Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρόκειται για μπροσούρα για το κίνημα των εργοστασιακών επιτροπών των Ρώσων εργατών από το 1917 ώς το 1921 που έπεσαν στα χέρια των μπολσεβίκων.

Το κείμενο που δημοσιεύουμε σήμερα με τον τίτλο "Θεός και κράτος" είναι στην πραγματικότητα απόσπασμα γράμματος ή έκθεσης. Συνταγμένο όπως και τα περισσότερα γραφτά του Μπακούνιν, έχει το ίδιο τεχνικό μειονέκτημα, την έλλειψη αναλογιών. Άλλωστε διακόπτεται ξαφνικά: όλες οι έρευνες μας για να βρούμε το τέλος του χειρογράφου αποδείχτηκαν μάταιες. Ο Μπακούνιν δεν είχε ποτέ τον αναγκαίο χρόνο για να ολοκληρώσει τα έργα που άρχιζε. Προτού τελειώσει το ένα είχαν ήδη αρχίσει άλλα. "Η ίδια μου η ζωή είναι ένα απόσπασμα", συνήθιζε να λέει σ' όσους κριτικάριζαν τα γραφτά του. Πάντως...

Η βασική θέση αυτού του βιβλίου μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: οι εξαντλητικοί αγώνες που οι επαναστάτες όλου του κόσμου διεξάγουν σε πολλά μέτωπα έχουν σαν επακόλουθο να βλέπουν την ανθρώπινη ζωή μονάχα από την άποψη της ιδεολογίας τους είτε να αναγνωρίζουν αυτά μονάχα τα γεγονότα της κοινωνικής ζωής που σχετίζονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό με τη σκέψη και τη δράση τους. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Μέσα στις φτωχογειτονιές των αγγλικών πόλεων, στην τέλεια εξαθλίωση των ανθρώπων και του τοπίου, μαίνεται αδιάκοπα και υπόγεια η πάλη των Εκτός Νόμου με τους Εντός Νόμου. Το σκηνικό: βρώμικοι δρόμοι, εργοστάσια που σε τρελαίνουν με το βουητό τους, πείνα. Τα λεφτά δεν φτάνουν ποτέ, συχνά δεν υπάρχει πανωφόρι για τον βαρύ χειμώνα. Έτσι, όταν τα χαμίνια, οι εγκληματίες, τα παιδιά του αναμορφωτηρίου, τα βάζουν μ' αυτό το απαίσιο σύστημα που τους κρατάει κλειδωμένους στην ασκήμια της ζούγκλας τους -όταν κλέβουν ένα φουρνάρικο τη νύχτα, όταν κάνουν γυαλιά καρφιά ένα πικνίκ της κ...

"Όταν η αμάθεια κυριαρχεί στην κοινωνία και η αταξία στα μυαλά των ανθρώπων, οι νόμοι πολλαπλασιάζονται, η νομοθεσία προσδοκά να τα κάνει όλα, κι ενώ κάθε καινούργιος νόμος είναι ένα νέο στραβοπάτημα, οι άνθρωποι οδηγούνται συνεχώς στο ν' απαιτούν απ' αυτόν ό,τι μπορεί να προκύψει μονάχα από τους ίδιους, από τη δικής τους εκπαίδευση και τη δική τους ηθική". Δεν είναι επαναστάτης αυτός που τα λέει αυτά ούτε έστω ένας μεταρρυθμιστής. Είναι ο νομικός Dalloy, συγγραφέας της συλλογής του γαλλικού δικαίου που είναι γνωστή σαν "Ευρετήριο της νομοθεσίας". Κι όμως, μολονότι αυτές οι...

Η πρώτη πράξη του νέου επαναστατικού δράματος έχει κιόλας αρχίσει σε "παγκόσμια κλίμακα". Καμμιά εξουσία δεν μπορεί πια να προφυλαχθεί πίσω από την καθυστέρηση των ειδικών κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών της: είναι υποχρεωμένη να διαλέξει ανάμεσα στον κίνδυνο να σαρωθεί επειδή δεν βάζει τέλος σ' αυτή την καθυστέρηση και τον κίνδυνο να σαρωθεί επειδή της βάζει τέλος, οπότε τοποθετείται μέσα στις συνθήκες της σύγχρονης εξουσίας και υφίσταται εξαρχής τις συνέπειες της τωρινής της "αστάθειας".[...] (από το κείμενο του βιβλίου)