Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Παραμονές Χριστουγέννων του 1991, όταν όλοι ανέμεναν να δρέψουν κάτι από την όποια χαρά των γιορτών σε έναν κόσμο που άλλαζε, θα ερχόταν αντιμέτωπη με τη μοίρα της, ένα κορίτσι τότε, πάνω στο άνθος της εφηβείας. Εκείνη ήταν και η πρώτη φορά που θ' αναρωτιόταν αν η ηχητική εκφορά του ονόματός της είναι συμπτωματική: "Μιρέλλα"... "Μοίρα έλα" τής φάνηκε για μια στιγμή να άκουσε και να είδε, σαν κάποιος να την καλεί υπόκωφα μπρος στον σπασμένο καθρέπτη και μες στο σκοτάδι... Καμιά γιορτή δεν ξημέρωσε για το κορίτσι που θα μεγάλωνε απότομα μέσα σε μια μέρα. Δυόμιση δεκαετί...

Όλα φαινόντουσαν, στην αρχή, τυχαία. Η γνωριμία τους, ο συγκερασμός των αντιλήψεών τους, η αμοιβαιότητα στις πράξεις τους, η εναρμόνιση των ονείρων τους... Μα, ύστερα, ήρθαν τα πρώτα κύματα σε μια απάνεμη θάλασσα που λίγο-λίγο έπαιρνε ν' ανταριάζει. Μέχρι που το αφρισμένο της φούσκωμα ξέβγαλε το απεγνωσμένο μήνυμα της Μαριαλένας προς εκείνον, όπως σε ένα μπουκάλι που πετιέται απέλπιδα, κι όμως πάντα με ρότα μία ύστατη ελπίδα... Ένα μυθιστόρημα που είναι πολλά περισσότερα από ερωτικό. Ένα μυθιστόρημα κοινωνικό, ιδεαλιστικό, μα κυρίως ψυχολογικό, με δύο κεντρικούς χαρακτήρ...

"Όλοι, όλα, διέπονται και χαρακτηρίζονται από τη φυσική προσπάθεια για την πραγματοποίηση ενός κάποιου σκοπού... Όλοι. Όλα. Ακόμα και τα "μεταμφιεσμένα", εναλλακτικά μου είδωλα που αντικατοπτρίζονται ως κάθε ένας ρόλος. Ακόμα κι αυτά, τα αθάνατα!..." Ποιος ζωοδότης μπορεί να είναι ετερόφωτος; Να παίρνει δηλαδή ζωή από αλλού όταν, υποτίθεται, πάντα αυτός είναι ο εμφυσητής;… Τι θα λέγατε, λοιπόν, για τον αφηγητή μιας ιστορίας, όταν αυτή γίνεται ξακουστή κι αυτός φημισμένος μέσα από τα ανδραγαθήματα του ήρωά της; Για το θεό που παίρνει πνοή κι αποκτά δυνάμεις από τη φαντασι...

Μάλωσαν και την αποπήρε. Την πρόσβαλλε, εκφράζοντάς της - μάλλον, πετώντας της - κατάμουτρα την απογοήτευσή του για τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόταν και παραμύθιαζε τον εαυτό της με βαυκαλισμούς!... Της είπε την αλήθεια τάχα, για το φίδι και το μήλο του. Της είπε και για τα άλλα ζωάκια, που όλα - μηδενός εξαιρουμένου - κατάφεραν να στριμωχθούν σε ένα καραβάκι. Την αλήθεια τάχα, για τα "ψευδή θαύματα" που επινοούσαν, επί αιώνες "εις βάρος της αλήθειας", επιτήδειοι και για αυτά που ακόμη επινοούν, ως σύγχρονοι σαμάνοι. Της είπε ν' αφήσει τους εν τοις ουρανοίς αγγέλους και να...

Είναι μεγάλη η απόσταση από την πλήρη παραφροσύνη ως την ιδιορρυθμία, από την ιδιορρυθμία ως το βαυκαλισμό κι από το βαυκαλισμό ως την απλή μυθοπλασία και τελικώς τη μυθομανία; Αντιστοίχως, από τη μυθομανία ως την αποδοχή τής "προσωπικής αλήθειας", από την αποδοχή τής "προσωπικής αλήθειας" ως την παραδοχή τής εν γένει πραγματικότητας κι από την παραδοχή τής εν γένει πραγματικότητας ως τη διανοητική ισορροπία και τελικώς την πλήρη πνευματική διαύγεια;... Η απόσταση... Που χωρίζει το κάθε ένα απ' το επόμενο;... Ναι. Όση είναι αυτή του σύνθετου από το απλό, του απολύτου από το...

Οι ιστορίες μου όσο ακραίες κι αν είναι σαν συλλήψεις, δε θα φτάσουν σε ακρότητα ποτέ το αληθινό πρόσωπο της Προδοσίας και του Πόνου που αυτή γεννά. Αυτή, η πιο στυγνή και μυσαρή έκφανση της ανθρώπινης ιδιοτέλειας, αλλά πολύ περισσότερο ο απότοκος γόνος της, είναι που ενέπνευσαν τη δημιουργία δώδεκα δύστυχων χαρακτήρων, δίνοντάς τους υπόσταση. Ο σκοπός αυτών των χαρακτήρων επομένως - καθ' όλα συμβολικός - δεν είναι να σε θίξουν, μα να σε βάλουν να σκεφτείς τα παρεπόμενα της αναίσχυντης πράξης, η οποία κι αποτελεί θεματικό πυρήνα σε αυτή εδώ τη συλλογή. Πάντοτε πίστευα, άλλω...