Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σκοπός της έρευνας είναι, όπως φαίνεται, να δοθεί μια απάντηση στο ερώτημα "ποια είναι τα όρια του ανθρώπινου μέσα στην οπτική της αλλοτρίωσης". Ο συγγραφέας στηρίζεται στην επισήμανση του J. Oury ότι "η αλλοτρίωση είναι διπλή" και "η μια της πλευρά εκφράζεται από τη θεωρητική γραμμή των Freud και Lacan... η άλλη, εκφράζεται μέσω της θεωρητικής γραμμής του Marx", που συμπληρώνεται από το επιχείρημα ότι "η μία δεν υπάρχει χωρίς την άλλη, έστω κι αν η καθεμία ακολουθεί διαφορετική λογική" Με αφορμή τον παραπάνω προβληματισμό ξεκινάει μια παράλληλη και κατ' αναλογία εξέτ...

του σίδερου του κάρβουνου και της ζάχαρης και του πορφυρού χαλκού και της υφαντουργίας και του έρωτα και της καταπίεσης και της ζωής και όλης της βιομηχανίας και τ' ουρανού και της ερήμου και του γαλάζιου ωκεανού και των θλιμμένων ποταμών και της οργανωμένης γης και των πόλεων η μοίρα θ' αλλάξει ένα ξημέρωμα ένα ξημέρωμα στου σκοταδιού την άκρη όταν εκείνοι θα στηρίξουνε βαριά τα χέρια τους στο χώμα και θ' ανασηκωθούνε

Το χειμώνα του 1913 το Σαν Ρέμο συγκλονίζεται από μια υπόθεση δολοφονίας. Η ωραία τριανταπεντάχρονη κοντέσα Μαρία Τιέπολο σκότωσε την ορντινάντσα του λοχαγού συζύγου της, υπερασπίζοντας, όπως είπε, την τιμή της και την τιμή της οικογένειας της. Όμως είναι αυτή η αλήθεια; Στη δίκη αποκαλύπτεται ότι το θύμα ήταν εραστής της. Επρόκειτο, λοιπόν, για έγκλημα τιμής ή ζήλιας; Ο Λεονάρντο Σάσια -ταξίδι στο χρόνο χαρακτηρίζει τούτο το συναρπαστικό χρονικό- με μοναδική μαεστρία ζωντανεύει τους ήρωες της τραγωδίας και της εποχής τους, ως το απροσδόκητο φινάλε, στην αίθουσα του κακουργ...

Δέκα χρόνια που συγκλόνισαν την πατρίδα μας, 1940-1950, μέσα από μια συναρπαστική, μοναδική στην ελληνική βιβλιογραφία, παρουσίαση. Μια καταγραφή της ιστορίας αυτής της περιόδου, που έγινε με βάση την ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, τα "απόρρητα αρχεία" των εμπολέμων και τις βιωματικές μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα και συμμετείχαν στη διαμόρφωσή τους. Με λεπτομερείς αναφορές σε περιοχές όλης της χώρας και στη Μέση Ανατολή. [...]

"Στο σύνολό της η ποίηση του Τάσου Εγγλέζου αποτυπώνει την υποχρέωση κάθε ανθρώπου να υπερασπιστεί αξίες και δικαιώματα ζωής. Τα ποιήματα δεν χάνονται σε αοριστολογίες κι ασάφειες, ούτε πνίγονται από συνθήματα και νουθεσίες. Με ειλικρίνεια και τόλμη, αφού οδοιπορήσουν σε χώρους γνώριμους (εσωτερικούς κι εξωτερικούς) που δημιουργούν στην εποχή μας οι αδιέξοδες σχέσεις, οι άδικες εξουσίες, τα λεηλατημένα αισθήματα, τελικά μας κάνουν συμμέτοχους στις άπειρες δυνατότητες και την υποχρέωση του πολίτη να διεκδικήσει και να κατακτήσει. Πρόκειται για δίγλωσσα (ελληνικά και αγγλικ...

Η τελική και οριστική σωτηρία και από αυτή την κρίση θα έλθει από τους Νέους, όσοι νιώθουν και πιστεύουν πως είναι νέοι και θα θελήσουν συνειδητά και ξεκάθαρα, χωρίς μικροψυχίες και άλλους ενδοιασμούς, να στηριχθούν ξανά και γερά σ' αυτές τις "παναιώνιες" Ελληνικές Αξίες, που ξεχάσαμε και εγκληματικά αφήσαμε πίσω.

Κοντά έναν αιώνα από τότε που γράφτηκε, το "De profundis" παραμένει ένα από τα πιο συναρπαστικά αυτοβιογραφικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και ταυτόχρονα το πιο αληθινό και ανθρώπινο βιβλίο του Όσκαρ Γουάιλντ. Πικρός, σαρκαστικός, πονεμένος, πέφτοντας ξάφνου από τα φτερά της δόξας στα ανήλιαγα κελιά της φυλακής του Ράιντιγκ, ο ποιητής της Σαλώμης και του Ντόριαν Γκρέυ απευθύνει στο νεκρό ερωμένο του Άλφρεντ Ντάγκλας ένα αμείλικτο "κατηγορώ", που στρέφεται ουσιαστικά ενάντια στην πουριτανική ηθική της βικτοριανής Αγγλίας.

Lors de la Creation, Dieu jeta de Son Trone, une pierre precieuse dans l'Abime; un bout s'enfonca dans l'Abime, l'autre emergea du chaos.... Ce bout forma le point sur lequel les premiers anachoretes des Meteores ont erige leurs oratoires pour communiquer avec le Ciel......

[...] Η Έμιλυ Ντίκινσον μεγάλωσε ζώντας πολύ κοντά στη φύση και ο επηρεασμός της από αυτή φαίνεται πολύ καθαρά στο έργο της, όπου το πλησίασμά της στη φύση συνδέθηκε με το μυστήριο της Δημιουργίας. Κέντρο της ποιήσεώς της είναι, εκτός από τη φύση, η αγάπη, ο έρωτας, η ζωή, ο θάνατος και τα έπειτα από αυτόν και χαρακτηριστικά της είναι τα νεωτεριστικά γνωρίσματα της γραφής της, τα οποία προτρέξανε του καιρού της, η ελλειπτική φράση, η συντομία των στίχων, το ξάφνιασμα από την εκλογή των λέξεων, ο συγκερασμός του συγκεκριμένου με το αφηρημένο, η λακωνικότητα του στοχασμού, ο...

Οι ήρωες του Ντένις Τζόνσον ανήκουν στους χαμένους. Ο συγγραφέας μας τους παρουσιάζει γυμνούς, με μοναδικό ρούχο την ανθρωπιά τους. Κι αυτή ακριβώς είναι η δύναμη του. Πως μας κάνει και τους βλέπουμε. Ίσως, καλύτερα απ' ό,τι θα θέλαμε. Και τους συγχωρούμε. Η Τζέιμι αφήνει τον άντρα της και φεύγει με τα δυο μικρά της παιδιά. Στο δρόμο γνωρίζει τον Μπιλ Χιούστον, πρώην ναύτη, πρώην κατάδικο. Οι ήδη διαλυμένες τους ζωές παίρνουν τους δρόμους, περνώντας απ' την τρέλα και το φόνο, για να καταλήξουν σε μια οδυνηρή διάψευση του αμερικάνικου ονείρου.

Ένας νεαρός βιολόγος που φτάνει στην Ακτή του Ελεφαντοστού για να μελετήσει τη ζωή των χιμπατζήδων στο φυσικό τους περιβάλλον, ερωτεύεται παράφορα μία συνάδελφο του που 'χει φτάσει κι αυτή εκεί για τον ίδιο σκοπό. Το πάθος του γι' αυτήν την πανέμορφη, πανέξυπνη, αλλά ψυχρή γυναίκα τον οδηγεί στη ζούγκλα των βουνών Μαν, όπου και θα ζήσει σε απόλυτη μοναξιά για δέκα ολόκληρους μήνες. Στη διάρκεια αυτής της εθελούσιας μοναξιάς του θα αναθεωρήσει αρχές και ιδέες και θα διδαχθεί απ' την αγριότητα, αλλά και την ισορροπία που κυριαρχεί στην άγρια ζούγκλα, με αποτέλεσμα να ζήσει...

Παρακινημένος από την αιφνίδια έκρηξη στις τιμές του πετρελαίου, ο πατέρας του νεαρού Τζο έρχεται με την οικογένεια του στην πετρελαιοπαραγωγό πόλη Μεγάλοι Καταρράκτες της Μοντάνα, με την ελπίδα πως θα επωφεληθεί κι αυτός από τη γενική ευφορία. Το καλοκαίρι όμως της ίδιας χρονιάς στα δασωμένα βουνά, που υψώνονται γύρω από την πόλη, ξεσπούν φοβερές πυρκαγιές και ο Τζο, που έχει χάσει στο μεταξύ τη δουλειά του ως δάσκαλος του γκολφ στην τοπική λέσχη, σπεύδει να ενταχθεί στα σώματα πυρόσβεσης, που σχηματίζονται για την καταπολέμηση των γιγαντιαίων πυρκαγιών. Όσο αυτός παλεύει...

Το συνταρακτικό γράψιμο της Έρσης Λάγκε κορυφώνεται στη νουβέλα της "Αδελφέ μου Κάιν". Μας δίνει την ανθρωπότητα μετά από έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι σε επιστημονικής φαντασίας γραφή, αλλά σε ένα καθαρά λογοτεχνικό κείμενο. "Αξίες και απαξίες πανάρχαιες" γράφει, "δε λένε τίποτα πια. Νιάτα, ομορφιά, πλούτος... Μετρά μόνο, έστω και λειψή, η ικανότητα για τη διατήρηση του είδους". Σ' αυτόν τον "κόσμο" βρέθηκε ένα ζευγάρι ερωτευμένων. "Η σχέση αυτή εξελίσσεται σπαραχτική" γράφει στην εισαγωγή του ο Μ. Μερακλής, "με μια πρωτογενή αμεσότητα. Ο άρρωστος θα πεθάνει, πεθαίνον...

Δαιμονικοί γιοι ενός δαιμονικού πατέρα οι αδελφοί Καραμαζόφ εκφράζουν στο σύνολό τους το πολύπτυχο της ανθρώπινης ψυχής καθώς καθένας απ αυτούς εκπροσωπεί και μια απ τις δυνάμεις ή τις ροπές που την ορίζουν. Έτσι ο σκευωρός Ιβάν είναι η ψυχρή και χωρίς ίχνος συναισθήματος λογική, ο φιλήδονος Δημήτρης το χωρίς φραγμούς πάθος, ο θρησκόληπτος Αλιόσα η χωρίς περίσκεψη παράδοση στην πιο απόλυτη μεταφυσική και ο τρομακτικός νόθος Σμιερντιακόφ όλες οι σκοτεινές και φρικαλέες ορέξεις που κουβαλάμε όλοι μας στο υποσυνείδητό μας. Κάτω απ αυτές τις συνθήκες ο φόνος του πατέρα Καραμ...

Δαιμονικοί γιοι ενός δαιμονικού πατέρα οι αδελφοί Καραμαζόφ εκφράζουν στο σύνολό τους το πολύπτυχο της ανθρώπινης ψυχής καθώς καθένας απ αυτούς εκπροσωπεί και μια απ τις δυνάμεις ή τις ροπές που την ορίζουν. Έτσι ο σκευωρός Ιβάν είναι η ψυχρή και χωρίς ίχνος συναισθήματος λογική, ο φιλήδονος Δημήτρης το χωρίς φραγμούς πάθος, ο θρησκόληπτος Αλιόσα η χωρίς περίσκεψη παράδοση στην πιο απόλυτη μεταφυσική και ο τρομακτικός νόθος Σμιερντιακόφ όλες οι σκοτεινές και φρικαλέες ορέξεις που κουβαλάμε όλοι μας στο υποσυνείδητό μας. Κάτω απ αυτές τις συνθήκες ο φόνος του πατέρα Καραμ...

Ψυχή μου Πώς καρτερώ την ώρα που θα πέσω σαν ηλιαχτίδα στο απόλυτο Κενό, να βρω τον αποδέκτη που δοξάζω για να μου δώσει πρόσβαση στα αιθέρια βήματα του Ρυθμού και της Αγάπης! Πανευτυχής θα ορίσω εγώ μιαν ατέλειωτη στιγμή! θα την κρατήσω αναπόσπαστη με μένα όπως κρατάει μέσα του πνοή αυτό το στήθος... Να 'μαι σε μια παρέλαση χαράς σ' αυτό τον κόσμο που 'ρθα ν' αντικρίσω! Να πάρω απ' τα ροδοπέταλα την ευωδιά και την ανάταση απ' τις πανύψηλες κορφές που δεν τις άγγιξε ποτές συλλογισμός άλλος, εκτός απ' τη γαλήνια προσμονή του νου να πετάξει και της ψυχής μο...

Τι μπορεί να συνδέει την Αθηναΐδα-Ευδοκία, Αθηναία γεννημένη τον 5ο αιώνα μ.Χ., κόρη του φιλοσόφου Λεόντιου, που φεύγει για την Κωνσταντινούπολη και γίνεται Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου στο πλευρό του συζύγου της Θεοδοσίου του Β', με την Ευγενία, γυναίκα της σύγχρονης εποχής, πνεύμα ανήσυχο και ελεύθερο, που αποφασίζει στα 35 της χρόνια να φύγει για σπουδές στο Παρίσι; Με κοινό παρανομαστή ένα γεγονός που προκάλεσε σύγκρουση με το οικογενειακό περιβάλλον των δύο γυναικών και στάθηκε η αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα, ξετυλίγονται δύο τόσο διαφορετικές αλλά και ίδιες στην ουσί...