Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στο μυστήριο της ζωής του ανθρώπου και της μετέπειτα πορείας της. Μας μεταφέρει μια αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου, που κλινικά νεκρός από ένα σοβαρό καρδιακό επεισόδιο, περιγράφει ο ίδιος την πορεία του μεταβαίνοντας σε μια άλλη διάσταση, στον κόσμο του πνεύματος. Το πνεύμα του, η ψυχή του έφυγε από το σώμα του, τη στιγμή που οι γιατροί στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο προσπαθούσαν να τον επαναφέρουν στη ζωή. Όπως διηγείται ο ίδιος ο Τάκης, όπως ονομάζεται ο αφηγητής μου, προχωρώντας αέρινα προς τα ουράνια έβλεπε από ψηλά το σώμα του, τους γιατρούς, τ...

Ο Σουλιώτης οπλαρχηγός του 1821 Λάμπρος Κουτσονίκας κατάγεται από ένδοξη οικογένεια που προσέφερε το αίμα της για την ελευθερία του Σουλίου και της Ελλάδας. Ο παππούς του Νικόλαος, ο πατέρας του Γιάννος και ο θείος του Θανάσης έπεσαν μαχόμενοι ηρωικά στη Μονή του Σέλτζου στο Σούλι όταν περικυκλώθηκαν από τα στρατεύματα του Αλή Πασά το 1804. Κατά τη μάχη αυτή αιχμαλωτίσθηκε η σύζυγος του φονευθέντος Γιάννου, μαζί με τα μικρά παιδιά της, ένα από τα οποία ήταν και ο Λάμπρος Κουτσονίκας. Ο Λάμπρος κατά την επανάσταση του 1821 πήρε μέρος σαν μπουλουκτσής και διακρίθηκε σε πολλές...

Ο Σουλιώτης οπλαρχηγός του 1821 Λάμπρος Κουτσονίκας κατάγεται από ένδοξη οικογένεια που προσέφερε το αίμα της για την ελευθερία του Σουλίου και της Ελλάδας. Ο παππούς του Νικόλαος, ο πατέρας του Γιάννος και ο θείος του Θανάσης έπεσαν μαχόμενοι ηρωικά στη Μονή του Σέλτζου στο Σούλι όταν περικυκλώθηκαν από τα στρατεύματα του Αλή Πασά το 1804. Κατά τη μάχη αυτή αιχμαλωτίσθηκε η σύζυγος του φονευθέντος Γιάννου, μαζί με τα μικρά παιδιά της, ένα από τα οποία ήταν και ο Λάμπρος Κουτσονίκας. Ο Λάμπρος κατά την επανάσταση του 1821 πήρε μέρος σαν μπουλουκτσής και διακρίθηκε σε πολλές...

ΦΩΤΕΙΝΉ ΣΙΩΠΉ Στα στενά της ανέχειας γνέφει η θάλασσα σε ξεχασμένες οπτασίες, του Άτλαντα τα χέρια κρυφά βαστούν της γης το χώμα κι η φθινοπωρινή βροχή μοσχοβολά, λέξεις σε θαρραλέα κατάστιχα ταξιδεύουν με τον άνεμο, τον τόνο δίνουν μαέστροι ηγήτορες βημάτων στιβαρών. Βοριάς φουσκώνει νεαρά ιστία, ανθίζουν ποντισμένα χρόνια κρυμμένα στις ρωγμές της άνοιξης, αμεριμνησίας μονοπάτια παίρνουν την όψη ξεχασμένου χειμώνα, του ουρανού το αίμα γίνεται διώκτης των θυτών. Χορός ελπίδων στήνεται μέσα σε φωταψίες, φωτίζεται η σιωπή κι ο ποιητής...

Αγάπη Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα. Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι. Πώς μ' έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης, πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος, κι ελύγισα σαν από τρυφερότη, εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος. Κώστας Καρυωτάκης

Έρωτας τάχα να 'ν' αυτό που έτσι με κάνει να ποθώ τη συντροφιά σου, που σαν βραδιάζει, τριγυρνώ τα φωτισμένα για να δω παράθυρά σου; Έρωτας να 'ναι η σιωπή που όταν σε βλέπω, μου το κλείνεις σφιχτά το στόμα, που κι όταν μείνω μοναχή, στέκω βουβή κι εκστατική ώρες ακόμα; Έρωτας να 'ναι ή συμφορά, με κάποιου αγγέλου τα φτερά που έχει φορέσει, κι έρχετ' ακόμη μια φορά με τέτοια δώρα τρυφερά να με πλανέσει; Μα ό,τι και να 'ναι, το ποθώ, και καλώς να 'ρθει το κακό που είν' από σένα· θα γίνει υπέρτατο αγαθό, στα πόδια σου αν θα σωριαστώ τ' αγαπημένα.

Όνειρ' απόψε με συντρόφεψαν χίλια, πλάγιασα νωρίς. Άκαρδα διώχνεις ζήτουλες των φαναριών, πείνασες ποτέ;

Λ ι μ ά ν ι Πύρινοι πάσσαλοι Καρφώνουν τη γαλήνη σου, Πύρινοι πάσσαλοι Αναδεύουν τα σωθικά σου. Μάρτυρες στέκονται Στα βραδινά σου, Φανάρια που φέγγουν Την ακρογιαλιά σου. Πύρινοι πάσσαλοι Πάλλονται, χορεύουν, τρέχουν και σβήνονται στην αγκαλιά σου.

..."Στον ύπνο μου κατεβαίνουν οι πλημμύρες σου", της είπε "αιωρούνται κλουβιά με πόρτες ξεκλειδωμένες, τα πουλιά φύγανε κι έμεινα μόνος. Πώς να πάρω τη θέση τους, πώς να φορέσω τις χειροπέδες και να χωρέσω στο μαύρο σκοτάδι, εγώ συνήθισα να βλέπω ξέσκεπο ουρανό και άστρα χαμηλωμένα... ...Τ' αδέρφια μου είναι. Κατεβαίνουν κρυφά τα Σαββατόβραδα, ξεκλειδώνουν το παλιό σχολείο και παίρνουν απ' τα παλιά θρανία τις σάκ...

Ο Πλάτων είναι ένα αγόρι που αγαπά ιδιαίτερα τη φύση. Η αδυναμία του όμως για ένα συγκεκριμένο δένδρο τον βάζει σε μπελάδες οι οποίοι ξεκινούν όταν του παρουσιάζεται το πνεύμα του δάσους, απαιτώντας κάτι που δεν μπορεί να το δεχθεί. Μετά την άρνησή του το πνεύμα θυμώνει και τον προειδοποιεί ότι στο μέλλον θα βρεθεί μπροστά σε καταστάσεις που δεν φαντάζεται, τονίζοντάς του: "Πρόσεχε όπου βρεθείς και όπου σταθείς, σκέψου όμως πριν κάτι ευχηθείς". Ένα οικολογικό παραμύθι που μας στέλνει το μήνυμα της αγάπης, γιατί σαν την αγάπη δεν υπάρχει τίποτε άλλο στον κόσμο.

Το κάλλος της ποίησής μου σιωπηλός διαβουλευτής ανάμεσα στο εγώ μου και τη φαντασία μου. Το έμψυχο και το άψυχο - Έτσι για την μεταξύ τους αρμονία ή απλά για μια συγκινησιακή εκτόνωση.

Τέσσερα κορίτσια, η Δάφνη, η Ειρήνη, η Λήδα και η Έλενα δένονται στην εφηβεία τους με την ιδανική φιλία. Καθεμιά τους έχει το δικό της χαρακτήρα, αυτό όμως δεν τις εμποδίζει να γίνουν φίλες αγαπημένες. "Η ιερή συμμαχία των τεσσάρων". Καθώς περνούν τα χρόνια χάνονται και ακολουθούν ξεχωριστούς δρόμους. Όμως η φιλία τους παραμένει ζωντανή και ξαναβρίσκονται μετά από χρόνια. Μοιράζονται όσα πέρασαν στη ζωή τους, όταν η μία ήταν μακριά από την άλλη, θέλοντας να καλύψουν τα χαμένα χρόνια. Αναπολούν τα περασμένα και δίνουν όρκο να μην χωρίσουν ποτέ ξανά.

ΕΓΚΥΜΟΝΩ Αόρατες αλυσίδες με κρατούν και πονώ. Άπληστος και αδυσώπητος ο χρόνος χάνεται στο πεθαμένο χθες, και το αγέννητο αύριο μου υπόσχεται. Βαρέθηκα τις υποσχέσεις. Κι όμως εγώ, σε κατάσταση πανικού, εγκυμονώ σήμερα, ίσως και αύριο χωρίς ελπίδα να ελευθερωθώ.

Ο Ιωάννης (Αναγνωστάκης) Κοντάκης του Αθανασίου εγεννήθη την 8 Μαρτίου του 1782 και υπήρξε προεστός του Αγίου Πέτρου Κυνουρίας από το 1817 μέχρι της Επαναστάσεως. Η μητέρα του Ξανθή κατήγετο από το γένος του Δημητρίου Οικονομάκη. Σε νεαρή ηλικία και πριν γίνει προεστός εχρημάτισε ταμίας στην επαρχία του, και ασχολήθηκε με το εμπόριον με μεγάλη επιτυχία και μάλιστα στο νησί των Σπετσών. Ο Αναγνώστης Κοντάκης αναφέρει ότι κατηχήθηκε στη Φιλική Εταιρία από τον Ηλία Χρυσοσπάθη το 1817, και στην προσπάθεια να προσηλυτίσει και άλλους συμπατριώτες του καθώς και για την προπαρασκευ...

Απομνημονεύματα τινά της επαναστάσεως του έτους 1821 Ο ηρωικός αγωνιστής του 1821 Στεφ. Ιωαν. Στεφανόπουλος στα απομνημονεύματά του φέρνει στο φως άγνωστες μαρτυρίες για τη συμβολή στην εξάπλωση της Φιλικής Εταιρίας καθώς και τις προσωπικές του εμπειρίες από τις μάχες που έλαβε μέρος, μέχρι την άλωση της Τριπόλεως. Καταγράφει ονόματα αγωνιστών και άλλα ενδιαφέροντα γεγονότα της επαναστάσεως του 1821, τα οποία ίσως αποτελούν ιστορικές λεπτομέρειες, όμως η σύνθεσή τους μας δίνει την εικόνα της περιόδου και το σκηνικό της επανάστασης. Οι αρχιερείς και οι προύχοντες εντός της...

Ο Δημήτριος Αινιάν, υπασπιστής και συμπολεμιστής του Γεωργίου Καραϊσκάκη, ήταν και ο πρώτος βιογράφος του. Μεγάλος πατριώτης διέπρεψε όχι μόνον ως πολεμιστής του 1821, αλλά και σαν λογοτέχνης, ιστορικός, δημοσιογράφος, παιδαγωγός. Στα απομνημονεύματά του ο αναγνώστης θα ζήσει στιγμή προς στιγμή τα ηρωικά συμβάντα, όπως τα έζησε κοντά στον Γεώργιο Καραϊσκάκη και θα μάθει για άγνωστες πτυχές της επανάστασης του 1821, που μόνο ένας αυτόπτης μάρτυρας με τη λογοτεχνική πένα του Αινιάνα, θα μπορούσε να καταγράψει τόσο παραστατικά.

Διανύσας τον ιερόν αγώνα από της ημέρας καθ' ην υψώθη εις Ψαρά η σημαία της ελευθερίας μέχρι τέλους του έτους 1829, ότε έπαυσε και ο αγών· διενοούμην πάντοτε, κατά το διάστημα τούτο του αγώνος, να ιστορήσω, μετά το τέλος αυτού, τα συμβεβηκότα, α ιδίοις οφθαλμοίς είδον· πεισθείς δε και εις τας προτροπάς φίλων μου εξηκολούθησα, μετά την περαίωσιν του υπομνήματος της νήσου Ψαρών, να δημοσιεύσω εκστρατείας τινάς και ναυμαχίας εις ας παρευρέθην. Εις εξιστορουμένας τινάς ναυμαχίας έλαβον υπ' όψιν τα εκθέσεις των ναυάρχων Μιαούλη, Ανδρούτσου και Σαχτούρη, και τα ημερολόγια Σαχτ...