Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα τελευταία χρόνια αυξάνονται όσοι, επιστήμονες ή μη, ισχυρίζονται ότι η μοναξιά μαζί με την κατάθλιψη πρόκειται πολύ σύντομα να αποτελέσουν τις μεγάλες επιδημίες του 21ου αιώνα. Το φαινόμενο της μοναξιάς απασχόλησε έντονα, μέσα στους αιώνες, την τέχνη, τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία, και στις μέρες μας τις κοινωνικές επιστήμες, κυρίως δε την εφαρμοσμένη κοινωνιολογία. Αντίθετα με ό,τι θα περίμενε κανείς, δεν υπάρχουν πολλές μελέτες από τους ασχολούμενους με την ψυχική υγεία ψυχολόγους, ψυχιάτρους και ψυχοθεραπευτές, η πλειονότητα των οποίων εστιάζει και υπερτονίζει την πα...

[...] Το θέμα συνδυάζει το θέατρο με την ιατρική, τη σκηνή με το λειτούργημα, την παράσταση με τη θεραπεία. Η ιερότητα και κρισιμότητα της σχέσης γιατρού-ασθενούς έχει προκαλέσει πάντα το ενδιαφέρον των δραματουργών και, προσφέροντας μια μικρή πινακοθήκη πορτρέτων των γιατρών της νεοελληνικής δραματολογίας, όχι πάντα απαλλαγμένη από σάτιρα και καρικατούρες, ελπίζω να συμβάλω μ' ένα μικρό ψηφιδωτό στην παγκόσμια βιβλιογραφία γύρω από το θέμα αυτό. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Καμία ίσως άλλη τέχνη δεν προκάλεσε το ενδιαφέρον της φιλοσοφίας στη νεωτερικότητα τόσο όσο η μουσική. Για τους διαφωτιστές υπήρξε άλλοτε ηχητικό παιχνίδι, ακατανόητο μολονότι ευχάριστο, άλλοτε οικουμενική γλώσσα της καρδιάς· για ορισμένους ιδεαλιστές προνομιακή τέχνη της ανθρώπινης εσωτερικότητας, για κάποιους άλλους ηχητική αποκάλυψη της συμπαντικής αρμονίας, ενίοτε και του ίδιου του μεταφυσικού θεμελίου του κόσμου· οι ρομαντικοί έχρισαν τη μουσική πότε όργανο της φιλοσοφίας, πότε αληθινή θρησκεία, απελευθερωμένη από τα δεσμά του δόγματος και της θεολογίας, καταφύγιο ποιη...

Το βιβλίο περιλαμβάνει: - Μια νουβέλα: "Θάλαμος 810" - Μια τρυφερή ιστορία: "Η νεκροφάνεια του πέους" - Μια μικρή ιστορία σα μεγάλη: "Επαμεινώνδας Καλλικράτους" - Κι ένα αφήγημα της ανάσας: "Το χρωματιστό κορίτσι" Αρρενωπός συλλογισμός. Τρυφερά πλασμένα ανδρικά πρόσωπα... Ο Σωτήρης, ο πατέρας της Ναταλίας, ο κρατούμενος στρατιώτης, ο Μανώλης, ο Χάρης, ο χειρουργημένος άνδρας που θα μπορούσε να μην έχει όνομα για να είναι όλοι οι άνδρες μαζί, είναι οι χορογράφοι της ανδρικής περπατησιάς, οι διευθυντές ορχήστρας των "ανδρικών συναισθημάτων". Οι παρουσίες της Σοφίας...

Τυπικά ο Λιου Άρτσερ προσλαμβάνεται από τον πλούσιο συνταγματάρχη Μπλάκγουελ για να εμποδίσει το γάμο της κόρης του. Πρέπει να αποδείξει ότι ο μυστηριώδης ρομαντικός ζωγράφος που την έχει ξετρελάνει δεν είναι αυτός που δείχνει. Ωστόσο, διερευνώντας το παρελθόν του νεαρού, ο Άρτσερ δεν ξεθάβει απλώς παραπτώματα αλλά μια σειρά πτώματα, από την Καλιφόρνια μέχρι το Μεξικό και από τους υψηλούς κύκλους του Λος Άντζελες μέχρι τους τυχοδιώκτες τζογαδόρους στη λίμνη Τάχο. Κι έπειτα είναι αυτή η νεκροφόρα με τις ρίγες της ζέβρας και με τους ουραίους ηλιοκαμένους σέρφερ, που η πορεία...

Η επιστήμη και η τέχνη, ο στοχασμός και το βίωμα δεν έχουν πάψει να εξερευνούν τα σκοτάδια της νύχτας, να εμπνέονται από αυτήν. Ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, αλλά και πεζογράφοι, ποιητές, ζωγράφοι, την έχουν περιγράψει κι εξυμνήσει. Αυτές οι σελίδες οδηγούν σε δρόμους νυχτερινούς. Σε δρόμους όπου μπορείτε να διακρίνετε εικόνες από τη ζωή, την ιστορία, τους θρύλους και τους τρόμους της νύχτας, να μεταφερθείτε στην ατμόσφαιρα που είχε η νύχτα τότε που ο ηλεκτρισμός δεν είχε διαλύσει ακόμη τα σκοτάδια, και μαζί τη μαγεία, στη νυχτερινή πόλη αλλά και στην ύπαιθρο....

"Προσπάθησα να κάνω, όπως πιστεύω, μια ευρύτερα περιεκτική παρουσίαση - η οποία συμπεριλαμβάνει όχι μόνο την πολιτική ιστορία, αλλά και την ιστορία της κοινωνίας, της οικονομίας και της εργασίας. Πολύ συχνά, το κράτος έχει υπερεκτιμηθεί στην οθωμανική ιστοριογραφία. Αυτό εν μέρει οφείλεται στο γεγονός ότι οι πηγές βάσει των οποίων γράφεται η ιστορία παράγονται από το ίδιο το κράτος. Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει και τη φωνή ομάδων που ανήκουν στην κοινωνία των πολιτών, εκτός κυβέρνησης. . . Όποτε κρίθηκε απαραίτητο, έχω τονίσει τα μοναδικά χαρακτηριστικά της οθωμαν...

Το κείμενο αυτό (ένα εντυπωσιακό δείγμα "αυτοεθνογραφίας", στο μέτρο που εμπνέεται σιωπηρά από την τραγική ιστορία της μανιοκαταθλιπτικής πρώτης συζύγου του συγγραφέα) κατέχει, σύμφωνα με τους μελετητές, κομβική θέση στο έργο του Έρβινγκ Γκόφμαν. Ανιχνεύει το φαινόμενο της ψυχικής ασθένειας ως εισβολή του χάους στην κοινωνική τάξη της καθημερινότητας, από τη στιγμή που ένα άτομο, ο ψυχικά ασθενής, αρνείται "να μείνει στη θέση του": προβαίνει δηλαδή σε παραβάσεις και παρεκκλίσεις από τα κοινωνικά κανονιστικά πρότυπα, οι οποίες, εφόσον η νεότερη τάση είναι να μην απομονώνοντα...

Όλη η κοινωνική αλληλεπίδραση φαίνεται να διέπεται από μια θεμελιώδη διαλεκτική ... Εκτελώντας ρόλους, οι άνθρωποι φροντίζουν να διατηρήσουν την εντύπωση ότι ανταποκρίνονται στα πολλαπλά πρότυπα σύμφωνα με τα οποία κρίνονται οι ίδιοι και τα προϊόντα τους. . . Όμως, υπό την ιδιότητα του εκτελεστή, τα άτομα δεν ασχολούνται με το ηθικό ζήτημα της πραγμάτωσης αυτών των προτύπων, αλλά με το ηθικά αδιάφορο ζήτημα της μεθόδευσης μιας πειστικής εντύπωσης ότι τα πρότυπα αυτά όντως πραγματώνονται. Η δραστηριότητα μας λοιπόν αφορά συνήθως ηθικά ζητήματα, αλλά ως εκτελεστές τούτα δεν μ...

Ο Έντουαρντ είναι είκοσι χρονών το 1930, όταν η μητέρα του Μιλέβα τον οδηγεί στο άσυλο. Ο γιος του Αϊνστάιν θα περάσει τη ζωή του ανάμεσα στους τρελούς, εγκαταλειμμένος απ' όλους, μέσα στην απόλυτη ένδεια. Τρία πεπρωμένα διασταυρώνονται σ' αυτό το μυθιστόρημα, με φόντο την τραγωδία του αιώνα και την εποποιία μιας μεγαλοφυΐας. Ο Λωράν Σεκσίκ ξετυλίγει ένα εσωτερικό δράμα όπου αντηχούν ο πόνος μιας μητέρας, οι αδυναμίες των μεγάλων ανδρών και η φωνή ενός ξεχασμένου παιδιού.

"Η πεταλούδα της Σιβηρίας" είναι ένα αποκαλυπτικό θρίλερ κι ένα ακόλαστο μελό για το τέλος του αιώνα, μια απολαυστική μυθοπλασία για τις σχέσεις ανάμεσα στην τυχαιότητα και τον Θεό, στο χάος και το σεξ, στη τρέλα της καθημερινής ζωής και τη νέα τάξη του μεταψυχροπολεμικού μας κόσμου.

Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που ένα πρωί σκόρπισε κάποιες φωτογραφίες ανάποδα σαν τραπουλόχαρτα, διάλεξε μια στην τύχη και τη γύρισε, κι ήταν αυτή, θεώρησε, κομμάτι ενός παζλ που όφειλε να συνθέσει. Ταξίδεψε στη Χώρα για να ψάξει τα υπόλοιπα κομμάτια και βρήκε εκεί έναν κόσμο διαλυμένο. Συνάντησε ανθρώπους χωρίς μοίρα κι άλλους χωρίς ενδοιασμούς, και άκουσε τις ιστορίες τους, περιπλανήθηκε σε ερείπια και σε υπόγειες στοές, μίλησε με φαντάσματα, γνώρισε από κοντά το θάνατο και γεύτηκε τον έρωτα χωρίς αύριο. Και για κάθε κομμάτι που ανακάλυπτε και έβαζε στη σωστή...

Η πρωτοποριακή, και κλασική πλέον, μελέτη του Μάικλ Χέρτσφελντ για τα ήθη, τις πρακτικές και την καθημερινή ζωή μιας παραδοσιακής ορεινής κοινότητας της Κρήτης, που σήμερα, τρεις δεκαετίες αργότερα, βρίσκεται στο προσκήνιο μιας αμφιλεγόμενης δημοσιότητας. "Καιρός είναι να μπορέσουν οι "Γλεντιώτες" να διαβάσουν τα όσα έγραψα για το χωριό τους, τη ζωή τους και τις αξίες που διέπουν την καθημερινότητά τους στη δική τους γλώσσα (άν όχι -για προφανείς λόγους- στην πλούσια διάλεκτο που εξακολουθεί να είναι σημαντικός φορέας των αντιλήψεών τους). Εξίσου σημαντικό είναι ότι οι...

"Εγώ μιλώ ελληνικά επειδή οι Ελληνίδες ήταν πιο κεφάτες από τις άλλες, πιο εξωστρεφείς. Χάρη στους Έλληνες άκουγες γέλια παντού στους δρόμους, μπορούσες να πιεις και να τραγουδήσεις σ' όλες τις ταβέρνες. Αυτό το ελληνικό γέλιο, το τόσο μεταδοτικό, ήταν απλά η χαρά και η ζωντάνια της κοινής ζωής. Οι χωρικοί της Ανατολίας που μας έχουν πλημμυρίσει δεν γελούν και δεν γνωρίζουν την πόλη. Κάθε φορά που πηγαίνω στην Ασία, αναζητώ το διαβατήριο μου σαν να πηγαίνω στο εξωτερικό. Τελικά, αυτή η πόλη είναι μια κοινή γυναίκα που την έχουμε όλοι ερωτευθεί. Δεν είναι περιποιημένη, μυρίζ...

Ντοκουμέντο του λόγου για τον κινηματογράφο, ο τόμος αυτός περιλαμβάνει συνεντεύξεις με δέκα από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της ιστορίας του: Ρενουάρ, Ροσσελλίνι, Λανγκ, Χίτσκοκ, Χωκς, Μπουνιουέλ, Ουέλλες, Ντράγιερ, Μπρεσσόν, Αντονιόνι. Η επιλογή δεν είναι τυχαία: πρωτοδημοσιευμένες στο διάσημο γαλλικό περιοδικό Cahiers du Cinema από το 1954 ώς το 1966, οι συζητήσεις αυτές είχαν γίνει με συντάκτες του, πολλοί από τους οποίους πέρασαν στη συνέχεια από την κινηματογραφική κριτική στη σκηνοθεσία, όπως ο Τρυφφώ, ο Γκοντάρ, ο Ρομέρ, ο Σαμπρόλ, ο Ριβέτ, πρωταγωνιστές της γαλ...

Στον παρόντα συλλογικό τόμο περιλαμβάνονται κείμενα του Καθηγητή Κοινωνιολογίας Ν. Παναγιωτόπουλου, με τα οποία έχει εισαγάγει στο ελληνικό κοινωνιολογικό πεδίο το έργο του P. Bourdieu, του πιο πολυμεταφρασμένου κοινωνικού επιστήμονα σ’ όλο τον κόσμο. Προτρέποντάς μας να διαχειριστούμε το έργο του μεγάλου Γάλλου κοινωνιολόγου στην προοπτική μιας ενεργού χρήσης μέσα στην ίδια την επιστημονική πρακτική, τα κείμενα αυτά αποσκοπούν, παράλληλα, να διαχύσουν τις αρχές ενός νέου τρόπου παραγωγής της κοινωνιολογίας, μιας κοινωνιολογίας δημόσιας, θεωρητικά θεμελιωμένης και εμπειρ...