Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Άρθρα που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Τα Νέα" από το 1997 ως το 2001.

Διαβάζοντας ένα ποίημα μπαίνεις στον κόσμο του ποιητή. Διαβάζοντας ένα καλό ποίημα μεταφέρεσαι σε έναν χώρο που δεν ήξερες ότι υπήρχε, είναι σαν μία ανακάλυψη. Διαβάζοντας ένα πολύ καλό ποίημα τότε βρίσκεσαι μπροστά σε μία έκπληξη, σε μία αποκάλυψη, κάτι σε συνεπαίρνει, κάτι ξυπνά μέσα σου και σε ωθεί να το συγκρίνεις με άλλα ποιήματα και ποιητές που σε έχουν συνεπάρει. Ο όγκος των ποιητών και ποιητριών στον ανά χείρας τόμο δεν παρουσιάζει πολλές εκπλήξεις. Πώς το 'πε ο Σεφέρης; "Λίγες οι νύχτες με φεγγάρια που μ' άρεσαν". Λίγα τα ποιήματα στον τόμο του 2018 που ξυπνάν κάτι...

Όπως έχει επισημανθεί και στους δύο προηγούμενους τόμους, "Τα ποιήματα του 2006" και "Τα ποιήματα του 2007", πρόθεση των συντελεστών του καθιερωμένου, πλέον, ετήσιου εγχειρήματος, των ανθολόγων και του επιμελητή, είναι να προκύψει ένα "σώμα" όσο γίνεται πιο αντιπροσωπευτικό του σημερινού ποιητικού μας γίγνεσθαι. Στο οποίο συμμετέχουν και συμβάλλουν όχι μόνο γνωστοί και καταξιωμένοι ποιητές, αλλά και νέοι, λιγότερο γνωστοί ή και, προσώρας, άγνωστοι, που με τα δημοσιευμένα δείγματα της δουλειάς τους οι ανθολόγοι διέγνωσαν ποιότητα, νέα αντίληψη των πραγμάτων και ευαισθησία....

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, οι ποιητές παρακολουθούν αποσβολωμένοι όσα τραγικά και παράδοξα συμβαίνουν γύρω τους -και μέσα τους. Μέσα σ' έναν κόσμο βίας, αδιαφορίας, πλεονεξίας και αρπακτικότητας, η φωνή τους πνίγεται στο λαρύγγι τους και, πνιγμένη, αρθρώνει στίχους σκληρούς, μελαγχολικούς, ερωτικούς, σουρεαλιστικούς, πολιτικούς, μεταφυσικούς, ειρωνικούς, σαρκαστικούς και προφητικούς. Με μύθους, μεταφορές και συμβολισμούς, οι ποιητές σήμερα, όπως έκαναν πάντα άλλωστε, μιλούν για έναν αλλόκοτο κόσμο σε μιαν αμφίδρομη σχέση όπου ο ένας εμπεριέχει τον άλλον -ο κόσμος το...

Ηλέκτρα: Υποφέρω από μια νοσταλγία του τίποτα Φέρω επάνω μου ό,τι δεν θέλει να θέλει Δεν ξέρω να πω Δεν θα έχει όνομα κι αν το ξέρω Υποφέρω από μιαν ακίδα στο δάχτυλο κι ένα καρφί στο μάτι Δεν θέλω να τα τραβήξω με την πείρα που έχω του Κύκλωπα, με τη βαρυθυμία του Σίσυφου όταν σηκώνει χέρι και πέτρα Προάγομαι απ' το σκοτάδι που κλέβω δεμένη σ' ένα βράχο του Καυκάσου, συμφιλιωμένη με τον αετό και το συκώτι Δεν είμαι ηρωίδα Τα μακρινά μου δάκρυα δείχνουν έναν άνθρωπο πολύ κοντά μας Υφαίνω σα σιναΐτης μοναχός τον σάκο μου Πελεκάνος στο κωδωνοστάσι του Αγίου Χάροντα θα τιμήσω...

Στο "Σχέδιο για Ηλέκτρα" ο Γιώργος Βέλτσος καταθέτει μία ακόμη αδύνατη μαρτυρία για έναν θεατρικό λόγο αφομοιωμένο από το Ποίημα, και το αντίστροφο. Για άλλη μια φορά μετά τον "Οιδίποδα, αντιΟιδίποδα" από τις Εκδόσεις Ίνδικτος, ο Βέλτσος διαβάλλει με τον τρόπο του την καθιερωμένη "ειδολογία", οδεύοντας προς αυτήν τη "μείξη των ειδών", όπου η λογοτεχνία αλλά συχνά και η θεωρία συνιστούν ένα Ποίημα, πολλώ μάλλον το Θέατρο. Οδηγημένος από τον Κλωντέλ αλλά και από τον όμοιό του-άντίθετό του Χάινερ Μύλλερ, γράφει ένα αρχαιόθεμο κείμενο (Ποίημα - Θέατρο), όπου όχι μόνο η "μορφή"...

Ο λόγος για την τελευταία ποιητική σύνθεση του Γιώργου Βέλτσου, τη "Σκιά" του, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος τον Νοέμβριο του 2000. Πρόκειται για την όγδοη κατά σειρά ποιητική συλλογή -η πρώτη δημοσιεύτηκε το 1993. Θυμίζω ότι η ποιητική παραγωγή του Γιώργου Βέλτσου συγχρονίζεται με τη θεατρική του παραγωγή, αποτυπωμένη ήδη σε τρία έργα. Ο τίτλος της συλλογής προέρχεται από δίστιχο της διάσημης σύνθεσης του Κωστή Παλαμά "Φοινικιά" (προβάλλεται και ως μότο του βιβλίου), όπου μαρτυρούν και διαμαρτύρονται τα υποκείμενα μικρά λουλούδια κάτω από τον ίσκιο μιας αψηλής φ...