Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο εκδόθηκε με την ευκαιρία του αφιερώματος στο έργο του Jean-Daniel Pollet, που οργανώθηκε από το 39ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (13-22 Νοεμβρίου 1998), με συντονισμό του Μιχάλη Δημόπουλου, με τη συνεργασία των Αλέξη Γρίβα και Ίλσε Ασεβέδο.

Το βιβλίο εκδόθηκε με την ευκαιρία του αφιερώματος στο έργο του Jean-Daniel Pollet, που οργανώθηκε από το 39ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (13-22 Νοεμβρίου 1998), με συντονισμό του Μιχάλη Δημόπουλου, με τη συνεργασία των Αλέξη Γρίβα και Ίλσε Ασεβέδο.

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία της αναδρομής στο έργο του Λουτσιάν Πιντιλίε, που οργανώθηκε από το 37ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (8-17 Νοεμβρίου 1996), στο πλαίσιο του προγράμματος "Ματιές στα Βαλκάνια", τον συντονισμό του οποίου είχαν ο Θρασύβουλος Γιάτσιος και η Μαρία Ρούσση. Η έκδοση περιλαμβάνει αναλύσεις και κριτικά σχόλια πάνω στο έργο του σκηνοθέτη, δύο συνεντεύξεις του, φωτογραφικό υλικό, λίστα των ταινιών του αφιερώματος με συνόψεις και ζενερίκ, καθώς και βιοφιλμογραφία.

Misterioso-119 (2005). Μια γυναικεία φυλακή. Ένας χορός γυναικών και μια καλλιτεχνική υπεύθυνη που εισχωρεί στον περίκλειστο αυτό κόσμο, θραύσματα αφηγήσεων, βίαια ξεσπάσματα, αναδρομές, εμμονές, νοσηρές φαντασιώσεις και ο φόβος του έξω. Αλήθεια και ψέμματα. Ένα χορικό υλικό, ένα ορατόριο, όπου τα λόγια απελευθερώνονται αντικαθιστώντας τις νότες, ενώ μια φυλακισμένη παίζει ακατάπαυστα το Misterioso του Τελόνιους Μονκ.

To "Textilen" γράφτηκε το 2010. Όλη η δράση εκτυλίσσεται intra muros, στο εσωτερικό ενός σπιτιού μιας πλούσιας αστικής οικογένειας στη σημερινή Ελλάδα. Δεκαεννιά σκηνές που καθεμιά εισάγεται ειρωνικά με στίχους από παιδικά τραγουδάκια. Τρεις γενιές κι ένας άνθρωπος που περπατάει συνεχώς επί σκηνής. Μια "αναπαράσταση" των βίαιων μηχανισμών της οικογενειακής συνθήκης, αλλά παράλληλα και ένα σχόλιο για μια κοινωνία σε κατάσταση ενός υφάσματος που ξηλώνεται. Μια οικογένεια, ως μέρος αντί του όλου, στη θέση του κοινωνικού ιστού και η αποσύνθεσή της στη θέση της κατάρρευσής του.

Η έκδοση αυτή (που κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα) καταδεικνύει με εύγλωττο και παραστατικό τρόπο τη διαδρομή της ελληνικής θεατρικής γραφής στο φεστιβάλ "Αναλόγιο", από τα πρώτα του βήματα, το 2005, μέχρι σήμερα. Προτάσσεται το ιστορικό πλέον στίγμα του φεστιβάλ και η απήχησή του σε καλλιτεχνικό και ερευνητικό επίπεδο. Tαυτόχρονα επιχειρείται η θεωρητική προσέγγιση και αντιμετώπιση νέων κειμένων με τη μορφή σκηνοθετημένων θεατρικών αναγνώσεων, με γνώμονα το ιστορικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο εντός και εκτός συνόρων. Υπογραμμίζεται, εντέλει, η αξία και η...

30 σύγχρονοι Γάλλοι ποιητές ανθολογούνται σε μια δίγλωσση έκδοση. Η μεγάλη γαλλική ποιητική παράδοση στις σύγχρονες εκδοχές της. Πολλοί από τους ποιητές συμβάλλουν στην ανθολογία με ανέκδοτα ελληνόθεμα ποιήματά τους.

Πίσω από μια τζαμένια πόρτα, που σε όλη τη διάρκεια της παράστασης παραμένει κλειστή, παρακολουθούμε μια γυναίκα κι έναν άντρα να κινούνται και να μιλούν ακολουθώντας πιστά τις επιταγές μιας φωνής off, που τους απευθύνεται στο τρίτο πρόσωπο. Η φωνή περιγράφει το χώρο, δίνει σκηνικές οδηγίες, «κινεί» τα δύο πρόσωπα, υποβάλλοντάς τους ότι η σχέση τους, όντας πια αβίωτη, πρέπει να τελειώσει. Μέχρις ενός σημείου το επιτυγχάνει· η γυναίκα και ο άντρας με ελάχιστες παρεκτροπές, υπακούουν, αφήνονται σαν μαριονέτες, άβουλοι σχεδόν, να τους κατευθύνει η φωνή. Όμως, μετά από κάποια σ...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

Ένα κορίτσι κραυγάζει τρομοκρατημένο: μια μαχαιριά το παραλύει και το πετά βίαια στην απέναντι όχθη. Η Σόνια πέθανε· η παράσταση αρχίζει. Οι πρώτες της κινήσεις διερευνούν. Οι πρώτες λέξεις γεμίζουν πεισματικά τον άγνωστο χώρο. Η Σόνια τινάζει από πάνω της το χώμα και προσπαθεί να συγκεντρώσει τα σκόρπια κομμάτια του εαυτού της. Η θεατρική πράξη τη συναντά ακριβώς εκεί που την εγκαταλείπει η ζωή. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά στην παγκόσμια δραματουργία που ένας νεκρός κάνει την εμφάνισή του επί σκηνής. Δεν πρόκειται καν για καινοτομία του σύγχρονου θεάτρου, αφού τα πρωτε...

Η οβάλ ταμπέλα έγραφε Μουσείο Ανατομίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου. Κάθε Τρίτη κλειστά. Πήραν τα έντυπα που τους έδωσε. Του είπαν πως, αν ήθελε, μπορούσε προσωρινά να διαμορφώσει ένα χώρο στο υπόγειο και να μένει. Παλιά είχαν εκεί το αρχείο της Σχολής, "αλλά με την υγρασία", του είπαν, "καταστράφηκαν τα πάντα".

200 ποιητές και πεζογράφοι, μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων, αυτοανθολογούνται και συνθέτουν ένα πανόραμα ανθηρού, σύγχρονου ελληνικού λόγου.

Ο πολυφωνικός μονόλογος Δαίμονας, έχει ως αφετηρία τους Δαίμονες του Φιοντόρ Ντοστογιέσκι. Το έναυσμα ήταν η Εξομολόγηση του Σταβρόγκιν, που λογοκρίθηκε στις πρώτες εκδόσεις, όπου ο Σταβρόγκιν εξομολογείται το βιασμό της μικρής Ματριόσα και την αυτοκτονία της. Στον "Δαίμονα" η μυθιστορηματική αλήθεια ανατρέπεται: η Ματριόσα ζει και πενήντα χρονών πια, αφηγείται μέσα από τρεις φωνές τη δική της εκδοχή· τον έρωτά της για τον Σταβρόγκιν από παιδί, τη δεύτερη συνάντησή τους στα δεκαεπτά της, τη σύντομη ταραγμένη σχέση τους μέχρι την αυτοκτονία του, και την προσκόλλησή της σ'...

"Τα σύννεφα του Ισημερινού, τα όμορφα σύννεφα του Ισημερινού! Όμοιά τους δεν υπάρχουν! Καταβροχθίζουν σχεδόν ολόκληρο τον ορίζοντα και παίρνουν ό,τι σχήμα μπορείς να φανταστείς.[...] Αίφνης, γύρω στις έξι το βράδυ, τα σύννεφα εξαφανίζονται, άγνωστο πως. Δε βλέπεις πια κανένα. Ύστερα, ένας έναστρος ουρανός, πεντακάθαρος, πηχτός, κατάστικτος με άστρα· η απεραντοσύνη του δεν έχει καμιά σχέση με τη γη..." Το Εκουαδόρ είναι το ταξιδιωτικό ημερολόγιο που ο Ανρί Μισώ έγραψε περνώντας από τις Αρδέννες, τα βουνά του Ισημερινού και τα δάση της Βραζιλίας για να φτάσει ένα χρόνο αργότ...

Όταν με ρωτούν τι πραγματεύεται κάποιο βιβλίο, νιώθω πολύ αμήχανα και δεν έχω τι να πω. Δεν ξέρω περισσότερα από αυτά που υπάρχουν στο βιβλίο. Όχι πως δεν συμβαίνει τίποτα, αντίθετα συμβαίνουν πολλά, αλλά και τα αντίθετά τους. [...] Είμαι ένας ρεαλιστής συγγραφέας, αντικειμενικός, δημιουργώ έναν κόσμο φανταστικό χωρίς να τον κρίνω. Ούτε τον δέχομαι ούτε τον καταδικάζω, απλώς διαπιστώνω την ύπαρξή του ως καλλιτεχνική και λογοτεχνική πραγματικότητα. Αλαίν Ρομπ - Γκριγιέ

Κοινή αντίληψη είναι, δικαίως ή αδίκως, ότι το θέατρο υφίσταται μόνο στο σανίδι, ότι η ανάγνωση θεατρικών κειμένων δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον κι ότι τελικά μόνον οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες μπορούν να του δώσουν πνοή. Ο Φαμπρίς Μελκιό μας αποδεικνύει περίτρανα το αντίθετο. Η ανάγνωση και μόνο των θεατρικών του κειμένων, με την ακρίβεια και την οξύτητα που τα διακρίνει, μας προσφέρει ένα θέατρο υψηλού επιπέδου. Το αγαπημένο παιδί των γάλλων κριτικών εισάγει ένα νέο είδος θεατρικής γραφής: το κινηματογραφικό θέατρο. Η επιρροή του σινεμά και κυρίως του μοντάζ είναι προφα...