Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΒΡΑΔΥ ΜΟΝΑΞΙΑΣ Με τον καιρό το έχω αντιληφθεί: Η συνήθεια τού να σε ανακαλώ στη μνήμη, μπορεί να σταματήσει το βρασμό, στους κλιβάνους της πλήξης ... όμως εγώ δυσκολεύομαι πολύ να σε συνηθίσω! Στους ανυπόληπτους, λερούς τοίχους όπου το φιλμ προβάλλεται, οι μικρές λιβελούλες του φωτός χοροπηδώντας μέσα στα άπειρα, μικροσκοπικά μόρια της λευκής σκόνης σχηματίζουν τους λαιμούς δύο κύκνων Τελικά υπάρχει ψευδαίσθηση της χαράς; Ενώ εγώ μιλώ για το κουφάρι της πίστης εσύ μου δίνεις ένα πανέρι γεμάτο πορφυρά σταφύλια, άπιστε Ιωσήφ! Καταπληκτικό, λιγω...

Το πρώτο βιβλίο της νέας σειράς -Human Novelties- των εκδόσεων Σαιξπηρικόν με κείμενα του Χρήστου Γερμένογλου και μουσική Χρήστου Γερμένογλου και Ηλία Ζάικου. Όταν ο λόγος συναντάει την μουσική και η μουσική τον λόγο. Όταν ο λόγος και η μουσική γίνονται ένα. Η άλλη πλευρά του αυτοσχεδιαστή. [Δείγμα γραφής] "Το φθινόπωρο δεν ήρθε. Πάει καιρός που δεν αφήνεις τον αέρα και τα χρώματά του να πάρουν εκείνο το στάσιμο άρωμα και χρώμα της απελπισίας που έχει ποτίσει και βάψει τα πάντα μέσα σου".

Στήσε το αντίσκηνό σου, δεν υπάρχει ουδέτερο έδαφος, ούτε σημείο g, ούτε ελεύθερη ζώνη. Τα σύνορα με το κράτος περνούν μέσα από το μυαλό σου. Φύλαγέ τα! Αυτά φυλάνε εσένα, μικρή ντροπαλή φονική βιολέτα

Πρόκειται για την θεατρική διασκευή της νουβέλας του Camillo Boito "Senso" από τον Δημήτρη Δημητριάδη. To σπέρμα του "Αισθήματος", γονιμοποίησε το συγγραφέα, που αργότερα αντιπρότεινε ένα νέο έργο, το "Insenso", εμπνευσμένο από την νουβέλα, αλλά και την ομώνυμη ταινία του Luchino Visconti. Στο έργο που ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 2006, η βενετσιάνα Κόμισσα Λίβια Σερπιέρι επιβιώνει μέχρι σήμερα από και εξαιτίας της προδοσίας. Πρόδωσε τον εραστή της, τον αυστριακό αξιωματικό Φραντς Μάλλερ, στα στρατεύματα κατοχής, ο οποίος είχε ήδη προδώσει τον έρωτά της. Η προδοσία παρ...

Ένα πρόσωπο όπως η Ζακελίνα, Τζάκη την έλεγα συχνά εγώ, τρία- τέσσερα χρόνια μεγαλύτερή μας, τότε ήταν ίσως εικοσιπέντε, με μεγαλύτερο από το δικό μας παρελθόν πίσω της, με μια ομορφιά ανεπιτήδευτη, με φιλαρέσκεια υγιή και όχι ναρκισιστική, με την ωραιότερη μέση του κόσμου, ζώντας μάλιστα εκείνη μόνη της σε μιαν εποχή που εμείς, όταν επιστρέφαμε από τις σπουδές για διακοπές, φιλοξενούμασταν ακόμη στους γονείς, ένα τέτοιο πρόσωπο λέω, είχε τα φόντα για να μας απασχολήσει.

ΚΑΜΕΛ Ο δρόμος που οδηγεί στο σπίτι με το πένθος είναι παραλιακός. Για την ακρίβεια, ένα κομμάτι της διαδρομής είναι άμμος. Ντυμένος για επίσκεψη, περνάει ανάμεσα απ’ τους λουόμενους για να πάει να συλλυπηθεί. Προηγουμένως γυάλισε τα παπούτσια του. Δεν έχει σημασία που θα σκονιστούν. Έπρεπε κάτω απ’ τη στρώση της άμμου τα παπούτσια να έχουν υπάρξει γυαλισμένα. Γέρνει ελαφρώς μπροστά. Βαδίζει πατώντας πρώτα το μπροστινό μέρος του πέλματος. Ίσως επειδή φοβάται να μην πέσει. Στην επιστροφή, τα παιδιά στην αμμουδιά, κουρασμένα απ’ τις ρακέτες και τον ήλιο, θα α...

"Αυτό το μπουκάλι το ανοίξαμε την πρώτη ημέρα που άρχισαν τα γυρίσματα του Stalker, δηλαδή στις 15 Φεβρουαρίου 1977". Αυτά γράφει στο "Μαρτυρολόγιό" του ο Αντρέι Ταρκόφσκι κάτω από μια ετικέτα μπουκαλιού κάποιου ρώσικου κρασιού. Δύο χρόνια διήρκεσαν τα γυρίσματα του Stalker, της πέμπτης ταινίας που γύρισε στα περίχωρα του Τσερνόμπιλ ο μεγάλος αυτός σκηνοθέτης. Είχαν προηγηθεί οι ταινίες "Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν" (1962), "Αντρέι Ρουμπλιόφ" (1966), "Σολάρις" (1972) και "Ο καθρέφτης" (1974). Το "Stalker" βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 25 Μαΐου του 1979. Στις 25 Μ...

Μία νεκρή επισκέπτεται έναν ετοιμοθάνατο. Η Νόρμα Ντέσμοντ τον Εριχ φον Στροχάιμ. Η εκ των πραγμάτων ετοιμότητα τού Εριχ για τον θάνατό του, είναι ένας από τούς λόγους τής επίσκεψης τής Νόρμα, οι άλλοι θα αποκαλυφθούν κατά την διάρκεια τού διαλόγου τους, ενός νεκρικού διαλόγου που διαδραματίζεται συγχρόνως επί γής και επί σκηνής. Η διπλή διάσταση τού χώρου, συναιρείται με την διπλή διάσταση τού χρόνου και τού άχρονου, καθώς και με την διμερή διάσταση τής συναλλαγής ανάμεσα στην επισκέπτρια και στον επισκεπτόμενο. Αυτός ο τριπλός διπλασιασμός γίνεται τριπλασιασμός με μία...

To "Textilen" γράφτηκε το 2010. Όλη η δράση εκτυλίσσεται intra muros, στο εσωτερικό ενός σπιτιού μιας πλούσιας αστικής οικογένειας στη σημερινή Ελλάδα. Δεκαεννιά σκηνές που καθεμιά εισάγεται ειρωνικά με στίχους από παιδικά τραγουδάκια. Τρεις γενιές κι ένας άνθρωπος που περπατάει συνεχώς επί σκηνής. Μια "αναπαράσταση" των βίαιων μηχανισμών της οικογενειακής συνθήκης, αλλά παράλληλα και ένα σχόλιο για μια κοινωνία σε κατάσταση ενός υφάσματος που ξηλώνεται. Μια οικογένεια, ως μέρος αντί του όλου, στη θέση του κοινωνικού ιστού και η αποσύνθεσή της στη θέση της κατάρρευσής του.

Με την ποιητική συλλογή του Βρετανού ποιητή Άλαν Μάρσαλ, οι εκδόσεις Σαιξπηρικόν εγκαινιάζουν την σειρά βιβλίων ποίησης τυπωμένα αποκλειστικά στην γλώσσα πρωτοτύπου. Αυτό θα πραγματοποιηθεί "πειραματικά" για ορισμένο αριθμό βιβλίων γραμμένα στις λεγόμενες "μεγάλες γλώσσες", όπως Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Γερμανικά. Στόχος αυτής της σειράς είναι να γεφυρώσει και να προωθήσει βιβλία καλής αισθητικής και τυπογραφίας προς βιβλιοπωλεία και αναγνώστες των συγκεκριμένων χωρών στην Ευρώπη, αλλά και σε ξενόγλωσσους - Έλληνες αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν το κείμενο στην πρ...

Ο Β. Γκ. Μαξ Ζέμπαλντ συνεργάστηκε με δύο εικαστικούς, τη Βρετανή Tess Jaray και τον Γερμανό Jan Peter Tripp. Η συνεργασία τους, όπως ήδη γνωρίζουμε, ήταν στενή και συνεπής, και συγχρόνως ελεύθερη από κάποια αυστηρά προδιαγεγραμμένη συμφωνία. Ο Ζέμπαλντ έστελνε κατά διαστήματα τα μικρά του ποιήματα στον Tripp [...] και στη Jaray, και αυτοί είχαν την ευχέρεια να διαλέξουν ποια από αυτά και με ποιο τρόπο θα τα χρησιμοποιήσουν. Σ' ένα γράμμα του προς τη Jaray ο Ζέμπαλντ γράφει πως τα ποιήματά του με το "ελάχιστο μέγεθός τους και την πλάγια φύση τους θα ταίριαζαν πολύ με τις α...

Τοποθετημένη στη σύγχρονη Ευρώπη, η ιστορία του "Azorno" εκτυλίσσεται μεταξύ πέντε γυναικών και δυο ανδρών. Ένας από τους άνδρες είναι συγγραφέας, ο άλλος είναι ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος. Όλες οι γυναίκες είναι έγκυες από τον πρωταγωνιστή. Και τίθενται τα ερωτήματα: ποιος είναι ο αφηγητής; Έχει σκοτωθεί κανένας; Μήπως κάποιος έχει παραφρονήσει; Και τελικά τίνος βιβλίο είναι αυτό; Η ιστορία τελειώνει με έναν αγώνα μεταξύ δύο χαρακτήρων που ενδέχεται να είναι ένας. Θυμίζοντας τα έργα του Georges Perec και του Allain Robbe-Grillet, το "Azorno" φωτίζει το θέμα που ε...

Στους "Αιώνες" ο Ρίτβο περιστοιχίζεται από πρόσωπα σε ένα σύμπαν μέδουσα. Το όνομά του βρίσκεται στο στομάχι μιας χήνας. Η γλώσσα είναι ένα φύλλο που σκίζεται, ένα βουλωμένο υδραγωγείο. Οι επιθυμίες δεν φωτίζουν στιγμιαία την οθόνη του μυαλού αλλά χρωματίζονται αργά καθώς περνούν μέσα από το σώμα. Το σώμα που είναι άλλοτε ουρανός, άλλοτε καβούκι, άλλοτε ύφασμα. Η βελόνα του πικάπ εισχωρεί στο κεφάλι. Στην καρδιά φυτρώνουν νύχια. Το δέρμα βρίσκεται σε ανοιχτό διάλογο με τον φλοιό και τον οπό των δέντρων. Το μυαλό είναι ένα μαύρο γάντι. Ο βολβός της τρίχας κάτι που μασιέται μ...

Ποιητική συλλογή σε τρία μέρη: "Ο έρως έχει ύπαρξη", "Silentium amoris" και "Λιβιδώ".

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, στο Άσυλο του Παιδιού, στη συμβολή Εγνατίας και Εθνικής Αμύνης, απέναντι απ' το "Σιντριβάνι", στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Η μάνα μου ήρθε εκεί απ’ το χωριό, ολόκληρο ταξίδι τότε, παρόλο που στα χωριά του κάμπου μας οι γυναίκες γεννούσαν ακόμα στο σπίτι. Ο πατέρας μου περίμενε το ευτυχές γεγονός σ’ ένα παγκάκι απέναντι και κάποια στιγμή έφτασαν εκεί και ο παππούς Βαγγέλης κι η γιαγιά Δήμητρα για συμπαράσταση. Ο παππούς Αναστάσης δεν φάνηκε ούτε κι η γιαγιά Μαρία, βέβαια, η μητριά του πατέρα μου. Επειδή η ώρα είχε φτάσει, αλλά η γέννα καθυστερο...

Ένα λεύκωμα με 30 τετραχρωμίες - ποπ έργα της εικαστικού Αριάδνης Βιτάσταλη Συνοδευόμενα από 30 ποιήματα των Γιώργου Αλισάνογλου, Αγγελικής Κουρμουλάκη. Love is loss or Love is a loss? Το σημαντικότερο είναι η αφετηρία, η αρχική λέξη, είτε ατάκα ή φράση, από την οποία ξεκινάνε όλα και στην οποία όλα καταλήγουν. Συνήθως είναι κάποια φράση ή ατάκα ή λέξη από ταινία ή από τηλεοπτική σειρά είτε από ποίημα ή φιλολογικό έργο. Ελεύθερος συνειρμός! Η τραγουδίστρια, είναι η Ιζαμπέλα Ροσελίνι του "Blue Velvet" χαμένη σε ένα μοναχικό και σκοτεινό Twin Peaks. Ο Κλιντ σα...

Ένα μυθοπλαστικό, δοκιμιακό και ποιητικό συγχρόνως αφήγημα. Εξερευνά τη λεπτή βοή της ακατάπαυστης αϋπνίας που είναι αδιαχώριστη από τη μελαγχολική ευφορία των τόπων, των συνευρέσεων και των γεγονότων, καθώς διαχέεται από έναν λόγο δίχως λόγο. "Ξεκινάς και πηγαίνεις και πηγαίνεις και χάνεσαι, βγαίνεις έξω, εισχωρείς σε ένα βάθος πέρα από το πέρα, διαισθάνεσαι την άλλη άκρη της αβύσσου. Δρόμο παίρνεις, δρόμο αφήνεις. Βάθος παίρνεις, βάθος αφήνεις. Πάντα εδώ, και εδώ, τώρα. Θεσσαλονίκη, 2 Απριλίου 2012 Το άγγιγμα με τα δάχτυλα του αριστερού της χεριού. Στο πάνω μέρος...