Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

«Είναι ένα μέρος της Αθήνας κινούμενο. Και πάντα εκεί, σ' αυτό το νοητό τετράγωνο που σχηματίζεται ανάμεσα από την Σόλωνος, Αισθήματος, Ακαδημίας και Καθημερινότητας γωνία, κυκλοφορεί φορτωμένος με τις πλαστικές σακούλες ξέχειλες από βιβλία, αποκόμματα, σκέψεις και εικόνες παλιών φίλων και αλλοτινών τοπίων, ο κύριος Νιάρχος, εκτελώντας δρομολόγιο Σπίτι-Δήμος σε χρόνο σταθερό και με άνεση εγγυημένη. »Συλλέκτης στιγμών, βλεμμάτων και ανέκφραστων ακόμα ιδεολογιών, αυτός ο περιπατητής στην κόψη του ξυραφιού Κολωνάκι-Εξάρχεια συνεχίζει μια παράδοση κρυφή απ' όλους κι όμως αναγν...

Οι αφορισμοί αυτού του βιβλίου αποτελούν προϊόν σαράντα ετών. Συχνά γραμμένοι σε μικρά χαρτάκια, σε περιθώρια εφημερίδων και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς, εκφράζουν την προσπάθειά μου να "ξεφορτωθώ" τις βασανιστικές σκέψεις μου. Όταν δεν τις έγραφα αμέσως, χάνονταν σαν αέρας χωρίς να μπορώ να τις ξαναθυμηθώ ποτέ. Πολλούς απ' αυτούς τους αφορισμούς τους βρήκα σε κείμενα που έχω δημοσιεύσει σε εφημερίδες ή περιοδικά και άλλους τους κατέγραψα ταξιδεύοντας με αεροπλάνο - κάτι σαν μικρές υποθήκες για να με θυμούνται οι μεταγενέστεροι. Θα ήταν απογοητευτικό να συμφωνούσα...

«... Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί πώς έγινα σκηνογράφος. Ειδικές σπουδές δεν έκανα και ποτέ δεν είχα αυτή τη φιλοδοξία. Δεν θυμάμαι να υπήρξα παιδί-θαύμα, και στις μνήμες μου από τα εφηβικά μου χρόνια –τότε που, όπως λένε, εκδηλώνονται οι καλλιτεχνικές ανησυχίες- κυριαρχεί η Κατοχή, η στέρηση, η πείνα και ο τρόμος. Ωστόσο, για να περνούν οι δύσκολες εκείνες μέρες και για να κερδίζω λίγες δραχμές, έφτιαχνα κούκλες και κουκλόσπιτα. Τα κουκλόσπιτα είχαν πέραση, κι ένα μαγαζί στην οδό Αδριανού τ' αγόραζε χωρίς αντιρρήσεις. Απ' ό,τι θυμάμαι, ήταν όμορφα βαμμένα, είχαν σωστές αναλ...

Με το βιβλίο του "Η προπολεμική Αίγυπτος και οι Έλληνες", ο δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας Αλέκος Λιδωρίκης συνθέτει ένα μοναδικό ντοκουμέντο. Ένα απαράμιλλο πορτρέτο της μεγάλης αυτής χώρας, αλλά και των ελληνικών παροικιών που άκμαζαν εκεί. Ως απεσταλμένος της εφημερίδας "Η Καθημερινή" στην Αίγυπτο, το 1938, για τους γάμους του βασιλέως Φαρούκ με τη Φαρίντα Σουλφινάζ, κατορθώνει και δημιουργεί έναν γοητευτικό "περίπλου", όπου μιλάει για τα εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα της χώρας του Νείλου, ενώ ταυτόχρονα προβάλλει τα "έργα και τις ημέρες" του Ελληνι...

Όσο κι αν ψάξει κανείς είναι μάλλον αδύνατον ν' ανακαλύψει πότε δημοσιεύεται για πρώτη φορά κείμενο του Πέτρου Χάρη. Και αν, επιπλέον, το κείμενο αυτό είναι σχόλιο, μελέτημα, κριτική, δοκίμιο ή διήγημα. Αν υπάρχει ακόμα έστω κι ένα κείμενό του δημοσιευμένο με το πραγματικό του όνομα που ήταν Γιάννης Μαρμαριάδης. [...] Όπως γίνεται αντιληπτό και από την μακριά σειρά των κριτικών κειμένων που ακολουθούν, για τα βιβλία του Πέτρου Χάρη, ο ίδιος παρά το αίσθημα νοικοκυρωσύνης και τάξεως που απέπνεε, υπήρξε ένας δημιουργός συχνά απρόβλεπτος στον νεωτερισμό και την ριζοσπαστικότη...

[...] Αν χωρίζαμε, εκδοτικά, την παρουσία του Άλκη Θρύλου σε δύο περιόδους, θα είχαμε την περίοδο 1915 έως 1928, και την περίοδο 1961 έως 1971 (χρονιά του θανάτου του), περίοδο κατά την οποία, μετά από πολύχρονους δισταγμούς, θα φροντίσει ο ίδιος τη συγκέντρωση και την ταξινόμηση των κειμένων του, και που θα εκδοθούν μέσα στο διάστημα αυτό σε πολλούς τόμους. [...] Για τη δεύτερη, εκδοτικά, περίοδο του Άλκη Θρύλου, δεν χρειάζεται να γίνει ξεχωριστός λόγος, αφού σ' αυτήν αναφέρεται το σύνολο των κριτικών που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο. [...] Δεν αποκλείεται να ζημιώθ...

[...] Αν χωρίζαμε, εκδοτικά, την παρουσία του Άλκη Θρύλου σε δύο περιόδους, θα είχαμε την περίοδο 1915 έως 1928, και την περίοδο 1961 έως 1971 (χρονιά του θανάτου του), περίοδο κατά την οποία, μετά από πολύχρονους δισταγμούς, θα φροντίσει ο ίδιος τη συγκέντρωση και την ταξινόμηση των κειμένων του, και που θα εκδοθούν μέσα στο διάστημα αυτό σε πολλούς τόμους. [...] Για τη δεύτερη, εκδοτικά, περίοδο του Άλκη Θρύλου, δεν χρειάζεται να γίνει ξεχωριστός λόγος, αφού σ' αυτήν αναφέρεται το σύνολο των κριτικών που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο. [...] Δεν αποκλείεται να ζημιώθ...

Στο βιβλίο "Η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει», που ανθολόγησε και επιμελήθηκε ο Θανάσης Θ. Νιάρχος, χαρτογραφείται και παρουσιάζεται ο ποιητικός χάρτης της Ελλάδας. Ένα συναρπαστικό οδοιπορικό στον ελλαδικό χώρο μέσα από την ποίηση κορυφαίων Ελλήνων δημιουργών. ΑΝΘΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ: Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα, Αγγελής Δημήτρης, Αδαμαντιάδης Νίκος, Αθάνας Γ., Αθανασούλης Κρίτων, Αιλιανού Έφη, Αναγνωστάκης Μανόλης, Αρκαδίου Μαρία, Ασλάνογλου Νίκος-Αλέξης, Βαγενάς Νάσος, Βαλαβανίδης Χρήστος, Βαλαωρίτης Νάνος, Βαρβέρης Γιάννης, Βασιλάκης Νίκος, Βασιλικός Βασίλης, Βαφόπουλος Γ. Θ., Β...

Στο βιβλίο "Η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει», που ανθολόγησε και επιμελήθηκε ο Θανάσης Θ. Νιάρχος, χαρτογραφείται και παρουσιάζεται ο ποιητικός χάρτης της Ελλάδας. Ένα συναρπαστικό οδοιπορικό στον ελλαδικό χώρο μέσα από την ποίηση κορυφαίων Ελλήνων δημιουργών. ΑΝΘΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ: Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα, Αγγελής Δημήτρης, Αδαμαντιάδης Νίκος, Αθάνας Γ., Αθανασούλης Κρίτων, Αιλιανού Έφη, Αναγνωστάκης Μανόλης, Αρκαδίου Μαρία, Ασλάνογλου Νίκος-Αλέξης, Βαγενάς Νάσος, Βαλαβανίδης Χρήστος, Βαλαωρίτης Νάνος, Βαρβέρης Γιάννης, Βασιλάκης Νίκος, Βασιλικός Βασίλης, Βαφόπουλος Γ. Θ., Β...

Με παζαρεύουν τα εγγόνια μου για το πόσο θα ζήσω ακόμα. -Δέκα χρόνια, είστε ευχαριστημένα; Η εγγονή μου επιμένει στα δεκαπέντε. Τελικά συμβιβαζόμαστε στα δεκατρία. Είναι κρίμα, λέει, αφού θα πατήσω τον εικοστό πρώτο αιώνα, να μην έχω καιρό μποστά μου να τους δω να μεγαλώνουν. Βέβαια και είναι κρίμα. Μήπως είναι στο χέρι μου; Η πρώτη φορά που αντίκρισα γραμμένο το 2000 ήτανε το Δεκέμβρη του 1990. Μόλις είχε φύγει ο Γιώργος για πάντα. Μου είχε αφήσει εντολή μην τύχει και δεν ανανεώσω την κάρτα παραμονής στη Γαλλία, παρόλο που θα μου ήταν άχρηστη αφού εδώ και χρόνια είχαμε γυρ...

Ο αναγνώστης αυτής της εκλογής από τις επιφυλλίδες του Θανάση Θ. Νιάρχου, θα αντιληφθεί ότι πέρα από την εβδομαδιαία παρουσία του στην εφημερίδα και την υποχρέωσή του να γεμίζει τη στήλη, βγαίνει μια καθόλου αποσπασματική εικόνα της καθημερινής εξαθλίωσης που περνά από δίπλα μας απαρατήρητη ή που θέλουμε να μην την παρατηρούμε. Με αφορμή την παράθεση μικρών στιγμιοτύπων, ο επιφυλλιδογράφος ξεδιπλώνει ένα δριμύ "κατηγορώ" τόσο για την πολιτεία όσο και για τον απλό πολίτη που νωθρά δέχεται τα όσα συμβαίνουν γύρω του. Δεν πρόκειται για ένα απλό ρεπορτάζ το οποίο ασκεί ένας...

Ο αναγνώστης αυτής της εκλογής από τις επιφυλλίδες του Θανάση Θ. Νιάρχου, θα αντιληφθεί ότι πέρα από την εβδομαδιαία παρουσία του στην εφημερίδα και την υποχρέωσή του να γεμίζει τη στήλη, βγαίνει μια καθόλου αποσπασματική εικόνα της καθημερινής εξαθλίωσης που περνά από δίπλα μας απαρατήρητη ή που θέλουμε να μην την παρατηρούμε. Με αφορμή την παράθεση μικρών στιγμιοτύπων, ο επιφυλλιδογράφος ξεδιπλώνει ένα δριμύ "κατηγορώ" τόσο για την πολιτεία όσο και για τον απλό πολίτη που νωθρά δέχεται τα όσα συμβαίνουν γύρω του. Δεν πρόκειται για ένα απλό ρεπορτάζ το οποίο ασκεί ένας...

Είναι δυνατόν κάποιος Χριστιανός να κάνει μια θυσία, αλλά την ώρα που θυσιάζεται να θεωρεί το κέντρο βάρους της θυσίας τον εαυτό του και να μην ενδιαφέρεται παρά μόνο για το άτομό του. Η ανδρεία του μπορεί να ταΐζει τον εγωισμό του κι η ευλάβειά του να μεγαλώνει την υπερηφάνεια του. Χωρίς αγάπη πραγματική, η αγαθοεργία γίνεται εγωισμός και το μαρτύριο πνευματική αλαζονεία.

Η δεκαετία του '60. Δέκα χρόνια που χαράχτηκαν με ανεξίτηλα γράμματα στο "πάνθεον" του 20ού αιώνα. Γιατί άραγε; Με μιαν απάντηση αυθόρμητη και αυτοσχέδια, ο Μάνος Ελευθερίου και ο Θανάσης Νιάρχος καταγράφουν πρόσωπα και περιστατικά, όπως αναδύονται από τις δαιδαλώδεις στοές της μνήμης, γύρω από τη θρυλική αυτή περίοδο. Πρόσωπα και περιστατικά που όλοι μας γνωρίσαμε και αγαπήσαμε, αλλά και γεγονότα που ανασύρουν από μέσα μας μιαν ανεπούλωτη τύψη, γιατί δεν υπήρξαμε ιδιαίτερα προσεκτικοί στα "ψιλά" των εφημερίδων και στα "ασήμαντα" συμβάντα της ίδιας μας της ζωής. Χρειάστηκε...

Ο Λιδωρίκης αντιμετωπίζει τον συνεντευξιαζόμενο σαν γιατρός, σαν ανακριτής, σαν εξεταστής, σαν δικαστής και ταυτόχρονα σαν δάσκαλος, δάσκαλος σωκρατικός, γεμάτος απορίες. Ειρωνικός με τη σωκρατική έννοια του όρου, καμώνεται τον διαπορούντα, υποκρίνεται τον αγνοούντα, στήνει παγίδες, ρίχνει στα άδεια, παραπλανά, ερεθίζει, προκαλεί και κυρίως εκμαιεύει. Η συνέντευξη είναι μια δύσκολη γέννα, χρειάζεται συχνά εμβρυουλκό. Οι συνεντευξιαζόμενοι, όταν μάλιστα είναι διάσημοι, ευγενείς, άνθρωποι αποφασισμένοι να προστατέψουν ή να προβάλουν την εικόνα τους, κρύβονται, μεταμφιέζονται,...

"Είναι δυνατόν να φορολογούνται τόσο άγρια οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι, γιατί δεν μπορούν να ξεφύγουν, επειδή συμβαίνει να γνωρίζει το κράτος τα εισοδήματά τους; Γιατί ξεφεύγουν διαρκώς από την τσιμπίδα του κράτους και δεν τουν πιάνει ποτέ, αυτοί οι πολύ λίγοι στην Ελλάδα που έχουν στα χέρια τουν τον τεράστιο πλούτο; Αν δεν υπάρξει ένα παλαντζάρισμα ανάμεσα σε αυτά τα δύο, θα γίνει επανάσταση. Και δεν μιλώ για την προδοσία ολόκληρου αυτού του κόμματος, που εξακολουθεί να έχει δυστυχώς το ίδιο όνομα μι εκείνο που είχε το 1974..." Βασίλης Βασιλικός Δυστυχώ...

Η ανησυχία, ως πρωταρχικό στοιχείο της ζωής μας, δεν είναι μια έννοια με πάγιο περιεχόμενο. Μεταβάλλεται και εξελίσσεται ανάλογα με την ηλικία μας, τα ενδιαφέροντά μας, τους στόχους μας, τη μορφή κοινωνίας που μέσα της ζούμε. Ανάλογα ακόμη με τις προσωπικές ή συλλογικές μα επιδιώξεις και τα όνειρα. Χάρις αυτήν όλα τούτα θα ήταν πεθαμένα, αφού, ό,τι θα είχε τότε να πραγματοποιηθεί θα ήταν μια διαδικασία εξωτερική, χωρίς τίποτε να τα στηρίζει και να τα θερμαίνει εσωτερικά, να κρατά ένα περιθώριο για το απροσδόκητο ή την έκπληξη που να φτάνει ως την διεύρυνση τους, τη μεταλλαγ...