Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αέναη διαμάχη των προθέσεων του εγωπαθή και αφελή άντρα και της δυναμικής που αναπτύσσεται στις καθημερινές του σχέσεις με το "ωραίο" φύλλο επαναθέτουν επί τάπητος το βασικό ζήτημα, αυτό ανάμεσα στη βούληση και στη δράση, στην προσδοκία και στην πράξη, αλλά και στην αποτελμάτωση και στην αναγέννηση, στη συντριβή και στην ελπίδα.

Κάθε άνθρωπος, σε κάποιο στάδιο της ζωής του αισθάνεται την ανάγκη να φέρει στη δημοσιότητα ορισμένα περιστατικά της ζωής του είτε από τον κύκλο του επαγγέλματός του είτε από άλλα βιώματα, όπως πόλεμος, θεομηνία, κ.λπ. Κι αυτό γιατί ελπίζει πως έτσι προσφέρει κάποιες ευκαιρίες στους νεώτερους για παράδειγμα και για συγκριτική παραβολή της δικής τους ζωής με τη ζωή της προηγούμενης γενιάς. Σ' αυτή ακριβώς την ανάγκη, βιολογική θα την έλεγα, βρίσκομαι κι εγώ και γι' αυτό θέλω να εξωτερικεύσω, να κοινολογήσω και να περιγράψω μ' όσο μπορώ χρωματισμό, μερικά χαρακτηριστικά τη...

Με το θάνατο του πατέρα μου έμεινε σε μένα, την γυναίκα μου Γιάννα και την αδελφή μου Ειρήνη, κατόπιν γραπτής επιθυμίας στη διαθήκη του πατέρα μου, η βαρειά ευθύνη και φροντίδα για την έκδοση των αδημοσίευτων και μερικών δημοσιευμένων σε περιοδικά εργασιών του. Οι εργασίες αυτές ξεπερνούν τις 10 και ως εκ τούτου θα δημοσιευθούν σιγά-σιγά, αφού μηχανογραφηθούν και γίνει ένας τελικός τυπικός έλεγχος, μιας και οι εργασίες είναι απόλυτα έτοιμες για δημοσίευση. Οφείλω να πω πως κάποιες ιδιομορφίες στο γράψιμο όπως π.χ., η χρήση κεφαλαίων γραμμάτων εκεί που φυσιολογικά δεν χρειάζ...

Σήμερα εποχή κρίσης και απαξίας των ουμανιστικών ιδανικών και αξιών, σε μια εποχή όπου για ακόμα μια φορά ζει και βασιλεύει η παρακμιακή Pax Romana "ντυμένη" απλά ένα διαφορετικό όνομα, "δεδομένης" της αήθους αυτοκρατορικής κυριαρχίας των ΗΠΑ και του μεγάλου κεφαλαίου κάτι που εκφράζεται και γίνεται αισθητό καθημερινά σε όλα τα επίπεδα με το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης και της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, οικονομικής μα και πολιτισμικής διείσδυσης του πνεύματος, αλλά και της νοοτροπίας του αμερικάνικου "ονείρου". Ενός "ονείρου" νεκρού και απάνθρωπου, όπου προβάλλεται ο...

[...] Ο ποιητής, εργάτης του πνεύματος ζει, βιώνει, αισθάνεται και δημιουργεί μέσα από το όνειρο, τον πόνο και τη θλίψη, προσμένοντας το λυτρωμό και την ανάσταση των χαμένων ελπίδων, μια λύτρωση που βιώνει και μεταδίδει ο δημιουργός μέσα από τη χαρά της δημιουργίας, μιας δημιουργίας που καταργώντας και καθιστώντας άκυρα τα σύνορα, αλλά και τα δεσμά της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας της εμπορευματοποίησης, των πολέμων, της οικολογικής καταστροφής και της αλλοτρίωσης έρχεται να μας ταξιδέψει στην Ουτοπία του Μέλλοντος, ένας ταξιδευτής της χίμαιρας και του ονείρου ο ποι...

Μια βαρυσήμαντη και γιομάτη εθνικό παλμό επιστολή του αειμνήστου Γεωργίου Ν. Παπαϊωάννου, προς την ταπεινότητά μου μαζί με τον σεβασμό και το χρέος προς τα γραφτά του, προς τα, ιστορικής και εθνικής σημασίας κατοχικά και αντιστασιακά κείμενα που μου εμπιστεύτηκε ο Αρχηγός της Αντιστάσεως ΕΔΕΣ Τριχωνίδος, μ' έσπρωξαν δυναμικά και αμετάκλητα, να προβώ στην έκδοσή τους, χωρίς να κάμω την παραμικρή αλλαγή ή αλλοίωση που θα υποβίβαζε το συγγραφικό μου ήθος και θ' αποτελούσε από μέρους μου ηθική παράβαση και βεβήλωση. Όταν ένα γραφτό περικλείει και περιέχει θεμελιώδεις θέσεις, α...

Το "Ανθολόγιο θεατρικών μονολόγων, ξένοι συγγραφείς", επιχειρεί να παρουσιάσει τη διαδρομή του θεάτρου από το ρωμαϊκό μέχρι το ευρωπαϊκό και αμερικάνικο του εικοστού αιώνα. Απευθύνεται ως "θεατρικός χάρτης" στο ευρύ κοινό αλλά και ως "πρακτικό βοήθημα" στους σπουδαστές και μετόχους της δραματικής τέχνης. Υπηρετώντας αυτόν το στόχο εντάχθηκαν κατά χρονολογική σειρά εισαγωγές στα ιστορικά και καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά των αναφερόμενων περιόδων. Ακουλουθεί βιογραφικό σημείωμα των συγγραφέων από τα έργα των οποίων επιλέχθηκαν οι μονόλογοι. Σε αυτά τα βιογραφικά σημειώματα κ...

Κανένας άνθρωπος ίσως, δεν θα ήθελε κατά βάθος να είναι κακός ("Ουδείς εκών κακός"). Γι' αυτό και χαρακτηρισμοί όπως "ανθρώπινα" ή "απάνθρωπα", υποδηλώνουν μια πίστη, πως ο άνθρωπος είναι αρχικά κι από τη φύση του καλοπροαίρετος. Ωστόσο το κακό διεκδικεί πάντα ένα ρόλο, όχι σπάνια και κυρίαρχο, στην ανθρώπινη συμπεριφορά και τις διανθρώπινες σχέσεις. Κάτι που δεν παραπέμπει αναγκαστικά σε μεταφυσικές ερμηνείες των αιτίων και που ο συγγραφέας επιδιώκει να φωτίσει, μέσα στο σκοτάδι της σύγχρονης πραγματικότητας.