Ευσταθιάδη Μαρία 1949-
Efstathiádi María
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (Paris II, D.E.S. πολιτικής κοινωνιολογίας/ μελέτη με θέμα: "Le dessin contestataire: un cas d' oppostion culturelle"). Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και θεωρίας λογοτεχνίας. Συνεργάστηκε για δύο χρόνια στην ελληνική έκδοση του "Le Monde Diplomatique". Το 1979, ανέλαβε τη διεύθυνση του βιβλιοπωλείου "Θεμέλιο" και αργότερα την ευθύνη των ομώνυμων εκδόσεων. Συνεργάστηκε με το Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας, με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και με την Ορχήστρα των Χρωμάτων σε ένα θέαμα για τη Γεωργία Σάνδη και τον Σοπέν. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Μεταφράσεις της έχουν παιχτεί στο θέατρο και έχει συνεργαστεί στη συγγραφή σεναρίων. Διετέλεσε Γραμματέας του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (2000-2004) και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μετάφρασης, καθώς και μέλος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Πανελλήνιου Συλλόγου Επαγγελματιών Μεταφραστών (ΠΣΕΜ). Το "Textilen" (Σαιξπηρικόν, 2014) ήταν το ένατο βιβλίο της που εκδόθηκε στην Ελλάδα, μετά τον "Δαίμονα" (2010), το "Κόκκινο ξενοδοχείο" (2008, γαλλικά: "L’Hotel rouge, la representation impossible", μτφρ. Αnne-Laure Brisac, υπό έκδοση από τις εκδόσεις Quidam, Οκτώβριος 2018), τα "Ουτοπήματα" (2004), το "Σχεδόν... Μελό" (2002, γαλλικά: "Presque un melo", μτφρ. Anne-Laure Brisac, εκδόσεις Actes Sud, τηλεοπτική μεταφορά: "Le Fil d’Ariane", σκηνοθεσία: Marion Laine, Arte), τους "Παραβάτες", "Το αόρατο που σε κοιτά", τα "Γάντια με χέρια" (γαλλικά "Gants avec mains", μτφρ. Michel Volkovitch, εκδόσεις L’Harmattan), και το "Όταν οι δρόμοι". Έχει γράψει επίσης δύο θεατρικά έργα, την "Ανυπακοή" (γαλλικά: "Desobeissance", μτφρ. Paule Rosseto, περιλαμβάνεται στην ανθολογία κειμένων: "De la dictature a la crise", 2015, εκδόσεις L’Εspace d’un Ιnstant/Institut Francais) και το "Στο δρόμο μου ένας άγγελος". Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Μαριβό, Κλοσοφσκί, Σατί, Κλάους, Σαρρώτ, Ντυράς, Μισώ, Ζοφρέ, Ροντρίγκεζ, Μπατάιγ, Ρομπ Γκριγιέ-βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του ΕΚΕΜΕΛ, 2007, για τη "Ζήλεια"-, κ.ά. Έχει λάβει μέρος ως προσκεκλημένη σε λογοτεχνικά ή θεατρικά φεστιβάλ στο εξωτερικό. Στη Γαλλία, ο "Δαίμονας/Demon" αναγνώστηκε στο festival de la Mousson d’ete (2010) και στο Studio de la Comedie francaise (2011), το "Textilen" στο Theatre de l’ Atalante (Άνοιξη 2013), στο Festival d' Avignon (2014) και παραστάθηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου (2015, σκηνοθεσία: Βίκτωρ Αρδίττης). Τα "Ουτοπήματα/Privatopia" παραστάθηκαν στη Ν. Υόρκη τον Νοέμβριο του 2015 στο La Guardia Center of Permorming Arts και συμμετείχαν στο Διεθνές Φεστιβάλ του Καΐρου το 2017. Το 2014 της απονεμήθηκε ο τίτλος Chevalier des Arts et des Lettres της Γαλλικής Δημοκρατίας. Ζει μοιράζοντας το χρόνο της ανάμεσα στο Παρίσι και την Αθήνα.
Αναλόγιο: Δραματική και σκηνική γραφή στην Ελλάδα 2005-2017
Συλλογικό έργο
Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου (2018)
Η έκδοση αυτή (που κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα) καταδεικνύει με εύγλωττο και παραστατικό τρόπο τη διαδρομή της ελληνικής θεατρικής γραφής στο φεστιβάλ "Αναλόγιο", από τα πρώτα του βήματα, το 2005, μέχρι σήμερα. Προτάσσεται το ιστορικό πλέον στίγμα του φεστιβάλ και η απήχησή του σε καλλιτεχνικό και ερευνητικό επίπεδο. Tαυτόχρονα επιχειρείται η θεωρητική προσέγγιση και αντιμετώπιση νέων κειμένων με τη μορφή σκηνοθετημένων θεατρικών αναγνώσεων, με γνώμονα το ιστορικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο εντός και εκτός συνόρων. Υπογραμμίζεται, εντέλει, η αξία και η...
Δαίδαλος, Μεγάλη ανθολογία της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας
Συλλογικό έργο
Εταιρεία Συγγραφέων (2016)
200 ποιητές και πεζογράφοι, μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων, αυτοανθολογούνται και συνθέτουν ένα πανόραμα ανθηρού, σύγχρονου ελληνικού λόγου.
Τα πάθη στη λογοτεχνία
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Καστανιώτη (2016)
Μετά την επιτυχημένη έκδοση "Τόποι της λογοτεχνίας", η Εταιρεία Συγγραφέων συνεχίζει με έναν δεύτερο τόμο που τιτλοφορείται "Τα πάθη στη λογοτεχνία". Εκατό συγγραφείς καταγράφουν και αναστοχάζονται, με ανέκδοτα κείμενά τους ή δημοσιευμένα σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά, πάθη όλων των εκφάνσεων. Πάθη κρυφά και φανερά, ανομολόγητες εμμονές και συνήθειες, από τα οποία ο άνθρωπος τυραννιέται, τρέφεται, παρηγορείται, εμπνέεται, κακοφορμίζει, εγκλωβίζεται· πάθη που άλλοτε προσφέρουν ψευδαισθητική διεύρυνση των αισθήσεων και περιστασιακή ευρυχωρία αισθημάτων, άλλοτε πάλι...
Νέο γαλλικό θέατρο
Συλλογικό έργο
Άγρα (2015)
Οι Εκδόσεις Άγρα, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας, δημοσιεύουν έργα των πλέον καταξιωμένων σύγχρονων θεατρικών συγγραφέων της Γαλλίας, με σκοπό να εμπλουτίσουν τη σύγχρονη θεατρική βιβλιογραφία και το ρεπερτόριο των ελληνικών θεάτρων. Πολλά από τα έργα αυτά έχουν ήδη ανέβει στην ελληνική σκηνή. Ο παρών τόμος περιέχει έργα του Ολιβιέ Πυ, του Πασκάλ Ραμπέρ και της Καρίν Λακρουά. OLIVIER PY : "Θέατρα" - Ο Ολιβιέ Πυ είναι πολύπλευρη προσωπικότητα: θεατρικός συγγραφέας, αλλά και μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, παίζει, τραγουδάει και σκηνοθετεί στο θέατρο κ...
Textilen
Ευσταθιάδη Μαρία 1949-
Σαιξπηρικόν (2014)
To "Textilen" γράφτηκε το 2010. Όλη η δράση εκτυλίσσεται intra muros, στο εσωτερικό ενός σπιτιού μιας πλούσιας αστικής οικογένειας στη σημερινή Ελλάδα. Δεκαεννιά σκηνές που καθεμιά εισάγεται ειρωνικά με στίχους από παιδικά τραγουδάκια. Τρεις γενιές κι ένας άνθρωπος που περπατάει συνεχώς επί σκηνής. Μια "αναπαράσταση" των βίαιων μηχανισμών της οικογενειακής συνθήκης, αλλά παράλληλα και ένα σχόλιο για μια κοινωνία σε κατάσταση ενός υφάσματος που ξηλώνεται. Μια οικογένεια, ως μέρος αντί του όλου, στη θέση του κοινωνικού ιστού και η αποσύνθεσή της στη θέση της κατάρρευσής του.
Ο Ζιλ και η νύχτα
Claus Hugo 1929-2008
Γαβριηλίδης (2014)
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ένας λογοτέχνης ασχολείται με το φαινόμενο Ζιλ ντε Ραι. Η μοναδικότητά του και κυρίως το μυστήριο της προσωπικότητάς του είναι φυσικό να ερέθισαν την περιέργεια και να εξήψαν τη φαντασία των πάσης φύσεως καλλιτεχνών. Το "τέρας" που ονομάζεται Ζιλ ντε Ραι, αντίθετα με τον Σαντ που εύκολα θα υποστήριζε κανείς ότι ωχριά μπροστά του, είναι ένα πρόσωπο εντελώς άγνωστο στην Ελλάδα. Με αυτή την έννοια θεώρησα ενδιαφέρον αλλά και χρήσιμο να μεταφράσω στη γλώσσα μας το εξαιρετικό, κατά τη γνώμη μου, κείμενο του Hugo Claus που έχει τη μορφή οιονεί θε...
Νέο γαλλικό θέατρο
Συλλογικό έργο
Άγρα (2013)
Έντζο Κορμάν: "Η θύελλα επιμένει" - "Αυτή η κρύα νύχτα θα μας κάνει όλους αλλοπαρμένους και παράφρονες" λέει ο τρελός του βασιλιά Λήρ, ενώ η καταιγίδα λυσσομανά στην άγονη γη, στην τρίτη πράξη της τραγωδίας που ο Σαίξπηρ έγραψε στις αρχές του 17ου αιώνα. Είναι στα τέλη του 20ου αιώνα, στη διάρκεια μιας άλλης κρύας νύχτας, όταν ο νεαρός Αυστριακός σκηνοθέτης Νάταν Γκόλντινγκ προτείνει στον ηλικιωμένο Τέο Στάινερ, μυθική φιγούρα του μεταπολεμικού αυστριακού θεάτρου, να βάλει ένα τέλος στα εικοσιπέντε χρόνια σιωπής και εξορίας, και να παίξει τον βασιλιά Λήρ σε μια βερολινέζι...
Ανθολογία σύγχρονης γαλλικής ποίησης
Συλλογικό έργο
Άγρα (2013)
30 σύγχρονοι Γάλλοι ποιητές ανθολογούνται σε μια δίγλωσση έκδοση. Η μεγάλη γαλλική ποιητική παράδοση στις σύγχρονες εκδοχές της. Πολλοί από τους ποιητές συμβάλλουν στην ανθολογία με ανέκδοτα ελληνόθεμα ποιήματά τους.
Δαίμονας
Ευσταθιάδη Μαρία 1949-
Κέδρος (2010)
Ο πολυφωνικός μονόλογος Δαίμονας, έχει ως αφετηρία τους Δαίμονες του Φιοντόρ Ντοστογιέσκι. Το έναυσμα ήταν η Εξομολόγηση του Σταβρόγκιν, που λογοκρίθηκε στις πρώτες εκδόσεις, όπου ο Σταβρόγκιν εξομολογείται το βιασμό της μικρής Ματριόσα και την αυτοκτονία της. Στον "Δαίμονα" η μυθιστορηματική αλήθεια ανατρέπεται: η Ματριόσα ζει και πενήντα χρονών πια, αφηγείται μέσα από τρεις φωνές τη δική της εκδοχή· τον έρωτά της για τον Σταβρόγκιν από παιδί, τη δεύτερη συνάντησή τους στα δεκαεπτά της, τη σύντομη ταραγμένη σχέση τους μέχρι την αυτοκτονία του, και την προσκόλλησή της σ'...
Ίγκιτουρ ή Η τρέλα του Ελμπενόν. Μια ζαριά ποτέ δεν θα καταργήσει το τυχαίο
Mallarmé Stéphane 1842-1898
Γαβριηλίδης (2010)
[...] Ο Ίγκιτουρ, ήρωας μυθοπλασίας, δεν είναι παρά ένας ηθοποιός που παριστάνει πως ρίχνει τα ζάρια. Και απευθύνεται στη Νοημοσύνη τον αναγνώστη που σκηνοθετεί τα πράγματα μόνη της. Έξω από το χρόνο, από τις περιστάσεις, από την πραγματικότητα. Η ζωή του είναι νεύρωση και πλήξη. Πότε θηλυκό πότε αρσενικό, πότε Σκιά πότε Μεσονύκτιος, πότε εγώ πότε εσύ πότε αυτός, με μια κίνηση περισσότερο σπειροειδή παρά κυκλική κατεβαίνει στη νύχτα του ασυνείδητου, στη νύχτα των λέξεων, πριν από τις λέξεις. Ίχνος μιας απαρχής χωρίς ιστορία, που αισθάνεται την ανάγκη να την ξαναπαίζει σε κά...
Το κόκκινο ξενοδοχείο
Ευσταθιάδη Μαρία 1949-
Κέδρος (2008)
Το "Κόκκινο ξενοδοχείο" είναι μια στάση σ' ένα ανάποδο ταξίδι. Μια απόπειρα καταβύθισης στους μαιάνδρους της παιδικής ηλικίας. Χωρίς κανένα χάρτη που να μπορεί να βοηθήσει. Ένα κορίτσι που πια έχει πολύ μεγαλώσει, επιχειρεί να γράψει για το τότε. Θα θυμηθεί; Θα πει; Θα επινοήσει. Αυτή η απόπειρα καταβύθισης είναι ταυτόχρονα και μια προσπάθεια ανίχνευσης αυτού που είναι σήμερα. Δεν είναι εύκολο, σχεδόν ακατόρθωτο. Η αλήθεια δεν είναι μία αλλά πολλές. Στιγμές στιγμές διάδρομοι φωτίζονται σαν από κάποιο μαγικό φως, πόρτες μισανοίγουν, ακούγεται άξαφνα ένα άγνωστο τραγού...
Οι Νέγροι
Genet Jean 1910-1986
Ύψιλον (2007)
Οι Nέγροι πρωτοπαρουσιάστηκαν στο Παρίσι, στο θέατρο Lutece, στις 28 Οκτωβρίου 1959, σε σκηνοθεσία Roger Blin, με σκηνικά και κοστούμια του Andre Acquart, από το θίασο Les Griots. Όλοι οι ηθοποιοί ήταν μαύροι. Το έργο ανεβαίνει σπάνια στη σκηνή λόγω του περιορισμού που έχει θέσει ο συγγραφέας, όλοι οι ηθοποιοί να είναι μαύροι. Ωστόσο, ο Ζενέ επέτρεψε στον Πέτερ Στάιν να χρησιμοποιήσει λευκούς ηθοποιούς στην παράσταση που σκηνοθέτησε το 1983 στη Schaubuhne στο Βερολίνο.
Misterioso-119
Kwahulé Koffi
Ύψιλον (2007)
Misterioso-119 (2005). Μια γυναικεία φυλακή. Ένας χορός γυναικών και μια καλλιτεχνική υπεύθυνη που εισχωρεί στον περίκλειστο αυτό κόσμο, θραύσματα αφηγήσεων, βίαια ξεσπάσματα, αναδρομές, εμμονές, νοσηρές φαντασιώσεις και ο φόβος του έξω. Αλήθεια και ψέμματα. Ένα χορικό υλικό, ένα ορατόριο, όπου τα λόγια απελευθερώνονται αντικαθιστώντας τις νότες, ενώ μια φυλακισμένη παίζει ακατάπαυστα το Misterioso του Τελόνιους Μονκ.
Η ζήλια
Robbe - Grillet Alain 1922-2008
Σμίλη (2006)
Όταν με ρωτούν τι πραγματεύεται κάποιο βιβλίο, νιώθω πολύ αμήχανα και δεν έχω τι να πω. Δεν ξέρω περισσότερα από αυτά που υπάρχουν στο βιβλίο. Όχι πως δεν συμβαίνει τίποτα, αντίθετα συμβαίνουν πολλά, αλλά και τα αντίθετά τους. [...] Είμαι ένας ρεαλιστής συγγραφέας, αντικειμενικός, δημιουργώ έναν κόσμο φανταστικό χωρίς να τον κρίνω. Ούτε τον δέχομαι ούτε τον καταδικάζω, απλώς διαπιστώνω την ύπαρξή του ως καλλιτεχνική και λογοτεχνική πραγματικότητα. Αλαίν Ρομπ - Γκριγιέ
Η μοιρασιά του διαβόλου
Melquiot Fabrice
Κέδρος (2005)
Κοινή αντίληψη είναι, δικαίως ή αδίκως, ότι το θέατρο υφίσταται μόνο στο σανίδι, ότι η ανάγνωση θεατρικών κειμένων δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον κι ότι τελικά μόνον οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες μπορούν να του δώσουν πνοή. Ο Φαμπρίς Μελκιό μας αποδεικνύει περίτρανα το αντίθετο. Η ανάγνωση και μόνο των θεατρικών του κειμένων, με την ακρίβεια και την οξύτητα που τα διακρίνει, μας προσφέρει ένα θέατρο υψηλού επιπέδου. Το αγαπημένο παιδί των γάλλων κριτικών εισάγει ένα νέο είδος θεατρικής γραφής: το κινηματογραφικό θέατρο. Η επιρροή του σινεμά και κυρίως του μοντάζ είναι προφα...
Ουτοπήματα
Ευσταθιάδη Μαρία 1949-
Κέδρος (2004)
Τα "Ουτοπήματα" αποτελούν μια ανορθόδοξη σύνθεση δεκαέξι, φαινομενικά μόνο, ανόμοιων κειμένων, που μπορούν να διαβαστούν με διαφορετικούς τρόπους, όπως άλλωστε και ο ίδιος ο τίτλος τους. Είναι μικρογραφίες, ανοιχτές εικόνες με λέξεις, κομμάτια ζωής, φαντασίας ή αφήγησης στο μικροσκόπιο. Όλα όσα έρχονται για μια στιγμή κι αμέσως πάλι χάνονται. Πράγματα που κρύβονται στην απόχρωση και στο ηχόχρωμα, και άλλα που προβάλλονται κραυγαλαία. Ιστορίες γι' αυτό το τόσο λίγο που στο τέλος μένει μετέωρο. Σαν σχεδιάσματα παρελθούσης ή μελλοντικής ανάπτυξης που ποτέ όμως δε θα ολοκληρω...
Ανυπακοή
Ευσταθιάδη Μαρία 1949-
Κέδρος (2003)
Πίσω από μια τζαμένια πόρτα, που σε όλη τη διάρκεια της παράστασης παραμένει κλειστή, παρακολουθούμε μια γυναίκα κι έναν άντρα να κινούνται και να μιλούν ακολουθώντας πιστά τις επιταγές μιας φωνής off, που τους απευθύνεται στο τρίτο πρόσωπο. Η φωνή περιγράφει το χώρο, δίνει σκηνικές οδηγίες, «κινεί» τα δύο πρόσωπα, υποβάλλοντάς τους ότι η σχέση τους, όντας πια αβίωτη, πρέπει να τελειώσει. Μέχρις ενός σημείου το επιτυγχάνει· η γυναίκα και ο άντρας με ελάχιστες παρεκτροπές, υπακούουν, αφήνονται σαν μαριονέτες, άβουλοι σχεδόν, να τους κατευθύνει η φωνή. Όμως, μετά από κάποια σ...
Σχεδόν μελό
Ευσταθιάδη Μαρία 1949-
Κέδρος (2002)
Ένα παιχνίδι έρωτα και τύχης με ανορθόδοξες επιλογές και απροσδόκητο τέλος. Μια ιστορία ενός παράξενου ερωτικού πάθους, σε μία σύγχρονη μεγαλούπολη, που την εξέλιξή της τη μαθαίνουμε από τρίτους. Ένας έρωτας, χωρίς πρόσωπο. Ή καλύτερα, με πρόσωπα δανεικά, αφού ο καθένας από τους δύο εραστές φαντάζεται ότι ο άλλος έχει αυτά ή εκείνα τα χαρακτηριστικά, ή τον ταυτίζει κιόλας με υπαρκτά πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Ήρωες μια νεαρή όμορφη κοπέλα και ένας αινιγματικός, μοναχικός άντρας που ποτέ δεν βγαίνει από το σπίτι του. Θέλει άραγε κάτι να κρύψει; Η αναγνώριση κρύβει παγίδε...