Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

O τόμος "Το θέατρο στη νεότερη και στη σύγχρονη Κύπρο" αποτελεί τα πρακτικά του ομότιτλου συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε το 2015 στο Θεατρικό Μουσείο Κύπρου - συνδιοργάνωση του Μουσείου, του Δήμου Λεμεσού, του ΘΟΚ και του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Τράπεζας Κύπρου, με τη στήριξη του Μεταπτυχιακού Προγράμματος "Θεατρικές Σπουδές" του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Την επιστημονική επιμέλεια του βιβλίου υπογράφουν οι Άντρη Χ. Κωνσταντίνου, Καίτη Διαμαντάκου και Λεωνίδας Γαλάζης. Τα πρακτικά εντάσσονται στη σειρά Theatrologica που διευθύνει ο ομότιμος καθηγητής του Τμήματος...

Ο Πούχνερ εμφανίζεται ως σκηνοθέτης των ποιημάτων του, αφού κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης των ποιητικών συλλογών του καλεί τον αναγνώστη να αλλάξει ρόλους. Ο ποιητής-σκηνοθέτης έχει την ικανότητα να δίνει στον αναγνώστη του το ρόλο του περιηγητή, και καθώς περπατάει σε μια θεατρική σκηνή, να ακούει τους τίτλους των ποιημάτων από ομάδες όλων των ηλικιών, εκ των οποίων μια ομάδα ζωγραφίζει τα ποιήματα σε καμβά, άλλη διαβάζει τους στίχους μέσα σε μυθιστόρημα ή θεατρικό έργο, άλλη ομάδα συνθέτει σε μουσικό έργο κάποιο άλλο ποίημα. Και εμείς οι περιηγητές παρασυρόμαστε από την...

Η δίτομη έκδοση Ελληνική Βιβλιογραφία Θεατρικών Έργων, Διαλόγων και Μονολόγων 1900-1940 της Χρυσοθέμιδος Σταματοπούλου-Βασιλάκου, σε επιμέλεια του θεατρολόγου Πέτρου Βραχιώτη, είναι, ένα μνημειώδες έργο, αναφαίρετο βοήθημα και θεμελιώδες ερευνητικό εργαλείο της μελλοντικής Ελληνικής Θεατρολογίας. Συγκεντρώνει 5.344 αναγραφές, πολλές εκ των οποίων αφορούν σε εν πολλοίς άγνωστα θεατρικά έργα και αναδεικνύει την εποχή του "Θεάτρου των Ιδεών" (1895-1922), δηλαδή του ελληνικού μοντερνισμού, καθώς και το χρονικό διάστημα του Μεσοπολέμου ως μια από τις πιο γόνιμες περιόδους της δρ...

Η δίτομη έκδοση "Ελληνική Βιβλιογραφία Θεατρικών Έργων, Διαλόγων και Μονολόγων 1900-1940" της Χρυσοθέμιδος Σταματοπούλου-Βασιλάκου, σε επιμέλεια του θεατρολόγου Πέτρου Βραχιώτη, είναι, ένα μνημειώδες έργο, αναφαίρετο βοήθημα και θεμελιώδες ερευνητικό εργαλείο της μελλοντικής Ελληνικής Θεατρολογίας. Συγκεντρώνει 5.344 αναγραφές, πολλές εκ των οποίων αφορούν σε εν πολλοίς άγνωστα θεατρικά έργα και αναδεικνύει την εποχή του "Θεάτρου των Ιδεών" (1895-1922), δηλαδή του ελληνικού μοντερνισμού, καθώς και το χρονικό διάστημα του Μεσοπολέμου ως μια από τις πιο γόνιμες περιόδους της...

"Ο Πούχνερ είναι μια εκλεκτή περίπτωση "ηρωικού μηδενισμού", όπως τον περιέγραφε ο Καμύ στο δοκίμιό του για τον Σίσυφο και αλλού· το δοκίμιό του έκλεισε λέγοντας ο Καμύ, ότι τελικά φαντάστηκε τον ακαταπόνητον ηρώα του μύθου "ευτυχισμένο". Αυτό ταιριάζει και για τον Πούχνερ, έστω και αν αισθάνθηκε το χρέος να πει την αλήθεια πάντα, με διάφορους τρόπους". Μιχάλης Μερακλής "Η στοχαστικότητα της ποίησης του Πούχνερ διαπνέεται από έναν λυρισμό που υπονομεύει τον κίνδυνο της διανοητικής σκλήρυνσης, και από μια διάθεση εξομολογητική που, όπως και ο φιλοσοφικός εκλεκτικισμός τ...

Στην ποίησή του γίνεται φανερό πως δεν μένει απλός θεατής της τελετουργίας, αλλά συμμετέχει στην αέναη, συμπαντική ιεροτελεστία. Είναι μέσα στο τοπίο και μέρος του αποτελεί. Και, καθώς βρίσκεται εντός του, μαγεμένος από την τόση ομορφιά, "ακούει", ψυχανεμίζεται τους μυστικούς ψιθύρους όλων όσων σκεπάζει ο ουρανός και κυριεύεται από το κοσμικό δέος. Νιώθει πως κάτω από την πολυμορφία του Σύμπαντος υπάρχει ένας συνδετικός ιστός και αυτόν ανακαλύπτει και μας παρουσιάζει. Άννα Λυδάκη Εν τέλει, αυτό είναι η Ποίηση: να σε μεταφέρει σε άλλες διαστάσεις, να σου υποβάλλει τον...

Η σκηνή μπορεί όντως να γίνει ο κοινός και κεντρικός τοπολογικός όρος τόσο της φιλοσοφίας, όσο και του θεάτρου, ένα ενδιάμεσο δυναμικό πεδίο της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας και του στοχαστικού θεάτρου (λες και υπάρχει γνήσιο θέατρο που δεν στοχάζεται). Η ελληνική θεατρολογία δεν μπορεί πλέον να λησμονεί την ισχυρή φιλοσοφική παράδοση που στρέφεται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, προς το θέατρο από τα χρόνια του Διαφωτισμού και εντεύθεν, ούτε να παραβλέπει τις εξίσου ισχυρές τάσεις της σύγχρονης βιβλιογραφίας και της αντίστοιχης έρευνας κατά τις οποίες το θέατρο και η φιλοσοφ...

... αφήνει το λαμπρό φως του ήλιου να φωτίζει το πρόσωπό του και το πνεύμα του, νιώθει ότι ανήκει στο ηλιόφωτο τοπίο, έχει τη δύναμη να το κάνει φωτεινό, όταν ο ουρανός είναι συννεφιασμένος, όταν βρέχει ή ρίχνει χαλάζι, ακόμη και όταν ο ίδιος βρίσκεται σε δωμάτιο με κλειστά παράθυρα. Παίρνει τη μια ηλιαχτίδα που έχει κάπου απομείνει, στον ουρανό ή στη σκέψη του, και την κάνει ποίημα. Η ποιητική του γραφή δεν μοιάζει με καμιά άλλη - όσο και αν ο ίδιος αναφέρεται συχνά σε άλλους ποιητές. Ζωγραφίζει σφριγηλές ανθρώπινες μορφές που μας προσκαλούν να ζήσουμε ανάμεσά τους, μιλά...

Ο μικρός αυτός τόμος συγκεντρώνει θεατρολογικά μελετήματα που εν μέρει συνδέονται με συγκεκριμένες δημοσιεύσεις άλλων μελετητών και εν μέρει έχουν και μια ευρύτερη σκοπιά. Καλύπτουν τόσο τον θεωρητικό και τον μεθοδολογικό τομέα της θεατρολογίας, θέτοντας ευρύτερους προβληματισμούς σχετικά με τον ρόλο του θεάτρου στην κοινωνία, την πρόσληψή του, τη σχέση μεταξύ σκηνής και δραματικού κειμένου, την επιθυμητή παιδαγωγική στοχοθεσία της πανεπιστημιακής διδασκαλίας του κλάδου, όσο και τον τομέα της ιστοριογραφίας, διαφωτίζοντας θεματικές πτυχές του κοινωνικού θεάτρου, του λεκτικο...

Στον κυματιμό του όλου η ευτυχία είναι απέραντη τη θάλασσα κρατάς στο στόμα και στο στήθος τον ουρανό.

Ο Βάλτερ Πούχνερ είναι μέτοχος της ελληνικής σκέψης στη βαθύτερη εκδοχή της. Και μάλιστα από απόφαση και επιλογή. Όχι κατά τύχη ή κατά συμβεβηκός. Για να χλευάζει έτσι με το παράδειγμά του τους γονιδιοφύλακες και τους αιματομέτρες του τόπου μας, τους αγράμματους και ανιστόρητους σωβινιστές δηλαδή, που επιμένουν στο νήπιο δόγμα τους πως "Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι". Ο πολυγραφότατος συγγραφέας, με τα δεκάδες βιβλία θεατρολογικού και λαογραφικού περιεχομένου, με δημοσιευμένο έργο δεκάδων χιλιάδων σελίδων, από τα ποιήματά του, από την προσωπικότερη, την πλέον μύχια και πλέ...

Η σύνταξη και δημοσίευση τιμητικών τόμων, με μελέτες μαθητών, συναδέλφων και φίλων του τιμωμένου, για ευδοκίμως υπηρετήσαντες την επιστήμη καθηγητές αποτελεί παλαιά ακαδημαϊκή παράδοση. Ακολουθώντας την παράδοση αυτή, ξεκινήσαμε την προσπάθεια της σύνταξης και έκδοσης τιμητικού τόμου για τον Ομότιμο Καθηγητή Λαογραφίας κ. Μηνά Αλ. Αλεξιάδη, ήδη από τις αρχές του 2016. Στο πρώτο κάλεσμά μας, η ανταπόκριση υπήρξε ενθουσιώδης, γεγονός που αντικατοπτρίζει την απήχηση του τιμωμένου καθηγητή στον λαογραφικό και στον επιστημονικό ευρύτερα χώρο, εντός και εκτός Ελλάδος. Είναι απολύ...

Το βιβλίο αυτό περιέχει 21 μελετήματα της Συγκριτικής Λαογραφίας της Ελλάδας, των Βαλκανίων, της Ανατολικής Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου, οι οποίες χωρίζονται σε τέσσερεις διαφορετικές ενότητες: 1) Θρησκευτικά και Μαγικά (κεφ. 1-8), 2) Εθιμικά και Παραστατικά (κεφ. 9-11), 3) Γλωσσικά και Φιλολογικά (κεφ. 12-17) και 4) Θεωρητικά και Προσωπογραφικά (κεφ. 18-21). Η πρώτη ενότητα περιέχει μελέτες για ιερές πομπές, τη λατρεία του Αγίου Γεωργίου στα ορθόδοξα Βαλκάνια, το φιλί του Ιούδα και τις μεταμορφώσεις του Χριστού στις λαϊκές παραδόσεις, τους ανθρωπόμορφους εορταστικούς...

Αυτός ο τόμος συγκεντρώνει δέκα μελετήματα και καλύπτει θεωρητικά και ιστορικά θέματα της ελληνικής θεατρολογίας, ενώ σε ένα σημείο ξεπερνά τα όρια της σκηνής και καταπιάνεται με φιλολογικές θεματικές της κρητικής λογοτεχνίας. Περιλαμβάνει μεθοδολογικά θέματα της ελληνικής και της ευρωπαϊκής θεατρικής ιστορίας, όπως είναι η σημασία της τοπικής θεατρικής ιστοριογραφίας, τα "σκοτεινά" χρόνια στην ιστορία του ευρωπαϊκού θεάτρου της πρώτης χιλιετίας, οι αρχές του μεσογειακού θεάτρου σκιών στη μεσαιωνική Αίγυπτο, η σύγκριση του ελληνόφωνου και του σλαβόφωνου θεάτρου στην ανατολι...

I Tης νύχτας τα τροπάρια είναι τραγούδια μυστικά, που ο ήλιος τα πνίγει στα ποτάμια του φωτός, είναι ψιθύρισμα καρδιών που μοναχές προσεύχονται στου σκοταδιού το τρυφερό της νύχτας το λιμάνι. Στης νύχτας το ναό ανάβουν τα κεράκια που φτάνουν για τους ανθρώπους όλους κι ας μην φαίνονται πάντα με γυμνόν οφθαλμό· καθένας και το άστρο του, όπως η γη που θα τον δεχτεί. Tης νύχτας τα τροπάρια είν’ απόκρυφες φωνές, εξομολογήσεις, καημοί, σαν τα νούφαρα της ψυχής που ανοίγουνε στη σιγαλιά την τρυφερή τα μάτια. Όποιος ξέρει να τα ακούσει, αυτός γνωρίζει πολλά. Σ...

Και το φως θα είναι όλο φως αβάστακτο ολόλευκο φως. Β. Πούχνερ