Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τον Ιανουάριο του 1933, όταν ο Χίτλερ ανεβαίνει στην εξουσία, διακόσιοι περίπου ξένοι δημοσιογράφοι είναι διαπιστευμένοι στο Βερολίνο. Ελάχιστοι από αυτούς θα απελαθούν. Οι περισσότεροι θα παραμείνουν στην πρωτεύουσα του Ράιχ. Αμερικανοί, Βρετανοί, Γάλλοι, όλοι τους καλοί γνώστες της Γερμανίας και συχνά γερμανόφιλοι, εργάζονται δηλώνοντας την πίστη τους στην ελευθερία του Τύπου. Οι καθημερινοί τους συνομιλητές, όμως, ονομάζονται Γκέ­μπελς ή Γκέρινγκ. Ενώ γύρω τους θα αρχίσουν σύντομα να μαίνονται οι διώξεις εναντίον Εβραίων και αντιφρονούντων, αυτοί παλεύουν να αποσπάσου...

Συνδυάζοντας το πάθος της πολιτικής στράτευσης με τη νηφαλιότητα μιας σκέψης που απλώνεται με άνεση από τη δημοσιογραφία και τη λογοτεχνία μέχρι τη φιλοσοφία και τις επιστήμες, ο Krastev θέτει επί τάπητος τα πιο φλέγοντα ζητήματα της πανδημίας και αναλογίζεται εν θερμώ τις συνέπειες που θα έχει για όλους μας, και ειδικά για την ύπαρξη και τους θεσμούς της Ευρώπης, η πρωτοφανής υγειονομική κρίση των ημερών μας.

Η διανοητική κατασκευή του μακαρθισμού ως λαϊκισμού εντάσσεται σε μια επαναξιολόγηση του λαϊκισμού στο ευρύτερο πλαίσιο ενός επαναπροσδιορισμού των ιδεολογικών και πολιτικών διαιρέσεων που διενεργούνται με τη δραματική κρίση από την οποία διέρχεται η αμερικανική αριστερά μεταξύ 1945 και 1950, με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου. Αποκτά κομβική θέση στην ανασύνταξη του πολιτικού τοπίου από την οποία γεννιέται ένα φιλελεύθερο λεγόμενο ρεύμα που ταυτίζεται ολοένα πιο απερίφραστα με τις κυβερνώσες ελίτ και που τελικά θα συγχωνευτεί σε μια πολιτική θέση η οποία έμελλε να χαρακτηρισ...

Ένας κύκλος παραδόσεων με κομβική θέση στην εξέλιξη της σκέψης του Μισέλ Φουκώ. Στις παραδόσεις αυτές, που δόθηκαν στο Κολέγιο της Γαλλίας το πρώτο τρίμηνο του 1980, ο Φουκώ συνεχίζει την ιστορία των "καθεστώτων αλήθειας", η οποία διαπερνά το σύνολο της διδασκαλίας του, δίνοντάς της μια μείζονα στροφή: η διερεύνησή του, που είχε ξεκινήσει στο δικονομικό και δικαστικό πεδίο, και είχε επεκταθεί στο πολιτικό, με τη θεματική των σχέσεων εξουσίας-γνώσης και μετά με τη θεματική της κυβερνητικότητας, περνά εδώ στο πεδίο των πρακτικών και των τεχνικών του εαυτού, στο πεδίο της ηθικ...

Αυτό το ιστορικό πανόραμα δεν είναι μια νέα ιστορία της υστερίας, αλλά μια ιστορία των ορισμών της υστερίας. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να οριστεί η υστερία; Μπορεί καν να οριστεί; Πολλοί συγγραφείς το προσπάθησαν, από αμνημονεύτων χρόνων. Είναι εντυπωσιακό το πόσο οι ορισμοί που έδωσαν όχι μόνο διαφέρουν, αλλά και είναι ριζικά αντίθετοι μερικές φορές. Η υστερία, που συνήθως παρατηρείται και περιγράφεται με διεξοδικές λεπτομέρειες στην άπειρη ποικιλία των συμπτωμάτων της, έμελλε να βγει βαθμηδόν από το καθαρά ιατρικό ή νευρολογικό πλαίσιο και να έρθουν στο προσκήνιο οι υποσυν...

"Δεν θα υπάρξει μέλλον χωρίς πόλεμο, φτώχεια, μαλθουσιανούς πανικούς, τυραννία, κτηνωδίες, τάξεις, νεκρό χρόνο και όλα τα δεινά που βαραίνουν τη σάρκα, διότι δεν θα υπάρξει μέλλον - τελεία. Μόνο ένα παρόν στο οποίο η αριστερά (πάντα πολιορκούμενη και περιθωριοποιημένη, πάντα -και περήφανα- ένα πράγμα του παρελθόντος) θα πασχίζει να συγκεντρώσει το "υλικό για μια κοινωνία" που ο Νίτσε θεωρούσε ότι έχει χαθεί από προσώπου γης. Και αυτό είναι συνταγή για πολιτική, όχι για ησυχασμό: για μια αριστερά που θα μπορεί να κοιτάζει τον κόσμο κατάματα". (T. J. Clark) "Πρέπει πρά...

Ένας αναρχικός υπήρξε "ο πρώτος που ξεσηκώθηκε" ενάντια στην αφήγηση για την ενοχή του Ντρέιφους. Ένας αναρχικός, από εκείνους που είχαν ωθήσει τον αναρχικό λόγο έως τις πιο ριζοσπαστικές συνδηλώσεις του, μέσω της συνάντησης με μια αντίληψη για τη γλώσσα κατά την οποία η μόνη εφικτή αλήθεια έγκειται στην απουσία κάθε αναπαράστασης: του συμβολισμού. Η συνάντηση αυτή εξηγείται από μια κοινή αντίσταση στην αρχή της αναπαράστασης, με έμβλημα την αναρχική (υποτίθεται) βομβιστική ενέργεια: μια πράξη καθαρά συμβολική, που ο αυτουργός της είναι απών ενώ η μόνη πραγματική της επίπτω...

Το κλασικό αυτό έργο του Βρετανού στρατιωτικού, πολιτικού και διανοούμενου C. M. Woodhouse (1917-2001) παραμένει διεθνώς ένα από τα καλύτερα και πιο περιεκτικά βιβλία για την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ήρωας πολέμου και ο ίδιος, ο περίφημος "Κρις" ή "Μόντι", συμπολεμιστής των Ναπολέοντα Ζέρβα και Άρη Βελουχιώτη στην αντίσταση κατά της γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα, επιδεικνύει διεισδυτική αντίληψη για τις στρατηγικές πλευρές της ελληνοτουρκικής σύγκρουσης. Συγχρόνως, με τη νηφαλιότητα και την ευαισθησία ενός ανυποχώρητου Ευρωπαίου φιλελεύθερου, αναδεικνύει τις περίπλ...

... Μήπως δεν νιώθετε την ψύχρα του κενού στα πρόσωπά σας; Δεν έχει αρχίσει, αλήθεια, να κάνει όλο και πιο κρύο; Και οι νύχτες που έρχονται δεν είναι ολοένα και πιο σκοτεινές; Ο Θεός είναι νεκρός. Ο Θεός έχει πεθάνει. Και είμαστε εμείς οι δολοφόνοι του. Δολοφόνοι μες στους δολοφόνους, πώς θα παρηγορηθούμε; Ό,τι ιερότερο, ό,τι ισχυρότερο διέθετε αυτός ο κόσμος έως τώρα μάτωσε μέχρι θανάτου κάτω απ’ τα μαχαίρια τα δικά μας. Ποιος μπορεί να μας ξεπλύνει από αυτά τα αίματα; Σε ποιο νερό μπορούμε να καθαριστούμε; Ποιες τελετές εξιλαστήριες, ποιες ιερές τελετουργίες θα πρέπει να...

Με όλες τις συνδηλώσεις της ονομασίας της, η "αναρχική ενόρμηση" αποτελεί μία από τις πιο καινοτόμες συμβολές στην ψυχανάλυση σήμερα. Είναι μια ιδιαίτερη ενόρμηση θανάτου χωρίς θανατερά πεπρωμένα, οι επενέργειές της δημιουργούν μια διέξοδο ζωής σε μια ακραία θανατηφόρα κατάσταση. Αποτελεί δύναμη αποσύνδεσης που αγωνίζεται ενάντια στις ενωτικές, συγκολλητικές βλέψεις ενός δεσποτικού Έρωτα. Αναδεικνύοντας το παράδοξο της επιβίωσης που αψηφά τον θάνατο, η Ναταλί Ζαλτζμάν προσφέρει ένα πλαίσιο συνάντησης του ψυχαναλυτή με τους λεγόμενους "δύσκολους" ασθενείς, τους "ακατάλλη...

Ο ύστερος μοντερνισμός μάς είναι σήμερα τόσο μακρινός όσο ήταν και η αρχαιότητα για την Αναγέννηση. Ιδού η αφετηρία του σημαντικού αυτού βιβλίου του Τζέιμσον, όπου έργα του μοντερνισμού στη ζωγραφική (Ρούμπενς) και τη μουσική (Βάγκνερ και Μάλερ) αντιπαραβάλλονται με έργα του ύστερου μοντερνισμού (στον κινηματογράφο), καθώς και με μια πληθώρα μεταμοντέρνων πειραμάτων (από την επιστημονική φαντασία μέχρι το The Wire, και από τα "Ευρωσκουπίδια" στην όπερα μέχρι τον Όλτμαν και τη λογοτεχνία της Ανατολικής Γερμανίας): όλες αυτές οι δημιουργίες επιχειρούν, με διαφορετικούς τρόπου...

Ο συλλογικός τόμος "Τόποι: Αντίδωρα στον Παντελή Μπασάκο" περιλαμβάνει είκοσι τρεις πρωτότυπες συμβολές φίλων, συναδέλφων και μαθητών του τιμώμενου στα πεδία της φιλοσοφίας και της θεωρίας του επιχειρήματος, που ο ίδιος υπηρέτησε με τρόπο συστηματικό και γνήσιο, ως πανεπιστημιακός δάσκαλος και ερευνητής, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο καθώς και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Τα κείμενα οργανώνονται σε τέσσερις ενότητες: "Κρίση και επιχείρημα", "Λόγος και δημοκρατία", "Ρητορική και διαλεκτική στους αρχαίους", "Ρητορική και διαλεκτική στους νεότερους".

Ο Πιοτρ Κροπότκιν, ο σοφός "αναρχικός πρίγκιπας", απαντώντας σε μια επιστολή του ακάματου αναρχικού ιστορικού Μαξ Νετλάου, διατυπώνει τις ενστάσεις του σχετικά με το κατά πόσο η "ατομικιστική αναρχία" μπορεί να συμβάλει στον αγώνα της ανθρώπινης απελευθέρωσης.

Ένας κόσμος χωρίς μ@λ@κες είναι άραγε εφικτός; Μπα, όχι. Δεν είναι. Λυπούμαστε πολύ. Μ@λ@κες συναντάμε κάθε μέρα· τους υφιστάμεθα, επίσης, καθημερινά. Είναι πανταχού παρόντες. Κι όμως, οι ψυχολόγοι και οι λοιποί ειδικοί της ανθρώπινης συμπεριφοράς ουδέποτε έχουν προσπαθήσει να ορίσουν την έννοια της μ@λ@κίας. Κι έτσι φτιάχτηκε αυτό το βιβλίο: με την ιδέα πως, ό,τι κατανοούμε καλύτερα, μπορούμε και καλύτερα να το αντιμετωπίσουμε, ακόμα κι αν είμαστε χαμένοι από χέρι. Ψυχολόγοι από όλο τον κόσμο, αλλά και φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι, συγγραφείς, επιστήμονες, νομικοί, μας...

Το εκπληκτικό τελευταίο ταξίδι ενός κορυφαίου ιστορικού και δημόσιου διανοούμενου από το "πανδοχείο της μνήμης" του στα πρόσωπα, τους τόπους και τις εποχές που τον σημάδεψαν Η στοχαστική αυτοβιογραφία που συνθέτει εδώ ο Τόνυ Τζαντ δεν έχει όμοιά της. Καθένα απ’ αυτά τα είκοσι πέντε μικρά δοκίμια μεταφέρει συμβάντα του παρελθόντος περασμένα από το κόσκινο της ιστορικής αίσθησης, της κριτικής σκέψης και της ηθικής διαύγειας του συγγραφέα. Λεπτομέρειες της προσωπικής ζωής βρίσκουν έτσι μια θέση στο ευρύτερο πλαίσιο της ιστορίας, καθώς ο αφηγητής περνάει από τα αγγλοεβρα...

Η "Σεροτονίνη" (από το όνομα μιας ευφορικής ορμόνης) διασχίζει μια Γαλλία που αναμασά τις παραδόσεις της, τυποποιεί τις πόλεις της και καταστρέφει τις εξοχές της φέρνοντας τους ανθρώπους στα όριά τους. Ο μεσήλικας πρωταγωνιστής, ένας γεωργικός μηχανικός, αφηγείται όλη τη ζωή του, τη φιλία του μ’ έναν αριστοκράτη γεωργό (αξέχαστο μυθιστορηματικό ήρωα και ανεστραμμένο είδωλο του πρωταγωνιστή), την αποτυχία των ιδανικών της νιότης τους, τη χαμένη του λίμπιντο, την ίσως παράλογη ελπίδα του να ξαναβρεί έναν χαμένο έρωτα. Το μυθιστόρημα θεωρήθηκε "προφητικό" -συμβαίνει συχνά...

Ο Σαούλ Φριντλέντερ συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ιστορικούς του ναζισμού και του Ολοκαυτώματος. Το θεμελιώδες έργο του "Η ναζιστική Γερμανία και οι Εβραίοι" κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις Πόλις. Στο ανά χείρας βιβλίο, προϊόν μιας σειράς συναρπαστικών συνεντεύξεων με τον δημοσιογράφο Στεφάν Μπου, επιχειρεί με θαυμαστή σαφήνεια και κριτική οξυδέρκεια να καταθέσει τις σκέψεις του για την ιστορία και τη μνήμη του ναζισμού και της Σοά, για το πώς μπορεί κανείς να μιλήσει για το ανείπωτο κακό και για τις ιστοριογραφικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις γύρω από τα...

Μια λαϊκή ρήση λέει πως "ο όχλος δεν σκέφτεται". Και γιατί δεν σκέφτεται ο όχλος, απ' τη στιγμή που κάθε άτομο μέσα στον όχλο σκέφτεται; Γιατί ένας όχλος κάνει αυθόρμητα ό,τι δεν θα έκανε ποτέ καμία από τις μονάδες του; Γιατί ένας όχλος έχει ακατανίκητες παρορμήσεις άγριες επιθυμίες, ανόητες τάσεις που τίποτα δεν τις σταματά, και γιατί άγεται και φέρεται από αυτές τις αλόγιστες τάσεις, γιατί κάνει πράγματα που δεν θα έκανε κανένα από τα άτομα που τον απαρτίζουν; ... "Ό,τι είπα για τους όχλους ισχύει άλλωστε για ολόκληρη την κοινωνία, και για όποιον θα ήθελε να διατηρήσει...

Η διαφορά μας είναι απλώς η αντίθεση ανάμεσα σε δύο διακριτούς τρόπους θέασης του κόσμου, που ποτέ δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν ή να κάνουν χωριό μαζί, από τις απαρχές του χρόνου. Τους έχουν δοθεί ένα σωρό ονόματα, και η γυναίκα μου θα σου πει ότι είναι η διαφορά ανάμεσα σε χριστιανισμό και παγανισμό. Εγώ μπορεί να είμαι παγανιστής, αλλά δεν μ' αρέσει το όνομα, ακούγεται σεχταριστικό. Όπως και να 'χει, με βλέπει σαν αρχαίο Έλληνα, καθόλου καλύτερο. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο να στύβεις όσο περισσότερο μπορείς τη ζωή και να μην τη στύβεις καθόλου, έτσι ώστε να κερδίσεις μι...

"Το 2006, ένας μουσουλμάνος Γάλλος πολίτης με καταγωγή από την Ακτή Ελεφαντοστού απήγαγε και δολοφόνησε, σε συνθήκες ιδιαζόντως ειδεχθείς, έναν Γάλλο πολίτη, Εβραίο στο θρήσκευμα. Αποκαλώ τον πρώτο Γιασέφ και τον δεύτερο Ελί. Ο ένας είναι 25 ετών, ο άλλος 23. Έχω αναπλάσει τα γεγονότα με τη φαντασία μου, για να συνθέσω μια λογοτεχνική δημιουργία, μια μυθοπλασία. Με ενδιέφερε μόνο η λογική τους, η υπόρρητη σημασία τους: αυτό που μας λένε για την εξέλιξη των κοινωνιών μας. Άλλωστε, τι είναι ένα 'γεγονός'; Τα ΜΜΕ, στην υπόθεση αυτή, παρήγαγαν ένα σωρό μυθιστορηματικές παραλλαγ...