Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι στρηλατημένοι από σειρήνες και φωτισμούς εκτυφλωτικούς, στον ίλιγγο εξακοντισμένοι υποσχέσεων αλαζονικών, ξεχάσαμε τα χαμηλά κεριά που άναβαν μυστικά την αθώα μας χαρά μπρος από το πανί του Καραγκιόζη. Κάνοντας μια στροφή στο παρελθόν, ίσως χαρίσουμε στην ψυχή μας, έστω για λίγο, τη γαλήνη που τόσο όλοι αναζητάμε.

Το δικαίωμα της ψήφου και συνεπώς η οργάνωση εκλογών είναι παμπάλαιο δικαίωμα που το βρίσκουμε στην Αρχαία Ελλάδα. Πέρασε από διάφορες "φάσεις" για να εξελιχθεί στο πραγματικά καθολικό δικαίωμα ψήφου, δηλαδή της ψήφου όλων των πολιτών χωρίς διακρίσεις φύλου ή οικονομικής επιφάνειας ή γραμματικών γνώσεων. Στη νεώτερη Ελλάδα, από τα πρώτα Επαναστατικά Συντάγματα αναγνωριζόταν το δικαίωμα ψήφου ουσιαστικά σε όλους τους πολίτες, όχι όμως στις γυναίκες. Με αγώνες σιγά σιγά επιβλήθηκε το καθολικό δικαίωμα και για τις γυναίκες, ιδιαίτερα με τη συμμετοχή τους στην Εθνική Αντίστ...

Ένα δραματικό ψυχογράφημα, με ήρωες διαφορετικών προελεύσεων, που εμπλέκονται χωρίς να γνωρίζονται, μέσα από την προσωπική ιστορία της ζωής τους, η οποία τελικά συγκλίνει σε ένα και μοναδικό πρόσωπο. Ο Στέφανος Κουρτέσης, ο κεντρικός ήρωας του έργου, είναι μια προσωπικότητα που συναρπάζει και απωθεί, με την απίστευτης σκληρότητας συμπεριφορά του και τον χυδαίο τρόπο με τον οποίο τσαλαπατά και εκμεταλλεύεται τους πάντες γύρω του, προκειμένου να επιτύχει την προσωπική του ευδαιμονία, όπως τουλάχιστον αυτός την αντιλαμβάνεται. Οι γυναικείοι χαρακτήρες, που αποτελούν τον...

Στο δεύτερο μέρος του "Είναι και χρόνος" (...) ο Martin Heidegger εμπλουτίζει και προεκτείνει την ανακάλυψη η οποία υπήρξε το κορυφαίο επίτευγμα του πρώτου μέρους: ότι το "Είναι" του ανθρώπου είναι η μέριμνα. Κατά πόσο χαρακτηρίζει αυτή η έννοια ολόκληρο τον άνθρωπο, από την αρχή έως το τέλος του; Για να απαντήσει σ’ αυτή την ερώτηση ο Χάιντεγκερ καταπιάνεται με το "τέλος" του ανθρώπου, που είναι ο θάνατος. Μέσα στον καθημερινό τρόπο διαβίωσης οι άνθρωποι ζουν κατά το πλείστο αναυθεντικά. Ξεχνούν τον επικείμενο θάνατό τους και αδιαφορούν για μια βαθύτερη γνωριμία με τον εαυ...

Λοκάντα είναι το ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού, κάτι σαν τις δικιές μας "πανσιόν". Σε μια τέτοια λοκάντα παίζεται η κωμωδία : σκηνικό που μας θυμίζει τη "Βαβυλωνία" του Βυζαντίου. Μόνο που εδώ το κύριο πρόσωπο είναι γυναίκα, η γεμάτη τσαχπινιά και χάρες Μιραντολίνα (τ' όνομά της σημαίνει: ή "θαυμαστούτσικη") και γύρω απ' το πρόσωπό της πλέκεται όλη η δράση. Όλα σχεδόν τ' ανδρικά πρόσωπα της κωμωδίας (Ιππότης, Μαρκήσιος, Κόμης, Φαβρίκης, Υπηρέτης του Ιππότη) μ' αυτήν έχουν να κάνουν, ενώ οι δυο θεατρίνες μπαίνουν για να διευκολύνουν τη δράση· δίνουν την ευκαιρία οι δυο ερωτοχ...

Δέκα σχεδόν χρόνια μετά το "Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα", γράφει ο Πιραντέλλο το "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε" (1929), που κινιέται στο ίδιο επίπεδο με το περιφημότερο απ' τα έργα του σικελού δραματουργού: τις σχέσεις Τέχνης και Ζωής. Στα "Έξι πρόσωπα", οι ήρωες, αφημένοι μισοδρομίς απ' το συγγραφέα, γύρευαν να ζήσουν, να ολοκληρώσουν τη ζωή τους πάνω στη σκηνή. Υποδήλωνε έτσι ο Πιραντέλλο τη δύναμη του καλλιτεχνικού δημιουργήματος, που, μόλις πάρει ανάστημα, ξεφεύγει απ' τον έλεγχο του πλάστη του κι αποχτά δική του, αυτόνομη ζωή. Κάτι ανάλογο, μα απ' την αντίστροφη όψη το...

Το βιβλίο "Διαμάντω κι άλλα διηγήματα", περιλαμβάνει δέκα διηγήματα με ενδιαφέρουσα πλοκή και ευχάριστη εξέλιξη. Αναλυτικότερα : Η Διαμάντω. Νησιώτισσα με μεγάλη οικονομική επιφάνεια.Όμως οικογενειακοί λόγοι την ώθησαν να υποδυθεί τον άνδρα για να γνωρίσει έναν άνδρα - φίλο.Το εγχείρημα πέτυχε. Ερωτεύτηκαν , αγαπήθηκαν και μετά από δυο χρόνια παντρεύτηκαν. Ο Γιάννος και η Μαριγώ. Ο Γιάννος και η Μαριγώ είναι αδέρφια. Ωστόσο η συμπεριφορά του ενός έναντι του άλλου διέφερε.Δεν ήταν η συνηθισμένη. Η αδερφική. Αργότερα η απρόσμενη επίσκεψη ενός άγνωστου ζεύγους φανέρωσ...

Ο αναγνώστης του πρώτου μέρους του "Φάουστ" ευθύς από την αρχή του ανυψώθηκε από τον ποιητή του έργου στον ουρανό. Κι εκεί είδε, πως ο Κύριος, ο Θεός της αιώνιας αγάπης δίνει άδεια στο Σατανά - Μεφιστοφελή να φέρει στον κακό δρόμο και την οριστική πτώση τον δόκτορα Φάουστ, έχοντας τη βεβαιότητα, που είναι και βεβαιότητα και κύρια ιδέα του ποιητή, πως ένας άνθρωπος, προικισμένος με τις ανώτατες δυνάμεις του πνεύματος της καρδιάς και της θελήσεως, όπως είναι ο Φάουστ, όσο κι αν παραστρατήσει δεν θα πέσει μακριά, μα θα έχει τη δύναμη με την βοήθεια της αγάπης να ξαναβρεί το σω...

Ο αναγνώστης του πρώτου μέρους του "Φάουστ" ευθύς από την αρχή του ανυψώθηκε από τον ποιητή του έργου στον ουρανό. Κι εκεί είδε, πως ο Κύριος, ο Θεός της αιώνιας αγάπης δίνει άδεια στο Σατανά - Μεφιστοφελή να φέρει στον κακό δρόμο και την οριστική πτώση τον δόκτορα Φάουστ, έχοντας τη βεβαιότητα, που είναι και βεβαιότητα και κύρια ιδέα του ποιητή, πως ένας άνθρωπος, προικισμένος με τις ανώτατες δυνάμεις του πνεύματος της καρδιάς και της θελήσεως, όπως είναι ο Φάουστ, όσο κι αν παραστρατήσει δεν θα πέσει μακριά, μα θα έχει τη δύναμη με την βοήθεια της αγάπης να ξαναβρεί το σω...

Πώς γεννήθηκε η Διαλεκτική στον αρχαίο ελληνικό κόσμο; Πώς αυτό το είδος σκέψης αναδύεται μέσα από τα κείμενα των προσωκρατικών; Ο Θόδωρος Καβάσης επιδιώκει τη διερεύνηση των παραπάνω ερωτημάτων. Το πρώτο μέρος του βιβλίου τιτλοφορείται "Διθύραμβος", και η μελέτη του συνδέεται με την πεποίθηση του συγγραφέα πως κάθε στιγμή στη φύση είναι διθυραμβική, πως η ψυχή της τραγικότητας είναι διθύραμβος. Στο δεύτερο μέρος μελετάται η προσωκρατική σκέψη και συγκεκριμένα ερευνάται η "Διαλεκτική" που οι φιλόσοφοι αυτοί προτείνουν. Η διαλεκτική αυτή ξεκινά από το ερώτημα: "Πώς η κ...

Ύστερα από μία αργοπορία τεσσάρων αιώνων, ο βουλγαρικός λαός έκανε ένα άλμα - από την καθυστέρηση της σκλαβιάς - και άρχισε νέα, δική του, πνευματική και πολιτιστική άνοδο. Άρχισε να σκέφτεται για νέα δράση, για απόλυτη και ευτυχισμένη ανάπτυξη του ξεχωριστού εθνικού του χαρακτήρα, για λευτεριά και πρόοδο. Είχε μπροστά του, πριν απ' όλα, το παράδειγμα των γειτονικών, βαλκανικών, και υστέρα και των ευρωπαϊκών, εθνών που απελευθερώθηκαν από την απατηλή ευδαιμονία του μεσαίωνα, δημιουργούσαν πολιτισμό και λογοτεχνία και αναζητούσαν δρόμους προς τη σωτήρια τελειοποίηση με την ε...

Το εσωτερικό ενός διαμερίσματος. Πόρτες. Παράθυρο. Έπιπλα. Ένας άντρας χτυπάει με απελπισία την πόρτα του μπάνιου. O: Αντωνία!... Μην κάνεις τρελαμάρες!... βγες αποκεί μέσα!... Μίλα μου!... Τι πας να κάνεις;... Άκου... μπορεί να 'χεις δίκιο... Εγώ... εγώ φταίω για όλα... Βγες όμως... σε παρακαλώ... Άνοιξε την πόρτα... Να μιλήσουμε σαν άνθρωποι!... Γιατί τα κάνεις τραγωδία όλα, δεν καταλαβαίνω! Αχ, Θεέ μου! Πώς είναι δυνατόν να μην μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας με τη λογική; (Σκύβει και κοιτάει απ ' την κλειδαρότρυπα.) Τι κάνεις εκεί τώρα; Είσαι τρελή; Μια τρελή, μι...

Το "Κάτι γα να σε θυμάμαι" (The Woolgatherer), είναι το πρώτο θεατρικό του Γουίλιαμ Μαστροσιμόνε. Ανέβηκε για πρώτη φορά το 1979 στο Θέατρο του Πανεπιστημίου Rutgers στο Νιου Τζέρσευ, όπου και διαδραματίζεται το έργο. Το βιβλίο εκδόθηκε αργότερα, το 1981, και την επόμενη χρονιά κέρδισε το βραβείο L.A. Drama Critics. Στη συνέχεια, το έργο πήρε και άλλες διακρίσεις και βραβεία. Ο Γουίλιαμ Μαστροσιμόνε, γνωστός στο ελληνικό κοινό από το έργο του "Ακρότητες", έχει ένα μοναδικό ταλέντο, μπορεί να διεισδύει βαθιά μέσα στη ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων του, να τους κτίζει έναν απίστ...

[...] Η πλατεία αυτή -η μεγαλύτερη της Αθήνας αλλά και της Ελλάδος [έκταση περίπου 4 εκταρίων] - παραμένει ωστόσο, παρ’ όλες τις επιμέρους αλλοιώσεις στο διάβα των χρόνων, ο κατ΄εξοχήν "μνημειακός τόπος" της νέας πόλεως, που αποτελεί εξ’ άλλου και κομβικό στοιχείο του σχεδιασμού της. Ιδιαίτερα συμβάλλει στην καθιέρωσή της ως τοποσήμου της πόλεως η επιλογή της θέσης της, στο μεταίχμιο παλαιάς και νέας πόλεως και σε άμεση διασύνδεση με τους μνημειακούς ελεύθερους χώρους της Αθήνας (Εθνικός Κήπος, Ζάππειον, Ολυμπιείον, Στάδιον). Είναι αξιοσημείωτον ότι εκτός από σποραδικές...