Κρύψου" σκέφτηκα κι έσφιξα με δύναμη τα δόντια μου. - Ο ήλιος φίλησε την άμμο. Η άμμος ρίγησε από πόθο και στέναξε ηδονικά. Η θάλασσα άνοιξε την αγκαλιά της κι έκλεισε δυο κοχύλια. - Κατέβασα την τέντα στο μπαλκόνι αρκετά χαμηλά, ώστε να μην μπορεί να εισβάλει καμιά συμμορία ηλιαχτίδων. - Ανοίγω την κατσαρόλα και δε νιώθω τίποτα. Απέραντη ησυχία. Σα να μην υπάρχει μέσα φαγητό. - Η ερώτησή του έσβησε στον αέρα αφήνοντας πίσω της πολλά ερωτηματικά. Επικράτησε απόλυτη σιω...