Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (από 6 Νοεμβρίου 2014 έως 10 Ιανουαρίου 2015). Τα έργα που παρουσιάζονται καλύπτουν μια διαδρομή 48 χρόνων, από το 1966 ως το 2014. Δίνεται έτσι η δυνατότητα στον αναγνώστη να παρακολουθήσει τη δημιουργική εργασία μιας καλλιτέχνιδας όπως εξελίσσεται μέσα στο χρόνο, να δει τις διαδοχικές θεματικές και μορφολογικές αναζητήσεις της και να διακρίνει τις κυρίαρχες ιδέες και τις προθέσεις που την υποστυλώνουν και την εμπν...

Ο Ιωάννης Συκουτρής (1901-1937) υπήρξε όχι μόνο ιδανικός μελετητής της κλασικής, μεταγενέστερης και βυζαντινής επιστολογραφίας, αλλά και ο ίδιος δεινός επιστολογράφος. Από την πλούσια όμως αλληλογραφία του πολύ λίγα ίχνη έχουν περισωθεί, διασκορπισμένα σήμερα σε ποικίλους φορείς, ιδιωτικές ή δημόσιες βιβλιοθήκες και αρχεία, στην Ελλάδα και την Κύπρο, ίσως και αλλού. Τα περισσότερα έχουν, δυστυχώς, απολεσθεί. Σε αυτόν τον τόμο δημοσιεύονται οι επιστολές του Συκουτρή προς τις φοιτήτριές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Αγλαΐα Φακάλου, Μαρία Κακισοπούλου, Μαρί...

Ο Ιωάννης Συκουτρής (1901-1937) υπήρξε όχι μόνο ιδανικός μελετητής της κλασικής, μεταγενέστερης και βυζαντινής επιστολογραφίας, αλλά και ο ίδιος δεινός επιστολογράφος. Από την πλούσια όμως αλληλογραφία του πολύ λίγα ίχνη έχουν περισωθεί, διασκορπισμένα σήμερα σε ποικίλους φορείς, ιδιωτικές ή δημόσιες βιβλιοθήκες και αρχεία, στην Ελλάδα και την Κύπρο, ίσως και αλλού. Τα περισσότερα έχουν, δυστυχώς, απολεσθεί. Σε αυτόν τον τόμο δημοσιεύονται οι επιστολές του Συκουτρή προς τις φοιτήτριές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Αγλαΐα Φακάλου, Μαρία Κακισοπούλου, Μαρί...

Η κατασκευή πλαστών ή κίβδηλων αρχαιοτήτων συνιστά ένα μείζονος σημασίας ζήτημα, στο οποίο δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα η δέουσα σημασία. Με τις πλαστές ή κίβδηλες αρχαιότητες παραπλανάται η αρχαιολογική έρευνα, παραχαράσσεται η ιστορική αλήθεια, παραμορφώνεται η εικόνα του παρελθόντος. Στη μελέτη αυτή ο συγγραφέας αποδεικνύει ότι ένα μολύβδινο έλασμα από τη Σικελία, που σήμερα φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ακράγαντα και φέρει εγχάρακτη διονυσιακή σκηνή με πλοίο, είναι πλαστό. Στη συνέχεια εξετάζει τις επιπτώσεις που είχε στην έρευνα η εκτίμηση ότι το έλασμα ήταν γ...

Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1680-1730), άνθρωπος με βαθιά καλλιέργεια και γνώση, ήταν ο πρώτος Έλληνας που διορίστηκε ηγεμόνας στις παραδουνάβιες ηγεμονίες της Μολδαβίας και της Βλαχίας υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος αναρρήθηκε διαδοχικά στον θρόνο και των δύο ηγεμονιών (1709-1730) και εγκαινίασε τον "αιώνα των Φαναριωτών" στις ρουμανικές χώρες. Η εποχή των Φαναριωτών χαρακτηρίστηκε από σημαντικές μεταρρυθμίσεις στις φεουδαρχικές κοινωνίες των περιοχών αυτών και διαμόρφωσε το πλαίσιο μιας αξιοσημείωτης πολιτισμικής και πνευματικής εξέλιξης, που...

"Το δοκίμιο "Τι είναι μια ανθρωπιστική κριτική;" είναι η εναρκτήρια ομιλία του Έιμπραμς στο συμπόσιο με τίτλο The Emperor Redressed: Critiquing Critical Theory (Ο αυτοκράτορας ντυμένος ξανά: Κριτική της κριτικής θεωρίας), που έγινε το 1992 στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα. Στο συμπόσιο έλαβαν μέρος διακεκριμένοι κριτικοί της λογοτεχνίας, φιλόσοφοι και μελετητές, όπως ο Τζων Σέαρλ, ο Ιχάμπ Χασάν, ο Ντέβιντ Λέμαν, ο Ρίτσαρντ Λέβιν κ.ά. Θέμα (και προφανής στόχος) του συμποσίου ήταν ο "ενδελεχής έλεγχος" των μεταστρουκτουραλιστικών, ριζοσπαστικών θεωριών, μεταξύ των οποίων εξέχουσ...

Το Βυζάντιον, η αποικία των αρχαίων Ελλήνων, επιλέχθηκε το 324 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α για να αποτελέσει το νέο κέντρο της αυτοκρατορίας στα ανατολικά και πήρε το όνομά του: "πόλη του Κωνσταντίνου", Κωνσταντινούπολη. Ο Κωνσταντίνος έδωσε στην πόλη έκταση πέντε φορές μεγαλύτερη από την αρχική, τη διαίρεσε -ακολουθώντας το πρότυπο της Ρώμης- σε δεκατέσσερα διαμερίσματα και την προίκισε μεταξύ άλλων με Καπιτώλιο, Ιππόδρομο, πλατείες και έναν κεντρικό οδικό άξονα πού συνέδεε την Ανατολή με τη Δύση. Πολύ γρήγορα η Κωνσταντινούπολη εξελίχτηκε σε κέντρο της αυτοκρατ...

Η φιλοσοφία υπήρξε διστακτική απέναντι στο φόβο. Πολλοί στοχαστές αναγνωρίζουν την παρουσία του σε καίριες στιγμές του πρακτικού μας βίου· η στάση, όμως, που υιοθετούν απέναντί του είναι συνήθως επικριτική. "Όσον αφορά το φόβο... δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε ποτέ να είναι αξιέπαινος ή χρήσιμος", ομολογεί ο Ντεκάρτ, ακολουθώντας την παράδοση αρνητικών απόψεων περί φόβου που εγκαινίασε ο Πλάτων όταν όριζε ως αρετή την ικανότητα αντίστασης σε ό,τι πιστεύουμε ή επιθυμούμε όταν βρισκόμαστε "εν φόβοις". [...]

Το ανά χείρας είναι το πρώτο, αριθμημένο τεύχος της σειράς demo, στόχος της οποίας είναι να παρουσιάζει σε ευρύτερο κοινό τις εργασίες ενός κύκλου συζητήσεων που με τον ανεπίσημο τίτλο "σεμινάριο της Παρασκευής" λειτουργεί από το φθινόπωρο του 2012 στο κεντρικό κτίριο του ΜΙΕΤ στην οδό Θουκυδίδου 13. Οι συναντήσεις αυτές κινήθηκαν ανάμεσα στις όμορες μαθήσεις της φιλοσοφίας, της φιλολογίας, της ιστορίας, της ιστορίας των ιδεών, της θεωρίας και ιστορίας της τέχνης. Θέλησαν και μάλλον κατόρθωσαν να διατηρήσουν τον φιλικό, ανεπίσημο και κάπως πειραματικό χαρακτήρα τους, επιτ...

Το Βυζάντιον, η αποικία των αρχαίων Ελλήνων, επιλέχθηκε το 324 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α για να αποτελέσει το νέο κέντρο της αυτοκρατορίας στα ανατολικά και πήρε το όνομά του: "πόλη του Κωνσταντίνου", Κωνσταντινούπολη. Ο Κωνσταντίνος έδωσε στην πόλη έκταση πέντε φορές μεγαλύτερη από την αρχική, τη διαίρεσε -ακολουθώντας το πρότυπο της Ρώμης- σε δεκατέσσερα διαμερίσματα και την προίκισε μεταξύ άλλων με Καπιτώλιο, Ιππόδρομο, πλατείες και έναν κεντρικό οδικό άξονα πού συνέδεε την Ανατολή με τη Δύση. Πολύ γρήγορα η Κωνσταντινούπολη εξελίχτηκε σε κέντρο της αυτοκρατ...

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που συνδιοργάνωσαν το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης και η Alpha Bank στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (7 Μαΐου έως 12 Ιουλίου 2014). Αποτελεί τον πληρέστερο μέχρι στιγμής κατάλογο των εκδόσεων τις οποίες εικονογράφησε ο κορυφαίος καλλιτέχνης Δημήτρης Γαλάνης (1879-1966). Ο Γαλάνης έφτασε στο Παρίσι με εμπειρία κυρίως στη γελοιογραφία. Η πρώτη δύσκολη δεκαετία (1900-1910) αναλώθηκε κυρίως στον σχεδιασμό γελοιογραφιών, επαγγελματική δραστηριότητα που στήριξε και τις πρώτες του καλλιτεχνικές προσπά...

Στην έκθεση που διοργανώνει το ΜΙΕΤ εκτίθεται μια επιλογή από το έργο της Ανδρικοπούλου, παρουσιάζοντας, στην πραγματικότητα, την πρώτη έκθεση της ζωγράφου μετά το 1950 και ταυτόχρονα την πρώτη της αναδρομική παρουσίαση. Πρόκειται κατά κύριο λόγο για σχέδια και υδατογραφίες, και δευτερευόντως για ελαιογραφίες και τέμπερες από τα χρόνια των σπουδών της στην Αθήνα και στο Παρίσι, από την εποχή που βρισκόταν σε στενή επαφή με τους καλλιτέχνες του "Αρμού" (τον Γιάννη Μόραλη, τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Νικόλαο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, τον Νίκο Νικολάου, τη Ναταλία Μελά, τον Μίνω Αργυρά...

Το "Μέτρο" είναι η γέφυρα που συνδέει δύο από τα μέγιστα επιτεύγματα του ανθρώπου, την ποίηση με τη μουσική, που πολλές φορές μάλιστα στην ιστορία είναι τόσο αλληλένδετα που δεν χρειάζονται καν γέφυρα. Μόνο στον ελληνόφωνο κόσμο, ο Όμηρος, με τη μεσολάβηση της Μούσας, τραγουδάει την μήνιν του Αχιλλέα, ο Πίνδαρος είναι ο μελικός, ο Ρωμανός είναι ο μελωδός, τη λαϊκή ποίηση τη βρίσκουμε στα δημοτικά τραγούδια. Και ευτυχώς, δεν βρέθηκε ακόμη κανείς να αμφισβητήσει τη σημασία της μουσικής τέχνης. Ο Πολίτης έφερε ίσως προφητικά το όνομα του Λίνου, του μυθικού εισηγητή της μελωδία...

Ένα μικρό ημιεπίσημο κατάστιχο, ένα τετράδιο άγνωστου συντάκτη, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε φωριαμό του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, καταγράφει όλα όσα διαδραματίστηκαν σ' ένα τραπεζικό κατάστημα των Αθηνών, αλλά και στον ευρύτερο χώρο του λεκανοπεδίου Αττικής, και αφορούσαν την καθημερινή ζωή της υπηρεσίας και τους αγώνες των τραπεζοϋπαλλήλων για την επιβίωση στα τόσο κρίσιμα και πυκνά σε γεγονότα χρόνια της Κατοχής και της Αντίστασης μέχρι τον αιματηρό Δεκέμβρη του '44. Ο Ζήσιμος Χ. Συνοδινός, αναδιφώντας στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας, κατάφερε να τα...

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην τυπογραφική βιοτεχνία και τον γραπτό πολιτισμό. Η διάδοση της τυπογραφίας στην Ιταλία την εποχή της Αναγέννησης επηρέασε βαθύτατα όλους όσους είχαν σχέση με το βιβλίο. Καθώς τα κείμενα άρχισαν να κυκλοφορούν ευρύτερα και να στοιχίζουν λιγότερο, οι συγγραφείς αναγκάστηκαν να προσαρμόσουν τη γραφή και τις εκδοτικές μεθόδους τους στις απαιτήσεις και τις ευκαιρίες που δημιουργούσε το νέο μέσο, και η ανάγνωση έγινε πιο συνηθισμένη και πιο προσφιλής δραστηριότητα. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τις συνθήκες παραγωγής και κυκλο...

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην τυπογραφική βιοτεχνία και τον γραπτό πολιτισμό. Η διάδοση της τυπογραφίας στην Ιταλία την εποχή της Αναγέννησης επηρέασε βαθύτατα όλους όσους είχαν σχέση με το βιβλίο. Καθώς τα κείμενα άρχισαν να κυκλοφορούν ευρύτερα και να στοιχίζουν λιγότερο, οι συγγραφείς αναγκάστηκαν να προσαρμόσουν τη γραφή και τις εκδοτικές μεθόδους τους στις απαιτήσεις και τις ευκαιρίες που δημιουργούσε το νέο μέσο, και η ανάγνωση έγινε πιο συνηθισμένη και πιο προσφιλής δραστηριότητα. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τις συνθήκες παραγωγής και κυκλο...

Κάθε φορά που η περίπτωση Βιζυηνού αναδύεται στη σκέψη μου, ανακαλεί επίμονα ένα δίσημο τοπίο (Ανατολή - Δύση) και ταυτόχρονα μια τριπλή διαδρομή (ποίηση, διήγημα, μελέτη). Θα 'λεγες ότι αυτό που συμβαίνει εδώ σηματοδοτεί μια ταυτόχρονη μετακίνηση στο γεωγραφικό και στο δημιουργικό πεδίο. Κάπως έτσι μπορούμε να δούμε σφαιρικά το έργο του Βιζυηνού: σαν μια τριλογία που καθορίζεται από ένα σύνολο χωροχρονικών δεδομένων. Τα στάδια της συγκεκριμένης πορείας είναι ορατά. Πρώτα η ποίηση, ύστερα το διήγημα, τέλος η μελέτη. Με ένα γνωστό επακόλουθο: ότι, ενώ ο ποιητής και διηγηματ...

Το βιβλίο αυτό, περί του ανθρώπου και της ηθικής, αποτελείται από αυστηρά επιλεγμένα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στο πρωτότυπο, μετάφρασή τους και σχολιασμό τους. Κριτήριο κύριο επιλογής υπήρξε η συμβολή του κειμένου στην παιδεία. Προτάσσεται Εισαγωγή, όπου συνοπτικά παρουσιάζονται: α) καίρια στοιχεία της ιδιοσυστασίας του ανθρώπου και η ουσία της ηθικής ως κορυφαίας ενέργειας της ελευθερίας του· β) ο βίος και τα έργα των ποιητών Ομήρου, Ησιόδου, Μιμνέρμου, Σιμωνίδου, Πινδάρου, Αισχύλου, Σοφοκλέους, Ευριπίδου και των φιλοσόφων Δημοκρίτου, Πλάτωνος, Αριστοτέλ...

Επίκεντρο της αναδρομικής παρουσίασης του ζωγραφικού έργου του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη είναι τα έργα που εμπνεύστηκε ο καλλιτέχνης από το εικοσαήμερο προσκύνημά του στο Άγιον Όρος τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1952. Συμπεριλαμβάνονται επίσης τρεις εμβόλιμες θεματικές ενότητες αφιερωμένες στο θήλυ, στη γενέτειρα πόλη και στη φύση. Το εικαστικό υλικό κατανέμεται χρονολογικά σε τρεις περιόδους. Η πρώτη περίοδος (1934 έως 1952) είναι περίοδος πρόδηλων πειραματισμών του καλλιτέχνη με ζωγραφικά μέσα και αναζήτησης της θεματογραφικής του παλέτας, που εμβληματικά αντανακλάται σε σπουδ...