Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γιατί ανησυχεί ένας στρατηγός, όταν εξαφανίζεται ένας λαθρέμπορος; Τι μπορεί να συνδέει μια κυρία της καλής κοινωνίας μ' έναν αρχιτζογαδόρο του υποκόσμου; Και τι αναμνηστικές φωτογραφίες μπορεί να προτιμά η μικρή αδερφή της εν λόγω κυρίας; Πόσο νεκρά είναι τα πτώματα που εξαφανίζονται; Και τι ρόλο παίζει ο μυστηριώδης συγκάτοικος; Ποιος δολοφόνησε το δολοφόνο του δολοφόνου; Και ποιος πυροβολεί μέσα από μισάνοιχτες πόρτες; Τι μυστήριο κρύβει η ασημένια περούκα της πιστής Πηνελόπης; Και πόσο βιβλιόφιλο είναι το κοινό ορισμένων βιβλιοπωλείων; Αν σας αρέσουν οι μπερδ...

Το ξέρω πως έχουμε καιρό να τα πούμε. Όχι, δε σε ξέχασα. Πώς να ξεχάσω, μωρέ, μόνο εσύ μου απόμεινες... Αλίμονο, αν χάσουμε και τη μνήμη μας, πώς θα μπορέσουμε να ξαναονειρευτούμε;... Όχι, ούτε φοβάμαι μη μου κάνει "ψυχολογικό πορτρέτο" η ασφάλεια, άμα βρει τα χειρόγραφά μου σε καμιά έρευνα. Δεν είμαι πια στη φυλακή, κι απ’ ότι φαίνεται, θ’ αργήσουμε κάμποσο ακόμα να μπούμε... Μπα, γιατί άλλωστε η ασφάλεια ούτε παρεμπιπτόντως, που λένε, δεν ασχολείται πια με μας... [...]

Έξι ιστορίες μυστηρίου, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αριστούργημα στο είδος τους, αφού φέρουν τη σφραγίδα ενός μεγάλου συγγραφέα. Ήρωάς τους, ο Γκάβιν Στήβενς, που ερευνά ήθη, έθιμα και εγκλήματα στην Κομητεία της Γιοκναπατάουα, στο Μισισίπι. Ο Φώκνερ, με έκπληκτα μάτια μικρού παιδιού, παρακολουθεί το "Θείο Γκάβιν" που δίνει λύσει σε ανεξήγητες εξαφανίσεις, ατυχήματα και δολοφονίες...

"Δεν έχει νόημα να συνοψίζεις τους ανθρώπους" λέει η Βιρτζίνια Γούλφ. Βλέπουμε τον Ιάκωβο Φλάντερς όπως τον βλέπουν οι άλλοι. Βλέπουμε τους άλλους όπως τους βλέπει ο Ιάκωβος. Ο Ιάκωβος, μικρός, βρίσκει ένα κρανίο αρνιού στην παραλία. Ο Ιάκωβος στο Καίημπριτζ κουβεντιάζει με τους φίλους του για τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία. Ο Ιάκωβος στη γιορτή. Ο Ιάκωβος στο Βρετανικό Μουσείο διαβάζει Μάρλοου. Τον βλέπουμε φευγαλέα καθώς βλέπει φευγαλέα τη Φλορίντα αγκαζέ μ' έναν άλλο. Ο Ιάκωβος στο δωμάτιό του διαβάζει την εφημερίδα: "Μια απεργία, ένας φόνος, ποδόσφαιρο, τα πτώματα που α...

"Πρέπει να ξαναδιαβάσουμε απ' την αρχή ως το τέλος τα παλιότερα βιβλία του, και προπαντός τον Λόρδο Τζιμ. Κι αν μας ρωτήσουν τι θα μείνει από τον Κόνραντ και ποια είναι η θέση του στην παγκόσμια πεζογραφία, θα μας έρθουν στο νου τα βιβλία αυτά, που μιλούν για κάτι πολύ παλιό και απόλυτα αληθινό, που έμενε κρυφό και τώρα έχει αποκαλυφθεί, και τότε ερωτήματα και συγκρίσεις θα φανούν ανώφελα". (Βιρτζίνια Γουλφ).

Είχαμε τελειώσει το δείπνο. Απέναντί μου καθόταν ο φίλος μου ο τραπεζίτης, μέγας έμπορος και ξακουστός κομπιναδόρος. Κάπνιζε σαν να μη σκεφτόταν τίποτα. Η συζήτηση είχε αρχίσει να κολλάει και τελικά νέκρωσε εντελώς. Προσπάθησα καλή τη πίστη να την ξαναρχίσω, κι έτσι άρπαξα την πρώτη ιδεά που έτυχε να μου περάσει από το μυαλό. Στράφηκα χαμογελαστός προς το μέρος του: "Αλήθεια! Κάποιος μου διηγήθηκε ότι παλιότερα είσαστε αναρχικός". "Όχι μόνο ήμουν, αλλά και παραμένω. Απ' αυτή τη σκοπιά δεν έχω αλλάξει. Είμαι αναρχικός." "Μα τι μού λέτε τώρα! Εσείς αναρχικός; Από πού κι...

Οι γοητευτικές και τόσο πικρές ιστορίες του Όσκαρ Γουάιλντ προέρχονται από τις δύο συλλογές που δημοσίευσε όσο ζούσε, τον Ευτυχισμένο πρίγκιπα και το Σπίτι με τις Ροδιές. Ο ίδιος ο Γουάιλντ υποστήριζε πως "είναι δεν είναι ιστορίες για παιδιά, αλλά για παιδικές ψυχές, από οχτώ ως ογδόντα χρονών". Και παρόλο που "δοκίμαζε" κάθε ιστορία διαβάζοντάς την στα παιδιά του, φαίνεται πως είχε δίκιο. Η αγέραστη γοητεία του Ευτυχισμένου Πρίγκιπα και του Εγωιστή Γίγαντα, και η μαγική έλξη που ασκούν σε μικρούς και μεγάλους εδώ και έναν αιώνα, τους κατατάσσουν επάξια στο πάνθεο των παραμ...

Μέσα στο αποκλεισμένο Οράν, η πανούκλα θερίζει ζωές, τα κρεματόρια δουλεύουν μέρα νύχτα, τα τραμ περνούν φορτωμένα νεκρούς. Κι όμως ο κόσμος κυκλοφορεί στους δρόμους, παραδομένος σε μιαν αδιάκοπη αναζήτηση, κι όμως ο γερο-ασθματικός μετράει το χρόνο με ξερά μπιζέλια μέσα σε δυο καραβάνες, κι ενώ μερικοί πασχίζουν να ξεπεράσουν τις ενοχές τους, κάποιοι άλλοι βρίσκουν μέσα στον τρόμο και την αγωνία τις μεγάλες φιλίες που θα τους σημαδέψουν...

Η Κλαρίσα Ντάλογουεη, μια κοσμική κυρία του Λονδίνου, ετοιμάζει μια πολύ σημαντική δεξίωση. Από τις σκέψεις εκείνης της μέρας κι από τις αναμνήσεις του παρελθόντος, αναδύεται ανάγλυφη η προσωπικότητά της, και μαζί μ' αυτήν και όλοι οι άνθρωποι που άγγιξαν τη ζωή της, με την αγάπη, το μίσος τις μικρές τους τραγωδίες και κωμωδίες. Η κυρία Ντάλογουεη είναι το τέταρτο μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ, που σημαδεύει μια αποφασιστική στροφή στην εξέλιξή της, καθώς σπάζει το φράγμα του παραδοσιακού αγγλικού μυθιστορήματος, και την καθιερώνει ως συγγραφική μεγαλοφυΐα.

Ο Γουσταύος φον Άσενμπαχ είναι ένας διάσημος συγγραφέας που ζει στο Μόναχο, και φημίζεται προπαντός για τη νηφαλιότητα και την αυτοπειθαρχία του. Μεσόκοπος πια, αποφασίζει να κάνει διακοπές στη Μεσόγειο, με τέρμα του ταξιδιού του τη Βενετία. Εκεί θα δει τον δεκατετράχρονο Τάτζιο, και γοητευμένος από την ομορφιά του, θα παρατείνει την παραμονή του στη Βενετία, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις για την επιδημία χολέρας που έχει ξεσπάσει. Η επικρεμάμενη απειλή του θανάτου, σε μια Βενετία που προσπαθεί ν' αποσιωπήσει το κακό για να μην πληγεί ο τουρισμός της, λειτουργεί για τον Ά...

Οι περιπέτειες του Γιάνκη από το Κονέκτικατ στην Αυλή του Βασιλιά Αρθούρου είναι μια ιδιοφυής κοινωνική σάτιρα που θα μπορούσε να ανήκει και στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Ο Γιάνκης του δέκατου ένατου αιώνα, που πέφτει αναίσθητος σε μια συμπλοκή, ξυπνάει στο Κάμελοτ του 528 μ.Χ., καταδικάζεται σε θάνατο από τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης, αλλά κατορθώνει να σωθεί παρασταίνοντας πως είναι μάγος, σαν τον Μέρλιν. Κερδίζει έτσι την εμπιστοσύνη του Αρθούρου, επαναστατικοποιεί τα τεχνικά μέσα της εποχής... εφευρίσκοντας την πυρίτιδα και τον ηλεκτρισμό, και αγωνίζεται...

Κι εκείνος περνούσε και τα είδε. Κι αναρωτήθηκε μην είναι ο Έρικ. Και τι νέο κόσμο είχαν φτιάξει με τους Κορτές, τους Πισάρο τους, ναι, και τους λόρδους Χάου, ακόμα και τους Ουάσινγκτον. Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας: αναρωτιέμαι, είπε, αν επηρέασε καθόλου το κλίμα -αναρωτιέμαι αν ο σπόρος, το σπέρμα της υπήρχε στον Κολόμβο. Άραγε ήταν αυθεντική; Μπορεί να βρει κανείς μια λέξη εκεί; Γίνεται να εντυπωθεί εκ του μηδενός κάτι αυθόρμητο σ' αυτούς τους άντρες που είχαν συναντήσει τόσο στη Σκανδιναβία όσο και στους Μογγόλους; Σ' αυτό το λαμπρό δείγμα του αμερικανικού ιμπρεσιο...

Στον τόμο αυτό, που διασκεδάζει μορφώνοντας και μορφώνει διασκεδάζοντας, παρουσιάζονται οι μεγαλύτερες στιγμές της συναρπαστικής περιπέτειας της μουσικής ανά τους αιώνες. Από τα λατρευτικά άσματα και τα τραγούδια των εργατών στην Αρχαία Αίγυπτο, ώς την αυστηρότητα του Γρηγοριανού Μέλους και τις ξέγνοιαστες μελωδίες των μενεστρέλων, κι από κει στην πολυφωνία του Μεσαίωνα και στο μουσικό πλούτο της Αναγέννησης.Γνωρίστε μαζί μας τον πληθωρικό Χαίντελ, τον τελειομανή Μπετόβεν, το φλογερό πατριώτη Βέρντι, τον λυρικό Πουτσίνι, τον κοσμογονικό Στραβίνσκι και τον ανορθόδοξο πειραμα...

Από τις δεσπόζουσες μορφές της αμερικανικής ποίησης και πεζογραφίας, ο Τσαρλς Μπουκόφσκι γεννήθηκε στο Άντερναχ της Γερμανίας το 1920, αλλά από τα τρία του χρόνια βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μεγάλωσε στο Λος Άντζελες και σήμερα ζει στο Σαν Πέδρο της Καλιφόρνιας. Είκοσι τεσσάρων χρόνων δημοσίευσε το πρώτο του διήγημα, και άρχισε να γράφει ποιήματα στα τριάντα πέντε του. Μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει πάνω από τριάντα βιβλία, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ενώ ποιήματα και διηγήματά του εξακολουθούν να δημοσιεύονται σε περιοδικά και εφημερίδες, σ' ολόκληρο τον κ...

Οι Ιστορίες του κ. Κόυνερ άρχισαν να γράφονται το 1935 και τέλειωσαν στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, λίγο πριν από το θάνατο του Μπρεχτ. Είναι μικρά αλλά λαμπρά δείγματα πεζού λόγου, που αποτυπώνουν πυκνά και την κοινωνική κριτική του Μπρεχτ, αλλά και την ηθική του διδαχή. Ο ήρωάς τους είναι πολυσήμαντος: το όνομά του (Keuner) πλησιάζει υπαινικτικά τη λέξη Keiner (κανένας), και διεκδικεί σχεδόν τη διαχρονική διάσταση του ομηρικού "ούτις", ενώ όπου συντομογραφείται (κύριος Κ.), γίνεται αντίποδας του ομώνυμου ήρωα της καφκικής Δίκης.