Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μόνο αυτός ως "φως οίκον απρόσιτον", το οποίο όλα τα πράγματα ζητούν, μπορεί να ανοίξει στους "κρούοντας" και να δώσει στους "αιτούντας". Κανένα από τα δημιουργήματα δεν έχει τη δύναμη να ανεχθεί σ' αυτόν που κρούει και να δείξει τι είναι, διότι χωρίς Αυτόν που είναι εν πάσιν αυτά δεν είναι τίποτα. Αλλά όλα τα πράγματα αποκρίνονται σ' αυτόν που εν σοφή αγνωσία ζητεί να μάθει τι είναι αυτά ή πως και προς τι υπάρχουν: "Εμείς από μόνα μας δεν είμαστε τίποτα ούτε από μόνα μας μπορούμε να σου δώσουμε κάποιαν απάντηση, διότι δεν έχουμε γνώση του εαυτού μας, αλλά μόνο αυτός (ο Θεό...

Ήδη από τα προεπαναστατικά χρόνια μέχρι και σήμερα οι περισσότεροι ειδικοί επιστήμονες, ερευνητές και διανοούμενοι, έλληνες και ξένοι, διακηρύσσουν ότι η ελληνική δημοτική ποίηση εκφράζει την ψυχή και το πνεύμα των Ελλήνων και αποτελεί την ισχυρότερη απόδειξη για τη συνέχεια του Ελληνισμού. Όμως αυτό, μετά το 1974, αμφισβητείται από μερικούς έλληνες επιστήμονες, μέσα στο πλαίσιο της πολεμικής τους όχι μόνον εναντίον του εθνικισμού, όπως αυτός εκφράστηκε μέσω της ελληνοχριστιανικής ρητορικής και συνθηματολογίας κατά την περίοδο της δικτατορίας, αλλά και της ίδιας της ένν...

Τι είναι η γλώσσα; Ποια είναι η σχέση της με τον νου; Πως αναφέρεται στον κόσμο; Πως τα γλωσσικά μορφώματα (λέξεις και προτάσεις) έχουν νόημα και σε τι συνίσταται το νόημά τους; Η γλώσσα είναι τα δίοπτρα μέσα από τα οποία βλέπουμε τον κόσμο και η γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσά μας. Αλλά πως είναι δυνατή η κατανόηση του άλλου ή η ερμηνεία της επικοινωνιακής του πρόθεσης; Υπάρχουν κριτήρια συνωνυμίας ή κριτήρια για τη μετάφραση; Και ποια είναι η σχέση αλήθειας και ερμηνείας; Η παρούσα μελέτη αποτελεί εισαγωγή στη φιλοσοφία της γλώσσας από μια ιστορικο-συστηματική σκοπιά.

Η μελέτη αυτή πραγματεύεται κάποια θέματα καθοριστικής βαρύτητας για τη διαμόρφωση της πνευματικής και πολιτισμικής ταυτότητας του ορθόδοξου χριστιανού. Το αυτεξούσιο, η ελευθερία της βούλησης, η δυνατότητα της επιλογής στην ορθόδοξη παράδοση δεσπόζουν και μας διδάσκουν την αγωνιστικότητα, τη μαχητικότητα και το πάθος για την καλή αλλοίωση και τη μεταμορφωτική αλλαγή. Κλειδί για την έναρξη της μεταμορφωτικής εκλάμπρυνσης είναι η αποδοχή της πραγματικότητας και η υιοθέτηση της αγωνιστικής διάθεσης για το παρόν και το μέλλον. Η πραγματικότητα δεν αλλάζει, το μόνο που μεταβάλλ...

Ο αρχαίος και βυζαντινός πολιτισμός έχει καταστραφεί εκεί όπου έπρεπε (σύμφωνα με την πολιτική της Τουρκίας) να αναδειχθεί/επιβληθεί ο σελτζουκικός/οθωμανικός που σήμερα διέπει μέσα από τα μνημεία (η αποκλειστικότητα σε τζαμιά και ιεροδιδασκαλεία) την πολιτική διεκδίκησης της εύνοιας της ιστορίας, μέχρι του σημείου να επιβάλλει την σιωπή της. [...] Τα προβλήματα δεν μπορούν να επιλυθούν τοπικά. Ακόμα και η απόδοσή τους ως προβλημάτων διατοπικών είναι ξεπερασμένη. Σε παγκόσμια σφαίρα θα πρέπει να αναζητηθούν νέες αφετηρίες και νέοι φορείς για νέους κώδικες. Και σε μια τέτοι...

Μετά από αρκετά χρόνια είμαστε σε θέση να δημοσιεύσουμε το ανέκδοτο συνοπτικό κατάστιχο για την κεντρική Ελλάδα, που συντάχθηκε το 1485. Οι δυσκολίες δεν προκλήθηκαν τόσο από τα είδη γραφής όσο από την ταυτοποίηση των τοπωνυμίων που περιέχει, αφού πολλά από αυτά διαλύθηκαν στο διάβα του χρόνου και άλλα τόσα άλλαξαν ονομασία. Για όσους ασχολήθηκαν, έστω και ελάχιστα, με οθωμανικό υλικό γίνονται κατανοητά τα προβλήματα ως προς την ανάγνωση και ταυτοποίηση τοπωνυμίων, αφού στα οθωμανικά τα φωνήεντα δεν είναι πάντοτε γραπτά. Το «ε» ουδέποτε γράφεται. Επιπλέον στην τουρκική δεν...

Ποιος ήταν τελικά ο Ιουλιανός; Ποιος ο ελληνισμός που πρέσβευε; Ποια η σχέση του με τον νεοπλατωνισμό και τη θεουργία; Ποιο το περιεχόμενο του σπουδαιότερου έργου του, του "Κατά Γαλιλαίων;". Ποιος ο αντίκτυπος του έργου αυτού στην εποχή του Κυρίλλου, 70 περίπου χρόνια μετά τον θάνατο του αυτοκράτορα; Μήπως οι θέσεις του Ιουλιανού εξακολουθούσαν να σαγηνεύουν ένα σημαντικό μέρος ανθρώπων όχι μόνον της Αλεξάνδρειας αλλά και της αυτοκρατορίας εν γένει; Είναι αλήθεια, σημειώνουν οι ιστορικοί, ότι στην αυτοκρατορία των αρχών του 5ου αιώνα και ειδικά στην Αλεξάνδρεια, που ήταν...

Αποτελεί όνειρο του καθενός μας να επισκεφθεί έστω και μία φορά την Πόλη των ονείρων μας, την Κωνσταντινούπολη. Αυτή η Πόλη εκπέμπει μία χάρη. Σε θέλγει τόσο πολύ, ώστε σε μεταβάλλει σε νοσταλγό της. Είναι πόλη "ευκηλήτειρα", με τόσα θέλγητρα, που σε κάνουν να μιλάς γι' αυτήν πριν πας εκεί και ακόμη πιο πολύ, όταν φεύγεις. Δεν ξέρεις ποιο απ' όλα να νοσταλγείς: Τον Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας, με τον κόπο της ελπίδος Του και την υπομονή της αγάπης Του! Τα μνημεία μας που σε γυρίζουν αιώνες πίσω! Την ομορφιά του τοπίου, το οποίο -παρά τις πολλές παρεμβάσεις- σε κάνει να...

Η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης, ιστορικό σωματείο της πόλης ιδρυμένο το 1933 από πρόσφυγες του Πόντου, αποφάσισε, με την συμπλήρωση των 80 χρόνων της λειτουργίας της, να εγκαινιάσει μία νέα σειρά εκδόσεων, κυρίως διαλέξεων σχετικών με τον Ελληνισμό της Ανατολής. Αυτή η εκδοτική προσπάθεια ξεκινά, θέλοντας να δώσει και ένα συμβολικό στίγμα, με τη διάλεξη της Pamela Steiner, δισέγγονης του Henry Morgenthau, μεγάλου ανθρωπιστή και ευεργέτη των ελλήνων προσφύγων του '22. Η Steiner σκιαγραφεί την προσωπικότητα του προπάππου της και υπογραμμίζει το σημαντικό ρόλο του ως προέδρου τ...

Η μελέτη της αστικής λαϊκής θρησκευτικότητας εντάσσεται στο πλαίσιο της μελέτης της ελληνικής θρησκευτικής λαογραφίας, αλλά και των νεωτερικών μορφών της σύγχρονής μας λαϊκής ζωής και παράδοσης. Είναι μάλιστα αρκετές οι σχετικές μελέτες που εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια στη λαογραφική βιβλιογραφία, όχι μόνο διεθνώς, αλλά και στην ελληνική λαογραφική έρευνα. Αυτό φυσικά οφείλεται στο γεγονός ότι η σύγχρονή μας αστική λαϊκή ζωή χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη πολλών και σημαντικών μορφών εθίμων και τελετουργιών, τα οποία χρήζουν και λαογραφικής μελέτης. Αποτελεί διαπίστωση...

Η Τραπεζούντα αναδείχτηκε στη συνείδηση όλων των Ποντίων, ως η δική τους ελληνική πολιτεία, λόγω της έξαρσης των παραδοσιακών πολιτιστικών της γνωρισμάτων. Λειτουργούσε μέσα τους ως ΜΕΓΑΛΟΦΩΤΗ - ΜΕΓΑΛΟΜΟΥΣΗ - ΜΕΓΑΛΟΠΝΟΗ, κατά τον Θεοφύλακτο. Ακόμη και στην προ του Χάττι Χουμαγιούν περίοδο (1856), με εξαίρεση τις πρώτες δεκαετίες μετά την τουρκική κατάκτηση (1461), αλλά και στη μαύρη περίοδο του 17ου αιώνα, ο ελληνισμός της Τραπεζούντας έβρισκε τρόπους να προβάλλει την παρουσία του είτε ως πνεύμα και ευρύτερο κλίμα, μέσω των μνημείων του, έστω και μεταλλαγμένων σε τζαμιά,...

Στον ανά χείρας τόμο δημοσιεύονται μελέτες που αναφέρονται κυρίως σε ζητήματα εικονογραφίας. Από γεωγραφικής απόψεως καλύπτονται περιοχές όπως η Κωνσταντινούπολη, το Άγιον Όρος, η Θράκη, η Λήμνος, η Πάτρα και τα Επτάνησα, η Ήπειρος, η Μακεδονία και η Θεσσαλία. Επιχειρείται η ανάλυση εικονογραφικών και τεχνοτροπικών ζητημάτων, τα οποία προσεγγίζονται και από την οπτική γωνία της ιστορίας των ιδεών, λαμβάνεται επίσης υπ' όψιν το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου δημιουργήθηκαν τα καλλιτεχνικά ρεύματα, δραστηριοποιήθηκαν οι ζωγράφοι και φιλοτεχνήθηκαν τα έργα τέχνης. Οι μελ...

Όπως έχει αναφερθεί από λατίνο συγγραφέα, ο κόσμος είναι μια σκηνή, ήλθες, είδες και απήλθες. Το απόφθεγμα αυτό καταγράφει μια διαχρονική πραγματικότητα. Οι ομοιότητες της ανθρώπινης καθημερινότητας με το θέατρο είναι αυταπόδεικτες, καθώς σε όλη μας τη ζωή καλούμαστε να υποδυθούμε ρόλους, να συμμετάσχουμε σε ομάδες, να αποτελέσουμε ακροατήριο, συνάθροιση, κοινό, εκκλησίασμα. Η εκκλησία και η κάθε θρησκευτική τελετουργία ή λατρεία συστηματοποιεί αυτά τα δεδομένα, οριοθετώντας τους πομπούς και τους δέκτες. Υπάρχει η εντύπωση ότι οι δέκτες είναι συνήθως οι παθητικοί θεατές που...

Ιστορικό μυθιστόρημα, που ξεκινά απ' το νωχελικό, ανατολίτικο σκηνικό της προεπαναστατικής Κορίνθου και εξελίσσεται δραματικά στις εκρηκτικές φλόγες της επανάστασης του 1821 στην Κόρινθο και στο Μοριά. Παράλληλα εξιστορείται η τραγικότητα της ζωής του Κιαμήλ μπέη, του φημισμένου οθωμανού ηγέτη της Κορίνθου, που ο θάνατός του έγινε τραγούδι και οι μυθικοί του θησαυροί ακόμα αναζητούνται στο κάστρο του Ακροκόρινθου. Το γκρέμισμα βεβαιοτήτων του ανθρώπινου βίου αποτελεί μια δεύτερη οπτική αυτού του μυθιστορήματος. Όταν οι εθνικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, πολιτικές ή όποιες...

Ξαναπατώ στο μουσκεμένο χώμα. Ένας έρωτας απίστευτος ηλεκτρίζει το κορμί μου... Τα σεντόνια της ομίχλης διαλύονται κι ένας χλομός ήλιος αρχίζει και ξεπροβάλει. Ολοκάθαρο το φως στεφανώνει το δρόμο μου. Μ' όλα εκείνα τα πρόσωπα που γνώρισα, και που αγάπησα, κι ας μη το 'μαθαν ποτέ. Αποχαιρετώ τη μοίρα που ως τώρα με βάραινε. Ένα γλυκό κελάιδισμα κότσυφα που ακούγεται εκείνη τη στιγμή, επιβάλλει την τελική σύγκλιση. Ξέρω πως τίποτα δεν πέρασε, πως όλα είναι μπροστά μου. Ναι, έτσι είναι, αν ο κεντρικός ασύλληπτος μηχανισμός που αναδύθηκε από το χάος το κρίνει σκόπιμο, μας χρ...