Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έπεσε γονατιστή στα πόδια του, πέφτοντας ανάσκελα, σαν να ήταν να πεθάνει. Πέθαινε πραγματικά από κούραση και εξάντληση, βασανιζόταν από απελπισία, γύρευε να ξεριζώσει τα μαλλιά της, κι έπειτα έκλαιγε πίσω από ένα ψεύτικο χαμόγελο, με λυγμούς που έπνιγαν τη φωνή της. Τα γόνατά της ήταν σκισμένα και καταματωμένα, όπως σερνόταν πάνω στα χαλίκια. Αγαπούσε με μια σπαραχτική , ολοκληρωτική, διαβολική αγάπη. Αυτός ο έρωτας την κατέτρωγε συνέχεια, ένας έρωτας έξαλλος, θυελλώδης, παθιασμένος.

Τρεις σκύλοι πρόκειται να υποβληθούν σε τρεις δοκιμασίες, με έπαθλο το "λευκό περιλαίμιο" και την ευκαιρία να συμμετάσχουν ενεργά στον αγώνα ενάντια της Τρομοκρατίας. Να βοηθήσουν στη δημιουργία ενός κόσμου ειρηνικού, χωρίς πολέμους, χωρίς σύνορα, έτσι ώστε κανένας άνθρωπος να μη νιώθει ξένος σε κανένα σημείο της Γης. Τι αξίες πρέπει να προσπεράσει όμως κάποιος για να βγει νικητής, και τελικά υπάρχει υπέρτατο ιδανικό για χάρη του οποίου μπορούν να θυσιαστούν όλα όσα πιστεύουμε; Πόσο αιματηρός μπορεί να είναι ο δρόμος για την "Αιώνια ειρήνη";

"Η Αναγνώριση" πρωτογράφτηκε τον χειμώνα του 2002. Δεν θυμάμαι την αφορμή. Θυμάμαι μόνο το τετράδιο: μπλε, μεσαίου σχήματος. Πενήντα σελίδες, όλες με ρίγες. Σκεφτόμουν τη Λούλα Αναγνωστάκη. Ένα τηλεφώνημα. Κάτι αδιέξοδους έρωτες. Γυναίκες και άντρες να χάνουν τα χρόνια τους λησμονώντας - πώς το ‘γραψε ο Καρούζος; - «τον ήχο ενός ανθρώπου μεσ’ στα ενδύματα». Τις παραιτήσεις. Ύστερα δεν σκεφτόμουν τίποτα. Μονάχα ότι ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία, μ’ αυτόν τον τρόπο. Γι’ αυτή τη γυναίκα και γι’ αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σ’ όλο το έργο κι ας μη μπορε...

"Η Αυλή" είναι το τέταρτο κατά σειρά έργο του Spiro Scimone. Το 2004 βραβεύτηκε με το βραβείο "Ubu", καλύτερου ιταλικού νέου έργου. Πρόκειται για ένα κείμενο μεγάλης αλήθειας και ταυτόχρονα απόλυτου σουρεαλισμού. Οι συνθήκες απόγνωσης στις οποίες βρίσκονται οι δύο πρωταγωνιστές, ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών, μέσα από τους οποίους ξεπηδά κατά διαστήματα ένα τρίτο πλάσμα, σαν αρουραίος, θυμίζει αυτή τη φορά τον κόσμο της "Αποκάλυψης" του Μπέκετ, όπου, όπως και εδώ, το τραγικό συνδυάζεται με το ιλαρό. Η υπόκωφη μουσικότητα των διαλόγων του Ιταλού συγγραφέα από τη Μεσίνα έχει ξ...

Ένας συγγραφέας επιστρέφει στα πατρικά του εδάφη, στο χωριό όπου γεννήθηκε, για να ξαναβρεί τη χαμένη του έμπνευση. Οι άνθρωποι του χωριού κρύβουν πολλά μυστικά και γίνονται κάθε μέρα όλο και πιο παράξενοι. Το φάντασμα μιας πανέμορφης γυναίκας εμφανίζεται στα ερείπια του παλιού υποστατικού, ζωντανεύοντας έναν αρχαίο θρύλο. Και η κόρη του πανδοχέα μεταμορφώνεται σε μια υπέροχη οπτασία, παγιδευμένη στο χρόνο από έναν ανεκπλήρωτο όρκο. Ανάμεσα στις σκιές και στην αλήθεια, το παρελθόν εισβάλλει στο παρόν και ο θρύλος στοιχειώνει την πραγματικότητα οδηγώντας τον ήρωα όλο και πιο...

Ιστορίες των μαστόρων της πέτρας, αντλημένες απ' το Ζουμπάνι, όπως λεγόταν παλιά το Πεντάλοφος Βοΐου, ένα απ' τα πιο ονομαστά μαστοροχώρια, που οι συντεχνίες του διασκορπίστηκαν για δυο αιώνες σ' όλη τη χώρα, χτίζοντας τα θαυμαστά τους αρχιτεκτονήματα, σπίτια, γεφύρια και καλντερίμια, συνταξιδεύοντας με μνήμες, επιθυμίες, θρύλους και στοιχεία, και επικοινωνώντας μυστικά με την συνθηματική τους γλώσσα, "τα κουδαρίτικα". Μια ιδιότυπη κατασκευή από ευφυείς αυτοσχεδιασμούς αγραμμάτων ανθρώπων με αισθητικό ένστικτο και όρους παραφθοράς της ελληνική, που τους υπαγόρευε η ανάγκη τ...

Αυτή η μελέτη δεν αποτελεί προσπάθεια υπεράσπισης των γυναικών. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι οι γυναίκες μπορούν να ανταποκριθούν μόνες τους σε μία, επίκαιρη πάντα, πάλη για την αναγνώριση της θέσης τους στην κοινωνία και τον πολιτισμό, στην ιστορία και την καλλιτεχνική παραγωγή. Έτσι αναλύει τα σημαντικότερα κείμενα και θέσεις που βρήκε στην πορεία τής έρευνάς του. Τα σχολιάζει και τα συμπληρώνει με δικές του παρατηρήσεις. Φιλοδοξία του ήταν να γράψει συνοπτική εισαγωγή στο γενικό θέμα "Γυναίκες και κινηματογράφος". Θεωρώντας τις γυναίκες ως υποκείμενα που βρίσκονται και δρου...

Η τηλεόραση συνέχισε να μεταδίδει έκτακτες εικόνες από το αστυνομικό δελτίο με την καταδίωξη τριών Ρουμάνων που αιματοκύλησαν ολόκληρη γειτονιά στου Ρέντη. Μπροστά στις κάμερες που βρέθηκαν στον χώρο των επεισοδίων, πολύ πριν από τα ασθενοφόρα και τις αστυνομικές ενισχύσεις, το πλήρωμα του τυχαία διερχόμενου περιπολικού εκτελούσε τον αρχηγό, όπως διαπιστώθηκε αργότερα, της συμμορίας με ριπή από σφαίρες που, ενώ κατευθύνονταν στα πόδια, του θέρισαν την κοιλιακή χώρα. Στο μεταξύ οι άλλοι δύο, αλλά και ο αποδημήσας προς τη μακαριότητα, πριν την εκεί μετάβασή του, είχαν γαζώ...

Άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και βγήκε εκείνη. Γύρισε προς τον οδηγό και του ένευσε να μην κινηθεί από τη θέση του. Κινήθηκε η ίδια στη δέσμη των φωτεινών δέκα μέτρων, αφαιρώντας στη διαδρομή τα ρούχα της. Στο όριο ανάμεσα στο λιγοστό φως και στο έρεβος η Βασιλεία δεν φορούσε τίποτε και μπήκε στην περιοχή του ερέβους. Ο Γραβάνης είχε βγάλει το μπουφάν του και περίμενε να την τυλίξει, όταν εκείνη θα γύριζε, στο αναμμένο κλιματιστικό του αυτοκινήτου. Πέρασαν μερικά λεπτά και η Βασιλεία δεν γύρισε. [...] Στη στροφή και στην άκρη από τη δέσμη των φωτεινών δέκα μέτρων, είδε...

Το κυρίαρχο αντικείμενο του βιβλίου είναι το γυμνό σώμα, όπως εγγράφηκε στην ιστορία του κινηματογράφου μέσα από µια οδύσσεια δώδεκα δεκαετιών όπου... "είδαμε τα πάντα". Κάποτε η γυναικεία γάμπα αποτελούσε προσβολή της δημοσίας αιδούς. Αργά και βασανιστικά ανέβαινε η φούστα, κατέβαινε το ντεκολτέ, ανοιγόκλεινε το ψαλίδι της λογοκρισίας και της "δημοσίας αιδούς" και παράλληλα το σώμα, όπως και η γενετήσια πράξη, ήταν δέσμιο μίας καταστροφικής χριστιανικής ηθικής, που στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως ο καλύτερος διαφημιστής ανάλογων ταινιών. Το στήθος και το μπούτι μοσχοπουλήθ...