Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα 24 κείμενα που απαρτίζουν τον παρόντα τόμο καλύπτουν χρονικό διάστημα εξήντα και πλέον ετών. Παρουσιάζονται εδώ κατά τη χρονολογική σειρά δημοσίευσής τους και διαγράφουν την αναμέτρηση της κριτικής με το ποιητικό και δοκιμιακό έργο του Σεφέρη. Ταυτόχρονα, καθιστούν ευκρινή την πορεία που ακολούθησε η κριτική για να εντοπίσει και να διερευνήσει κεντρικά θέματα του σεφερικού έργου, ενός έργου με βαθιές ρίζες στην ελληνική και την ευρωπαϊκή γραμματεία. Τα κείμενα που έχουν ανθολογηθεί, μαζί με την πλούσια επιλογή βιβλιογραφίας στο τέλος του τόμου, καθιστούν την "Εισαγωγή στ...

Το βιβλίο αυτό -ανθολογία κριτικών κειμένων- αποτελεί μια συστηματική παρουσίαση των απόψεων της κριτικής για την ποίηση του Καβάφη. Επιλέγοντας τα κείμενα με κριτήρια ιστορικά και αξιολογικά, ο επιμελητής του τόμου φιλοδοξεί να δώσει τόσο στον μελετητή όσο και στον απλό αναγνώστη της Καβαφικής ποίησης την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τα σημαντικότερα κείμενα της Καβαφικής βιβλιογραφίας, ορισμένα από τα οποία είναι και από τα σημαντικότερα κείμενα της νεοελληνικής κριτικής. Η κατάταξη του υλικού σε χρονικές ενότητες παρέχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει κανείς την εξελικ...

"Όταν ανοίχτηκε η διαθήκη στο ελληνικό προξενείο (την είχε παραδώσει εκεί από τις 8 Ιουλίου 1923) μαθεύτηκε επιτέλους πώς ο Καβάφης ήταν περισσότερο από εύπορος, γιατί είχε στην κατοχή του, σε διάφορους τίτλους, περίπου δεκαπέντε χιλιάδες λίρες στερλίνες. Όχι λίγοι ξαφνιάστηκαν μαθαίνοντας πως το κεφάλαιο αυτό προοριζόταν για τον Αλέκο Σεγκόπουλο, που δεν είχε κανένα οικογενειακό δεσμό με τον Ποιητή, ενώ στις δυο ανιψιές του (μια από τις οποίες, όπως έλεγαν, ήταν πολύ πλούσια) άφησε μερικές εκατοντάδες στερλίνες. Μα οι στενοί του φίλοι ήξεραν πως ο Σεγκόπουλος ήταν ο πιστότ...

[...] Τα κείμενα για την ποίηση του Χριστιανόπουλου καλύπτουν χρονική περίοδο, η οποία κατά τι υπερβαίνει το ήμισυ ενός αιώνα (1950-2002). Ανεξαρτήτως των κειμένων που επιλέξαμε, ένα ποσοτικό συμπέρασμα είναι δυνατόν να σκιαγραφηθεί: Με την πάροδο του χρόνου ο ουσιαστικός κριτικός λόγος υποκαθίσταται από έναν επιφανειακότερο δημοσιογραφίζοντα λόγο. Αξιόλογα κριτικά και φιλολογικά κείμενα γράφονται και σήμερα· "επιδερμικές" προσεγγίσεις επιχειρούνταν και στη δεκαετία του 1950, αλλά -ως γνωστόν- οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η σύνταξη ενός τόμου με κριτικά κείμεν...

"Εγώ είχα δυο ιδιότητες. Να κάνω ποιήματα και να γράψω ιστορία. Ιστορία δεν έγραψα κι είναι πλέον αργά. Τώρα θα πείτε, πως ξέρω ότι θα μπορούσα να γράψω ιστορία; Το καταλαβαίνω. Κάνω το πείραμα κι ερωτώ τον εαυτό μου: "Καβάφη μπορείς να γράψεις μυθιστόρημα;" Δέκα φορές με φωνάζουν όχι. Κάνω πάλι το ερώτημα: "Καβάφη μπορείς να γράψεις θέατρο;" Εικοσιπέντε φωνές με φωνάζουν πάλι όχι. Κάνω πάλι το ίδιο ερώτημα: "Καβάφη, μπορείς να γράψεις ιστορία;" Εκατόν είκοσι πέντε φωνές με λένε μπορείς να γράψεις." (Απόσπασμα από το βιβλίο)

Αισθάνομαι πραγματικήν αποστροφή για κάθε είδους ανάλυση της ομορφίας ενός ποιήματος ή ενός στίχου στα συστατικά του, κατά τον τρόπο των χημικών. Αυτό πολλοί το θεωρούν ελάττωμα του κριτικού. Για μένα όμως δεν είναι παρά απλή αποφυγή προδοσίας εις βάρος του ποιητή. Θυμάμαι ότι μερικοί με είχαν φέξει που δεν είχα δοκιμάσει, γράφοντας για το καβαφικό έργο, να κάνω συγχρόνως και μιαν αισθητική ανάλυση των ποιημάτων του που θαύμαζα. Βρίσκω πως ίσως να μην είχαν πολύ άδικο.[...] (Απόσπασμα από το βιβλίο)

Τον Καβάφη τον εγνώρισα το 1915. Το 1926 μου ήρθε η ιδέα να γράψω γι' αυτόν ένα εκτεταμένο βιβλίο. Μα το περίεργο σ' αυτήν την υπόθεση είναι ότι ενώ ως τότε τον είχα συναντήσει άπειρες φορές, όταν έπιασα να δώσω την προσωπογραφία του, δεν κατόρθωσα να συλλάβω τα σημαντικά σημεία της φυσιογνωμίας του. Και όμως ήμουνα γεμάτος από την εικόνα του. Η συχνή επαφή μ' έναν άνθρωπο αμβλύνει συνήθως ορισμένα αισθητήρια. Και σε ποιον αλήθεια, δεν έτυχε να κλείσει καμιά φορά τα μάτια, θέλοντας ν΄αναπολήσει ένα πολύ σχετικό του πρόσωπο και, παρ' όλη του την προσπάθεια να μην το κατορθ...

Το πρώτο και το τρίτο κείμενο του τόμου πρωτοεκδόθηκαν στην Αλεξάνδρεια με έξοδα του συγγραφέα το 1955, ή δε διανομή τους έγινε σε φίλους, σε λογοτέχνες, σε περιοδικά, εφημερίδες και βιβλιοθήκες διάφορες. Θα πρέπει επομένως να θεωρηθούν ως εκδόσεις εκτός εμπορίου. Το πρώτο κείμενο είναι ασφαλώς και το σημαντικότερο του τόμου. Για πρώτη φορά ερχόταν να ρίξει ένα ευρωπαϊκότερο φως στη Σεφερική ποίηση, με αποτέλεσμα να επιτευχθεί μια προσγειωμένη αξιολόγησή της. Αυτό φυσικά αιφνιδίασε κυριολεκτικά τη νεοελληνική κριτική, η οποία ανάλαβε, όχι όμως και ανάλογα εφοδιασμένη πά...

Από αυτό τον προμαχώνα όπου μας ανέβασε η ζωή, υπάκουοι στη μνήμη της καρδιάς, πλέκουμε στέφανα με λέξεις και τα ρίχνουμε στο πέλαγος του χρόνου για να τιμήσουμε τους άξιους φίλους που εχάσαμε, αλλά που δεν αποχωριστήκαμε. Συνθέττοντας τον τόμο αυτό, γνωρίζουμε πως καλούμε τους αναγνώστες του να γνωρίσουν μια σπάνια μορφή της νεοελληνικής κοινωνίας και να πιστοποιήσουν την εξαιρετική, την ιδιότυπη δύναμη του λογοτεχνικού της έργου. Η Μαρία Περ. Ράλλη, θαύμασμα και χαρά όσων την γνώρισαν, θα έμενε άγνωστη στους νεωτέρους, αν δεν επιχειρούσαμε αυτή την ξενάγηση στον χώρο ζ...