Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γραμμένο στα 1891 για ένα αμερικανικό περιοδικό, από τον εξηντάχρονο πια συγγραφέα, το κείμενο αυτό αποτελεί μια προσωπική εξομολόγηση και ταυτόχρονα μια ακόμη φανταστική ιστορία. Στη "Μυστηριώδη Νήσο", τον "Δεκαπενταετή πλοίαρχο", τα "Τέκνα του Πλοιάρχου Γκραντ" έρχεται να προστεθεί το αυτοβιογραφικό "αρχέτυπό" τους, η ιστορία του νεαρού Βερν που ονειρεύεται τη θάλασσα και τα ταξίδια, οι πρώτες του ναυτικές περιπέτειες και το ναυάγιό του στη μέση του Λίγηρα, η συγκίνησή του όταν αντικρίζει για πρώτη φορά τον ωκεανό. "Στόχος μου ήταν να περιγράψω τη γη ολόκληρη, τον κόσμο...

Το βιβλίο αυτό είναι μια συναρπαστική διαδρομή μέσα από παραστάσεις μυθικές, αλλά και τρομακτικές, που δημιούργησε η Ευρώπη για τους άλλους λαούς και πολιτισμούς από την αρχαιότητα έως την Αναγέννηση. Σκοπός του είναι να εκθέσει, χρησιμοποιώντας κείμενα και εικόνες, τους κυριότερους μηχανισμούς δημιουργίας των μύθων του πολιτιστικού αποκλεισμού, της μισαλλοδοξίας, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, και να αποδείξει παράλληλα τόσο το ρίζωμά τους στο παρελθόν όσο και την υποβόσκουσα τάση τους να διαιωνίζονται ακόμα στο σήμερα.

Το "Οδοιπορικό" είναι η πνευματική και πολιτική αυτοβιογραφία του συγγραφέα. Είναι η αφήγηση και η περιγραφή ενός ταξιδιού μέσα στο χρόνο, με αφετηρία τα νεανικά χρόνια του συγγραφέα και κατάληξη τη σύγχρονη εποχή. Ξεκινάει στο Μεξικό, στην καρδιά της επανάστασης, και τελειώνει την επαύριον του ψυχρού πολέμου. Ανάμεσα στις δύο αυτές χρονικές στιγμές παρελαύνουν όλες οι ελπίδες και τα όνειρα του 20ου αιώνα και οι κρίσεις που τον συντάραξαν: η Οκτωβριανή Επανάσταση, ο ισπανικός εμφύλιος, το Ολοκαύτωμα, οι σταλινικές εκκαθαρίσεις, ο ψυχρός πόλεμος, η κρίση της Κούβας και οι επ...

"Είμαι πράγματι ο Διάβολος. Μην τρομάζετε, γιατί είμαι στ' αλήθεια ο Διάβολος, και γι' αυτό δεν κάνω κακό. Ορισμένοι μιμητές μου, στη γη και πάνω από τη γη, είναι επικίνδυνοι, όπως όλοι οι αντιγραφείς, γιατί δεν γνωρίζουν το μυστικό της ύπαρξής μου. Ο Σαίξπηρ, τον οποίο ενέπνευσα πολλές φορές, μου απένειμε δικαιοσύνη. Λέει ότι είμαι κύριος. Γι' αυτό ησυχάστε. Είστε με καλή παρέα". Κρυμμένο στο μυθικό μπαούλο των χειρογράφων του Πεσσόα, το διήγημα με τον αινιγματικό τίτλο Η ώρα του διαβόλου είδε το φως της δημοσιότητας μόλις το 1989, πενήντα χρόνια από τον θάνατο του ποιητή...

Το βιβλίο αυτό είναι η διήγηση της ανακάλυψης της εφηβείας και της εξορίας, των μυστηρίων του Παρισιού, του κόσμου, της θηλυκότητας. Επίσης, μάλλον κυρίως, της οικειοποίησης της γαλλικής γλώσσας. Η εμπειρία του Μπούχενβαλντ δεν παίζει κανένα ρόλο, δεν προσθέτει καμιά σκιά. Ούτε και κανένα φως. Να γιατί, γράφοντας το "Αντίο, φως της νιότης...", μου φάνηκε ότι ξαναβρήκα μια χαμένη ελευθερία, θαρρείς και ξέφευγα από τη σειρά των τυχαίων και των επιλογών που τελικά είχαν συνθέσει για μένα ένα είδος πεπρωμένου. Μια βιογραφία, αν προτιμάτε κάτι λιγότερο πομπώδες. Ακόμη κι αν τ...

Αρχές του 1920. Ο Φερνάντο Πεσσόα συναντά την Οφέλια Κεϊρός. Το ειδύλλιο που θα επακολουθήσει συνοδεύεται από μια συστηματική ανταλλαγή επιστολών, στις οποίες καταγράφεται με τρόπο μοναδικό η μόνη γνωστή ερωτική σχέση του συγγραφέα τού "Βιβλίου της ανησυχίας". Η ελληνική έκδοση επιχειρεί να ανασυνθέσει, για πρώτη φορά, το παζλ θα λέγαμε αυτής της αλληλογραφίας, επανατοποθετώντας έτσι τις επιστολές αυτές μέσα στη δυναμικότητα μιας ζωντανής σχέσης. Δεν έχουμε πλέον μπροστά μας απολιθωμένα μηνύματα αλλά έναν πραγματικό διάλογο, την αυθεντική συνομιλία ενός ερωτευμένου ζευγαρ...

Δεκατρία διηγήματα απαρτίζουν την ανθολογία βελγικού γαλλόφωνου διηγήματος, η οποία κάτω από τον αινιγματικό τίτλο "Το κλειδί των ονείρων", με την υπογραφή του Marcel Marien, αντάξιου συνοδοιπόρου του Magritte, εισηγείται την εξερεύνηση μιας λογοτεχνίας στην πλέον ελλειπτική και εκτός κανόνων μορφή της. Η διαχρονική αυτή προσέγγιση της βελγικής γαλλόφωνης λογοτεχνίας επισκέπτεται όλα τα λογοτεχνικά ρεύματα, αναδεικνύοντας ωστόσο τα κύρια χαρακτηριστικά της: αυτοσαρκασμός και ειρωνεία, που εγγράφουν αυτή τη λογοτεχνία οριστικά στο πλαίσιο όχι της συλλογικής αλλά της ατομικής...

Ο Άλβαρο ντε Κάμπος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ετερώνυμους του Φερνάντο Πεσσόα, ίσως ο σημαντικότερος -αν λάβουμε υπόψη την ιδιαίτερη σχέση που ενώνει τον Πεσσόα με το αγαπημένο του προσωπείο- με την πλέον ολοκληρωμένη βιογραφία και ποιητική. Εκκεντρικός, μεγαλόσχημος, παροξυσμικός, δηλωμένος οπαδός του Ουίτμαν, υμνητής της τεχνολογίας και του σύγχρονου πολιτισμού, εκφραστής ενός ανεκπλήρωτου ερωτισμού και ενός φαντασιωσικού πανσεξουαλισμού, ο Πεσσόα-Κάμπος, προϊόντος του χρόνου, κυριεύεται από την οδύνη της ύπαρξης, το πάθος της αποτυχίας, τη μανία της ήττας, σφρα...

Ο Άλβαρο ντε Κάμπος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ετερώνυμους του Φερνάντο Πεσσόα, ίσως ο σημαντικότερος -αν λάβουμε υπόψη την ιδιαίτερη σχέση που ενώνει τον Πεσσόα με το αγαπημένο του προσωπείο- με την πλέον ολοκληρωμένη βιογραφία και ποιητική. Εκκεντρικός, μεγαλόσχημος, παροξυσμικός, δηλωμένος οπαδός του Ουίτμαν, υμνητής της τεχνολογίας και του σύγχρονου πολιτισμού, εκφραστής ενός ανεκπλήρωτου ερωτισμού και ενός φαντασιωσικού πανσεξουαλισμού, ο Πεσσόα-Κάμπος, προϊόντος του χρόνου, κυριεύεται από την οδύνη της ύπαρξης, το πάθος της αποτυχίας, τη μανία της ήττας, σφρα...

"Το βιβλίο αυτό είναι ένα μυθιστόρημα. Ωστόσο είναι και χρονικό και ρεπορτάζ μαζί", δηλώνει με τη διπλή του ιδιότητα ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ζιλ Κουρτμάνς. Ρουάντα 1994. Στη χώρα των χιλίων λόφων, στην Αφρική του Τρίτου Κόσμου και της αποαποικιοποίησης, το ειδύλλιο του Καναδού απεσταλμένου και της Ρουαντέζας καλλονής γεννιέται μέσα στη λαίλαπα των εθνοτικών συγκρούσεων Χούτου και Τούτσι και πεθαίνει τραγικά ακολουθώντας τη μοιραία έκβαση των γεγονότων. Αναπόσπαστο μέρος του πίνακα: οι μεγάλες δυνάμεις με τους εκπροσώπους τους, οι διεθνείς οργανισμοί με τους απεσταλμέ...

Σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή του και μέχρι το θάνατό του, από το 1913 έως το 1935, ο Φερνάντο Πεσσόα γράφει, με κάποιες διακοπές αλλά χωρίς να το εγκαταλείψει ποτέ, το "Βιβλίο της ανησυχίας", το οποίο σχεδιάζει να εκδώσει με την υπογραφή Μπερνάρντο Σοάρες. Αν ο Άλβαρο ντε Κάμπος είναι η εκκεντρική, παροξυσμική, ερωτική πλευρά του ποιητή, ο ημι-ετερώνυμός του Μπερνάρντο Σοάρες είναι, υπό την ταπεινή μορφή και ιδιότητα του βοηθού λογιστή, η ενσάρκωση της σκέψης του, το δημιούργημα το πιο κοντινό στο δημιουργό του, ο δίδυμος ίσκιος του, το ανήσυχο είδωλό του στον καθρέφτη. Ημερο...

Το ειρωνικό, αιρετικό, σοφιστικό πνεύμα του Πεσσόα, που έλκεται τα μέγιστα από τον λόγο και τον αντίλογο, δεν θα μπορούσε να μην αγαπάει τη συντομία, την ακρίβεια, τη μαθηματική και ταυτόχρονα ρητορική φύση των αποφθεγμάτων και των αφορισμών. Φράσεις αυτοτελείς στο περιθώριο των χειρογράφων του, σημειώματα γραμμένα βιαστικά, εναρκτήριοι στίχοι ποιημάτων που δεν ολοκληρώθηκαν, σελίδες όπου αφορισμοί και αποφθέγματα διαδέχονται οι μεν τα δε, είναι τα διαφορετικά κοιτάσματα από τα οποία προέρχονται τα κείμενα που ακολουθούν, ανθολογημένα από τον μελετητή του Πεσσόα Ρίτσαρντ Ζέ...

Το ειρωνικό, αιρετικό, σοφιστικό πνεύμα του Πεσσόα, που έλκεται τα μέγιστα από τον λόγο και τον αντίλογο, δεν θα μπορούσε να μην αγαπάει τη συντομία, την ακρίβεια, τη μαθηματική και ταυτόχρονα ρητορική φύση των αποφθεγμάτων και των αφορισμών. Φράσεις αυτοτελείς στο περιθώριο των χειρογράφων του, σημειώματα γραμμένα βιαστικά, εναρκτήριοι στίχοι ποιημάτων που δεν ολοκληρώθηκαν, σελίδες όπου αφορισμοί και αποφθέγματα διαδέχονται οι μεν τα δε, είναι τα διαφορετικά κοιτάσματα από τα οποία προέρχονται τα κείμενα που ακολουθούν, ανθολογημένα από τον μελετητή του Πεσσόα Ρίτσαρντ Ζέ...

Το διήγημα με τον προκλητικό για την κοινή λογική τίτλο "Ο αναρχικός τραπεζίτης" δημοσιεύεται για πρώτη φορά το 1922. Παραβολή, διαλεκτική σάτιρα, υποδειγματικό οικοδόμημα μιας αυστηρής επαγωγικής λογικής, διαθέτει την εγγενή εκείνη επικαιρότητα που χαρακτηρίζει ολόκληρο το έργο του Πεσσόα. Στους αντίποδες του "Βιβλίου της ανησυχίας", "Ο αναρχικός τραπεζίτης" πραγματεύεται την πρακτική πλευρά της ζωής: την κοινωνία και τα "επινοήματά της", το χρήμα, την άσκηση της εξουσίας και τους νόμους της. Ο Πεσσόα δίνει αυτή τη φορά το λόγο στο πολιτικό ετερώνυμο του ποιητή.

[...] "Ο Παναμάς ή Οι περιπέτειες των επτά θείων μου" γράφτηκε το 1914 και εκδόθηκε το 1918 από τις εκδόσεις "La Sirene" που διηύθυνε ο ίδιος ο ποιητής μαζί με τον Ζαν Κοκτώ. Είναι το τρίτο, κατά χρονολογική σειρά, μεγάλο σε έκταση ποίημα, μετά το "Πάσχα στη Νέα Υόρκη" (1911) και την "Πρόζα του Υπερισιβηρικού και της μικρής Ιωάννας της Γαλλίας" (1913). Το βιβλίο, μικρού σχήματος, είναι παρόμοιο με τα φυλλάδια των δρομολογίων των σιδηροδρόμων. Το εξώφυλλο σε χρώμα μπλε και κόκκινο μοιάζει να φέρει πάνω του αυτοκόλλητα και κοσμείται μ' ένα σωσίβιο πάνω στο οποίο είναι γρα...

Τα δύο διηγήματα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό, γραμμένα με λίγους μήνες διαφορά, ανήκουν χρονικά στην πλέον γόνιμη δεκαετία του Μπαλζάκ. Πρόκειται για δύο από τα πιο διαβασμένα και σχολιασμένα διηγήματά του. Το άγνωστο αριστούργημα υπήρξε το αγαπημένο ανάγνωσμα του Σεζάν και του Πικάσο, ο οποίος φιλοτέχνησε γι' αυτό μια σειρά σχεδίων, ενώ ο Μπρετόν επικαλείται το λόγο του Φρενχόφερ για να κηρύξει την απεξάρτηση της τέχνης από τη μίμηση και την πρωτοκαθεδρία της φαντασίας στην καλλιτεχνική δημιουργία. Η τέχνη συμμετέχει στην πλοκή με άξιους εκπροσώπους της, γλύπτες...

Σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή του και μέχρι το θάνατό του, από το 1913 έως το 1935, ο Φερνάντο Πεσσόα γράφει, με κάποιες διακοπές αλλά χωρίς να το εγκαταλείψει ποτέ, το "Βιβλίο της ανησυχίας", το οποίο σχεδιάζει να εκδώσει με την υπογραφή Μπερνάρντο Σοάρες. Αν ο Άλβαρο ντε Κάμπος είναι η εκκεντρική, παροξυσμική, ερωτική πλευρά του ποιητή, ο ημι-ετερώνυμός του Μπερνάρντο Σοάρες είναι, υπό την ταπεινή μορφή και ιδιότητα του βοηθού λογιστή, η ενσάρκωση της σκέψης του, το δημιούργημα το πιο κοντινό στο δημιουργό του, ο δίδυμος ίσκιος του, το ανήσυχο είδωλο του στον καθρέφτη. Ημερο...