Altan Ahmet
Altan Ahmet
Ο Αχμέτ Αλτάν γεννήθηκε στην Άγκυρα το 1950. Θεωρείται ένας από τους πιο σπουδαίους συγγραφείς και δημοσιογράφους της Τουρκίας. Αποφοίτησε από τη Σχολή Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα πολύ νέος ως ρεπόρτερ και αργότερα διετέλεσε διευθυντής εφημερίδας. Το 1990 διέκοψε την αρθρογραφία και ασχολήθηκε με την παραγωγή τηλεοπτικών προγραμμάτων. Το 1995 καταδικάστηκε για το συγγραφικό του έργο σε ποινή φυλάκισης δεκαοκτώ μηνών. Το πρώτο του μυθιστόρημα "Τέσσερις εποχές φθινόπωρο" εκδόθηκε το 1982. Με το επόμενο βιβλίο του, "Ίχνη στο νερό", που κυκλοφόρησε το 1985, κατηγορήθηκε ότι προσέβαλε τη δημόσια αιδώ και με δικαστική απόφαση αποσύρθηκε από την κυκλοφορία. Το 1991 εκδόθηκε το τρίτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Ιστορία της μοναξιάς" και ακολούθησαν τα "Επικίνδυνα παραμύθια" (1996), που έκανε ρεκόρ πωλήσεων, και "Του έρωτα και της αμαρτίας" (1998), που έκανε 33 εκδόσεις τον πρώτο χρόνο. Έγραψε επίσης τα δοκίμια: "Τραγούδια του μεσονυχτίου" και "Πρωινά πουλιά στο λυκόφως". Είναι συγγραφέας επτά δοκιμίων και δέκα μυθιστορημάτων. Τον Ιούλιο του 2016 συνελήφθη κατά τις εκκαθαρίσεις στον τουρκικό Τύπο, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. Τον Φεβρουάριο του 2018 ο Altan και ο αδελφός του καταδικάστηκαν σε ισόβια και θα έπρεπε να μένουν κλεισμένοι στο κελί 23 ώρες ημερησίως. Πενήντα ένας Νομπελίστες, μεταξύ των οποίων πολλοί συγγραφείς, έστειλαν ανοιχτή επιστολή προς τον Ερντογάν, ζητώντας του να απελευθερώσει τον Altan.
Του έρωτα και της αμαρτίας
Altan Ahmet
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (2000)
Ο μύθος ξετυλίγεται στη διάρκεια της τυραννικής δυναστείας του Αμπντούλ Χαμίτ. Οι ήρωες, μέσα από βίους παράλληλους, κινούνται στα αρχοντικά των πασάδων της Κωνσταντινούπολης, στο παλάτι του σουλτάνου, στον τεκέ των μεβλεβήδων, στους αριστοκρατικούς κύκλους του Παρισιού και της Θεσσαλονίκης, όπου ξεκινούν οι συνωμοτικές κινήσεις των Νεοτούρκων που θα καταλήξουν στην επανάσταση του 1908. Το μυθιστόρημα αρχίζει με το γάμο του σεΐχη στον τεκέ των μεβλεβήδων και την κατάληψη της Οθωμανικής Τράπεζας από τους Αρμένιους επαναστάτες. Με τρόπο που συναρπάζει και έντονη πυκνότητα...
Το τελευταίο παιχνίδι
Altan Ahmet
Ψυχογιός (2014)
Η αμαρτία μαγνήτιζε τους ανθρώπους· αμάρταναν παρ’ όλες τις απειλές, παρ’ όλες τις τιμωρίες. Δε φοβόνταν τον Θεό αλλά τους άλλους ανθρώπους. Ένας άντρας, συγγραφέας στο επάγγελμα, εγκαθίσταται σε μια παραλιακή κωμόπολη, χωμένη ανάμεσα σε πικροδάφνες και ελαιώνες, γεμάτη ευωδιά από γιασεμί και αγιόκλημα. Παρά την ειδυλλιακή ομορφιά του, ο τόπος είναι ένα ηφαίστειο που κοχλάζει. Οι δύο πλουσιότερες οικογένειες μάχονται να αποκτήσουν τον έλεγχο της περιοχής. Και θα το καταφέρει όποια αποκτήσει και την κυριότητα του λόφου στην κορυφή του οποίου είναι χτισμένη μια παλιά εκκ...
Το τελευταίο παιχνίδι
Altan Ahmet
Ψυχογιός (2014)
Η αμαρτία μαγνήτιζε τους ανθρώπους· αμάρταναν παρ’ όλες τις απειλές, παρ’ όλες τις τιμωρίες. Δε φοβόνταν τον Θεό αλλά τους άλλους ανθρώπους. Ένας άντρας, συγγραφέας στο επάγγελμα, εγκαθίσταται σε μια παραλιακή κωμόπολη, χωμένη ανάμεσα σε πικροδάφνες και ελαιώνες, γεμάτη ευωδιά από γιασεμί και αγιόκλημα. Παρά την ειδυλλιακή ομορφιά του, ο τόπος είναι ένα ηφαίστειο που κοχλάζει. Οι δύο πλουσιότερες οικογένειες μάχονται να αποκτήσουν τον έλεγχο της περιοχής. Και θα το καταφέρει όποια αποκτήσει και την κυριότητα του λόφου στην κορυφή του οποίου είναι χτισμένη μια παλιά εκκ...
Ατέλειωτη νύχτα
Altan Ahmet
Ψυχογιός (2015)
Ήξεραν καλά ότι είχαν βρεθεί στη χειρότερη κατάσταση που θα μπορούσαν να βρεθούν δύο ερωτευμένοι. Η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή, που φαινόταν ότι δε θα έσβηνε ποτέ, ωστόσο η σχέση τους είχε σαπίσει και είχε καταρρεύσει σαν μια παλιά γέφυρα. Είχαν μείνει στις δύο αντικριστές όχθες του ποταμού. Έβλεπαν ο ένας τον άλλον, μιλούσαν ο ένας στον άλλο, μολονότι γνώριζαν πως το βουητό του ανέμου έπνιγε πολλές λέξεις, αλλά δεν επιχειρούσαν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον. Ο Σελίμ, παρά τα όσα αισθανόταν, πίστευε ότι η γέφυρα δε θα μπορούσε να χτιστεί ξανά, δεν είχε πλέον δυνάμεις ούτε...
Ατέλειωτη νύχτα
Altan Ahmet
Ψυχογιός (2015)
Ήξεραν καλά ότι είχαν βρεθεί στη χειρότερη κατάσταση που θα μπορούσαν να βρεθούν δύο ερωτευμένοι. Η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή, που φαινόταν ότι δε θα έσβηνε ποτέ, ωστόσο η σχέση τους είχε σαπίσει και είχε καταρρεύσει σαν μια παλιά γέφυρα. Είχαν μείνει στις δύο αντικριστές όχθες του ποταμού. Έβλεπαν ο ένας τον άλλον, μιλούσαν ο ένας στον άλλο, μολονότι γνώριζαν πως το βουητό του ανέμου έπνιγε πολλές λέξεις, αλλά δεν επιχειρούσαν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον. Ο Σελίμ, παρά τα όσα αισθανόταν, πίστευε ότι η γέφυρα δε θα μπορούσε να χτιστεί ξανά, δεν είχε πλέον δυνάμεις ούτε...
Δεν θα δω τον κόσμο ξανά
Altan Ahmet
Διόπτρα (2020)
Η μοίρα που αφηγήθηκα στο μυθιστόρημά μου έγινε η δική μου τώρα... Σαν καταραμένος μάντης, πρόβλεψα το μέλλον μου χρόνια πριν, δίχως να ξέρω πως ήταν το δικό μου... Έγκλειστος σ’ ένα κελί τέσσερα μέτρα μακρύ, φυλακισμένος βάσει παράλογων, καφκικών κατηγοριών, ο μυθιστοριογράφος Ahmet Altan είναι ένας από τους πολλούς συγγραφείς που διώχθηκαν από το καταπιεστικό καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Σε τούτα τα εξαιρετικά απομνημονεύματα, γραμμένα στο κελί του στη φυλακή, ο Altan στοχάζεται την ποινή του, μια ζωή που περιορίστηκε σε ένα καγκελόφραχτο προαύλιο. Ελπίδα και π...