Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έργα με τον τίτλο "Προτρεπτικός" μαρτυρούνται από τον Διογένη Λαέρτιο 6.1, 6.16, 2.85 για τον Αντισθένη και τον Αρίστιππο. Ο Ψευδο-Ισοκράτης στον λόγο "Προς Δημόνικον" αναφέρεται σε προτρεπτικά κείμενα ανταγωνιστικών σχολών. Στο Πλατωνικό Corpus ανήκουν ο Φίλιππος Οπούντιος και η Επινομίς. Απολεσθέντα προτρεπτικά κείμενα αποδίδονται στους Δημήτριο Φαληρέα, Θεόφραστο, Χαμαιλέοντα, Μόνιμο τον Κυνικό, στον Στωικό Κλεάνθη, Περσέα Κιτίου, Αρίστωνα τον Χίο, Χρύσιππο, Ποσειδώνιο, Επίκουρο (στην Προς Μενοικέα επιστολή του θίγονται θέματα, που συναντούμε στον Αριστοτελικό "Προτρεπτι...

[...] Οι ανδριάντες του Ριάτσε είναι τα δύο χάλκινα αγάλματα που βρέθηκαν στη θάλασσα πριν από όχι και πολλά χρόνια, το 1992. Και όχι μόνο η ανεύρεση αλλά και η άμεση ανακοίνωση του ευρήματος στις Αρχές από τον επαινούμενο -πολύ σωστά για την τιμιότητά του- ερασιτέχνη, απασχολούμενο με το υποβρύχιο ψάρεμα, Στέφανο Μαριστίνι επέτρεψε τη διάσωσή τους. Τ' αγάλματα αυτά, κοντά στ' άλλα, διακρίνονται για την ομορφιά, την ποιότητα, τον πλούτο και τον χαρακτήρα των διατυπώσεων της χαλκοπλαστικής της γλώσσας, και πολύ σωστά χαρακτηρίζονται ως τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της ελληνι...

Ο τόμος αποτελεί τη συνέχεια του "Περιγράμματος του μεταβυζαντινού δικαίου", που εκδόθηκε το 2011 και περιλάμβανε τα ελληνικά κείμενα. Ο παρών τόμος περιλαμβάνει τις λατινικές, ιταλικές και γαλλικές νομικές πηγές του λατινοκρατούμενου Ελληνισμού πού έχουν δημοσιευτεί από τον 19ο αιώνα έως το 2007 και αφορούν τις περιοχές εκείνες που, μετά το 1204, πέρασαν κάτω από δυτικές κυριαρχίες. Το δίκαιο των περιοχών αυτών, παρά τις αμφισβητήσεις που έχουν διατυπωθεί στο παρελθόν, εντάσσεται στην έννοια του "μεταβυζαντινού δικαίου", αφού οι περισσότερες από τις περιοχές αυτές δεν επα...

Ο 19ος και ο 20ος αιώνας χαρακτηρίζονται από την έντονη εκδοτική δραστηριότητα στον τομέα των νομικών κειμένων της μεταβυζαντινής περιόδου, από Έλληνες και ξένους μελετητές. Οι εκδόσεις αυτές, οι οποίες περιλαμβάνουν μια αξιοσημείωτη ποικιλία κειμένων, (νοταρικά και διοικητικά έγγραφα, νόμους και διατάγματα, νομοκανονικές συλλογές, πατριαρχικά και συνοδικά έγγραφα και αποφάσεις, κώδικες, υπομνήματα, συλλογές νομικών εθίμων, δικογραφίες κ.ά.), σχετίζονται είτε με τη διερεύνηση του βυζαντινού και μεταβυζαντινού δικαίου είτε με τη μελέτη της ιστορίας, της οικονομίας, της κοινω...

George Gemiste Plethon est ne dans la seconde moitie du quatorzieme siecle, probablement vers 1360, dans une grande famille sacerdotale de Constantinople. Nous ignorons tout des conditions dans lesquelles il a fait ses etudes. Il a probablement ete l' eleve du "platonicien" Demetrius Kydones. Une lettre de Georges Scholarios adressee a la princesse du Peloponnese, nous apprend que Plethon apres ses etudes, quitte Constantinople pour le cour d' Andrinople. C' est la qu' en pays barbare il recoit aupres du juif Elisha un "enseignement etranger" [...] Cet ouvrage a ete pres...

Μεγάλο μέρος της ανάλυσης που ακολουθεί αφιερώνεται στα αριστοτελικά κείμενα και στις σχετικές με αυτά μελέτες. Πρέπει, ωστόσο, να επισημάνω ότι το κύριο αντικείμενο της εργασίας μου δεν είναι το "Περί ζώων μορίων" του Αριστοτέλους και τα όποια άλλα έργα του Σταγειρίτη έχουν να κάνουν με αυτό. Αντικείμενό μου είναι τα σχόλια του Μιχαήλ Εφέσιου. Όμως, καθώς οι μελέτες που αφορούν στον εν λόγω σχολιαστή παραμένουν ολιγάριθμες και το έδαφος της κριτικής δεν εμφανίζεται ακόμη αρκετά σίγουρο, οι αναφορές στην αριστοτελική βιβλιογραφία είναι ακόμη αναγκαίες και μάλιστα πλειοψηφο...

[...] Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τις απόψεις του σχετικά με τη γλώσσα, τη διαλεκτική και τη λογική, οι οποίες θεωρούνται μεν συλλήβδην ως πρωτότυπες διατυπώσεις του σωκρατικού διαλέγεσθαι, αποδίδουν όμως ίση προσοχή και στα πεδία της ηθικής, και της θεωρίας της παιδείας. Αυτό δείχνει ότι τα θεμέλια της αντισθενικής φιλοσοφίας μπορούν να ανιχνευθούν στο σταυροδρόμι της διαλεκτικής και της ηθικής, καθώς αποτελούν τα δύο κύρια δομικά στοιχεία της. [...] (από τον Πρόλογο του συγγραφέα για την ελληνική έκδοση)

Στον προκείμενο τόμο παρουσιάζονται σε φιλολογική έκδοση τα αποκαταστημένα κείμενα τριών θεατρικών μεταφράσεων του Έλληνα Ιατροφιλοσόφου Γεωργίου Σακελλαρίου (1767-1836), κείμενα τελείως άγνωστα για τους μη ειδικούς, που σώζονται είτε σε χειρόγραφη μορφή είτε σε ένα μοναδικό αντίτυπο τυπωμένης έκδοσης στη Βιέννη, το οποίο φυλάσσεται σε ιδιωτική βιβλιοθήκη στην Ελλάδα. Οι μεταφράσεις αυτές εμπλουτίζουν αποφασιστικά το δραματολόγιο του ελληνικού προεπαναστατικού θεάτρου και είναι αξιοσημείωτες από πολλές απόψεις, γλωσσική, φιλολογική, υφολογική, ιδεολογική, δραματουργική και...