Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΑΝΑΔΡΟΜΗ Έφυγες αλλά έχεις μείνει σε όλα: στο θόρυβο της πόρτας σαν ανοίγει, στη σιωπή όταν τυλίγει τα δωμάτια, σε κάποια απόηχα από λόγια όταν πέρναες ωχρή και σκεφτική σαν ίσκιος ή ζωηρή και ανήσυχη καθόσουν ίδιο προμήνυμα κακού που ερχόταν. Έφυγες κι έχεις μείνει σε όλα· και όλα σα να ρωτάνε πότε θα γυρίσεις: ανταύγαστρα, καρέκλες, καναπέδες, κάποια ξερά λουλούδια σ' ένα βάζο κι η γάτα όταν με βλέπει και νιαουρίζει μοιάζουν σα να ρωτάνε πότε θα έρθεις. Πώς να τους πω πως πια δεν θα επιστρέψεις; Αυτό το βιβλίο αποτελεί τη συλλογή των ερωτικών ποιημάτω...

Ο χρόνος, με την αλάθητη διεργασία του απόδειξε ότι ο Αρθούρος Ρεμπώ ήταν ένας από τους πιο εμπνευσμένους ποιητές του καιρού του. Δύο από τα έργα του υπήρξαν μοναδικά και συνεχίζουν να είναι τέτοια για πολλούς λόγους. Το ένα από αυτά είναι "Το μεθυσμένο καράβι", το εκπληκτικό αυτό ποίημα ουτοπικού οραματισμού με τις σπάνιες ποιητικές εικόνες και τρόπο σύλληψης, που δεν έχει πάψει να μεταφράζεται και να αποτελεί ακόμα και θέμα μελέτης ίσαμε τώρα, σε πάμπολλες γλώσσες. Το "Μια εποχή στην κόλαση" είναι το άλλο. Πεζό ποίημα σε εννιά μέρη-ιστορίες αυτό, που ναι μεν βγαίνει μέσα...

Ο Ρικάρδο Σίλβα-Σαντιστέμπαν είναι ένας από τους τρεις πιο γνωστούς ποιητές του Περού σήμερα. Οι άλλοι δύο είναι ο Κάρλος Χέρμαν Μπέλλι και ο Μάρκο Μάρτος. Η ποίηση του Ρικάρντο Σίλβα-Σαντιστέμπαν αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη με τη μουσική και λυρική της δομή, την πυκνότητα νοημάτων και τη συγκινησιακή φόρτιση που την χαρακτηρίζουν, κρύβοντας πάντα κάποιο μυστήριο. Όλα στοιχεία που την κάνουν να ηχεί όπως κάποιες σπάνιες σύγχρονες μουσικές συνθέσεις υψηλής έμπνευσης (του Κλοντ Ντεμπυσύ, π.χ., που έρχεται στο νου διαβάζοντάς την) με το λυρικό, αναπαραστατικό και βαθυστόχαστο ύ...

Ο Μαλλαρμέ, που τον βλέπουμε ότι προσπαθεί να αποφύγει τη σκληρή πραγματικότητα που τον περιβάλλει, δημιουργεί άπλετα την τέχνη του σε αυτό το ποίημα πλημμυρισμένο αρμονία και μουσική, όπου θριαμβεύει η υποβολή, η απόχρωση εννοιών, όπου στην περιγραφή τους ψυχικών καταστάσεων με μια διφορούμενη, αποσιωπημένη έννοια, ανάμεσα στην επίκληση και στο όνειρο, δημιουργείται ένα φανταστικό, τολμηρό θαύμα στην ένωση του ιδεατού κόσμου του ποιητή και τη μεσογειακή φύση. Ο Φαύνος, όπως ο Μαλλαρμέ στα δωμάτιά του, ονειρεύεται και φεύγει στα μάκρη· αλλά αυτός, σε αντίθεση με τον ποιητή...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί τη μαρτυρία του συγγραφέα για τα Εξάρχεια, από όταν εγκαταστάθηκε εκεί, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεκατριών χρονών, μόνος, αναζητώντας εργασία και μόρφωση. Υπάρχει πλήθος αναφορών σε ανθρώπους, δρόμους, μαγαζιά, σπίτια, αλλά και στη γνωριμία και στη φιλία του με κάποιους από αυτούς, εργαζόμενος σε μια ταβέρνα ως κάπελας. Έτσι ξεκίνησε. Μιλάει για γνωστούς Εξαρχειώτες καλλιτέχνες, άλλους διαφόρων επαγγελμάτων και τύπους της γειτονιάς, τους οποίους γνώρισε προσωπικά. Επίσης, μιλάει για άλλους που ξεκινούσαν τότε, και έγιναν γνωστοί μετά, καθ...

Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο στον εορτασμό των ενενήντα χρόνων του επικρατέστερου ζώντος ποιητή του Περού, Κάρλος Χερμάν Μπέλλι (Carlos German Belli), το οποίο παρατίθεται μεταφρασμένο ολόκληρο. Όταν κυκλοφόρησε, το 1962, θεωρήθηκε από την κριτική ως κάτι νεωτερικό τόσο για τα γράμματα του Περού και της Λατινικής Αμερικής γενικότερα, αλλά και για την Ισπανική γλώσσα, με τον τρόπο που επανεισήγαγε τη χρήση της του 16ου -18ου αιώνα στην ποίηση. Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή που ξεχώρισε και σημάδεψε την εποχή της τόσο με τα θέματα όσο και με τον τρόπο που τα πραγματεύ...

Τα τρία συνθετικά ποιήματα αυτού του βιβλίου γράφτηκαν πριν πολλά χρόνια και έμεναν ανέκδοτα έως ότου, σχετικά πρόσφατα, τα ξαναδούλεψε ο ποιητής αφαιρώντας ή προσθέτοντας λεπτομέρειες και άλλα στοιχεία. Για παράδειγμα, όταν γράφτηκε η "Μπαλλάντα της Νέας Υόρκης", ο ποιητής Νίκος Σπάνιας και ο Μπάμπης Μαλαφούρης ζούσαν ακόμα, και οι δύο πέθαναν μετά και το μέρος του ποιήματος που τους αφορά προστέθηκε τώρα. Το τέταρτο ποίημα του βιβλίου γράφτηκε πρόσφατα, έχοντας ως έναυσμα την ανάγνωση και επεξεργασία των άλλων τριών. Είναι δε γραμμένο με τρόπο που να θυμίζει είτε μεταθανά...

Αυτό το βιβλίο-μνημόσυνο πραγματεύεται τη φιλία τριών ποιητών, δύο Χιλιανών και ενός Έλληνα, οι οποίοι γνωρίστηκαν και συνδέθηκαν στη Νέα Υόρκη πριν κοντά σαράντα χρόνια. Ο ένας, ο διάσημος σήμερα στην πατρίδα του και στη Λατινική Αμερική Ενρίκε Λιν, πέθανε ακριβώς πριν είκοσι οχτώ χρόνια. Οι άλλοι δυο φίλοι όχι μόνο δεν τον ξέχασαν, αλλά δεν υπάρχει συνάντηση μεταξύ τους που να μη μιλήσουν για εκείνον. Αυτήν τη σχέση, με κάποιες παραμέτρους από τη ζωή και το έργο του εκλιπόντος φίλου τους, υπομιμνήσκει και πραγματεύεται η παρουσίαση-μνημόσυνο του βιβλίου με έναν ποιητικ...

Αυτό το βιβλίο-μνημόσυνο πραγματεύεται τη φιλία τριών ποιητών, δύο Χιλιανών και ενός Έλληνα, οι οποίοι γνωρίστηκαν και συνδέθηκαν στη Νέα Υόρκη πριν κοντά σαράντα χρόνια. Ο ένας, ο διάσημος σήμερα στην πατρίδα του και στη Λατινική Αμερική Ενρίκε Λιν, πέθανε ακριβώς πριν είκοσι οχτώ χρόνια. Οι άλλοι δυο φίλοι όχι μόνο δεν τον ξέχασαν, αλλά δεν υπάρχει συνάντηση μεταξύ τους που να μη μιλήσουν για εκείνον. Αυτήν τη σχέση, με κάποιες παραμέτρους από τη ζωή και το έργο του εκλιπόντος φίλου τους, υπομιμνήσκει και πραγματεύεται η παρουσίαση-μνημόσυνο του βιβλίου με έναν ποιητικ...

Εδώ και περισσότερο από μισόν αιώνα, ένα βράδυ, παρέα με δύο φίλους, ο μεταφραστής μοιράστηκε μια μοναδική εμπειρία: την ανατολή του ήλιου από την Ακρόπολη. Αυτοί ήταν οι δημοσιογράφοι Νίκος Μακρίδης και Γιάννης Κουνάδης, και οι δύο εκλιπόντες, ο πρώτος το 2014 και ο δεύτερος πριν πολλά χρόνια, κιόλας. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά να απαγγέλλεται από τον Νίκο Μακρίδη ένα απόσπασμα από την Προσευχή στην Ακρόπολη του Ερνέστου Ρενάν. Σε αυτό το γεγονός αναφέρεται με περισσότερες λεπτομέρειες στο βιβλίο του Χρονικό των Εξαρχείων, αλλά και στην αφιέρωση της παρούσας μετάφρασης στο...

Τα "Προσωπεία της Ρώμης" είναι ένα ποιητικό βιβλίο όπου, σαν σε μία μικρή ιστορική πλακέτα, ο ποιητής βάνει μπροστά στα μάτια μας την αυτοκρατορική Ρώμη. Η λέξη προσωπείο, μάσκα στα λατινικά εκείνης της εποχής, καθόριζε το πρόσωπο. Τώρα, το να φοράει κάποιος μάσκα σημαίνει το να προσπαθεί να είναι άλλος. Δεν πρόκειται για μια κοινή ποιητική συλλογή. Μέσα από τα ποιήματά της παρακολουθούμε όχι μόνο τα ποιητικά αλλά και πολιτικά δρώμενα της αυτοκρατορικής Ρώμης και, κυρίως, τα ερωτικά πάθη της αιώνιας πόλης στους γνωστούς ιστορικούς πρωταγωνιστές: Ιούλιο Καίσαρα, Πομπήιο, Βρο...

Τα "Προσωπεία της Ρώμης" είναι ένα ποιητικό βιβλίο όπου, σαν σε μία μικρή ιστορική πλακέτα, ο ποιητής βάνει μπροστά στα μάτια μας την αυτοκρατορική Ρώμη. Η λέξη προσωπείο, μάσκα στα λατινικά εκείνης της εποχής, καθόριζε το πρόσωπο. Τώρα, το να φοράει κάποιος μάσκα σημαίνει το να προσπαθεί να είναι άλλος. Δεν πρόκειται για μια κοινή ποιητική συλλογή. Μέσα από τα ποιήματά της παρακολουθούμε όχι μόνο τα ποιητικά αλλά και πολιτικά δρώμενα της αυτοκρατορικής Ρώμης και, κυρίως, τα ερωτικά πάθη της αιώνιας πόλης στους γνωστούς ιστορικούς πρωταγωνιστές: Ιούλιο Καίσαρα, Πομπήιο, Βρο...

Ο Νικολό Μακιαβέλλι με τον "Ηγεμόνα" του αναδεικνύεται στο στερέωμα της παγκόσμιας λογοτεχνίας ως συγγραφέας πρώτου μεγέθους. Αντί με τον καιρό να ελαττωθεί το κύρος αυτού του έργου και να σβήσει ή το πολύ να κλασικίσει, συνεχίζει με την ίδια ένταση την ανοδική πορεία του μέσα στο χρόνο. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ιδέες και τα πολιτικά πάθη που πραγματεύτηκε με ευκρίνεια και εκπληκτική διορατικότητα τότε ο Μακιαβέλλι, μεταγγίζοντας την πείρα του ως πολίτης και συγγραφέας-λειτουργός της Φλωρεντινής Δημοκρατίας για τους Ιταλούς του καιρού του, διατηρούν την εγκυρότητά τους ακέ...

Στις περισσότερες περιπτώσεις το βασικό κίνητρο είναι ο θαυμασμός για το έργο των ξένων, έργο εμβληματικό, που μπόρεσε να εκφράσει, με όρους αξιώσεων, κάποιες πρωταρχικές, πανανθρώπινες καταστάσεις, αποτελώντας σημείο αναφοράς για τους επερχόμενους. Όμως δεν είναι ο θαυμασμός ή η εκλεκτική συγγένεια τα μοναδικά ερεθίσματα- κάποτε είναι και η ίδια η ζωή των δημιουργών, ο μύθος που την περιέβαλε, ή, ακόμα συχνότερα, η ιδεολογία που καθοδήγησε τα βήματα τους. Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι μπορεί να συναντάμε, σε συλλογές και ανθολογίες, ποιήματα για ποιητές άγνωστους ή ελάχισ...

Το βιβλίο αυτό είναι το χρονικό ενός πλανόδιου γατιού και η συνύπαρξή του μ' έναν ανθρώπινο φίλο. Απευθύνεται πρωτίστως στους ζωόφιλους, αλλά οποιοσδήποτε αναγνώστης της λογοτεχνίας θα χαρεί την αλήθεια του λόγου του καθώς αυτός ξεχειλίζει από ανθρώπινη συγκίνηση και λεκτική ευρηματικότητα. Η ιστόρηση διανθίζεται και με παραβολές άλλων γεγονότων, όπως η προπολεμική Κεφαλλονιά, η μετακατοχική Αθήνα, η κήρυξη της δικτατορίας το 1967, σκηνές από τη Νέα Υόρκη και από την Ουάσιγκτον, κ.λο., και δένεται με την ιστορία άλλων μερών, προσώπων και κατοικίδιων, αποκτώντας επιπρόσθετο...

Το 1842 που ο Ουγκώ ήταν μόνο σαράντα ετών, έγραψε σχετικά με το έργο του: "Κατά που την φαντάζομαι, η εργασία που έχω μπροστά μου είναι όπως μια θάλασσα - μια απέραντη απλωσιά από μισοϊδωμένες ιδέες, νέα γραψίματα, σχέδια, προσχέδια, μόλις μισοϊδωμένες τραγωδίες, κωμωδίες, ιστορία, ποίηση, φιλοσοφία, σοσιαλισμός, νατουραλισμός, ένα σύνολο από ασαφή έργα όπου χάνεται η σκέψη μου κι από τα οποία δεν ξέρω αν θα επιστρέψει ποτέ πια. Αν πεθάνω και δεν τα έχω τελειώσει, τα παιδιά μου θα ανακαλύψουν έναν σημαντικό αριθμό από αυτά αρχινημένα ή μισοτελειωμένα, στίχους, ποιήματα, κ....

Τέσσερις σύγχρονοι ποιητές, από την ίδια ισπανόφωνη χώρα, εμπνέονται όχι κάποιο ποίημα ή ποιήματα περιστασιακά από την Ελλάδα, αλλά ένα ολόκληρο ποιητικό βιβλίο ο καθένας. Η έκδοση αυτή αποτελεί κατάδειξη του συμβολικού γεγονότος ως προς το τι αντιπροσωπεύει γι' αυτούς τους ποιητές η χώρα μας και, κατ' επέκταση, της εκτίμησής τους για την Ελλάδα. Γι' αυτούς η χώρα μας αποτελεί πάντα μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης με την ιστορία και τον πολιτισμό της. Εκτός από την αδιαμφισβήτητη ποιητική της αξία, η διαφορετικότητα αυτής της μοναδικής ποιητικής ανθολογίας έγκειται και...

Η ποίηση του Καρντούτσι εκφράζει την κατάφαση της ζωής, το φως, τη χαρά, το τραγούδι. Μ' αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν εκφράζει και συναισθήματα θλίψης, όταν όμως συμβαίνει αυτό γίνεται στον τόνο των αρχαίων δασκάλων του, με γνώση του μέτρου, του σκοπού και της κατάληξης της ζωής. Το δε κλασικό ελληνο-ρωμαϊκό παρελθόν και η προσήλωσή του σε αυτό, μαζί με την αγάπη του στη ζωή, την φιλοπατρία και την επαναστατική του συνείδηση, δίνουν ορμή και ένταση στην ποίησή του. Επίσης, απετέλεσε ένα νέο ξύπνημα στον καιρό του, μια νέα αναγέννηση, αφού η άλλη πνίγηκε από τον παπικό καθολ...

Η ποίηση του Καρντούτσι εκφράζει την κατάφαση της ζωής, το φως, τη χαρά, το τραγούδι. Μ' αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν εκφράζει και συναισθήματα θλίψης, όταν όμως συμβαίνει αυτό γίνεται στον τόνο των αρχαίων δασκάλων του, με γνώση του μέτρου, του σκοπού και της κατάληξης της ζωής. Το δε κλασικό ελληνο-ρωμαϊκό παρελθόν και η προσήλωσή του σε αυτό, μαζί με την αγάπη του στη ζωή, την φιλοπατρία και την επαναστατική του συνείδηση, δίνουν ορμή και ένταση στην ποίησή του. Επίσης, απετέλεσε ένα νέο ξύπνημα στον καιρό του, μια νέα αναγέννηση, αφού η άλλη πνίγηκε από τον παπικό καθολ...