Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Επινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. "Είναι το πιο ωραίο μου έργο",...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Eπινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. «Είναι το πιο ωραίο μου έργο»,...

Η ποίηση και η ύπαρξη ξέρουμε πόσο είναι αδιάρρηκτα δεμένες. Η ενότητα όμως αυτή των ποιημάτων εστιάζεται περισσότερο στην ύπαρξη. Η ποίηση εδώ δεν είναι αυτοσκοπός. Ο ποιητής δεν ψάχνει στον εαυτό του μέσα, στη φύση, τις πιο ιδανικές εκφάνσεις της ποίησης. Ψάχνει, μέσ' από την ποίηση, δρόμους που να οδηγούν στην ύπαρξη. Στην ύπαρξη ως ουσία, ως προορισμό, ως αναπάντητο ερώτημα, ως μαρτυρία φθοράς και βέβαια ως υποστασιακή αγωνία. Οι στίχοι θυσιάζουν ακόμη και την ομορφιά αν χρειαστεί, γιατί αυτό που έχουν ανάγκη τώρα είναι να εκφράσουν, με όσο γίνεται μεγαλύτερη ακρίβεια,...

"Ο ποιητής αισθάνεται ξεχωριστήν και σχεδόν ανεξήγητον συγκίνησιν εμπρός εις την ελληνικήν αρχαιότητα [...] Και την μεγάλην της χάριν η νεωτέρα ποίησις χρεωστεί εις το ότι συχνά λούεται μέσα εις τα θαυματοποιά νερά της ελληνικής αρχαιότητας". (Κωστής Παλαμάς). Τα 141 ποιήματα των 132 νεοελλήνων ποιητών του ανθολογούνται στην παρούσα έκδοση συνιστούν ένα πανόραμα στο οποίο ζωντανεύουν με τρόπο εναργή και μοναδικό διάφορες πτυχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου και του Ολυμπιακού Ιδεώδους. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται, εκτός από τα ποιήματα, εισαγωγή του Ηλία Γκρή καθώς και τα...

Στο βιβλίο "Η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει», που ανθολόγησε και επιμελήθηκε ο Θανάσης Θ. Νιάρχος, χαρτογραφείται και παρουσιάζεται ο ποιητικός χάρτης της Ελλάδας. Ένα συναρπαστικό οδοιπορικό στον ελλαδικό χώρο μέσα από την ποίηση κορυφαίων Ελλήνων δημιουργών. ΑΝΘΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ: Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα, Αγγελής Δημήτρης, Αδαμαντιάδης Νίκος, Αθάνας Γ., Αθανασούλης Κρίτων, Αιλιανού Έφη, Αναγνωστάκης Μανόλης, Αρκαδίου Μαρία, Ασλάνογλου Νίκος-Αλέξης, Βαγενάς Νάσος, Βαλαβανίδης Χρήστος, Βαλαωρίτης Νάνος, Βαρβέρης Γιάννης, Βασιλάκης Νίκος, Βασιλικός Βασίλης, Βαφόπουλος Γ. Θ., Β...

"Το βιβλίο αυτό είναι ένα είδος παρακαταθήκης-διαθήκης, γραμμένο από κάποιον που, πέρα από τα λόγια, έδωσε και δίνει συνεχώς έμπρακτες αποδείξεις της αγάπης του για τον τόπο μας και για τους πνευματικούς του εκπροσώπους. Μια οιστρηλατημένη γραφή, ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το παρελθόν του, μια ερωτική εξομολόγηση προς τη Γυναίκα, την ωραία κοιμωμένη του Χαλεπά, το μυθιστόρημα του Ντρο είναι ίσως η ωραιότερη απάντηση στους τεχνοκράτες του Μάαστριχ και στην ψύχρα ή την γκριζάδα των Βρυξελλών. Ο πραγματικός δυναμίτης δεν είναι αυτός που του κάνει να χάσει το μπράτσο του αλ...

"Η Μαύρη Θάλασσα" ανατρέχει στη "Mεγάλη Kαταστροφή" των Ελλήνων του Πόντου μέσω μιας σειράς από "σονέτα-μονολόγους" ή φωνές από το παρελθόν. Ιερείς, πόρνες, στρατιώτες και ένα παράξενο σύνολο χαρακτήρων, ξαναζούν μέσα απ’ αυτή την ποιητική αναγέννηση της φαντασiας ένα τραγικό κεφάλαιο της ελληνικής Ιστορίας. Με βάση την οικογενειακή ιστορία του συγγραφέα, καθώς και μια φανταστική επανάληψη των σκηνών από την ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, τα ποιήματα προχωρούν από το τραγικό σε χιούμορ παράλογο και επικεντρώνονται στην ανθρώπινη τρέλα του πολέμ...

O Xάρυ Tρέλμαν, ο πρωταγωνιστής της "Mοναδικής", ξέρει να πνίγει τα συναισθήματά του και το πρόσωπό του είναι σαν μάσκα Mογγόλου. Όμως ο Xάρυ, παρ' όλ' αυτά, ήταν και εξακολουθεί να είναι οξυδερκής παρατηρητής ανθρώπων και ερευνητής χαρακτήρων και γι' αυτό τον προσλαμβάνει ο δισεκατομμυριούχος Zίγκμουντ Aντλέτσκι στο "τραστ των εγκεφάλων" που απασχολεί. Eκεί θα ξανασυναντηθεί με την Έιμυ, την πρώτη και μοναδική γυναίκα της ζωής του, στην οποία όμως θα καταφέρει ν' ανοίξει την καρδιά του μόνο στο νεκροταφείο, στην εκταφή του πρώην συζύγου της. Aντίθετα, ο Τόμυ Oυίλχελμ, ο...

"Δεν ξέρω ακόμη και τώρα αν προσποιόμουν ότι ήμουν τρελός για να σκοτώσω ατιμωρητί ή αν σκότωσα γιατί ήμουν τρελός· μάλλον δεν θα 'χω ποτέ τη δυνατότητα να μάθω. Ο εφιάλτης εκείνης της νύχτας χάθηκε, αλλά άφησε φλογερά ίχνη. Δεν υπάρχουν πια ανόητοι φόβοι, αλλά υπάρχει ο τρόμος του ανθρώπου που τα 'χασε όλα κι έχει ψυχρή συνείδηση της πτώσης, της καταστροφής, της απάτης και του άλυτου μυστήριου." "Η Σκέψη" είναι ένα από τα αριστουργήματα του Αντρέγιεφ (γράφτηκε το 1902), όπου ο συγγραφέας παίζει με το μοτίβο της προσποίησης της τρέλας ή της καταβύθισης στην τρέλα. Ο ήρωα...

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, Αν η Ελλάδα τους τελευταίους μήνες μοιάζει με φωτογραφία όπου οι γραμμές των προσώπων και των πραγμάτων είναι συγκεχυμένες, αυτό δε σημαίνει ότι έχει εκλείψει από όλους μας ο πόθος της διαύγειας. Η ανάγκη της ανασύνθεσης και της ανασύνταξης απέναντι στις κυρίαρχες για την ώρα λογικές οι οποίες επιβάλλουν τις προσωπικές φιλοδοξίες των πολιτικών ηγετών πάνω στις ευτελισμένες συλλογικότητές μας. Πάνω στην ταπεινωμένη αλλά τη μόνη ζωντανή άλλη Ελλάδα, η Δική μας Ελλάδα, η οποία ασφαλώς και δεν εμφανίζεται πουθενά σ' αυτή τη θολή και εσκε...

Στην καινούργια της δουλειά η Ιωάννα Ράλλη εκθέτει εικαστικές φωτογραφικές αποτυπώσεις του ταπεινού και οικείου. Μικρά πλάσματα της φύσης, μικρά γλυπτά φτιαγμένα από ευτελή υλικά (χαρτόνι, χαρτί δουλεμένο με κόλλα, σύρμα, αλουμινόχαρτο, σπάγκο, μαλλί πλεξίματος, κλωστή, ξερόκλαδα), κοινοί άνθρωποι και εικόνες της καθημερινότητας επενδυμένες με πολύτιμα χρώματα και υφάσματα αναβαπτίζονται στο φως και στη σκιά μέσα από τον φακό μιας παλιάς Hasselblad 6x6.

"- Είμαι ένας υφασματέμπορας τρελός από έρωτα. Σ' αγαπώ περισσότερο από τη φανέλα, το κουκουλάρικο, το δίμιτο, το κρεπ, το κρετόν, το κρεπ ντε σιν, τη μουσουλίνα, την ποπλίνα, το καναβάτσο, το μερινός κι απ' όλα τα υφάσματα του κόσμου. Ήρθα να σε πάρω στο εμπορικό μου, στο Λόφου, όπου τα ρέστα έρχονται αυτόματα. Πέταξε τα σοσόνια του ύπνου και την ουαλέζικη μάλλινη ζακέτα σου, εγώ θα σου ζεστάνω τα σεντόνια σαν ηλεκτρική ψηστιέρα. Θα ξαπλώσω δίπλα σου σαν ψητό της Κυριακής. - Θα σου πλέξω ένα πουγκί μη-με-λησμόνει μπλε για τα λεφτά σου. Θα σου ζεστάνω την καρδιά κοντά στη...

Τα ερωτήματα που πραγματεύεται ο τόμος αυτός είναι παμπάλαια: Εκφράζουν οι λέξεις την πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε; Σε ποιο βαθμό τη διαμορφώνουν; Κατά πόσον (ή πόσο καλά) εκφράζουν τα αισθήματά μας; Μήπως τα διαμορφώνουν; Κατά πόσον, εντέλει, οι λέξεις εκφράζουν τη σκέψη μας και σε ποιο βαθμό η σκέψη διαμορφώνεται από τις λέξεις που χρησιμοποιούμε; Μήπως η ίδια η σκέψη είναι απότοκο των λέξεων που χρησιμοποιούμε, όπως ισχυρίζονται μερικοί; Οι Συζητήσεις για τον Λόγο στο Αιγινήτειο γίνονται τα πρωινά του Σαββάτου εδώ και πέντε χρόνια. Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνο...

"Τον πίνακα αυτό τον είδαν δώδεκα γενεές ανθρώπων, ένα πέμπτο του ανθρώπινου είδους πού πέρασε από τη γη, από την αρχή των ιστορικών χρόνων ως τις μέρες μας. Τον κοίταξαν γριές ζητιάνες, αυτοκράτορες της Ευρώπης και φοιτητές, υπερατλαντικοί εκατομμυριούχοι, πάπες και Ρώσοι πρίγκιπες, τον κοίταξαν αγνές παρθένες και πόρνες, υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, κλέφτες, μεγαλοφυείς και υφαντουργοί, πιλότοι βομβαρδιστικών, δάσκαλοι του σχολείου, τον κοίταξαν καλοί και κακοί. [...] Μου φαίνεται ότι αύτη ή Μαντόνα είναι ή πιο άθεη έκφραση της ζωής, του άνθρωπου, χωρίς τη συμμετοχή του θείου...

"Με άλλο βλέμμα προσπαθώ να δω τώρα τη ζωή μου, που δε στηρίζεται πια στην ιδέα του μέλλοντος αλλά συγκεντρώνεται στο τώρα, και μ’ αυτή την οπτική γωνία γδύνω το παρελθόν από τα φανταστικά παραμύθια που με βοηθούσαν τότε να ζήσω και προσπαθώ να βρω την ουσία της ζωής πριν το τέλος της δικής μου. "Ο θάνατος είναι πάντα ο κυρίαρχος εχθρός, αλλά ως προσωπική εμπειρία μόνο στη φαντασία ζει. Ο άνθρωπος του δίνει σημασία ιστορική και τον συλλαμβάνει σαν την αρχή μιας καινούριας ζωής. Τώρα η ιδέα του θανάτου αδιάφορη μ’ αφήνει, αν και παγώνει με αυτή το σώμα. Τώρα μόνο η επιβίω...

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία "Διαδρομές" δημιουργήθηκε από ενεργούς πολίτες της Σκοπέλου και σκοπεύει να γίνει ένα επιπλέον πολιτιστικό βήμα του νησιού μας. Πρόθεσή μας η οργάνωση συζητήσεων γύρω από θέματα που μας ενδιαφέρουν, εκδηλώσεων λογοτεχνικών και πολιτιστικών δρώμενων, κυρίως εκτός της τουριστικής περιόδου, όπου, ως γνωστόν, μόνη μας καταφυγή είναι η τηλεόραση και η πλήξη. [...] Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας και ο ψηφιακός δίσκος που το συνοδεύει αποτελούν μια σύνοψη της πρώτης μας εκδήλωσης υπό τον τίτλο "Θερινό ηλιοστάσιο 2007- Μέρες ποίησης στην...

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία "Διαδρομές" δημιουργήθηκε από ενεργούς πολίτες της Σκοπέλου και σκοπεύει να γίνει ένα επιπλέον πολιτιστικό βήμα του νησιού μας. Πρόθεσή μας η οργάνωση συζητήσεων γύρω από θέματα που μας ενδιαφέρουν, εκδηλώσεων λογοτεχνικών και πολιτιστικών δρώμενων, κυρίως εκτός της τουριστικής περιόδου, όπου, ως γνωστόν, μόνη μας καταφυγή είναι η τηλεόραση και η πλήξη. [...] Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας και ο ψηφιακός δίσκος που το συνοδεύει αποτελούν μια σύνοψη της πρώτης μας εκδήλωσης υπό τον τίτλο "Θερινό ηλιοστάσιο 2007- Μέρες ποίησης στην...