Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η λέξη γλυκόπικρη ταιριάζει απόλυτα στη σχέση που έχω με την πατρίδα μου. Στην Τουρκία υπάρχουν πολλά που εξακολουθούν να είναι πολύ δικά μου -τα ποιήματα του Ορχάν Βελί, τα μυθιστορήματα της Χαλιντέ Εντίπ και του Ορχάν Παμούκ, ο πειρασμός των φαγητών, τα νοσταλγικά τραγούδια της Κωνσταντινούπολης και το λαμπύρισμα του Βοσπόρου. Είναι όμως πολύ περισσότερα αυτά που με πικραίνουν και με εξοργίζουν: τα κορίτσια και οι γυναίκες στο Ντιγιάρμπακιρ και στη Μαλάτια, που αγνοούν τα δικαιώματά τους και εγκαταλείπονται στη μοίρα τους από τους πολιτικούς· η εχθρική στάση του μουσουλμα...

Ένα ποντίκι στη σούπα μου; Ε, να που έχει και τα καλά της η φυλακή: δεν τρως ποτέ μόνος. Αυτή είναι η φιλοσοφημένη άποψη του μάγειρά της, που με την ανατρεπτική του μαγειρική πολύ συχνά μεταμφιέζει τις πατάτες γιαχνί σε κρέας. Σερβιριστείτε, λοιπόν, από το καινούριο βιβλίο του Αρκά. Περιέχει έναν Ισοβίτη που υποφέρει και έναν ανυπόφορο Μοντεχρήστο, κυνικό κι αδίστακτο όσο ποτέ. Κι ακόμα την Κλημεντίνη, το σπουργίτι που διεκδικεί μια μεγάλη μερίδα κυνικότητας. Ένα είδος φτερωτού δημοσιογράφου, άγγελου αποκλειστικά δυσάρεστων ειδήσεων στον ταλαίπωρο Ισοβίτη. Διαβάστε αυτό το...

Συγκεντρωτική έκδοση και των 8 άλμπουμ της σειράς "Η ζωή μετά". Όση σοφία κι αν συσσωρεύσει κάποιος, τα τοπία ενός μετά θάνατον κόσμου δεν θα του αποκαλυφθούν. Το επέκεινα ασκεί αποκλειστικά τη γοητεία της αφάνειας του, ανοιχτό σε κάθε εικάσιμη ή εικαστική εκδοχή. Μπορεί πολλοί να ασχολούνται μαζί του, λ.χ. θεολόγοι, εθνολόγοι, ζωγράφοι ή γλωσσολόγοι (που εντοπίζουν) την ετυμολογία του παραδείσου στο αραμαϊκό "pardez"- τους περίφρακτους κήπους- και της κόλασης στο αρχαιοελληνικό "κλάω"- τους τιμωρητικούς ακρωτηριασμούς), κανείς τοπογράφος, ωστόσο, δεν θέτει ζήτημα απο...

Μυθιστόρημα χαμηλών τόνων και υψηλής τέχνης, η "Αισθηματική Αγωγή" θεωρήθηκε από πολλούς κριτικούς έργο ανώτερο και από τη "Μαντάμ Μποβαρύ" (1857), έργο βγαλμένο κατευθείαν από εργαστήρι μεγάλου ζωγράφου που απεικονίζει πιστά και αισθαντικά μια ολόκληρη εποχή.

Πρόκειται για μια μετάβαση από την πραγματικότητα στην περιοχή του ονείρου, όπου βρίσκουν έδαφος να πραγματοποιηθούν τα ιδανικά κι αυτές ακόμα οι καθημερινές επιδιώξεις του ανθρώπου.

Όταν ο διάβολος αποφασίζει να εμφανιστεί στη Μόσχα, με σάρκα και οστά, διαλέγει για την ακολουθία του δύο δαίμονες, μια γυμνή κοπέλα, και μια μεγάλη μαύρη γάτα που μιλάει, περπατάει στα πισινά της πόδια, καπνίζει μόνο πούρα, και καθαρίζει τους λογαριασμούς της μ' ένα αυτόματο. Σκοπός του είναι να αναστατώσει τα πάντα με τις αναρχικές φάρσες που σκαρώνει, ξυπνώντας μέσα στους ανθρώπους τον χειρότερο εαυτό τους. Στο πέρασμά του, τα φρενοκομεία γεμίζουν, οι δυνάμεις του νόμου και της τάξεως παραλύουν, οι άνθρωποι εξευτελίζονται. Μέσα σ' αυτόν τον χαλασμό, μόνο δύο πλάσματα μέν...

Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνος του ένα Νησί ακέραιο και ξεχωριστό· κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι της Ηπείρου, ένα κομμάτι της ενδοχώρας· αν η θάλασσα πάρει μαζί της ένα σβόλο χώμα, η Ευρώπη λιγοστεύει, σαν να ήταν ένα Ακρωτήρι ή σαν να ήταν ένας Πύργος, φίλων σου ή δικός σου· ο θάνατος του κάθε ανθρώπου με λιγοστεύει, γιατί ανήκω στην Ανθρωπότητα. Γι' αυτό, μη στέλνεις ποτέ να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα· για σένα χτυπά. (John Donne)

Είναι ο σκύλος "Ο χειρότερος φίλος του ανθρώπου"; Όχι βέβαια, το αντίθετο. Αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Στην προκειμένη περίπτωση η εξαίρεση ονομάζεται Ζαχαρίας και είναι ένας ενδεκαετής σκύλος που θεωρεί μεγάλη αδικία να είναι το ίδιο γέρος με τον Γεράσιμο, τον εβδομηκονταπενταετή ιδιοκτήτη του. Μεγάλη αδικία επίσης θεωρεί και το γεγονός ότι το αφεντικό του είναι ένας φτωχός συνταξιούχος που τα οικονομικά του δεν του επιτρέπουν να τρέφει το σκύλο του με φιλέτα. Γι' αυτούς και πολλούς άλλους λόγους αντιπαθεί, υποτιμάει και προσβάλλει συνεχώς τον Γεράσιμο, ο οποίος βλαστ...

"... διαφορετική τύχη όμως περιμένει το συγγραφέα που τολμάει ν' αναταράξει το φριχτό βούρκο της χυδαιότητας, όπου βουλιάζει η ψυχή μας, να βουτήξει στην άβυσσο των ψυχρών, των τιποτένιων και χυδαίων όντων -που τα συναντούμε σε κάθε βήμα της επίγειας οδοιπορίας μας, που είναι κάποτε τόσο επίπονη και πικρή- και πελεκώντας μ' ανήλεο σκαρπέλο βγάζει στο άπλετο φως αυτό που τα μάτια μας αρνούνται να ιδούν! Ο συγγραφέας αυτός δε θα γνωρίσει ποτέ τα χειροκροτήματα του κόσμου, τα δάκρυα της ευγνωμοσύνης, την παραφορά ενός ομόθυμου ενθουσιασμού: δε θα συγκλονίσει με κανένα ηρωικό π...

Συγκεντρωτικός πολυτελής τόμος που περιλαμβάνει και τα τρία άλμπουμ των "Πειραματόζωων". Στα "Πειραματόζωα" του Αρκά ισχύουν δύο τινά: ο υγιής είναι ένας ασθενής που έχει προσωρινά διαφύγει και η φύση είναι παγίως ηττημένη. Το "κατά φύσιν" εδώ έχει αντικατασταθεί από το "παρά φύσιν". Ο τρομοκρατημένα αποθαυμάζων Ιπποκράτης και ο κακεντρεχώς διηγούμενος Βακίλος είναι κατά βάθος και οι δύο άφωνοι μπροστά στα όρια του πόνου και τις σαδιστικές δυνατότητες της επιστήμης, ιδωμένες από μια πλευρά τόσο γκροτέσκα ώστε ο καθένας θα προτιμούσε τον ιατρικά ανυποστήρικτο πρωτογονι...

"Θανάσιμα αμαρτήματα", φοβερές ανομίες, ανίερες και βδελυρές πράξεις! Πώς τιμωρούνται όλα αυτά στην Κόλαση; Ποια φριχτά βασανιστήρια περιμένουν τους άθλιους αμαρτωλούς; Για πόσο χρόνο θα καίγονται στο πυρ το εξώτερο και στους πόσους βαθμούς; Αυτές τις απόρρητες πληροφορίες και τα στοιχεία φέρνει για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας ο Αρκάς, σ' αυτό το όγδοο και τελευταίο άλμπουμ της σειράς "Η Ζωή Μετά". Στο μεταξύ, ενώ στην κόλαση οι αμαρτωλοί ρίχνονται στην γέεννα του πυρός, στον Παράδεισο οι ενάρετοι γιορτάζουν τα Χριστούγεννα και σκέπτονται τι δώρο θα κάνουν στον Ε...

Ο Κλάιστ γράφει τον "Πρίγκιπά" του το 1809/10. Η ορμή του φαίνεται στις μικρές ασυνέπειες που σπέρνει πίσω του. Το άλογο του πρίγκιπα, μια μαύρο, μια ξανθό (σαν του Αχιλλέα, διαβάζω). Και η σκηνή με την υπνοβασία: πού βρίσκεται ο υπνοβάτης; Στη βελανιδιά των σκηνικών οδηγιών, ή κάτω απ' τα πλατάνια, όπως λέει ο Χοεντσόλερν; Όπου κι αν είναι ο Πρίγκιπας, στον κόσμο του υπάρχουν δάφνες και νυχτοβιολέτες. Και γύρω γύρω η άμμος και οι βάλτοι και οι ρεικότοποι του Βραδεμβούργου. [...] Ο Κλάιστ το στέλνει στην πριγκίπισσα Μαριάννα της Πρωσίας με μια ωραία αφιέρωση, κι αυτή, η...

Στα θερμόαιμα ζώα των "Τρελών Συνδυασμών" και των "Παιχνιδιών για Δύο", επανέρχονται τα θέματα του έρωτα και της φιλίας, των οικογενειακών δεσμών και των λεπταίσθητων εξάρσεων [...] Μόνο που, καθώς πρόκειται για άγρια ζώα και για μία μόνο γελοιογραφική εικόνα (χωρίς προπαρασκευές της κωμικής έκρηξης όπως στα στριπς), η χλεύη γίνεται κι αυτή πιο άγρια και πιο συμπυκνωμένη. Με μια εικαστικά προωθημένη εκφραστικότητα, νυμφομανείς τάρανδοι, ομοφυλόφιλοι λέοντες, έκφυλοι ελέφαντες, μοιρολάτρες ιπποπόταμοι, νεκρόφιλοι ποντικοί, παραγωγικοί λαγοί κοκ. καθαιρούν κάθε έννοια ιδεώ...

Υπάρχει Θεός; Και αν υπάρχει τι τύπος είναι; Πώς περνάει τον καιρό του; Πώς διασκεδάζει; Πώς πίνει τον καφέ του και τι εφημερίδα διαβάζει; Μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα με τα οποία ποτέ κανένας θεολόγος και κανένας φιλόσοφος δεν τόλμησε να αναμετρηθεί. Κι όμως ο Αρκάς δίνει τις απαντήσεις. Σ' αυτό το έβδομο άλμπουμ της σειράς "Η ζωή μετά" θα μάθετε όχι μόνο για τη φύση και την ουσία του Θεού, αλλά και για τα γούστα του, τις προτιμήσεις του, τις ιδιοτροπίες του και τις καθημερινές του συνήθειες. Διαβάστε το, και όταν συνέλθετε από τα γέλια, ίσως να συμφωνήσετε κι εσείς,...

Μετά από ένα ατύχημα ο Εγκέφαλος πέφτει σε κώμα. Τα υπόλοιπα ζωτικά όργανα, χτυπημένα κι αυτά και χωρίς ηγεσία, ορίζουν μια συνάντηση για να εκτιμήσουν την κατάσταση. Στη συνάντηση έρχονται πρώτα το Παχύ και το Λεπτό Έντερο και αρχίζουν να συζητούν για το επεισόδιο, διαφωνώντας έντονα. Μέσα από αντεγκλήσεις, αντιπαραθέσεις και ξεκαρδιστικούς διαλόγους θα αρχίσει να αποκαλύπτεται μια άλλη πλευρά των πραγμάτων. Αθέατες πτυχές και κρυμμένα μυστικά θα βγουν στην επιφάνεια οδηγώντας την πλοκή σε ένα ευρηματικό φινάλε. Μια εντελώς απροσδόκητη δημιουργία του Αρκά σε θεατρική...

Διαβητικά χάμστερ, καρκινοπαθείς γάτες, ποντίκια με δύο κεφάλια και βατράχια χωρίς πόδια. Αυτοί είναι οι τρόφιμοι του εργαστηρίου που μας βάζει και πάλι ο Αρκάς, στο τρίτο άλμπουμ της σειράς «Πειραματόζωα». Υποφέρουν όλα τα ζώα σ' αυτό το εργαστήριο; Όχι βέβαια, τα περισσότερα έχουν πεθάνει. Όμως όσα επιβιώνουν, παρ' όλες τις ταλαιπωρίες, διασκεδάζουν, γιατί δεν τα κρατάνε μέσα τους. Τα νεφρά τους, το συκώτι τους και τα άλλα όργανά τους βρίσκονται σε γυάλες με φορμόλη. Ο Αρκάς αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι από τη φρίκη μπορεί να βγει χούμορ. Χιούμορ άγριο και σκληρό,...

Τα επτά άλμπουμ των "Χαμηλών Πτήσεων" του Αρκά σε έναν πολυτελή τόμο. "Τι είναι έλλειψη φαντασίας σύμφωνα με τον μικρό σπουργίτι; "Να καβαλάς ως παιδί ένα ξύλο και τρέχοντας να νομίζεις ότι καβαλάς ένα ξύλο". Στις "Χαμηλές Πτήσεις" ο Αρκάς επενόησε ένα παιδί-θαύμα με διαβολικό πνεύμα αμφισβήτησης και αναρχική διάθεση ισοπέδωσης των πάντων. Πρώτος και εύκολος στόχος του ο μπαμπάς σπουργίτης, συναισθηματικά τσακισμένος από την προδοσία και τη φυγή της συζύγου του, αλλά και αφοσιωμένος οπαδός κάθε μικροαστικής αξίας. Το ηθογραφικό δράμα έχει ήδη στηθεί και μάλιστα στο κατάλλη...