Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν πραγματοποιηθεί η αναπόφευκτη νομοτελειακά μετατόπιση του επιστημονικού ενδιαφέροντος από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, που στάθηκε αποφασιστική για τη διάπλαση της ελληνικής φυσιογνωμίας, ο ερευνητής θα βρει στο Μουσείο Μπενάκη ένα θησαυροφυλάκιο με πολύτιμο υλικό. Ο Αντώνης Μπενάκης μ' ένα εκπληκτικό ένστικτο και μια αίσθηση ευθύνης για τα νεώτερα πολιτιστικά μας στοιχεία, κατόρθωσε την ύστατη στιγμή να περισώσει ό,τι μπορούσε ακόμα να σωθεί. Για πολλούς όμως λόγους, που η ανάλυσή τους θα μας πήγαινε μακριά, την κρίσιμη εκείνη εποχή -...

[...] Εμείς οι Έλληνες, τελευταία, περιορίσαμε τη συνήθεια να διακοσμούμε το γύρω χώρο μας με κεντήματα και κεντάμε με περισσότερο στολίδια του τραπεζιού: τραπεζομάντηλα, αυτά που λέμε σεμέν και καρέ, του ανατολίτικους τσεβρέδες κ.ά. Διερωτώμαι για την πρακτικότητα τους, χωρίς να αρνούμαι την ομορφιά τους, αλλά τη δέχομαι μόνο όταν έχουν βγει από άριστα χέρια. Αυτά τα χέρια δεν τα έχει ο καθένας. Αυτός λοιπόν, που δεν κρίνει τα δάκτυλά του τόσο προικισμένα, ας μη σαστίσει. Ένα σπίτι χρειάζεται κεντημένα καθίσματα, μαξιλάρια, σκαμνιά, παραβάν, πλάκες κρεβατιών, διακοσμητικά...

Η έκθεση που οργανώνεται με θέμα το ναό του Δίος στη Νεμέα, το παρελθόν του και τις σημερινές του προοπτικές, είναι αποτέλεσμα μιας στενής συνεργασίας: Το Μουσείο Μπενάκη και η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, με τον ενεργό συμπαράσταση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, συνδύασαν τις προσπάθειές τους για να προσφέρουν στο ελληνικό κοινό την όσο γίνεται πληρέστερη εικόνα ενός από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά μνημεία της τέχνης του 4ου π.Χ. αιώνα. Αν οι προσπάθειες αυτές συντελέσουν στο να γίνει κοινή συνείδηση η άμεση ανάγκη της αποκατάστασης του κτιρίου, τότε θα έχουν δικαι...

Η βιβλιοθήκη του Μουσείου Μπενάκη είχε σαν αρχικό της πυρήνα την προσωοπική συλλογή του Αντώνη Μπενάκη με παλέτυπα και σπάνιες εκδόσεις, αλλά και τα απαραίτητα βοηθήματα για τη μελέτη του πολυποίκιλου μουσειακού υλικού. Σήμερα περιέχει πάνω από είκοσι χιλιάδες τόμους βιβλίων και περιοδικών που καλύπτουν όλες τις φάσεις του ελληνικού πολιτισμού καθώς και τις δύο εξίσου σημαντικές ενότητες της ισλαμικής τέχνης και της τέχνης της Άπω Ανατολής. Το κέντρο του βάρους αυτονόητα πέφτει στο ελληνικό τμήμα, στην ιστορία, στην κοινωνική και οικονομική ζωή, στις διάφορες εκδηλώσεις της...

Το βιβλίο αυτό είναι μια μελέτη για την κούκλα και την παρουσία της στον Ελλαδικό χώρο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Βασικός του σκοπός είναι να εξετάσει, στα πλαίσια του δυνατού, τη συμμετοχή της στην κοινωνική και θρησκευτική ζωή των Ελλήνων όπως επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας και διαπλέκεται με τα έθιμα και τις παραδοσιακές του λαού. Στην κοινωνική ζωή την κούκλα την συναντάμε ως παιχνίδι, είτε ομαδικό, ένα είδος πολύπλευρης θεατρικής τέχνης όπως το κουκλοθέατρο, ο Καραγκιόζης και οι μαριονέτες, είτε ατομικό, σαν ένα είδος συναισθηματικού διαλόγου ανάμεσα σ' αυτή και...

[...] Το εκδοτικό πρόγραμμα του Μουσείου Μπενάκη, συμβάλλοντας στην πληρέστερη γνώση της ελληνικής παρακαταθήκης, πραγματοποιείται χάρη στη συνεργασία μιας πλειάδας από έλληνες και ξένους ειδικούς αλλά και στην αποφασιστική συμπαράσταση πολλών ελληνικών και ξένων ιδρυμάτων. Το παράδειγμα της Section Grecque του Institut de Recherche et d' Histoire des Textes και η υποδειγματική του εφαρμογή στην περίπτωση του "Καταλόγου των Βυζαντινών Χειρογράφων" φωτίζει ενθαρρυντικά τόσο τους στόχους της κεντρικής σύλληψης, όσο και την αισιοδοξία που στηρίζει τις μελλοντικές του προεκτάσε...

Με τα σχέδια του δεύτερου αυτού τόμου που προσφέρω και πάλι στο Μουσείο Μπενάκη -κλείνει ο κύκλος των εφαρμογών σε σταυροβελονιά. Για να δείξω πόσο ευχάριστη είναι και η μεταφορά του υφαντού σε κέντημα, έχω προσθέσει άλλε δύο βελονιές που αποδίδουν ικανοποιητικά την αίσθησή του. Τα πρότυπα και των δύο τόμων αποτελούν μέρος μουσειακών συλλογών και από αυτά τα 45 βρίσκονται στο Μουσείο Μπενάκη, τα 11 στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο, τα 6 στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης στην Αθήνα και τα στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα του Ναυπλίου.[...] Αμαλία Μεγαπάνου

Η μελέτη της κοροπλαστικής δημιουργίας της Αιγύπτου κατά τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους προέκυψε από τη συγκρότηση ενός καταλόγου των πήλινων ειδωλίων αιγυπτιακής προέλευσης του Μουσείου Μπενάκη, την οποία ανέθεσε ο διευθυντής του κ. Άγγελος Δεληβορριάς. Για την εμπιστοσύνη του, την ουσιαστική βοήθειά του κατά τη διάρκεια της μελέτης και το ενδιαφέρον του για τη δημοσίευσή της αισθάνομαι βαθιά ευγνωμοσύνη και τον ευχαριστώ θερμά. [...]

[...] Η έκδοση ενός αναμνηστικού αφιερώματος δεν θα μπορούσε ποτέ να εξοφλήσει τις οφειλές του Ιδρύματος και τη μνήμη της Λασκαρίνας Μπούρα, όχι τόσο γιατί θα ήταν δύσκολο να βρεθούν κάποια ποσοτικά αντικρίσματα για να ζυγίσουν την προσφορά της, όσο γιατί οι σχέσεις που ανέπτυξε μέσα στο χώρο του και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το δυναμικό του - η αβρότητα δηλαδή της επικοινωνίας της με τους ανθρώπους και η αμεσότητα της αφοσίωσής της στο υλικό - ξεπέρασαν ποιοτικά τα μέτρα κάθε συμβατικού χρέους. Άγγελος Δεληβορριάς

Οι περιγραφές του βιβλίου αναφέρονται στο "κοριτσάκι των οχτώ χρονών", με τις αναμνήσεις από στιγμές της καθημερινή του ζωής στα Χανιά, δεν έχουν σημασία μόνο σαν γεγονότα, αλλά και σαν μέρος της προσωπικότητας της συγγραφέως. Η Λελέ Χαραλ. Φανδρίδου θυμάται, αναφέρει και περιγράφει τις κούκλες και τα παιχνίδια της, το πως και πότε τα απέκτησε και το πόσο αγάπησε καθένα ξεχωριστά. Διηγείται στιγμές από τα παιδικά της χρόνια, την προσμονή των Χριστουγέννων και κυρίως αναπλάθει γράφοντας, την τελετή του στολισμού του χριστουγεννιάτικου δέντρου, την οποία ξεκίνησε η μητέρα της...

[...] Αυτό που κάνει σπουδαίο αυτό το βιβλίο, που καλούμαι να προλογίσω, είναι το γεγονός ότι, πέρα από μια αρχιτεκτονική καταγραφή, αποτελεί ουσιαστικά μια μαρτυρία. Λίγο μετά τον πόλεμο, το 1945, η Ζαγορησίου, νεαρή αρχιτεκτόνισσα τότε και υπάλληλος του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, ξεκίνησε ένα οδοιπορικό στον τόπο που υπέφερε περισσότερο από τη θηριωδία της ναζιστικής κατοχής, στην Κρήτη, για να καταγράψει την καταστροφή που άφησε πίσω του ο κατακτητής. Όμως στην πραγματικότητα -χωρίς να το ξέρει ίσως εκείνη την περίοδο- αποτυπώνει στο χαρτί ολόκληρη την αρχιτεκτονική κληρ...

Τα ελληνικά κεντήματα - δεν αναφέρομαι βέβαια στη σύγχρονη παραγωγή - εκφράζουν με απόλυτη πληρότητα έναν ολόκληρο κόσμο. Τον ελληνικό κόσμο που, μετά από την πτώση του Βυζαντίου και έως την συνταρακτική εποποιία του 1821, όταν ορίζεται τελεσίδικα η ανιούσα της πολιτιστική του πορείας, αναπλάθει τα δεδομένα της παλιότερης παράδοσης μέσα στο κρυστάλλωμα της νέας του φυσιογνωμίας: το ήθος και οι αξίες, το μέγεθος και οι αρετές, η ιδιομορφία της αισθαντικότητας, στοιχεία από το γενικότερο πνεύμα που διέπει τη μεγάλη αυτή ιστορική περίοδο, αποτυπωμένα χάρη στην υπομονή της γυν...

Μέσα από έργα και αρχειακό υλικό του μεγάλου ζωγράφου Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, αναδύεται η ιδιαίτερη σχέση που τον συνέδεε με το προγονικό του νησί, την Ύδρα.

[...] The character of the new Benaki Museum has now assumed its indented form as is, I believe, quite apparent in the pages of this volume. It is a publication that would have been among the residue of unfulfilled hopes had it been for certain dedicated friends of galvanic temperament who gave it its being. What I really want to say is that its materialization owes, much, if not everything, to the aesthetic genius, the heartfelt devotion and coercive perseverance of Dionissis Fotopoulos. Equally, it owes much to the spontaneous eagerness, enthusiastic response and unbound...

Συνεχίζοντας την ασκητική παράδοση του αρχέγονου χριστιανισμού η Μονή Σινά, κτισμένη με αυτοκρατορικές χορηγίες, ζει αδιάλειπτα την Ορθόδοξη λειτουργική παράδοση και διατηρεί ανόθευτο το ορθόδοξο φρόνημα και ήθος. Η υψηλή πνευματική ζωή της μονής, η αυτοκρατορική εύνοια, η παιδεία και η φιλοκαλία των μοναχών συνέτειναν ώστε να συγκεντρωθούν στη μονή εικόνες και χειρόγραφα εξαιρετικής ποιότητας και σημασίας. Καθώς η μονή δεν γνώρισε τις περιπέτειες της εικονομαχίας, τα θαυμαστά αυτά έργα - η μοναδική στον κόσμο συλλογή εικόνων και χειρογράφων - διασώθηκε μέχρι τις μέρες μας...

[...] Η μορφοποιημένη πλέον οντότητα του νέου Μουσείου Μπενάκη προβάλλει, αρκετά ευδιάκριτα νομίζω, μέσα από τις σελίδες του παρόντος τόμου. Πρόκειται για μια έκδοση που θα παρέμενε στα αποθέματα των ανεκπλήρωτων ευχών, αν δεν υπήρχαν κάποιοι αφοσιωμένοι φίλοι με εκρηκτική ιδιοσυγκρασία να την κινητοποιήσουν. Θέλω δηλαδή να πω ότι η πραγματικότητα της οφείλει πολλά - αν όχι τα πάντα - στην αισθητική ιδιοφυΐα, τη συναισθηματική προσήλωση και την πιεστική εμμονή του Διονύση Φωτόπουλου. Εξίσου πολλά οφείλει στην αυθόρμητη προθυμία, τη θερμή ανταπόκριση, την απεριόριστη γενναιο...