Puchner Walter 1947-
Puchner Walter
Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1947. Σπούδασε επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση του θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια Ιστορία Θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, του οποίου διατελεί αντιπρόεδρος. Παράλληλα δίδασκε έως το 2006 Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και το 2001 παρασημοφορήθηκε για τις επιστημονικές του επιδόσεις με τον "Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη". Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 90 βιβλία και 400 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.
Διεθνής συνάντηση αρχαίου ελληνικού δράματος
Συλλογικό έργο
Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών (1987)
Περιλαμβάνονται τα κείμενα: Διεθνές Συμπόσιο, Δελφοί 8-12 Απριλίου 1984 "Το αρχαίο δράμα σήμερα" - Daniela Ambrosino, "Aristophane et Socrate" - Christian Biet, "Lesa adaptations de l' Oedipe - Roi de Sophocle en France, an XVIIIeme siecle" - Buxton Bristol, "The gods in Sophocles" - John Chioles, "The context of Aeschylus. The Persians" - Catherine Clement, "Meres et Filles: La Oefaite d' Artemis dans les deux Iphigenies d' Euripide" - Jean Duignaud, "Pourquoi, aujourd'hui encore, cette fascination du theatre grec?" - Katsouris A.G., "Menander: variation in th...
Ανιχνεύοντας τη θεατρική παράδοση
Puchner Walter 1947-
Οδυσσέας (1995)
Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει δέκα μελετήματα, δημοσιευμένα και αδημοσίευτα, από την τελευταία πενταετία των ερευνητικών αναζητήσεων του συγγραφέα. Τα μελετήματα αυτά ασχολούνται με τα πρώιμα κεφάλαια της ιστορίας του ελληνικού θεάτρου.
Ο Παλαμάς και το θέατρο
Puchner Walter 1947-
Εκδόσεις Καστανιώτη (1995)
Η αναψηλάφηση της θεατρικής και δραματικής θεματογραφίας του Παλαμά, πέρα από την «Τρισεύγενη» και την περιπετειώδη πρόσληψή της, έφερε σε φως πληθώρα στοιχείων για τα θεατρικά και δραματικά ενδιαφέροντα του ποιητή, ο οποίος έδωσε ολόκληρον αγώνα για την επιβολή του ποιοτικού και ποιητικού δράματος στη σκηνή της εποχής του και ασχολήθηκε στις δοκιμιογραφικές κριτικές του με πλήθος Ελλήνων και Ευρωπαίων δραματογράφων. Τα στοιχεία αυτά τροποποιούν σε σημαντικό βαθμό την εικόνα του απομονωμένου στο «κελί» του ποιητή, ο οποίος μετά την απογοήτευση της αποτυχίας της «Τρισεύγενης...
Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος ως δραματογράφος
Puchner Walter 1947-
Εκδόσεις Καστανιώτη (1997)
Το σύνολο του έργου του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου αλλά και η δράση του ως διευθυντή και σκηνοθέτη της "Νέας Σκηνής" δεν κατανοούνται στις σωστές διαστάσεις τους, χωρίς τη λεπτομερή εξέταση της δραματογραφίας του. Στη "Σταχτιά Γυναίκα" με διάφορες μάσκες, σε συμβολιστικό και νεορομαντικό decor και αρχαιοελληνική μεγαλοπρέπεια, ο Χρηστομάνος σκηνοθετεί το δικό του δράμα εμπλουτισμένο με την απέραντη συμπόνια για τη φωτεινή μορφή της αυτοκράτειρας Ελισάβετ. Στα "Τρία φιλιά" εκδικείται τη μοίρα του και ο ερωτισμός ανάγεται σε σύμβολο. Στον "Κοντορεβιθούλη" δεν πεθαίνει ο ήρωας,...
Κείμενα και αντικείμενα
Puchner Walter 1947-
Εκδόσεις Καστανιώτη (1997)
Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει δέκα μελετήματα, δημοσιευμένα κι αδημοσίευτα, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δραματουργικών και θεατρολογικών θεμάτων και αποτελούν καρπό των τελευταίων ερευνητικών αναζητήσεων του συγγραφέα. Τα θέματα που πραγματεύεται ποικίλλουν από τις συνθήκες που επέτρεψαν την άνθηση του θρησκευτικού ιησουιτικού θεάτρου στη Χίο και στις Κυκλάδες κατά την εποχή της Αντιμεταρρύθμισης και τα δραματουργικά χαρακτηριστικά του, τη λειτουργία των ιντερμεδίων στη νεοελληνική δραματουργία, τις απηχήσεις της Ερωφίλης στη νεολληνική λογοτεχνία, την παρουσία του "σοφού τρε...
Η πρόσληψη της γαλλικής δραματουργίας στο νεοελληνικό θέατρο
Puchner Walter 1947-
Ελληνικά Γράμματα (1999)
Η τραγέδια του Αγίου Δημητρίου
Άγνωστος
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2000)
"Η Τραγέδια του Αγίου Δημητρίου", θεατρικό έργο αγνώστου ποιητή, που παραστάθηκε στις 29 Δεκεμβρίου του 1723 στη χώρα της Νάξου, αποτελεί μέρος μιας ομάδας θρησκευτικών δραμάτων από τον χώρο του Αιγαίου πελάγους, που γράφτηκαν την εποχή της Αντιμεταρρύθμισης. Η ομάδα αυτή των δραματικών έργων αριθμητικά αντιστοιχεί στη σωζόμενη δραματολογία του Κρητικού θεάτρου και εμπλουτίζει σημαντικά τη νεοελληνική δραματολογία του 17ου και 18ου αιώνα. Η ίδια η τραγωδία για τον Άγιο Δημήτριο γράφτηκε για να παιχτεί από μαθητές και αποφοίτους του ιησουΐτικου κολεγίου της Νάξου σε μια παρ...
Είδωλα και ομοιώματα
Puchner Walter 1947-
Νεφέλη (2000)
Ο τίτλος αυτής της συναγωγής θεατρολογικών μελετημάτων σχετίζεται με το πρώτο κεφάλαιο, στο βαθμό που οι απαρχές του κουκλοθέατρου ανάγονται από τη μια στα θρησκευτικά είδωλα, από την άλλη στα παιδικά παιχνίδια. Τα είδωλα, από την άλλη στα παιδικά παιχνίδια. Τα είδωλα είναι ομοιώματα κάποιας θεότητας ή και του ανθρώπου, υλικά υποκατάστατα για ένα απροσπέλαστο, συνήθως, ον, λατρευτικό αντικείμενο ή και το παιχνίδι αφημένο στην εξουσία του κατόχου, που το κάνει ό,τι θέλει. Από μιαν άποψη τα είδωλα και ομοιώματα περικλείουν και ολόκληρο το μυστήριο του θεατρικού φαινομένου.
Ανέκδοτα στιχουργήματα του θρησκευτικού θεάτρου του ΙΖ αιώνα
Ακαδημία Αθηνών (2000)
Στον τόμο αυτό εκδίδονται, για πρώτη φορά, πέντε έμμετρα δραμάτια τριών λατινοφρόνων ποιητών από τη Χίο. Τα τρία πρώτα είναι γραμμένα από τον Χιώτη κληρικό Μιχαήλ Βεστάρχη , το τέταρτο από τον Γρηγόριο Κονταράτο και το πέμπτο από το Γαβριήλ Προσοψά. Το χειρόγραφο που τα περιείχε το είχε αντιγράψει, μαζί με άλλα χιακής επίσης προέλευσεως (πεζά όμως) κείμενα, ανθολογημένα από πολυάριθμες πηγές, ο Ιωάννης Μαυροκορδάτος (αδελφός του περιώνυμου Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, του "εξ απορρήτων της Υψηλής Πύλης). Αφού άλλαξε πολλούς κτήτορες, δημοπρατήθηκε από τον οίκο Sotheby στο Λονδ...