Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στις 13 Απριλίου 1945 ο Χίτλερ δεν ήθελε να παραδεχτεί ότι το Βερολίνο ήταν ουσιαστικά ανυπεράσπιστο. Υπήρξε ανέκαθεν θύμα των εμμονών του, και αυτήν τη φορά αποφάσισε ότι το Βερολίνο θα ήταν η ηρωική πόλη στην οποία ο εχθρός θα γνώριζε τη συντριβή. Όλοι έπρεπε να παραμείνουν στο Βερολίνο, οι άντρες πολεμώντας, οι γυναίκες και τα παιδιά εμψυχώνοντας τους υπερασπιστές. Από τις αρχές του μήνα, όμως, είχαν φύγει 300.000 άνθρωποι, που είχαν χάσει τα σπίτια τους και δεν κατάφερναν να εξασφαλίσουν τροφή. Τίποτα δεν τους κρατούσε πια εκεί. Αναζήτησαν, έτσι, καταφύγιο κοντά στους σ...

Στο Λος Άλαμος, στο Νέο Μεξικό, στις 10 και 11 Μαΐου 1945 κλήθηκε να συνεδριάσει η επιτροπή που θα καθόριζε πιθανούς στόχους για ρίψη της ατομικής βόμβας στην Ιαπωνία. Τα βασικά κριτήρια που τέθηκαν ήταν η διάμετρος του στόχου να υπερβαίνει τα 3 μίλια και η έκρηξη να προξενήσει σημαντικές καταστροφές. Έτσι, απορρίφθηκαν οι μικροί στρατιωτικοί στόχοι, δεδομένου ότι ο βομβαρδισμός όφειλε να έχει κρίσιμες ψυχολογικές επιπτώσεις στον πληθυσμό και να είναι αρκετά εντυπωσιακές προκειμένου να προκαλέσει δέος στη διεθνή κοινότητα. Απορρίφθηκαν, επίσης, τα αυτοκρατορικά ανάκτορα...

Στις 31 Ιουλίου 1944, ήδη ηττημένος στη Μάχη της Νορμανδίας, ο Χίτλερ, σε συνομιλία με τους στενούς συνεργάτες του, υποστήριξε ότι ο μοναδικός τρόπος για να αντιστραφεί η κατάσταση ήταν η άμεση ανάπτυξη δυνάμεων στο Westwall, στα σύνορα της Γερμανίας με τη Γαλλία και το Βέλγιο, από όπου θα εξαπέλυαν σφοδρή αντεπίθεση το φθινόπωρο, εποχή κατά την οποία οι κακές καιρικές συνθήκες θα δυσχέραιναν τις Συμμαχικές αεροπορικές επιχειρήσεις. Το γερμανικό επιτελείο διαπίστωσε ότι ο τομέας των Αρδενών φυλασσόταν από ισχνές αμερικανικές δυνάμεις· ίσως, λοιπόν, μια επίθεση σε αυτόν α...

Την 1η Μαρτίου 1944 ξεκίνησε στο Μιλάνο και το Τορίνο γενική απεργία υποκινούμενη από την αντίσταση και υποστηριζόμενη κρυφά από τους επιχειρηματίες. Οι Γερμανοί συνέλαβαν και απέλασαν τους οργανωτές της, ζητώντας παράλληλα 1.000.000 ιταλούς εργάτες για τη γερμανική βιομηχανία. Η επιβίωση του Μουσολίνι και του νέου καθεστώτος του θα ήταν αδύνατη δίχως τη στρατιωτική παρουσία των Γερμανών. Ο στρατάρχης Κέσελρινγκ, στρατιωτικός διοικητής όλης της Ιταλίας, διέθετε όμως μόνο 5 μεραρχίες. Η πρόσβαση στη Ρώμη εμποδιζόταν από την αμυντική Γραμμή Γκούσταβ, που έκοβε την Ιταλία σ...

Ακριβώς τρία χρόνια μετά την έναρξη της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, ο Κόκκινος Στρατός έπαιρνε την εκδίκησή του, αποδεκατίζοντας, κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Μπαγκρατιόν, ολόκληρη την Ομάδα Στρατιών "Κέντρο" της Βέρμαχτ. Τέσσερις είναι οι σημαντικότερες μάχες που δόθηκαν κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, και όλες έγιναν στο Ανατολικό Μέτωπο. Η πρώτη ήταν η Μάχη της Μόσχας, το χειμώνα του 1941-42. Στη μάχη αυτή αποδείχθηκε ότι οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις δεν μπορούσαν να κερδίσουν τον πόλεμο με τους όρους που είχαν θέσει στην αρχή των εχθροπραξιών, με σύντομ...

Ο Αϊζενχάουερ δεν είχε εμπιστοσύνη στον υπέρμετρο αισιόδοξο Μοντγκόμερι, αλλά δεν μπορούσε και να στέκεται μονίμως εμπόδιο στις πρωτοβουλίες του. Πέντε ημέρες μετά τον διορισμό του στη θέση του γενικού διοικητή, λοιπόν, του υποσχέθηκε την άμεση πραγματοποίηση στρατιωτικής επιχείρησης που θα μπορούσε να επισπεύσει το τέλος του πολέμου. Ο Μοντγκόμερι συναντήθηκε, στις 10 Σεπτεμβρίου, με τον Αϊζενχάουερ στις Βρυξέλλες, σε μια τολμηρή πρόταση: την αιφνιδιαστική επίθεση στη Γερμανία μέσω των Κάτω Χωρών. Η συζήτηση ήταν έντονη και ο Βρετανός δεν δίστασε να εκτοξεύσει κατηγορίες κ...

Τον Ιανουάριο του 1943 συναντήθηκαν στην Καζαμπλάνκα ο αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούζβελτ, ο βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ και οι ηγέτες των Ελεύθερων Γάλλων, Σαρλ ντε Γκωλ και Ανρί Ζιρώ. Η σημαντικότερη απόφαση που πάρθηκε, η οποία και ανακοινώθηκε αμέσως, ήταν η συνέχιση του πολέμου μέχρι την άνευ όρων παράδοση των δυνάμεων του Άξονα. Συμφωνήθηκε επίσης να γίνει απόβαση στην Ιταλία. Στο πλαίσιο αυτών των συμφωνιών, πραγματοποιήθηκε συνάντηση, την ίδια εποχή, των στρατιωτικών επιτελείων των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, στην οποία τονίστηκε η ανάγκη να ενταθο...

Έχει επισημανθεί επανειλημμένα ότι η Μάχη του Κουρσκ υπήρξε η μεγαλύτερη αρματομαχία στην ιστορία. Αν και ορισμένοι ιστορικοί αμφισβητούν τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό, αναμφίβολα η αντιπαράθεση των τεθωρακισμένων ήταν κολοσσιαίας έκτασης. Και κάτι ακόμα. Κατά τη Μάχη του Κουρσκ, οι δυνάμεις που παρέταξαν οι Γερμανοί ξεπερνούσαν κάθε προηγούμενο συγκέντρωσης τόσο ισχυρών δυνάμεων σε τόσο μικρή έκταση γης. Η Βέρμαχτ χρησιμοποίησε στο Κουρσκ τους καλύτερους στρατηγούς της και τους καλύτερους στρατιώτες της και έριξε στη μάχη τα πιο εξελιγμένα όπλα της. Το καλοκαίρι του 194...

Την 1η Μαρτίου 1944 ξεκίνησε στο Μιλάνο και το Τορίνο γενική απεργία υποκινούμενη από την αντίσταση και υποστηριζόμενη κρυφά από τους επιχειρηματίες. Οι Γερμανοί συνέλαβαν και απέλασαν τους οργανωτές της, ζητώντας παράλληλα 1.000.000 ιταλούς εργάτες για τη γερμανική βιομηχανία. Η επιβίωση του Μουσολίνι και του νέου καθεστώτος του θα ήταν αδύνατη δίχως τη στρατιωτική παρουσία των Γερμανών. Ο στρατάρχης Κέσελρινγκ, στρατιωτικός διοικητής όλης της Ιταλίας, διέθετε όμως μόνο 5 μεραρχίες. Η πρόσβαση στη Ρώμη εμποδιζόταν από την αμυντική Γραμμή Γκούσταβ, που έκοβε την Ιταλία σ...

Τον Νοέμβριο του 1941 ο Ρόμελ προετοιμάστηκε να εξαπολύσει αποφασιστική επίθεση εναντίον του Τομπρούκ. Οι Βρετανοί, όμως, είχαν τα δικά τους σχέδια. Ο σερ Άλαν Κάνινγκαμ, νέος διοικητής της 8ης Στρατιάς, είχε την ιδέα μιας κυκλωτικής κίνησης μέσα από την έρημο, ώστε να πλαγιοκοπήσει την αμυντική γραμμή του Άξονα και εν συνεχεία να κατευθύνει προς το Τομπρούκ. Οι Βρετανοί είχαν βασίσει τις ελπίδες τους για επιτυχία στην αριθμητική τους υπεροχή, στο νέο άρμα μάχης, το Crusader, στην επαρκή διοικητική μέριμνα, σε αναγνωριστικές περιπολίες μεγάλης εμβέλειας και σε ορισμένες νέε...

Στη Βόρεια Αφρική, στις αρχές του 1943, ο Άξονας είχε ήδη ηττηθεί ουσιαστικά, γεγονός που άνοιγε το δρόμο για επίθεση στη νότια Ιταλία από την αφρικανική ήπειρο με τα στρατεύματα που ήταν διαθέσιμα εκεί. Εκτός από το άνοιγμα ενός δεύτερου -αν και περιορισμένου- μετώπου, αυτός θα ήταν ένας έμμεσος τρόπος να ασκηθεί πίεση στον Μουσολίνι ώστε να εγκαταλείψει τη συμμαχία με τον Χίτλερ. Αφού πάρθηκε η πολιτική απόφαση για επίθεση στη Σικελία, ξεκίνησε η φάση προετοιμασίας της μεγαλύτερης, όπως επρόκειτο να εξελιχθεί, αμφίβιας επιχείρησης του πολέμου. Για την εισβολή, θα χρησι...

Η συμμαχική απόβαση στην Αφρική προανήγγειλε επικράτηση των Ελεύθερων Γάλλων του Ντε Γκωλ στις αποικίες και στέρησε από το καθεστώς του Βισύ σημαντικά εδάφη της αυτοκρατορίας. Ήδη από τα τέλη του 1942 το Γ΄Ράιχ άρχισε να δείχνει εντονότερο ενδιαφέρον για την ολοκλήρωση του Τείχους του Ατλαντικού, καθώς μια Συμμαχική απόβαση στη Γαλλία θεωρούνταν πια πολύ πιθανή. Στα μέσα του 1943 τα άσχημα νέα από το Ανατολικό Μέτωπο ενίσχυσαν ακόμα περισσότερο τα γερμανικά αμυντικά σχέδια. Η προπαγάνδα του Γ΄Ράιχ παρουσίαζε το Τείχος του Ατλαντικού σαν αδιαπέραστο οχυρωματικό έργο, που...

Μία από τις πιο καθοριστικές μάχες του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου θα διεξαγόταν σε έναν χώρο που αρχικά ούτε οι Γερμανοί ούτε οι Σοβιετικοί είχαν προβλέψει. Τον Ιούλιο του 1942, μετά τις ανεύθυνες διαταγές του Χίτλερ, τις εσφαλμένες εκτιμήσεις του και την τάση του να συγχέει επιθυμίες και πραγματικότητα, και καθώς οι Σοβιετικοί έβλεπαν ότι οι Γερμανοί διασπούσαν τις δυνάμεις τους, και οι δύο πλευρές αντιλήφθηκαν ότι η μάχη για τον έλεγχο της πόλης ήταν αναπόφευκτη. Το Στάλινγκραντ, που θα γινόταν το αιματηρό θέατρο μιας αδυσώπητης μάχης, είχε εκείνη την εποχή 600.000 κατοίκους...

Αφού πέρασαν οι τρεις πρώτες εβδομάδες του πολέμου χωρίς εντολή του Χίτλερ για επιθέσεις σε εμπορικά πλοία των Συμμάχων, τελικά, στις 30 Σεπτεμβρίου 1939, το "Graf Spee" βύθισε το πρώτο του θύμα, το βρετανικό εμπορικό πλοίο "Clements", στις ακτές της Βραζιλίας. Ήταν η πρώτη από μια σειρά επιθέσεις τέτοιου τύπου. Με κυβερνήτη τον Χανς Λάνγκσντορφ, το "Graf Spee", διασχίζοντας χιλιάδες μίλια, βύθισε 9 εμπορικά, 50.000 τόνων συνολικά, ανάμεσα στον Νότιο Ατλαντικό και τον Ινδικό. Το απόγευμα της 13ης Δεκεμβρίου όμως, τα πλοία του ναύαρχου Χάργουντ (βαρύ καταδρομικό Exeter με 6...

Για να αποτρέψουν την ιταλική απειλή από τη Λιβύη, οι Βρετανοί αποφάσισαν να αντεπιτεθούν. Στις 9 Δεκεμβρίου 1940, η 8η Στρατιά ξεκίνησε την Επιχείρηση Compass. Τις πρώτες πρωινές ώρες εκείνης της ημέρας, βρετανικές, ινδικές, αυστραλιανές, νεοζηλανδικές και νοτιοαφρικανικές δυνάμεις, μηχανοκίνητες στο σύνολό τους, εξαπέλυσαν επίθεση. Ακολουθούσαν τα άρματα μάχης Matilda II, που δεν απειλούνταν από τα αδύναμα αντιαρματικά όπλα των Ιταλών. Η ιταλική αεροπορία εντόπισε τις συγκεντρωμένες εχθρικές δυνάμεις, αλλά οι προειδοποιήσεις της αγνοήθηκαν. Έτσι, πολλοί ιταλοί στρατιώτες...

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 10ης Μαΐου 1940, η βασίλισσα Βιλελμίνη μεταφέρθηκε σε καταφύγιο. Παρά τις υποσχέσεις ότι θα σεβαστεί την ουδετερότητα της Ολλανδίας, αλλά και χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση, η Γερμανία εξαπέλυε επίθεση, ρίχνοντας αλεξιπτωτιστές για να καταλάβουν στρατηγικά σημεία και να συλλάβουν την κυβέρνηση και τη βασιλική οικογένεια. Σε λίγες ώρες, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών κήρυξε πόλεμο στη Γερμανία και τάχθηκε στο πλευρό των Συμμάχων, ενώ παράλληλα προσπαθούσε να αντιμετωπίσει με κάθε τρόπο τη "χιονοστιβάδα" που πλησίαζε. Ο γερμανικός στρατός, υποτιμώντας τη...

Η αντίσταση στη Νορβηγία ήταν δυναμική καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, μολονότι τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής ήταν περίπου 400.000 στρατιώτες για έναν πληθυσμό 4 μόνο εκατομμυρίων. Τον πρώτο χρόνο της κατοχής, δεν υπήρξε οργανωμένη αντίσταση, αλλά μόνο αυθόρμητες αντιδράσεις και καταγγελίες για τα ναζιστικά εγκλήματα. Στην αντίσταση πρωταγωνίστησαν αρχικά τα πολιτιστικά, αθλητικά και επαγγελματικά σωματεία, και κυρίως δάσκαλοι και δασκάλες που πέρασαν στην παρανομία και δήλωσαν συλλογικά την αντίθεσή τους στο νέο καθεστώς. Το κίνημα αντίστασης εκδηλώθηκε αρχικά α...

Η αποικιοκρατία είχε ήδη εδραιώσει τη θέση της όταν, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, δημιουργήθηκαν δύο νέα κράτη, η Γερμανία και η Ιταλία, που βρήκαν ήδη μοιρασμένες τις αποικίες και τις ζώνες οικονομικής επιρροής. Αλλά και η Ιαπωνία αντιμετωπίζει τις ίδιες δυσκολίες, καθώς άργησε εξίσου να οργανωθεί ως σύγχρονο κράτος. Ο φόβος που προκάλεσε η επανάσταση των Μπολσεβίκων είχε οδηγήσει τις Δυτικές δημοκρατίες να δημιουργήσουν μια "υγειονομική ζώνη", γύρω από την ΕΣΣΔ, ενώ οι πιο συντηρητικές δυνάμεις είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον ιταλικό φασισμό και, κυρίως, στο...