Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Ενώ λοιπόν το έργο του Κάφκα αναφέρεται οπωσδήποτε σε συγκεκριμένες κοινωνικές καταστάσεις, δεν περιορίζεται σε αυτές, αλλά προεκτείνεται με το συμβολισμό του στη μεταφυσική περιοχή. Έτσι λόγου χάρη είναι σωστό να πούμε πως με τον Πύργο μαστιγώνεται και διακωμωδείται η γραφειοκρατία, αλλά η βαρύτητα δε βρίσκεται εκεί. Κατά τον Μαξ Μπροντ οι αρχές του Πύργου είναι η απρόσιτη θεότητα και αυτό που οι θεολόγοι ονομάζουν θεία χάρη. Η θεότητα αυτή εκφράζεται με όλες αυτές τις συγκεκριμένες εκφάνσεις της οργανωμένης εξουσίας και ιεραρχίας που ανέχεται και συγκροτεί συνάμα την...

Η κάθε πρόοδος μετατοπίζει τα όριά μας λίγο μακρύτερα από συνήθειες που δεν προφτάσαμε ακόμα ν' αποκτήσουμε, κι άλλο δεν είμαστε στην πραγματικότητα παρά μετανάστες, που ακόμα δεν μπόρεσαν να θεμελιώσουν μια πατρίδα.

Η Τζόαν Φόστερ σκηνοθετεί την αυτοκτονία της, και δραπετεύει σ' ένα παραθαλάσσιο ιταλικό χωριουδάκι, μ' έναν μόνο σκοπό: να κάνει τον απολογισμό της ζωής της -και του θανάτου της: Μιας ζωής που την έζησε ως εδώ με δύο πρόσωπα, μεταπηδώντας από την παχύσαρκη έφηβη στη λεπτή νέα γυναίκα, από τα κόκκινα μαλλιά της στα μουντά καστανά, από το Λονδίνο στο Τορόντο, από τον πολωνό κόμη στον επαναστάτη σύζυγο και τον θεότρελο ποιητή εραστή, από την ψευδώνυμη συγγραφή λαϊκών ρομάντσων, ως την επώνυμη αναγνώριση, που την κάνει "πρώτη και σπουδαιότερη ποιήτρια του Καναδά". Πέφτοντας απ...

"Το ψωμί των πρώτων χρόνων" ξαναπλάθει, χωρίς καμιά νοσταλγία, μια Γερμανία λησμονημένη πια: τη Γερμανία των πρώτων χρόνων μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Μέσα στα ερείπια, την καταστροφή, την πείνα που δεν χορταίνει με τίποτα, και το βασανιστικό όραμα του καθημερινού ψωμιού, ο Χάινριχ Μπελ στήνει αριστοτεχνικά μια απλή ερωτική ιστορία, και την κάνει να λάμψει με απίστευτα χρώματα και σε μεγάλα βάθη.

Μέσα στις φτωχογειτονιές των αγγλικών πόλεων, στην τέλεια εξαθλίωση των ανθρώπων και του τοπίου, μαίνεται αδιάκοπα και υπόγεια η πάλη των Εκτός Νόμου με τους Εντός Νόμου. Το σκηνικό: βρώμικοι δρόμοι, εργοστάσια που σε τρελαίνουν με το βουητό τους, πείνα. Τα λεφτά δεν φτάνουν ποτέ, συχνά δεν υπάρχει πανωφόρι για τον βαρύ χειμώνα. Έτσι, όταν τα χαμίνια, οι εγκληματίες, τα παιδιά του αναμορφωτηρίου, τα βάζουν μ' αυτό το απαίσιο σύστημα που τους κρατάει κλειδωμένους στην ασκήμια της ζούγκλας τους -όταν κλέβουν ένα φουρνάρικο τη νύχτα, όταν κάνουν γυαλιά καρφιά ένα πικνίκ της κ...

Στη "Ζούγκλα", ο Σίνκλαιρ αφηγείται την επική τραγωδία του Γιούργκις Ρούντκους, ενός λιθουανού χωριάτη, που έρχεται, μαζί με φίλους και συγγενείς, μετανάστης στα σφαγεία, για να δουλέψει, να ζήσει και να πεθάνει εκεί. Στα Κονσερβάδικα (όπως λέει ο Σίνκλαιρ τα σφαγεία), οι μετανάστες συναντούν όλα τα κακά της αμερικανικής βιομηχανίας, της πολιτικής και της κοινωνίας. Δεν ξέρουν λέξη αγγλικά, κι έτσι πέφτουν εύκολα θύματα των δυνατών -των συσκευαστών και των επιστατών τους, της αστυνομίας, των πολιτικών "μπόσηδων", των μεσιτών και της υπόλοιπης "ανώτερης τάξης". Ο Γιούργκις α...

... Κοιμόταν με τα μάτια ανοιχτά. Ο Οδυσσέας στάθηκε κοντά της, με τα πορτοκάλια στο χέρι, και κατάλαβε πως τον κοιτάζει χωρίς να τον βλέπει. Τότε πέρασε το χέρι του μπροστά στα μάτια της και τη φώναξε με το όνομα που είχε βρει για να τη σκέφτεται: «Αρίντνερε!» Η Ερέντιρα ξύπνησε. Ένιωσε γυμνή μπροστά στον Οδυσσέα, έβγαλε μια στριγκλιά και σκεπάστηκε με το σεντόνι ώς το κεφάλι. «Μη με κοιτάς» είπε. «Είμαι φριχτή». «Έχεις όλη το χρώμα του πορτοκαλιού» είπε ο Οδυσσέας. Έβαλε τα φρούτα στο ύψος των ματιών της για να το συγκρίνει και μόνη της. «Κοίτα». Η Ερέντιρα ξεσκέπασε...

"Προσπάθησε να κουνηθεί για να δει τι συμβαίνει. Ο Έλι ξαναχτύπησε, δυο φορές, τρεις φορές, δέκα φορές, θυμωμένος, εξαιτίας αυτών των ηλίθιων και ήρεμων ματιών που τον κοιτούσαν. Σταμάτησε με κομμένη την ανάσα, γιατί δεν άντεχε άλλο. Το αγγλικό κλειδί γλίστρησε απ τα υγρά του χέρια. Κάθισε, γυρισμένος προς το τζάμι, για να πάρει ανάσα, ενώ τ' αυτιά του και τα νεύρα του ήταν τεντωμένα. Μήπως υπήρχε κι άλλη αναπνοή εκτός απ τη δική του, μέσα σ' αυτό το κουπέ; Έλπιζε πως όχι. Δεν είχε καμιά όρεξη να ξαναρχίσει. Ο καρπός του χεριού του πονούσε. Χωρίς να κοιτάξει το πτώμα,...

Υπάρχουν γυναίκες που καταστρέφουν τους άντρες τους, και γυναίκες που καταστρέφουν τον εαυτό τους. Κορίτσια που έχουν κατακτήσεις, και κορίτσια που το παρατραβάνε... Από την Επαγγελματία Πόρνη ως τη Θεούσα, δεκαεφτά παράξενες ιστορίες, μόνο για μισογύνηδες.

-M' έπρηξες, λέει θυμωμένος. Δε σε θέμε εδώ μέσα. Στο 'παμε πως δε σε θέμε. Και άκου να σου πω: Λαθεύτηκες πάνω σε μας, εδώ που μας βλέπεις. Είσ' ένα κουτορνίθι, και δεν κόβει το μυαλό σου, για να δεις πως δεν είμαστε ψωριάρηδες. Πες πως βάζεις λόγια και μας διώχνουν από δω. Πες πως το κάνεις. Φαντάζεσαι βέβαια πως θα γυρίζουμε στους πέντε δρόμους, για να ψάχνουμε για καμιά τιποτένια ψωροδουλειά, σαν τούτη εδώ χάμου. Δεν ξέρεις, φαίνεται, πως έχουμε δικό μας χτήμα για να πάμε, και δικό μας σπίτι. Δε θα μείνουμε δω χάμω. Έχουμε σπίτι και κουνέλια και φρουτόδεντρα, και σε μερ...

... Ένα τέτοιο έγκλημα ξεπερνά κάθε δημόσια καταγγελία. Μια τέτοια πίκρα είναι ανίκανα τα δάκρυα να τη συμβολίσουν. Όλες μας οι επιτυχίες καταρρέουν μπροστά σ' αυτή μας την αποτυχία. Εύφορη γη, ολόισιες αράδες δέντρα, ρωμαλέοι κορμοί, καρποί ωριμασμένοι. Και τα ετοιμοθάνατα παιδιά από πελλάγρα πρέπει να πεθάνουν, γιατί δε βγαίνει κέρδος από τα πορτοκάλια. Και οι γιατροί της δημαρχίας συμπληρώνουν τα πιστοποιητικά -πέθανε από υποσιτισμό- γιατί τα τρόφιμα πρέπει να σαπίσουν, πρέπει να σαπίσουν με το ζόρι. Οι άνθρωποι έρχονται με δίχτυα να ψαρέψουν πατάτες από το ποτάμι, μα...

... Και μες στη νύχτα μια οικογένεια κατασκηνώνει σε μια λακκούβα, κι έρχεται ακόμα μια οικογένεια και στήνουν τα τσαντήρια τους. Οι δυο άντρες ανακαθίζουν πάνω στα μεριά τους και οι γυναίκες αφουγκράζονται μαζί με τα παιδιά. Εδώ βρίσκεται ο κόμπος -όλοι εσείς που εχθρεύεστε τις μεταβολές και φοβόσαστε την επανάσταση. Θέλετε να χωρίσετε αυτούς τους δυο ανακαθισμένους άντρες· να τους κάνετε να μισούν, να φοβούνται, να υποψιάζονται ο ένας τον άλλο. Εδώ βρίσκεται ο πυρήνας εκείνου που φοβόμαστε. Αυτός είναι ο άξονας. Γιατί εδώ, το "έχασα τη γης μου" παθαίνει μια μεταβολή· ένα...

Ο μικρός κόσμος ενός δημόσιου σχολείου, με τις αντιπάθειες και τους ανταγωνισμούς του, περνάει στο μικρό κόσμο των ηλικιωμένων, καθώς οι "παλιοί μαθητές" δίνουν πραγματική μάχη για τον τίτλο του προέδρου στο Σύλλογο Αποφοίτων.

... Και σήμερα, οι δυνάμεις που έχουν παραταχθεί γύρω στην ιδέα της ομάδας, έχουν κηρύξει έναν πόλεμο εξοντωτικό κατά του πολύτιμου αγαθού, που είναι ο νους του ανθρώπου. Με εξευτελισμούς, με την πείνα, με τη βία, με τον αναγκαστικό προσανατολισμό και με τα βαριά σφυροκοπήματα του εξαναγκασμού, το ελεύθερο κι ερευνητικό πνεύμα καταδιώκεται, φιμώνεται, αμβλύνεται, ναρκώνεται. Το ανθρώπινο είδος φαίνεται να πήρε το θλιβερό δρόμο της αυτοκτονίας. [...]

Ένα παιδί ίσως να ρωτήσει: "Ποιο είναι το νόημα της ιστορίας του κόσμου;" Κι ένας μεγάλος, άντρας ή γυναίκα, ίσως αναρωτιέται: "Ποια συνέχεια θα 'χει ο κόσμος; Πως τελειώνει όλη αυτή η ιστορία, και, αλήθεια, ποιο είναι το νόημά της;" Εγώ πιστεύω πως όλη αυτή η ιστορία είναι η ίδια, η μια και μόνη, που ανέκαθεν μας τρόμαζε και μας συγκινούσε, κι έτσι ζούμε συνέχεια, συνεπαρμένοι και με τη σκέψη μας προσηλωμένη, μια κινηματογραφική ταινία με αλλεπάλληλα επεισόδια που δεν έχουν τελειωμό. Οι άνθρωποι είναι πιασμένοι -στη ζωή τους, στη σκέψη τους, στους πόθους και στις φιλοδοξί...

... Για μια στιγμή το φάντασμα των Κάντερβιλ στάθηκε εντελώς ασάλευτο από την πολύ φυσική του αγανάκτηση· έπειτα πετώντας απότομα το μπουκάλι στο καλογυαλισμένο πάτωμα εξαφανίστηκε τρέχοντας στο διάδρομο, βγάζοντας υπόκωφα βογκητά και εκπέμποντας ένα φρικιαστικό πράσινο φως. Ακριβώς τη στιγμή, ωστόσο, που έφτανε στην κορφή της μεγάλης σκάλας, μια πόρτα άνοιξε απότομα, δυο μικρές μορφές με άσπρες νυχτικιές έκαναν την εμφάνισή τους κι ένα μεγάλο μαξιλάρι πέρασε δίπλα από το κεφάλι του! Ήταν εμφανές ότι δεν είχε καιρό για χάσιμο, υιοθέτησε λοιπόν βιαστικά την Τέταρτη Διάσταση...

Ο αναγνώστης που για πρώτη φορά διαβάζει τις ιστορίες του Πόε, παρατηρεί αμέσως την πρωτοτυπία και την ευφυΐα τους. Ο Πόε ήταν ένας εξαιρετικά έξυπνος άνθρωπος. Η ταχύτητα με την οποία μπορούσε να καταλάβει φιλοσοφικές και μεταφυσικές ιδέες ήταν τόσο αξιοσημείωτη όσο και η ικανότητα του να αφομοιώνει θεωρίες της γραμματικής, νέες τυπογραφικές μεθόδους και πρόσφατες επιστημονικές ανακαλύψεις. Κι όμως, η πρωτοτυπία και η ευφυΐα είναι το λιγότερο απ' αυτά που προσφέρει ο Πόε στον αναγνώστη. Οι καλύτερες ιστορίες του ξεπηδούν χωρίς αμφοβολία από μια ψυχοπαθή πλευρά της προσωπι...

Οι ιστορίες αυτού του βιβλίου είναι πραγματικά τρομαχτικές, φτιαγμένες από το καλό και το κακό που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Μαζί με τη γυναίκα του, που ήταν επίσης συγγραφέας και της άρεσαν οι παράξενες ιστορίες, ο Στήβενσον έγραψε τον "Τυμβωρύχο", σ' ένα ταξίδι τους στην Σκοτία, αλλά το βρήκε "πολύ φριχτό" και δε θέλησε να το δημοσιεύσει. Τρία χρόνια αργότερα, το "Pall Mall", ένα δημοφιλές περιοδικό της εποχής, του ζήτησε μια ιστορία για το χριστουγεννιάτικο τεύχος του. Ο Στήβενσον έγραψε τον "Μάρκχαϊμ", αλλά ο εκδότης δεν έμεινε ικανοποιημένος. Ο Στήβενσον, που ήταν άρρ...