Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο δεύτερος τόμος των ποιημάτων, αλλά και των μικρών πεζών, του ποιητή, πεζογράφου και μελετητή Γιώργη Μανουσάκη, βραβευμένου, μεταξύ άλλων, με το Βραβείο "Νίκος Καζαντζάκης". Η υπαρξιακή ποίησή του, σημείο αναφοράς στο έργο του, τα φιλοσοφικά και κοινωνικά ερωτήματά του, η ανθρωπογεωγραφία του, αλλά και ο διάχυτος σαρκασμός του είναι εμφανή και στον δεύτερο τόμο του συγκεντρωτικού του έργου. Ο Γιώργης Μανουσάκης, λογοτέχνης της λεγόμενης δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, συνοψίζει στο έργο του τον κόσμο, όπως τον έζησε, τον αισθάνθηκε και τον έκρινε - με τον γνωστό του ακριβή...

Σε αυτή την υψηλής τυπογραφικής φροντίδας έκδοση, αποτυπώνεται ολόκληρη η δημιουργική πορεία του πολύ σημαντικού Κρητικού δημιουργού. Έτσι παρουσιάζεται ο Γιώργης Μανουσάκης: α) ως Ποιητής: Με εκτενή ανθολόγηση ποιημάτων από όλες τις ποιητικές συλλογές του (1967-2005), και ποιημάτων που δεν είχαν ενταχθεί ποτέ σε συλλογές β) ως Πεζογράφος: Με μακρά σειρά κειμένων από τα έργα του, "Ένα κρανίο καρφωμένο στο κιγκλίδωμα", "Όταν το πέλμα μας εταίριαζε με το χώμα", "Ο εθελοντής", και άλλα άγνωστα και ανέκδοτα πεζογραφήματά του γ) ως Ταξιδιωτικός συγγραφέας: Με τμήματα από το "Οδο...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα & ενότητες: - Στυλιανός Αλεξίου, Τρία ποιήματα για τον Κορνάρο ("Τραπεζόντα Σητείας", "Κορνάρος", "Κάστρο") - Στυλιανός Αλεξίου, συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό "Sky" του Ηρακλείου, Μάιος 2011 - Παύλος Καλλιγάς, επιστολή στον Στυλιανό Αλεξίου - Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη, "Το αρχαιολογικό έργο του Στυλιανού Αλεξίου" - Γιώργης Μανουσάκης, "Το φιλολογικό έργο του Στυλιανού Αλεξίου" - Κώστας Γ. Τσικνάκης, "Το πρόσφατο συγγραφικό έργο του Στυλιανού Αλεξίου" - Μενέλαος Γ. Παρλαμάς, ""Κρητική Ανθολογία" του Στυλιανού Αλεξίου" - Βιβλία του Στυλι...

Πρόκειται για επανέκδοση του βιβλίου (α΄ έκδ. 2004), το οποίο αποτελείται από δύο μέρη· στο α΄ μέρος "Επαναστατικές κινητοποιήσεις, 1821-1905" ο συγγραφέας Γιώργης Μανουσάκης προχωρά σε μια συνοπτική καταγραφή των σημαντικότερων φάσεων των επαναστατικών κινητοποιήσεων στην Κρήτη (1770-1905), με ιδιαίτερη αναφορά στην επανάσταση του 1897, την επανάσταση που δημιούργησε ευνοϊκές προϋποθέσεις για την επίλυση του Κρητικού Ζητήματος και στην επανάσταση του Θερίσου, τον "καταλύτη" στην ιστορία της κρητικής αυτονομίας. Στο β΄ μέρος η Αθηνά Μπλαζουδάκη-Σταυρουλάκη με λυρικό ύφος πε...

Η πλοκή του μυθιστορήματος "Ο εθελοντής" εκτυλίσσεται την ταραχώδη περίοδο 1912- 1940. Ο ήρωας -ένας 17χρονος νέος, ο Βασίλης Σηφάκης- φεύγει για πρώτη φορά από την Κρήτη, όταν κατατάσσεται σ' ένα από τα εθελοντικά σώματα που δρουν στη δυτική Μακεδονία και στην Ήπειρο. Στη συνέχεια ο ήρωας συμμετέχει ανελλιπώς στους αγώνες και στις πολιτικές περιπέτειες του έθνους είτε ως εθελοντής είτε, ως μόνιμος αξιωματικός. Παράλληλα, χάρη στις εμπειρίες που αποκομίζει από τη ζωή του στα αστικά κέντρα του ελληνισμού (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη), διαμορφώνεται σταδιακά...

ΚΥΚΛΩΠΕΙΑ ΤΕΙΧΗ Κυκλώσαμε τα παλάτια μας με πανύψηλα τείχη. Κανένας εχθρός να μη δύναται να περάσει το φράγμα των πελώριων μονόλιθων. Ποιος υποψιαζόταν πως οι ίδιοι θα χώναμε τα σπαθιά μας ο ένας στη σάρκα του άλλου;

Μέσα από τα γόνιμα σπλάχνα της περίφημης Γενιάς του '30 αναπήδησαν και δυο ποιητικά λιοντάρια, ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Γιάννης Ρίτσος, για να υψώσουν και να διευρύνουν το ποιητικό βίωμα των Νεοελλήνων με τρόπους ιδεαλιστικής διαύγειας και εικονιστικής μεγαλοσύνης που σου κόβουν την ανάσα. Υπακούοντας τυραννικά στην πάμπλουτη λυρική ιδιοσυγκρασία τους -απολλώνια στον Ελύτη, διονυσιακή στον Ρίτσο- και υποκύπτοντας αγόγγυστα στο πανίσχυρο χάρισμά τους, πρόσφεραν στη νεοελληνική ποίηση δώρα βαρύτιμα και -μέσα στην σχετικότητα των ανθρωπίνων- αθάνατα. Ετούτη η αξιοζήλευτη αθαν...

Ο συγγραφέας επέρασε το φαράγγι της Σαμαριάς το καλοκαίρι του 1968 και περιηγήθηκε τα Σφακιά το επόμενο καλοκαίρι (1969). Επρόκειτο για μια πραγματική οδοιπορία αφού το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής έγινε με τα πόδια. Τις εντυπώσεις του άρχισε να τις γράφει το ίδιο καλοκαίρι, βιαστικά, πριν τις ξεθωριάσει ο χρόνος, και τις τελείωσε το χειμώνα που ακολούθησε. Το "Οδοιπορικό των Σφακιών" δεν είναι μια απλή καταγραφή ταξιδιωτικών εντυπώσεων. Ο συγγραφέας ήρθε σε στενή επαφή με τη φύση, συνδιαλέχθηκε με τους ανθρώπους, εβίωσε την ιστορία στους τόπους όπου διαδραματίστηκαν τ...

Επί πενήντα σχεδόν χρόνια, ο Άγγελος Τερζάκης στέκεται ως ακρόπρωρο του πνευματικού μας βίου. Η στέρεη και τίμια πνευματική του φυσιογνωμία εκφράζει με τρόπο μοναδικό τη συνειδησιακή ανησυχία της γενιάς του, της περίφημης Γενιάς του '30, διατυπώνοντας συγχρόνως σ' ένα πλούσιο και πολύμορφο λογοτεχνικό έργο πρώτης γραμμής τις ανησυχίες, την αγωνία, τις φιλοδοξίες και τον απελπισμό των νεώτερων. Είναι αυτός πού μαρτυρεί κατ' εξοχήν για τη δοκιμασία των συνειδήσεων που ζουν μέσα σ' εποχή κρισιμώτατη για το μέλλον του ανθρώπου και που επισημαίνουν την επώδυνη κρίση του πολιτ...

Το βιβλίο αρχίζει με την έξωση ενός παιδιού από τον κόσμο του μύθου και της φαντασίας, όπου ζούσε ως τότε. Στο διάστημα 1940-1945 το παιδί θα βρεθεί στο κέντρο ενός στροβίλου, όπου κυριαρχούν ο φόβος κι η στέρηση, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το αύριο, η φρίκη και η απειλή του θανάτου. Ταυτόχρονα όμως θα δεθεί με το χωριό της Κρήτης όπου το 'φερε ο πόλεμος. Θα γνωρίσει τη γη και τους ανθρώπους της, θα ζυμωθεί με την απλή μα στερεά σκέψη τους, με τον τρόπο που χαίρονται και πονούν. Θα ξεδιψάσει από την παρθενική πηγή του λόγου τους, θα μπολιαστεί με τις διηγήσεις και...

Καθώς ο γνήσιος ποιητής παλεύει να φανερώσει την αρετή της γλώσσας του, υψώνει με τις λέξεις του ένα φως να γνωριστεί ο άνθρωπος και ο κόσμος - το μυστήριο μέσα στο μυστήριο. Και όσο ψηλότερα ανεβαίνει ο ποιητής, τόσο μεγαλώνει μέσα στους θύλακες του έργου του αυτό το παρήγορο, εξανθρωπιστικό φως. Φως τέτοιας έντασης, τελετουργικής ποιότητας της ελληνικής μας γλώσσας, φως μέγα αντικρύζουμε να υψώνεται στην αγιασμένη πόλη της Θεσσαλονίκης, καθώς θεωρούμε την σεμνότατη μορφή της κορυφαίας μας ποιήτριας Ζωής Καρέλλη να ανέρχεται προς την περιωπή της αθανασίας. Την αθανασ...

[...] Η καθαρά ανθρώπινη πλευρά της Αδελίνας Γκυττάρ, της γνωστότερης ως μαντάμ Ορτάνς, βάρυνε ίσως πιο πολύ από την "ιστορικότητα", την ψυχολογική πλευρά και τη "γραφικότητα" στη λογοτεχνική της "αξιοποίηση". Και στους τέσσερις συγγραφείς ή ποιητές που ιστόρησαν τη ζωή της είναι ευδιάκριτη η φυσική συμμετοχή σ' ότι αφηγούνται ή παρουσιάζουν λυρικά. Τούτη η συμμετοχή είναι πιο κραυγαλέα, με μελοδραματικούς τόνους, στο διήγημα "Ορτάνς" της Γαλάτειας Καζαντζάκη, πιο "στοχαστική" στο απόσπασμα από το "Χρονικό μιας πολιτείας" του Παντελή Πρεβελάκη, πιο "υπαρξιακή" στο ποίημα "Ο...

ΥΠΟ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΙΝ Στο παράθυρο κρέμεται/ πλεγμένο με βελόνι/ λευκό κουρτινάκι περασμένων καιρών./ Έμειν' έτσι όπως κάποιο χέρι/ κάποτε το 'χε παραμερίσει/ για να μπορούν/ να βλέπουν/ έξω δυο γέρικα μάτια./ Τώρα το τζάμι έχει θαμπώσει από τη σκόνη/ και το κουρελιασμένο κουρτινάκι/ σαλεύει αργά απ' τα ρεύματα/ που νέμονται το έρημο σπίτι.

Στο πρώτο τέταρτο του αιώνα μας άρχισε να ορθώνεται μεστωμένη η μεγάλη προσωπικότητα του Νίκου Καζαντζάκη. Στο δεύτερο τέταρτο του αιώνα μας, η προσωπικότητα αυτή έδειξε ολάκερο τον απαρομοίαστο πνευματικό της δυναμισμό και με ασίγαστο δημιουργικό οίστρο, με αυστηρότητα και θαυμαστή πειθαρχία πνεύματος και σώματος, ύψωσε ένα πολύμορφο, επιβλητικό έργο που προκάλεσε -όπως όλων των μεγάλων πνευματικών μορφών τα έργα- ένθερμο έπαινο και ψόγο. Τώρα, ένα σχεδόν τέταρτο αιώνα μετά το θάνατό του, προβάλλει για τις γρηγορούσες συνειδήσεις που μ' αγωνία εφορεύουν τον πνευματικ...

Τις πρώτες μεταμεσονύχτιες ώρες/ όταν κακοφορμίζουν τα όνειρα/ κι αρχίζουν να αιωρούνται οι κρεμασμένοι,/ λίγο ν'αγγίξει η άκρη/ ενός ποδιού το μέτωπό μου/ σπάζει/ το νήμα του ύπνου/ και να 'μαι μοναχός/ καταμεσίς στην έρημο/ νύχτας αβυσσαλέας κι εκατόγχειρης.

Συγκροτώντας με τα "Τετράδιά" της η "Ευθύνη" την πινακοθήκη των εξαιρετικών μορφών του Νέου Ελληνισμού, θεώρησε καθήκον της να σταθεί και να γιορτάσει πνευματικά τα εβδομηντάχρονα του Παντελή Πρεβελάκη. Γιατί το έργο του υψώνεται σοβαρό και στέρεο, με ιερή προαίρεση αθανασίας, δίδαγμα και μάθημα των Ελλήνων. Στο έργο αυτό έχει εκφραστεί με αξιοζήλευτη γλώσσα η δραματική συνείδηση του Ελληνισμού και η τραγικότητα των καιρών μας, κι αποτελεί αναπαλλοτρίωτη κατάθεση του Έθνους, τιμή του λαού και καύχηση. Το "Τετράδιο" έπρεπε κανονικά να συγκροτήσουν μελετήματα γραμμένα για...