Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[Μικρό δείγμα γραφής:] WITH OUT ανάπηρος αυτός που δεν τον αγγίζουν τον τελευταίο καιρό κοιμάμαι για να νιώθω το ρίγος των δακτύλων σου στα μαλλιά στους μηρούς που άνοιξαν τόσο πολύ για να σε φτάσουν και δεν ανήκουν πια στο ίδιο σώμα στο σώμα μου διαμελίστηκα σου χαρίζω σήμερα το ένα μου γόνατο CATWOMAN Περιμένω να γυρίσεις σπίτι, να βγάλεις τα ρούχα -Θεέ μου πως περιμένω να βγάλεις τα ρούχα- τα πόδια σου αγαπώ τις κνήμες ό,τι σε πάει και σ΄ επιστρέφει Μ' ένα σου νεύμα ν' ανέβω στο κρεβάτι να γίνω ολόκληρη κατοικίδια ηδονή. ΑΝΑΛΟ...

Ό,τι ακολουθεί, γράφτηκε από νοσταλγία για τη γειτονιά των παιδικών χρόνων και τους ανθρώπους της. Τους αλησμόνητους προγόνους και τους παλιότερους απ' τους σημερινούς φίλους. Οδηγός υπήρξε ο συμπατριώτης φιλόλογος Ζαφείριος Δ. Γαβαλάς με τα βιβλία του για τη Σίκινο, που εκδόθηκαν σε λίγα αντίτυπα, το 1884 το πρώτο και το 1931 το δεύτερο, και δεν κυκλοφορούν πια. Μαζί του κι άλλοι, όσοι έγραψαν για το Νησί, ακόμα κι αυτοί που χωρίς να το αναφέρουν στα κείμενα τους φώτιζαν πτυχές και του δικού του παρελθόντος. Δεν πρόκειται βέβαια για Ιστορία γραμμένη από έναν ιστορικό αλ...

Φυσούσε η ζωή τα ρούχα σου Μέσα στην άνυδρη/ ομορφιά/ μ' αυτή τη σκόρπια/ αγανάκτηση// Θωπεύω ίσκιους,/ ξεμακραίνει ο τόπος/ νυχτώνει ο φόβος,/ συνεχίζω στο χώρο.// Γίνομαι όπλου κρότος,/ φωτιάς καπνός./ Είμαι η μήτρα η σπασμένη,/ σωπαίνει ο κόσμος. Το ερώτημα "αγγίζεται η ευτυχία; (η ευτυχία αγγίζεται;)" φαίνεται πως απασχολεί τη Μαρία Τσιράκου στη δεύτερη ποιητική συλλογή της. "Παρατηρώντας την αιωνιότητα/ σε μια κουταλιά νερό", καταφέρνει να συγκεντρώνει το λόγο της στους ζωντανούς κώδικες επικοινωνίας: ζωή-πολλαπλές απόπειρες-δείκτες (μικρούς ή μεγάλους)-φ...

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΑΥΜΑ ... νυχτώνει και θα ξημερώσει στην πινακίδα απέναντι του τέταρτου αστυνομικού που στάζει στα παραπήγματα λίγο πιο πάνω στα σκυθρωπά της μέγαρα τριγύρω στα μάτια που περίμεναν και περιμένουν ...θα αποκαλυφθούν τα αγάλματα θα φωτιστεί εκθαμβωτικά θα εξωραϊστεί η πλατεία θα μεγαλώσει το παιδί θα ξαναρχίσει ο κύκλος και θα κλείσει και θα 'ναι ίδια εκείνη η Κυριακή κι απέραντη στην ερημιά της η πλατεία (Κυριακή στην Πλατεία Δικαστηρίων) Τρίτη ποιητική συλλογή που κυκλοφορεί από τον Μανδραγόρα και δέκατη έκτη στη σειρά με...

Αρχαία πόλη των Φοινίκων κτισμένη στις ακτές του Λιβάνου, η Βύβλος, ήταν το κυριότερο λιμάνι εξαγωγής κέδρου και άλλων πολύτιμων ξύλων για τη δημιουργία των παπύρων, των βιβλίων δηλαδή όπου αποτυπώνεται η γραφή, αλλά και οι λέξεις βαλμένες με τέχνη για να μετουσιωθούν σε ποίηση. Διηγήσεις, αναγωγές, διαβάσματα, καταστάλαγμα γνώσης, αναφορές σε πρόσωπα υπαρκτά και έργα ονομαστά, όπως οι Νεκρικοί διάλογοι του Λουκιανού που τραγουδούσε ο υποδηματοποιός Μίκυλλος πάνω στη βάρκα του Xάροντα ταξιδεύοντας για τον Κάτω κόσμο, αποτελούν το υλικό που η Χρυσούλα Αγκυρανοπούλου αξιο...

Τρίτη ποιητική συλλογή, μετά τα "Γκρεμόχορτα" (2008) και την "Ιθάκη" (2010), που κυκλοφορούν στην Ελλάδα από τις εκδόσεις "Μανδραγόρας", και δέκατη έβδομη από την πρώτη εμφάνιση του Κωστή Παπακόγκου το 1956. Ο "Χιονισμένος λύχνος" ολοκληρώθηκε στο τέλος του 1990 και κυκλοφόρησε πρώτα στα σουηδικά το 2006. Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες ανά είκοσι ποιήματα στην πρώτη και την τρίτη, δεκαοχτώ τρίστιχα στη δεύτερη, ενώ στην τελευταία περιλαμβάνεται το ποίημα "Ανοιξιάτικος θρήνος για τον Ούλοφ Πάλμε" που γράφτηκε με αφορμή τη δολοφονία του θρυλικού Σουηδού πρωθυπουρ...

Περιέχονται τα ποιήματα: - Διαδικασία αφαίρεσης - Ωράριο εργασίας - Τελευταία ζαριά - Η καραμέλα - Εκείνο το γυαλί ανάμεσά μας - Ανάποδο ποίημα - Τυχαία συνάντηση - Tilt - Το καρνάγιο του χρόνου - Πίσω απ' τον σπασμένο καθρέφτη - Το μυστικό του μαύρου καθρέφτη - Οι χαμαιλέοντες - Ονείρων και Μνήμης γωνία - Ο θάνατος χορεύει στην Ομόνοια - Οι ζητιάνοι - Κόκκινο - Και πάλι ερχόμενον - Καινούργια ζωή - Εντός παρενθέσεως - Διαγωνίως - Έκλαμψη - Δημοσία δαπάνη - Andy Warhol - Η πυργοδέσποινα - Κοινή συναινέσει - Ρέκβιεμ - Μονόπρακτο - Της πλατείας...

[...] Κατά τη διάρκεια λοιπόν ενός δείπνου που διοργανώθηκε προς τιμήν του (από τους γιους του Φηγέα) ο Ησίοδος αφηγήθηκε το μύθο με το πιθάρι της Πανδώρας· αφήγηση που έγινε η αφορμή για ένα δυναμικό διάλογο ανάμεσα στον ίδιο, τους καλεσμένους και τους οικοδεσπότες. Αυτός ακριβώς ο επινοημένος διάλογος τους -σχετικά με την πίστη, την αγάπη, την ελπίδα και την Τέχνη- είναι που παρουσιάζεται σε τούτη τη συγγραφική δοκιμή, προκειμένου να σημανθούν και τα ιδιαίτερα νοήματα του μέσα απ' τα λεχθέντα και τα συμφραζόμενα των ομιλητών. (από το προοίμιο του συγγραφέα)

Ενέργεια συγκρούεται με ανενέργεια Και μέσα στη σύγκρουση Χάνονται όσα κερδίζονται Σε κάθε αβεβαιότητα και Κερδίζονται όσα χάνονται Σε κάθε βεβαιότητα Που η μία παραμορφώνει την άλλη με ενέργειες Μαύρης και άσπρης έλξης Που αφήνουν γυμνές τις αφηγήσεις Κάθε λόγου πολιτικού Σε κάθε εναγκαλισμό του Με λόγο μαθηματικού υπολογισμού Που ματαιώνει τον έρωτα της μορφής Με παραμόρφωσή της Δημ. Κακαβελάκης, "Λόγοι μαθηματικού υπολογισμού" Η κοσμολογία της ποίησης του Δημήτρη Κακαβελάκη διατηρεί σε κάθε του έργο τη δυναμική, καθαρή, αναστηλωτική διεκδίκηση του σ...

Μετά τη συλλογή διηγημάτων "Ο καρδιακός και τα νοσταλγημένα", η νουβέλα με τον τίτλο "Ένας προσκυνητής διαβαίνει" είναι το δεύτερο πεζογραφικό έργο του Σωτήρη Παλαιολόγου (1926-1948) που εκδίδεται από το πλούσιο ανέκδοτο συγγραφικό του έργο. Υπό μορφή ημερολογίου, ένας νέος με ιδιαίτερο ψυχισμό περιγράφει την πνευματική σχέση με τη γυναίκα των ονείρων του, όπως εξελίσσεται στη σκέψη του μετά τη φυγή από το χωριό εξαιτίας της επιλογής της αγαπημένης να αποκατασταθεί με ένα σύζυγο μεγαλύτερης ηλικίας. Η θρησκευτικότητα, η αφοσίωση, η απόλυτη πίστη στον πρώτο και μοναδικ...

Οι καιροί δεν ήταν αυτοί που ξέραμε Αντί για φυσαλίδα ευχής, καρφί στο στέρνο Ακόμα και για τόνους ψάχνουμε/ Και για τα πνεύματα που βούιζαν σαν μέλισσες στις φλοίδες των σοβάδων./ Τους βάζαμε καπέλο για να μοιάζουν σύγχρονα/ αλλά η αμφιβολία ισοπέδωσε την θέληση/ εγκαταλείποντας την όραση[...] Αδημονώντας/ ανασύραμε χαμένο σκελετό φαντάσματος/ σαν από παρελθόν και ατελεύτητα/ κι ύστερα,/ λες και πλησίαζε μακρόχρονη νηστεία ή προσευχή/ καταλαγιάζαμε Βαφτίζοντας την ξαφνική φουσκοδεντριά,/ το χείμαρρο της ύπαρξης/ Ενδοσκόπηση Η Λίλα Χαμπίπη ξεκίνησε να γράφει...

Οι στίχοι: "Η ουτοπία είναι η σοφία που δεν κατανοήσαμε και πίσω κοιτάζοντας έλειπα χρόνια/ που δε θυμάμαι/ μπροστά οι ημερομηνίες που δε θα με γνωρίσουν" συνοψίζουν τους άξονες της νέας ποιητικής συλλογής του θεσσαλονικιού Βασίλη Φαϊτά. Μια συνομιλία/ απογραφή του παρελθόντος και ταυτοχρόνως μια αναζήτηση με το "δίχτυ του χρόνου" και την "περιπλοκή του καιρού". Ο Φαϊτάς "θραύοντας τις διαστάσεις ενός διάτρητου χρόνου" καταφέρνει να προσδιορίσει με συστολή -διόλου τυχαία η συχνή αναφορά των επιθέτων: ανείπωτος, ανείδωτος, απρόσιτος- τους ανακυκλωμένους προορισμούς του μέλλο...

Το βιβλίο "Μεταποίηση σε στιγμές διαρκείας", με το παρενθετικό σε σύγχρονα δημοφιλή γκρίκλις (Greeklish) imiteleis: "Σύμβολα παλαιά/ υποκλίνονται σε νέα/ περιστρεφόμενη σκηνή/ πριν αναληφθούν/ στους ουρανούς", αποτελεί τη δεύτερη ποιητική συλλογή του Απόστολου Παλιεράκη. Το φως ως αναγεννημένη ελπίδα, ως αντιδιαστολή του μαύρου που κυριαρχεί, ως πορεία στο άγνωστο αύριο, ή ως διάψευση: Είδα το φως και ήρθα/ Είχα κι εγώ/ μια σπίθα να προσθέσω/ Λάθεψα στην εκτίμηση/ Έλαμπαν παρωπίδες, επανέρχεται συχνά στα ποιήματά του. Ο Παλιεράκης μέσω των στίχων του μιλά με συστολή για...

Η νέα ποιητική συλλογή της Κύπριας Ελένης Αρτεμίου-Φωτιάδου, που αποτελείται από εκατόν δεκάξι χαϊκού με τίτλο, αξιοποιεί τις λέξεις/συναισθήματά της που πλέκουν το δικό της ποιητικό μύθο στους λαβυρίνθους της δημοφιλούς και ιδιαίτερα διαδεδομένης τέχνης των χαϊκού. Τα χαϊκού, κάποτε ποιητικές ασκήσεις που αφορούν τη φύση (ΕΣΠΕΡΙΝΟ, Επαναστάτης/ ο ήλιος στη δύση του/ βάφει τις τύψεις), σήμερα εξελίσσονται και βρίσκουν γόνιμο έδαφος εκφράζοντας με την ολιγόστιχη τεχνική τους την κυρίαρχη σύγχρονη αντίληψη της ζωής (ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ/ Έλλειψη νερού/ στη θάλασσα των πόθων/ με ερή...

Η μητέρα ήταν ερμητικά κλεισμένη στον εαυτό της. Είχε μεγάλα ξεσπάσματα τρυφερότητας και θυμού. Μέσα στο σπίτι οι διαθέσεις της είχαν τον πρώτο ρόλο. Ο πατέρας ήταν καλοκάγαθος. Φρόντιζε πάντα να δείχνει τον καλύτερό του εαυτό, αλλά ποτέ δεν ήμουν σίγουρος γι' αυτό που έδειχνε. Οι καυγάδες έμοιαζαν με τις τρομοκρατικές θύελλες που ξεσπούν στις θάλασσες. Η κυρία Όλγα είχε ένα χαρακτήρα πληθωρικό και θεατρικό, κάτι μεταξύ έπαρσης και διαρκούς έντασης. Έζησα μεταξύ αυτών των τριών ανθρώπων που ο καθένας τους είχε διαφορετικό χαρακτήρα. Όλα μέσα στο σπίτι μας φαίνονταν ήρεμα,...

"Η ιέρεια Κυμαία Σίβυλλα έστρεψε την πλάτη στον έρωτα κοίταξε άπληστα τη ζωή, μόρφασε σαρκαστικά μπροστά στο θάνατο. Ένα ανθρώπινο ον στοιχειωμένο από την πείνα της ύπαρξης που εγκλωβίστηκε σε έναν ιδιότυπο διάλογο με τον θεό Απόλλωνα". Τούτη η παράδοξη διαπραγμάτευση καθώς και οι τραγικές σημάνσεις της, όπως αναδεικνύονται μέσα από το πρίσμα μιας πολυειδούς αφήγησης του μύθου των ιερειών του Απόλλωνα είναι το θέμα του νέου βιβλίου "Η πείνα της ύπαρξης" που υπογράφει ο Σπύρος Α. Γεωργίου. Η παράδοση αναφέρει δώδεκα Σίβυλλες μεταξύ των οποίων και την ξεχωριστή για την...

Ένα κορίτσι μεγαλώνει στην ελληνική επαρχία του '60. Τελειώνει το δημοτικό στο χωριό, πηγαίνει στην κοντινή κωμόπολη για το γυμνάσιο και τελικά, φοιτήτρια, μετακομίζει στην πρωτεύουσα των πολλών εκατομμυρίων. Σπουδάζει, ταξιδεύει, κάνει φιλίες, ερωτεύεται. Και καταγράφει τις ιστορίες που ζει και παρατηρεί, τις καθημερινές ιστορίες που συμβαίνουν γύρω μας. Δεκαεπτά αφηγήσεις που συνθέτουν το παζλ της διαδρομής μιας πιτσιρίκας που γίνεται γυναίκα με κριτική σκέψη, ευαίσθητη, χαμηλόφωνη, αληθινή και ταυτόχρονα διεισδυτική, ανήσυχη και ανυπόταχτη.