Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΩΝ ΒΡΟΧΩΝ Tα νερά των βροχών που απ' τον ορίζοντα έρχονται πέφτουν μ' ορμή στη μήτρα της γης τρυπώνουν από πηγές αναβλύζουσες πορφύρας γεννιούνται άνθη χορεύουν οι ελιές στη θάλασσα κατεβαίνοντας τα καρποφόρα κλαδιά της πνίγονται στα κύματα λόγια μυστήρια σε χλοοτάπητες σπέρνονται σ' αφίλητο λαιμό φίδι τυλίγεται συρίζοντας στην παγωνιά ενός δάσους κατάλευκου νύφες επτά με πέπλα σχισμένα και πόδια γυμνά έναν ήλιο σακάτη νυμφεύονται

ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ Τραγούδι νόστου κάθε βράδυ πλέκει με γυμνό το δίκοπο τ' αγκάθι βιασμένο περιγιάλι η χλωρή της η ματιά, ξάφνιασμα φεγγαρίσιο -βάρκας τριξίματα από κάτω, οιμωγές, φευγιό απελπισμένο- κόρη Ανδρομέδα με μαντήλα στα σκοινιά.

Όπως υπάρχουν παραμύθια για παιδιά, υπάρχουν παραμύθια και για ενήλικες. Ως τέτοια πρέπει να θεωρήσουμε τις δύο νουβέλες αυτού του βιβλίου. Στην πρώτη, κινητήριος μοχλός είναι οι ανασφάλειες και αμφιβολίες κάποιου, που όλοι θα τον χαρακτήριζαν επιτυχημένο και μάλλον ευτυχισμένο, ο οποίος όμως επιλέγει την εξαθλίωση του ανέστιου κλοσάρ από την επιστροφή στην αστική ζωή. Στη δεύτερη, μια παρέα νεαρών εξελίσσεται και διαφοροποιείται μέσα στο χρόνο, παράλληλα με την κοινή τους επιχείρηση. Οι πράξεις τους, ωστόσο, και οι συμπεριφορές, ντύνονται με ασυνήθιστη περιβολή μασκα...

Το "Φουαγκρά" εντάσσεται τυπικά στην Επιστημονική Φαντασία, εστιάζεται όμως στα προβλήματα των ανθρώπων, οι οποίοι, μετά την κατάκτηση της Γης από εξωγήινους υπερανθρώπους, πάσχουν και δρουν υπό συνθήκες ασφυκτικά καταπιεστικές. Σ' αυτό το σκληρό περιβάλλον, τα ανθρώπινα προβλήματα οξύνονται, μεγεθύνονται και γίνονται εμφανέστερα. Το κείμενο βρίθει από παρεκβάσεις σε φιλολογικά, πολιτικά, θρησκευτικά και ποικίλα άλλα θέματα. Το μυθιστόρημα απευθύνεται όχι αποκλειστικά στους λάτρεις της περιπέτειας, αλλά και σε ένα ευρύτερο, καλλιεργημένο κοινό, που νοιάζεται για το μέλλον τ...

Ο θάνατος, τύραννος των τυράννων, κολακεύεται με αφιερώσεις φόνων, Τέτοιος τιποτένιος που είναι, διασκεδάζει αφάνταστα βλέποντας τους ικέτες του να αλληλοσκοτώνονται με τα στιλέτα περασμένα στις ζώνες τους.

ΞΕΡΟΛΙΘΙΑ Οι λέξεις Είναι σαύρες Σκαρφαλώνουν Τα τείχη Της μοναξιάς, Τρυπώνουν Στα χάσματα Της Σιωπής...

"Ιστορίες σαν καντηλάκια για τους οικείους ζωντανούς και νεκρούς. Αναμμένα κεράκια για τις Κυριακές του μπαμπά μου και τις Δευτέρες της μάνας μου. Για τις Μεγάλες Παρασκευές μου και για όλα Τα πρωϊνά του Σαββάτου στη γειτονιά. Πετεινά τ' ουρανού και φλόγες που τρεμοσβήνουν όλοι μας: στην κούνια, στη σάλα, στο πλυσταριό, στο βουνό, στο κτήμα του Λιάπη, στα γκρεμισμένα, στα στοιχειωμένα, εντέλει, στα όσια και τα ιερά. "Ο,τι απέμεινε. Ό,τι απομένει. Επειδή όσα παπούτσια να βάλει κανείς, φεύγει ξυπόλητος: " Κάποια βράδια, του έκανε το χατίρι και του τα φόραγε. Εχθ...

Η συγκλονιστική ερωτική ιστορία της γυναίκας που χρωμάτισε τη ζωή της από το χάος των επιλογών της κι ονειρεύτηκε τη δικαίωση. Η συναισθηματική της δόνηση δεν είχε κατάλληλο ψυχικό συντονισμό, την ώρα των σημαντικών αποφάσεων, κάτι που το πλήρωσε ακριβά. Ένα πράγμα κατάλαβε καλά: Η αποπληρωμή των επιλογών της δεν γινόταν τώρα με τη "φυγή" ή μέσα από "όνειρα", αλλά με την ευθύνη της δικής της συμμετοχής στην απεμπλοκή από το φόβο της ματαίωσης και της απόρριψης. Προς την κατεύθυνση αυτή ανέλαβε δράση, επιστρέφοντας εκεί που άφησε, χωρίς τη θέλησή της, το "ένοχο" μυστ...

Ένα ενιαίο σύνολο από τριάντα τρία ποιήματα κατανεμημένα σε πέντε ενότητες. Στα πλαίσια υποκειμενικής προσέγγισης του στοχασμού αρχαίων και νεότερων φιλοσόφων επιχειρείται μία ποιητική σύνθεση, που συμπεριλαμβάνει στοιχεία προσωπικής εμπειρίας. "Τα ποιήματα αυτά είναι μαρτυρίες και τεχνουργήματα ψυχής, συνιστούν καταθέσεις / αποτελέσματα βαθειάς -και επώδυνης, υποθέτω- κατάδυσης στης ψυχής τα πείρετα, κατά τον Ηράκλειτο". Βασίλειος Α. Κύρκος, Ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας (από το βιβλίο). ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ Ανάμεσα φόβου και θυμού ναυάγησαν τα πλοία σου. Ύστερα μόνο...

ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ Το ίδιο φεγγάρι φορούν οι τρεμάμενες φλόγες ενός αδέξιου φιλιού που ήχησε σαν εξόριστος χρησμός προμηνύοντας την αγωνιστική διεκδίκηση του κατασχεμένου έρωτα.

ΘΛΙΨΗ Τα σύννεφα ανεμόστρατες γλιστράνε στ΄ ακύμαντο γαλάζιο τ΄ ουρανού. σκορπούν και πάλι σμίγουν καθώς πάνε να σβήσουν στη σκιά του δειλινού. Και σβήνοντας ξεσέρνουνε κι εμένα στο θάμπος ενός πρόσκαιρου χαμού.

Τα παιδιάστικα αθώα σας μάτια ζωγραφίζουν έναν ήλιο πανώριο με καρδιές σαν ατίθασα άτια ξαναχτίστε έναν όμορφο κόσμο!

To βιβλίο αυτό είναι μια σύντομη καταγραφή της ιστορίας του Πόρτο Ράφτη από την Αρχαιότητα έως τις μέρες μας. Η αρχαιολογική σκαπάνη απέδειξε ότι μεγάλος αριθμός λαών πέρασαν από τα χώματα αυτά και όχι μόνο προσπάθησαν να επιβιώσουν, αλλά δημιούργησαν και έναν εξαιρετικό πολιτισμό, λειτούργησε σαν σταυροδρόμι, αλλά και σαν χωνευτήρι λαών και πολιτισμών. Τα Μεσόγεια και το Πόρτο Ράφτη συνέβαλλαν στην ανάπτυξη της Αθήνας από αρχαιοτάτων χρόνων ,αφού και η επικοινωνία ήταν άμεση διά της Στειρίας οδού. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το λιμάνι του Πόρτο Ράφτη, στις διά θαλάσσης επικοι...

Φθινόπωρο... Δυο μεσήλικες άνδρες έχουν απομείνει οι μοναδικοί κάτοικοι ενός ορεινού χωριού της Μεσσηνιακής Μάνης, ερημωμένου από την εσωτερική και την εξωτερική μετανάστευση. Βρίσκονται σε αντίπερες όχθες, εκεί, όπου στάθηκαν πριν τριάντα χρόνια, όταν τους χώρισε ο έρωτας μιας κοπέλας, με τα νεανικά τους όνειρα να κοίτονται ανάμεσά τους σαν σωρός υλικών κατεδαφίσεως. Για τριάντα χρόνια αποφεύγονται συστηματικά μεταξύ τους. Το παρελθόν, το οποίον ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του ΄60, είναι πάντα εκεί να τους χωρίζει, ακόμα και τώρα που βουλιάζουν στην ερημιά, και βι...

Ένα πραγματικό γεγονός που άφησε ανεξίτηλες μνήμες στο θυμικό του συγγραφέα και αποτέλεσε το υλικό του βιβλίου, αφού έπρεπε να επιτελέσει ένα μνημόσυνο και να ξεχρεώσει μία οφειλή τιμής και μνήμης προς τους απρόσμενους Ναυαγούς και τους πνιγμένους του θείους, μίας συνηθισμένης ρότας ενός εμπορικού πλοίου. "...Εκείνο το βράδυ που αποφάσισα να γράψω το ναυάγιο έκανα βάρδια την 12-04. Ο καιρός ξινός, όπως λένε οι ναυτικοί, φουρτουνιασμένη η θάλασσα, με τα κύματα να δοκιμάζουν τις αντοχές του σκάφους και του πληρώματος. Βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά που αντιμετωπίζαμε τέτοια...

α Ποιήματα να γράφεις γιατί τη ζωή, μεσ' από τους στίχους θα τη βρεις· μου 'πε ο γέρος. Μην τα ονομάσεις, άσε τη ζωή να στα βαφτίσει. Ακολούθα τις όχθες εκεί θάβρεις το μονοπάτι με τις μυρωδιές. Κράτησε τα βότσαλα, μη φοβηθείς το βάρος. Όταν χαθούν τ' αρώματα, τα χρώματα τη γέφυρα μη διστάσεις να περάσεις. Πάρε μαζί σου τις βαριές αποσκευές μη φοβηθείς το ύψος, τη βροχή, γιατί νέα καλά θα βρεις στην άλλη όχθη· εκεί σε περιμένουν. Μανώλης Μπίστας του Σταύρου, της Βασιλικής, 19 Μαρτίου 1968, αρβανίτης εκ Κερατέας. Προσφάτως τη µαταιότητα ανακάλυψε...

Πειθαρχία στο πολιτικό κόμμα σημαίνει: η τήρηση από όλους ενός κώδικα ηθικής συνέπειας τόσο στα ιδεολογικά όσο και στα οργανωτικά θέματα. Καθένας "εφ' ω ετάχθη". Παραδοχή του ανωτέρου στελέχους και υπακοή στη λήψη αποφάσεων από την πλειοψηφία και σεβασμός στην εκτέλεσή τους. Η διάρθρωση του κόμματος πρέπει να είναι τέτοια, ώστε κάθε υπεύθυνο όργανο να "ακούγεται" επί "ίσοις όροις". Απόλυτη ελευθερία ελέγχου και προτάσεων. Από τη στιγμή όμως που λαμβάνεται η απόφαση σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες, όλα τα όργανα πρέπει να υπακούουν τυφλά. Αυτό προσθέτει δύναμη σ...

Το παρόν βιβλίο-λεύκωμα είναι μία πρώτη προσπάθεια να διερευνηθεί και να καταγραφεί μία από τις πιο γνωστές οικογένειες της πόλης της Κερατέας, με το επώνυμο Πρίφτη. Αναφέρεται σε ένα κλάδο της οικογένειας αυτής, από το γενάρχη της Αθανάσιο Σταμ. Πρίφτη (1843-1933) και προχωρά σε πέντε γενιές μετά, όπως φαίνεται στους γενεαλογικούς χάρτες του βιβλίου. Κυκλοφορεί εκτός εμπορίου με την ευγενική χορηγία του εφοπλιστή Κωνσταντίνου Ανδρ. Πρίφτη και είναι μία συλλογική προσπάθεια που αποτελείται από τα εξής μέρη: Α. Τους γενεαλογικούς χάρτες (πίνακες) που είναι επτά τον αριθμό...