Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα λουλούδι τόσο άσχημο που το μόνο που επιθυμούσε ήταν ένας φίλος να του κάνει παρέα. Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα αγόρι που του πρόσφερε αυτήν τη φιλία, αλλά και μια υπόσχεση... Να κάνει όλον τον κόσμο να δει την πραγματική ομορφιά που κρύβει μέσα του. Το λουλούδι της Κυριακής είναι ένα αλληγορικό παραμύθι για την ομορφιά που κρύβουμε πολλοί μέσα μας, αλλά δεν μπορούν να τη δουν όλοι, γιατί αναλώνονται στο να βλέπουν μόνο το έξω και όχι αυτό που πραγματικά μετράει, δηλαδή την ομορφιά της ψυχής μας.

"Το Λιμάνι της Ζωής", αναφέρεται στην ιστορία της οικογενείας της μητέρας της συγγραφέως, μέσα από την ίδια την ιστορία του κάθε τόπου. Όλα τα γεγονότα τα οποία συνέβησαν δια μέσω των αιώνων, είναι πραγματικά και τεκμηριώνονται με ντοκουμέντα και αρχεία, τα οποία αναζητήθηκαν σε διαφορετικούς τόπους. Στο βιβλίο ακολουθούμε τις ρίζες και την πορεία της οικογενείας από τη Χίο και τη Σίφνο του 1826, την μετάβαση στην Κωνσταντινούπολη, τη ζωή εκεί και τις συνέπειες της απομάκρυνσης των Ελλήνων από την όμορφη Πόλη, την προπολεμική Αθήνα και έως τον Απρίλιο του 2017, καταγράφ...

"Ββββ, πόσο θα αντέξεις ακόμη, μικρέ; Στο τέλος θα σε ρίξω", έλεγε ο βοριάς και η παγερή του ανάσα έσφιγγε το κυπαρισσάκι. Είχε δίκιο ο βοριάς και το κυπαρισσάκι το ήξερε... Πόσο θα άντεχε ακόμη; Θα το έριχνε κάτω χτυπημένο...

[...] Όπου και αν περνούσα έβλεπα απώλειες. Άνθρωποι που από παιδιά γυρίζαμε μαζί, σήμερα δεν υπήρχαν εκεί. Οι περισσότερες πόρτες κλειστές, κρατούσαν παγιδευμένο τον πόνο στα στενά παράθυρα που μετά βίας ο ήλιος πάλευε να περάσει λίγο από το φως του. Μανάδες με παγωμένα πρόσωπα, μετά βίας χαιρετούσαν κάποιον πριν χαθούν πάλι στο ταξίδι τους στο κενό. Ίσως στο κενό να κλείνουν πιο εύκολα οι πληγές. Οι εικόνες που επιστρέφουν είναι παγίδες, παγίδες γλυκές. "Που τον έχετε; Που είναι ο γιός μου; Τι του κάνατε;" φώναξε, πίσω μου, μια νέα γυναίκα. Tην είχα δει ξανά στην αγορά, ν...

Στην άκρη της αλάνας είχε ένα ψηλό τοίχο, γύρω στα δυόμισι μέτρα, που τη χώριζε από ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο. Δεν πηγαίναμε συχνά γιατί μας φαινόταν ύποπτο και τρομακτικό. Μια μέρα λοιπόν εκεί που πηγαίναμε, πέρασαν τρέχοντας δίπλα μας μια παρέα από εφήβους, ανέβηκαν το τοιχάκι και χάθηκαν. Τους ξέραμε και τους φοβόμασταν, κλέβανε ποδήλατα, είχαν όλοι σταματήσει το σχολείο και κάπνιζαν. Ύστερα από λίγο μας προσπέρασε ένα παιδί στην ηλικία μας. Έκανε να ανέβει το τοιχάκι. Τον σταματήσαμε και ένας από την παρέα μας του είπε:"Φίλε, μην πας από εδώ. Μόλις πήγανε κάτι αλή...

Το Κορίτσι και ο Μονόκερος αφιερώνεται στα παιδιά που νοσούν και παλεύουν με τον καρκίνο. Στα δυνατά παιδιά.

"Το κορίτσι και ο μονόκερος" αφιερώνεται στα παιδιά που νοσούν και παλεύουν με τον καρκίνο. Στα δυνατά παιδιά.

[...] O έρωτας και το αλκοόλ μοιάζουν. Και τα δύο σού προκαλούν ζάλη. Μια όμορφη όμως ζάλη, που χωρίς αυτή δεν θα μπορούσε άνθρωπος να αντεπεξέλθει στη βαναυσότητα της καθημερινότητας. Έχουμε ανάγκη να ξεφεύγουμε πού και πού· να απογειωνόμαστε από τη χώρα του κυνισμού, των προβλημάτων, της υποκρισίας, και να προσγειωνόμαστε στον πλανήτη εκείνο που ονειρευτήκαμε όταν αρχίσαμε να βλέπουμε τις πρώτες μας ταινίες, όταν αρχίσαμε να ακούμε τα πρώτα μας τραγούδια, όταν αρχίσαμε να διαβάζουμε τα πρώτα μας ποιήματα. Σε εκείνον τον πλανήτη θέλουμε να οδηγηθούμε, και μπορούμε μόνο μέσ...

Ποια η ιστορική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας την περίοδο 1949-1974; Ποια η κοινωνικοοικονομική της κατάσταση κατά την ίδια περίοδο, αλλά και την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας από το 1967-1974; Τι θέση είχε η εκπαίδευση στην Ελλάδα και τι έγινε με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1964; Μέσα σε ποιο ιστορικό και κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον εμφανίστηκαν οι πρώτες χριστιανικές οργανώσεις της Ελλάδας; Ποια ήταν η χριστιανική οργάνωση η οποία παρουσίασε την πιο εντυπωσιακή ανάπτυξη στην Ελλάδα; Ποια οργάνωση και πότε εξέδωσε το επιστημονικό περιοδικό "Ακτίνες";...

Μια φορά κι έναν καιρό, δεν ήταν άνθρωπος, ούτε ζώο, μήτε πράγμα ήταν. Σίγουρα δεν ήταν έντομο. Δεν είχε δόντια, μύτη και αυτιά, ούτε Θεός, ούτε θηρίο ήταν. Ήταν το κάτι, κι όχι όποιο κι όποιο κάτι. Ήταν το κάτι άλλο!

Τα καλοκαίρια της δεκαετίας του '80 διαρκούσαν τρεις ολόκληρους μήνες. Είχαν παιδιά που παραθέριζαν με τον παππού και τη γιαγιά στο χωριό, γιατί οι γονείς εργάζονταν. Είχαν παγωτό ξυλάκι με επικάλυψη που δεν ήταν σοκολάτα. Είχαν μπάνια πρωί και απόγευμα. Είχαν γάιδαρο, κατσίκα και κότα. Είχαν ηλεκτρονικά στο καφενείο που δούλευαν με πενηντάρικο και λεβιέ, όχι με οθόνη touch screen και €. Το "Καλοκαίρι του Ευκλείδη" είναι ένα από αυτά. Δεύτερο προσωπικό βιβλίο λογοτεχνίας της υποψήφιας για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης του 'Διαβάζω' Κωνσταντίνας Τασσοπούλου, περιέχει όλα τα...

"Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" δεν έχει camp και οργανωμένες δραστηριότητες, έχει όμως παππού, γιαγιά, θείο και σκύλο, σ’ ένα ελληνικό χωριό του ’80. "Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" δεν θυμάται τις μέρες του, μετρά όμως κάθε μέρα και με ευλάβεια, τα μπάνια και τα παγωτά του. "Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" δεν είναι ένα, είναι όμως μοναδικό. Θα το προσπεράσουν δεκάδες άλλα καλοκαίρια, όμως αυτό θα μπορεί να στέκει πάντα ως το πλέον ανέμελο, σχεδόν αξιωματικά. "Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" είναι το παιδί και τα καλοκαίρια του. Είναι η πατρίδα του, όταν δεν θα είναι πια παιδί.

Η ιστορία τοξικομανίας ενός νεαρού κοριτσιού που την οδηγεί στον θάνατο. Μια ιστορία όμως ζωής και όχι θανάτου. Σ' ένα μυθιστόρημα που με κινηματογραφικό ρυθμό αναδεικνύεται όλη η παλέτα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Σ' ένα βιβλίο που προσπαθεί να ξεδιαλύνει και να αναδείξει τους βασικούς κανόνες που ρυθμίζουν τη ζωή, έτσι ώστε αυτή να μην οδηγείται σε αδιέξοδα και συμφορές.

Θα μάθετε για: Ικαρία, μακροζωία των Ικαριωτών, τρόπο ζωής στην Ικαρία, "Το Πνεύμα της Ικαρίας", ιαματικά λουτρά, ραδόνιο, ιοντίζουσα ακτινοβολία, αντιμετώπιση αρθριτικών, φλεγμονή και πόνο, σωματικό βάρος, ικαριακή διατροφή, κίνηση και περπάτημα, ορθόδοξη νηστεία, νηστίσιμες και μη συνταγές, στοχευμένη άσκηση, ιαματική ψυχαγωγία, και άλλα συναφή. Ο συγγραφέας (ο ίδιος είναι ιατρός) περιγράφει πώς αντιμετώπισε τη δική του περίπτωση αρθριτικών, χωρίς φάρμακα, στα ιαματικά λουτρά της Ικαρίας, σε συνδυασμό με τον τρόπο ζωής των Ικαριωτών, που συγκαταλέγονται στους μακροβι...

Τι θα συμβεί, όταν μια μέρα το Συννεφάκι πλησιάσει τα μεγάλα γκρίζα σύννεφα; Αρχίζει γι' αυτό η περιπέτεια του κύκλου του νερού, αλλά ταυτόχρονα, έχοντας ανθρώπινα χαρακτηριστικά σ' αυτή την ιστοριούλα, δείχνει αφάνταστη υπομονή και προσαρμοστικότητα στις αλλαγές στη ζωή του. Μια μετάβαση από τη νηπιακή ηλικία στην παιδικότητα και την ανεξαρτητοποίηση με πανοπλία τη λογική και την αγάπη.