Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υμνογραφικά, εικονογραφικά, και εορταστικά στοιχεία συνθέτουν μια Εικόνα για το Δωδεκάορτον, τον κύκλο των δώδεκα πιο σημαντικών εορτών του εκκλησιαστικού έτους: εκκλησιαστικοί ύμνοι, κανόνες εικονογράφησης, ευαγγελικές περικοπές δίνουν τη θρησκευτική αφετηρία. Λαογραφικά θησαυρίσματα και διηγήματα του Παπαδιαμάντη συμπληρώνουν και προσδιορίζουν ακριβέστερα το κοινωνικό στίγμα. Κάποια σχέδια, μία τοιχογραφία, ένα παραμύθι σχολιάζουν τη σχέση με τον Χρόνο.

160+... Εικόνες Φυτών από το Βυζάντιο Eικόνες με ποικιλία οπτικής και τεχνικής από αντικείμενα διαφορετικού μεγέθους, υλικού και χρήσης. Κάποιες είναι φτιαγμένες με εξαιρετική επιδεξιότητα, άλλες είναι άτεχνες μα υποβλητικές. Κάποιες αποδίδουν υψηλούς συμβολισμούς, άλλες είναι απλά περιγραφικές. Κάποιες είναι "εικονογραφικά" κείμενα. Όλες όμως είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και δείχνουν για μία ακόμα φορά, ότι η "Εικόνα του Βυζαντίου" έχει πολλές όψεις.

Αναζητούνται σημειολογικές αρχές και σύμβολα με αφετηρία 357 βυζαντινές ονειροκριτικές αναφορές στην ποικιλόμορφη και πολυδύναμη σχέση του ανθρώπου με τα φυτά. Ένα βυζαντινό "φυτολογικό" ονειροκριτικό corpus, που συνοψίζεται και σε 13 αναλυτικούς πίνακες, παραβάλλεται με στοιχεία από εξαιρετικά ποικίλες πηγές της ιστορικής έρευνας. Γεωπονικά, διατροφολογικά, ιστοριογραφικά ή νομικά καθώς και λογοτεχνικά κείμενα, δημώδη και λόγια, συμπληρώνονται από 165 εικόνες. Μικρογραφίες χειρογράφων, τοιχογραφίες, ψηφιδωτά, εικόνες, είδη χρυσοχοΐας, υφάσματα, κεραμεικά δείχνουν απόψεις...

Στην ίδια σειρά ομιλιών έγινε ήδη λόγος για Δυτικούς σταυροφόρους και κατακτητές, για Γότθους, Άραβες, Σέρβους και Τούρκους πολεμιστές και για τις συγκρούσεις ή τις σχέσεις τους γενικότερα με τους Βυζαντινούς μέσα στον ευρύτερο βυζαντινό χώρο και στα κατά καιρούς όριά του. Με την σημερινή ομιλία θα προσδιορίσουμε κατ' άλλον τρόπο τις επαφές Βυζαντινών και ξένων στον ίδιο γεωγραφικό χώρο και θα δούμε αφ' ενός ξένους εγκατεστημένους στη βυζαντινή επικράτεια και αφ' ετέρου Βυζαντινούς, Ρωμαίους πολίτες δηλαδή, σαν "ξένους" μέσα στο κατακτημένο από ξένους ηγεμόνες βυζαντινό χώρ...

Θέμα της σημερινής ομιλίας αποτελεί η προσέγγιση στα προβλήματα της κοινωνικής ιστορίας του φραγκικού πριγκηπάτου της Αχαΐας κατά το 13ο και 14ο αιώνα, ιδιαίτερα η "συμβίωση" των Βυζαντινών με τους νέους εποίκους και η διεύρυνση των εσωτερικών σχέσεων και δομών, όπως αυτές απεικονίζονται σε δυτικές πηγές. Ας μου επιτραπεί κατ' αρχή μια εισγωγή για το ιστορικό πλαίσιο της εποχής. Στα τέλη του 11ου αιώνα η πολιτική και κοινωνικοοικονομική κατάσταση στη δυτική Ευρώπη έχει λάβει σταθερή μορφή. Οι βαρβαρικές επιδρομές είχαν ανακοπεί, τα κράτη είχαν σχηματισθεί, το φεουδαρχικό...

Το φθινόπωρο του 927 η Κωνσταντινούπολη ήταν έτοιμη να γιορτάσει ένα μεγάλο γεγονός. Η αυτοκρατορική οικογένεια των Λακαπηνών επρόκειτο να συγγενέψει με το βασιλικό οίκο της Βουλγαρίας. Η εγγονή του αυτοκράτορα Ρωμανού Α΄, Μαρία, και ο Πέτρος, γιος του νεκρού πια Συμεών της Βουλγαρίας, θα ενώνονταν με τα δεσμά του γάμου. Στις 8 Οκτωβρίου μια λαμπρή πομπή ξεκίνησε από το παλάτι. Ο πατριάρχης Σεραφείμ Β΄, ο πρωτοβεστιάριος Θεοφάνης και σύσσωμη η σύγκλητος οδηγούσαν τη νεαρή πριγκίπισσα στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου της Πηγής για την τελετή. Ο αυτοκράτορας, με την απόφασή το...

Σε μια μικρή φράση του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου, στο έργο του "Έκθεσις της Βασιλείου Τάξεως", συμπυκνώνεται η αντίληψη των Βυζαντινών για την υπεροχή του αυτοκράτορά τους απέναντι σε όλους τους ηγεμόνες της εποχής: και ότε δόξη τω βασιλεί δέξασθαι αυτόν... Οι επίσημοι απεσταλμένοι των ηγεμόνων και Εκκλησίας θα έπρεπε να περιμένουν υπομονετικά στην Κωνσταντινούπολη μέχρι να έλθει η ώρα που θα γινόταν επιτέλους δεκτοί από τον ανώτατο άρχοντα της Οικουμένης, το βυζαντινό αυτοκράτορα. (Απόσπασμα από το βιβλίο)

Το πρώτο και σημαντικότερο από τα ασιατικά τουρκόφωνα φύλα της στέππας κατά την ύστερη αρχαιότητα -ή τον πρώιμο μεσαίωνα- που έπληξαν την ανατολική και κεντρική Ευρώπη από τα τέλη του τέταρτου μεταχριστιανικού αιώνα, υπήρξαν οι Ούννοι. Οι ασιατικής προέλευσης αυτοί επιδρομείς επέκτειναν μέσα σε λίγες δεκαετίες τις κατακτήσεις τους σε τεράστιες εκτάσεις της ανατολικής και της κεντρικής ευρωπαϊκής ηπείρου, εώς τα μέσα του πέμπτου αιώνα. Τότε ο μεγαλύτερος από τους ηγεμόνες τους, ο περιβόητος Αττίλας, συγκρόυστηκε με τις συνασπισμένες δυνάμεις των Ρωμαίων και των Φράγκων και Γ...