Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο στον εορτασμό των ενενήντα χρόνων του επικρατέστερου ζώντος ποιητή του Περού, Κάρλος Χερμάν Μπέλλι (Carlos German Belli), το οποίο παρατίθεται μεταφρασμένο ολόκληρο. Όταν κυκλοφόρησε, το 1962, θεωρήθηκε από την κριτική ως κάτι νεωτερικό τόσο για τα γράμματα του Περού και της Λατινικής Αμερικής γενικότερα, αλλά και για την Ισπανική γλώσσα, με τον τρόπο που επανεισήγαγε τη χρήση της του 16ου -18ου αιώνα στην ποίηση. Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή που ξεχώρισε και σημάδεψε την εποχή της τόσο με τα θέματα όσο και με τον τρόπο που τα πραγματεύ...

Ο Παρμενίδης, ένας συχνά παρερμηνευμένος δημιουργός του αρχαίου ελληνικού στοχασμού, βρίσκει στον Μεξικάνο ελληνιστή Κάρλος Μοντεμαγιόρ Ρόμο ντε Βιβάρ, έναν ένθερμο αποτιμητή και βαθύ γνώστη της φιλοσοφίας του. Κανένας άλλος φιλόσοφος, κατά την μελέτη του Μοντεμαγιόρ, δεν επηρέασε τόσο την αρχαία ελληνική σκέψη, συμπεριλαμβανομένου του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, όσο ο Παρμενίδης, ενώ η επίδρασή του συνεχίζεται στον χώρο της φιλοσοφίας και των επιστημών ίσαμε τις μέρες μας. Ο Μπέρτραντ Ράσσελ, για παράδειγμα, αναγνωρίζει στον Παρμενίδη τις βασικότερες έννοιες για την φιλοσο...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί τη μαρτυρία του συγγραφέα για τα Εξάρχεια, από όταν εγκαταστάθηκε εκεί, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεκατριών χρονών, μόνος, αναζητώντας εργασία και μόρφωση. Υπάρχει πλήθος αναφορών σε ανθρώπους, δρόμους, μαγαζιά, σπίτια, αλλά και στη γνωριμία και στη φιλία του με κάποιους από αυτούς, εργαζόμενος σε μια ταβέρνα ως κάπελας. Έτσι ξεκίνησε. Μιλάει για γνωστούς Εξαρχειώτες καλλιτέχνες, άλλους διαφόρων επαγγελμάτων και τύπους της γειτονιάς, τους οποίους γνώρισε προσωπικά. Επίσης, μιλάει για άλλους που ξεκινούσαν τότε, και έγιναν γνωστοί μετά, καθ...

Τα τρία συνθετικά ποιήματα αυτού του βιβλίου γράφτηκαν πριν πολλά χρόνια και έμεναν ανέκδοτα έως ότου, σχετικά πρόσφατα, τα ξαναδούλεψε ο ποιητής αφαιρώντας ή προσθέτοντας λεπτομέρειες και άλλα στοιχεία. Για παράδειγμα, όταν γράφτηκε η "Μπαλλάντα της Νέας Υόρκης", ο ποιητής Νίκος Σπάνιας και ο Μπάμπης Μαλαφούρης ζούσαν ακόμα, και οι δύο πέθαναν μετά και το μέρος του ποιήματος που τους αφορά προστέθηκε τώρα. Το τέταρτο ποίημα του βιβλίου γράφτηκε πρόσφατα, έχοντας ως έναυσμα την ανάγνωση και επεξεργασία των άλλων τριών. Είναι δε γραμμένο με τρόπο που να θυμίζει είτε μεταθανά...

Το βιβλίο αυτό είναι το χρονικό ενός πλανόδιου γατιού και η συνύπαρξή του μ' έναν ανθρώπινο φίλο. Απευθύνεται πρωτίστως στους ζωόφιλους, αλλά οποιοσδήποτε αναγνώστης της λογοτεχνίας θα χαρεί την αλήθεια του λόγου του καθώς αυτός ξεχειλίζει από ανθρώπινη συγκίνηση και λεκτική ευρηματικότητα. Η ιστόρηση διανθίζεται και με παραβολές άλλων γεγονότων, όπως η προπολεμική Κεφαλλονιά, η μετακατοχική Αθήνα, η κήρυξη της δικτατορίας το 1967, σκηνές από τη Νέα Υόρκη και από την Ουάσιγκτον, κ.λο., και δένεται με την ιστορία άλλων μερών, προσώπων και κατοικίδιων, αποκτώντας επιπρόσθετο...

Ο Χοσέ Κάρλος Μαριάτεγκι, ένα από τα σηµαντικότερα κριτικά και φιλοσοφικά πνεύµατα της Λατινικής Αµερικής, ήθελε πάντα να γράψει ένα µυθιστόρηµα. Έτσι είχε πει λίγο πριν πεθάνει. Και όλοι υπέθεταν ότι αυτό θα είχε για θέµα του κάτι διαφορετικό από αυτό που έγραψε: ότι θα ήταν οπωσδήποτε κάτι συναφές µε τα πολιτικά του πιστεύω και, κυρίως, µε το θέµα της άγριας εκµετάλλευσης του Ινδιάνου που τον απασχολούσε µε τόσο πάθος. Έτσι, µαζί µε τα "Εφτά ερµηνευτικά δοκίµια της περουβιανής πραγµατικότητας", που εκφράζουν τα πολιτικο-κοινωνικά του πιστεύω και την πραγµατικότητα της Λα...

"Το λεξικό των ισμών" του Χουάν Εδουάρδο Σιρλότ (1916-1973), αποτελεί μια μοναδικά εμπεριστατωμένη και υπεύθυνη προσπάθεια ταξινόμησης και αξιολόγησης εννοιών της σύγχρονης σκέψης και τέχνης. Θεωρείται απαραίτητο συμπλήρωμα για τη βιβλιοθήκη κάθε λογοτέχνη, καλλιτέχνη, στοχαστή και καθηγητή αυτών των ειδικοτήτων, αλλά και κάθε απλού αναγνώστη ή εραστή αυτών των πνευματικών δραστηριοτήτων. Η επιτυχία του λεξικού οφείλεται σε τέσσερις, κυρίως, λόγους: στο εύρος και το βάθος γνώσεων του συγγραφέα, στην πείρα του ως κριτικού τέχνης και λογοτεχνίας, στην αγάπη και την προσήλωσή...

Το 1842 που ο Ουγκώ ήταν μόνο σαράντα ετών, έγραψε σχετικά με το έργο του: "Κατά που την φαντάζομαι, η εργασία που έχω μπροστά μου είναι όπως μια θάλασσα - μια απέραντη απλωσιά από μισοϊδωμένες ιδέες, νέα γραψίματα, σχέδια, προσχέδια, μόλις μισοϊδωμένες τραγωδίες, κωμωδίες, ιστορία, ποίηση, φιλοσοφία, σοσιαλισμός, νατουραλισμός, ένα σύνολο από ασαφή έργα όπου χάνεται η σκέψη μου κι από τα οποία δεν ξέρω αν θα επιστρέψει ποτέ πια. Αν πεθάνω και δεν τα έχω τελειώσει, τα παιδιά μου θα ανακαλύψουν έναν σημαντικό αριθμό από αυτά αρχινημένα ή μισοτελειωμένα, στίχους, ποιήματα, κ....

Τέσσερις σύγχρονοι ποιητές, από την ίδια ισπανόφωνη χώρα, εμπνέονται όχι κάποιο ποίημα ή ποιήματα περιστασιακά από την Ελλάδα, αλλά ένα ολόκληρο ποιητικό βιβλίο ο καθένας. Η έκδοση αυτή αποτελεί κατάδειξη του συμβολικού γεγονότος ως προς το τι αντιπροσωπεύει γι' αυτούς τους ποιητές η χώρα μας και, κατ' επέκταση, της εκτίμησής τους για την Ελλάδα. Γι' αυτούς η χώρα μας αποτελεί πάντα μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης με την ιστορία και τον πολιτισμό της. Εκτός από την αδιαμφισβήτητη ποιητική της αξία, η διαφορετικότητα αυτής της μοναδικής ποιητικής ανθολογίας έγκειται και...

Αυτά τα ποιήματα του Ρήγα Καππάτου περιέχουν μια φωτεινή αλήθεια: την εσωτερική κοινωνία της ζωής. Αποκαλύπτουν τα ενδόμυχα μονοπάτια όπου η ζωή των πραγμάτων, των όντων, της σιωπής, αποτελούν την έκπληξη μιας αποκάλυψης, την έκπληξη της αδελφότητας της ζωής των ειδών, στο χειμώνα ή στη βροχή, σε μια μυστικιστική διάσταση ή στο φως, στη φιλία ενός ζώου. Ο Αθηνούλης, το αλησμόνητο γατί που διατρέχει με τα βελούδινα πόδια του τους στίχους αυτών των ποιημάτων, είναι ένα φως της ζωής όλων των πραγμάτων που με αυτό το άπειρο φωτίζει τον άνθρωπο, συντροφεύει τον άνθρωπο μέσα από...

Εύλογα θα διερωτηθεί κανείς: δεν έχουμε αρκετές μεταφράσεις των ποιημάτων του Ε. Α. Πόε; Σε τι ωφελεί ακόμα μία; Πρόσφατα, ο φίλος μου ποιητής Μάκης Τζιλιάνος, ο οποίος γνωρίζει τις μεταφραστικές εντρυφήσεις μου, μου έδωσε να διαβάσω δύο διαφορετικές μεταφράσεις ποιημάτων του Ε. Α. Πόε στη γλώσσα μας. Χωρίς αυτές να είναι οι μόνες, απ' ότι ανακάλυψα μετά. Και οι δύο είναι παλιές, τη μία την είχα διαβάσει πριν ακόμα διαβάσω τα ποιήματα του Πόε στο πρωτότυπο, πολύ παλιά, αλλά δε θυμόμουν λεπτομέρειες. Η ένσταση του φίλου μου, που έγινε και δική μου, ήταν ότι και οι δύο...

Εύλογα θα διερωτηθεί κανείς: δεν έχουμε αρκετές μεταφράσεις των ποιημάτων του Ε. Α. Πόε; Σε τι ωφελεί ακόμα μία; Πρόσφατα, ο φίλος μου ποιητής Μάκης Τζιλιάνος, ο οποίος γνωρίζει τις μεταφραστικές εντρυφήσεις μου, μου έδωσε να διαβάσω δύο διαφορετικές μεταφράσεις ποιημάτων του Ε. Α. Πόε στη γλώσσα μας. Χωρίς αυτές να είναι οι μόνες, απ' ότι ανακάλυψα μετά. Και οι δύο είναι παλιές, τη μία την είχα διαβάσει πριν ακόμα διαβάσω τα ποιήματα του Πόε στο πρωτότυπο, πολύ παλιά, αλλά δε θυμόμουν λεπτομέρειες. Η ένσταση του φίλου μου, που έγινε και δική μου, ήταν ότι και οι δύο...

Το 1945, όταν η Gabriela Mistral πήρε το Βραβείο Νόμπελ, η Ελλάδα έβγαινε από τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και έμπαινε στον Εμφύλιο Πόλεμο, οι μεταφράσεις από τα ισπανικά τότε γίνονταν, κυρίως, από άλλες γλώσσες και η επικοινωνία μεταξύ χωρών και ανθρώπων ήταν πολύ βραδύτερη από σήμερα. Έτσι, η βαθιά ανθρώπινη και αισθαντική ποίησή της Γκαμπριέλα Μιστράλ δεν αντιπροσωπεύτηκε ποτέ επαρκώς στη γλώσσα μας. Το βιβλίο αυτό με τα ωραιότερα ποιήματά της, εκτός από το να γνωρίσει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό την σημαντική αυτή ποιήτρια από την Χιλή φιλοδοξεί, ταυτοχρόνως, να δ...

Στη συλλογή του ελληνολάτρη ποιητή Μάρκο Μάρτος, υπάρχουν ποιήματα για τους θεούς του Ολύμπου, τους θεούς γενικά, οι οποίοι "υπάχουν μόνο γιατί εμείς τους σκεφτόμαστε", σχεδόν για όλους τους προσωκρατικούς φιλοσόφους και τις θεωρίες τους, για τον Επίκουρο, τον Ησίοδο, τη μάχη της Σαλαμίνας, για ήρωες του Ομήρου, όπως το ποίημα "Ο Πάρης συζητάει με την Ελένη", όπου έχουμε ευρηματικές ποιητικές συζεύξεις με το παρόν του αφηγητή τού ποιήματος, καθώς και στο ποίημα "Ναυσικά", κ.α. Πολύ παραστατική, με σαφή καταδίκη της βίας του πολέμου, είναι η κατάληξη του ποιήματος "Δούρειος...