Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την συνέχεια μιας προσπάθειας που ξεκίνησε πριν περίπου πέντε χρόνια για την διάσωση και προβολή στοιχείων της ιστορίας και λαογραφίας του πηλιορείτικου χωριού Μηλιές. Στο πλαίσιο αυτό δημιουργήθηκε μέσα σ' ένα παλαιό πεταλωτήριο που αποκαταστάθηκε με κάθε σεβασμό προς την τοπική αρχιτεκτονική, μια ιδιωτική συλλογή, ελεύθερη για το κοινό. [...] Ένας απλά γραμμένος κατάλογος εξηγεί την κάθε εικόνα δίνοντας ταυτόχρονα πληροφορίες γύρω από τις ασχολίες των γυναικών και τα επαγγέλματα που σβήνουν. [...] Με το βιβλίο που εκδίδεται τώρα, αρχίζει η συ...

Ρώτησαν κάποτε τον Θανάση τι είναι "ψυχικά άρρωστος". Εκείνος αποκρίθηκε: "Είναι αυτός που λέει όλα τα μυστικά του. Ο διαφανής άνθρωπος. Το ρούχο της αθωότητας." "Το ρούχο της αθωότητας". Ποιήματα γεμάτα ειλικρίνεια. Πότε σκληρά, πότε τρυφερά. Πέτρες και αγριολούλουδα. Μαζεμένα και διαλεγμένα ένα-ένα από τη Μαρία Φαφαλιού εδώ και πολλά χρόνια. Ποιήματα από δημιουργούς άγνωστους ως επί το πλείστον που, συχνά, τους καταξιωμένους και επώνυμους. Πορεία για συνάντηση, λοιπόν, είναι το βιβλίο αυτό. Δίαυλος επικοινωνίας. Γνωριμία με τον Άλλον, άλλα και με τον ίδιο μας τον εα...

Μπορεί ένα ταξίδι στην πατρίδα των γονιών μας να αποτελέσει το έναυσμα για μια διπλή εξερεύνηση, μια εξερεύνηση του χώρου και της Ιστορίας αλλά και της ψυχής μας; Η απάντηση που δίνει το παρόν βιβλίο είναι καταφατική. Μαρτυρία, ταξιδιωτικό χρονικό, αυτοβιογραφικό αφήγημα, αλλά και εκτενές σχόλιο πάνω στα εξιστορούμενα, το "Ρόδι της Περσεφόνης" είναι ένα σύνθετο και αφηγηματικά υβριδικό κείμενο. Ο Ουίλλιαμ Σπάνος, Ελληνοαμερικανός ακαδημαϊκός και θεωρητικός της λογοτεχνίας, με προβληματική σχέση τόσο με την ελληνικότητά του όσο και με το γεγονός ότι συστήνεται στον κόσμο...

Την ιστορία μιας οικογένειας της Ζακύνθου, των Νταβιτσέντσα, κατά την περίοδο από το 1589 έως το 1628, οπότε εκδηλώθηκε η πρώτη αστική επανάσταση στον ελλαδικό χώρο, παρακολουθεί ο πρώτο τόμος του μυθιστορήματος του Διονυσίου Ρώμα "Το ρεμπελιό των Ποπολάρων". Ο αναγνώστης όμως ξεναγείται όχι μόνο στα βενετοκρατούμενα Επτάνησα αλλά και σε όλες τις γωνιές της αναγεννησιακής Ευρώπης και των Βαλκανίων, όπου οι Έλληνες δρούσαν, διδάσκονταν και έκαναν πολιτική.

Ο "Περίπλους" (1570-1870) είναι ένα γιγάντιο ιστορικό μυθιστόρημα που φιλοδοξούσε να καλύψει τρεις αιώνες νεοελληνικής ιστορίας, από τη ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571) έως την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα (1864). Ο "Περίπλους" σχεδιάστηκε να ολοκληρωθεί σε τρεις τριλογίες, η καθεμία από τις οποίες θα αποτελείτο από τρεις διπλούς τόμους. [...] "Το ρεμπελιό των Ποπολάρων" είναι το δεύτερο μέρος της Α' τριλογίας, η οποία φέρει τον τίτλο "Οι Νταβιτσέντσα (1570-1670)", και παρακολουθεί την εν λόγω οικογένεια των Νταβιτσέντσα από το 1570 ως το 1632, καλύπτοντας δύο γενιές της...

Το πρόσωπο του πολέμου ξεκίνησε ως ιδέα από δύο μελέτες που ολοκληρώθηκαν τον Δεκέμβριο του 1999 για λογαριασμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Ο Ν. Κ. Κυριαζής, ήδη γνωστός στον τομέα αυτόν της έρευνας από τα προηγούμενα βιβλία του (Για μια νέα ισορροπία δυνάμεων και Ελλάδα-Τουρκία: Άμυνα και Οικονομία), επιχειρεί εδώ μια διεπιστημονική προσέγγιση, η οποία αντλεί και συνδυάζει στοιχεία από τις διεθνείς σχέσεις, την οικονομία, τη στρατηγική, τη σύγχρονη τεχνολογία. Στο "Πρόσωπο του πολέμου", ο Ν. Κ. Κυριαζής δίνει μια εικόνα των μη πυρηνικών συγκρούσεων στον 21ο αιώνα εξετάζ...

Ο νεαρός Έγελος (G.W.F. Hegel, 1770-1831), στην περίοδο κατά την οποία κατοικεί στη Φραγκφούρτη (1797-1800), αναπτύσσει καινούργιους τρόπους σκέψης που θα φέρουν έπειτα στο φως έναν νέο τρόπο του φιλοσοφείν. Χαρακτηριστικό της περιόδου είναι ότι τότε προσφεύγει σε ένα νέο λεξιλόγιο για να περιγράψει τις δομές σκέψης που αποκαλύπτει, ενώ αργότερα θα επιλέξει, αντίστροφα, να διευρύνει τις παραδοσιακές έννοιες εμπλουτίζοντάς τες με τις δομές σκέψης που έχει ανακαλύψει. Εδώ ονομάζει "αγάπη" τη σχέση δύο αυτοσχετιζόμενων όρων που αργότερα θα θεωρήσει ότι είναι χαρακτηριστική της...

"Καθώς τέλειωσα εγώ με τα δικά μου, βλέπω τον Αλμπέρτο Ναρ να σηκώνεται και ν' αγκαλιάζει τον άλλον Αλμπέρτο, που λέγεται στο επώνυμο Στοκ, και να γίνονται οι δυο τους ένα σύμπλεγμα καημού και πίκρας. Ανοίγω κι εγώ τα χέρια μου και τους περικλείω εντός μου και τους ρωτώ: "Πέστε μου αδέλφια, γιατί δεν θέλω να φύγω κι εγώ με την απορία, εσείς που τώρα πετάτε πάνω από το παρελθόν, παρόν, ίσως και μέλλον, καθώς επιβιώνετε εν τοις ουρανοίς, ποιος ο λόγος, γιατί και για ποιους έγινε αυτός ο πόλεμος, αυτή η συμφορά, τώρα που το Νταχάου, το Άουσβιτς και Μπέργκεν Μπέλσεν έγιναν τουρ...