Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το να φιλοσοφείς την καθημερινότητα ισοδυναμεί με το να αποφασίζεις κάθε φορά τη σχέση σου μαζί της. Επίσης, το να ζεις και να βιώνεις την καθημερινότητα σημαίνει τις περισσότερες φορές ότι ταλαντεύεσαι ανάμεσα στην αλλοτριωμένη έκπτωσή της, από τη μια μεριά, και τη δημιουργική αισθητική ένωση της θεωρίας με την πράξη, από την άλλη. Στο κείμενο του John Roberts, η γενεαλογική μέθοδος αναδεικνύει κυρίως τη θεματοποίηση του προβλήματος "καθημερινότητα" ως πρόβλημα της φιλοσοφίας που σκέπτεται κοινωνικά και εξετάζει τις πολιτισμικές μεταμορφώσεις της έννοιας στον 20ό αιώνα.

Στο βιβλίο αυτό ο προκλητικός συγγραφέας Κρίστοφερ Χίτσενς εμπνέει τις μέλλουσες γενιές ριζοσπαστών, "ενοχλητικών", ανορθόδοξων, οργισμένων νέων και αντιφρονούντων. Διερευνά ένα ευρύ φάσμα "αντιστασιακών θέσεων", ανακαλώντας μέντορες όπως ο Εμίλ Ζολά, η Ρόζα Παρκς και ο Τζώρτζ Όργουελ. Ο Χίτσενς οικτίρει την απώλεια της τέχνης της διαλεκτικής σκέψης στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς και την εξαφάνιση της ειρωνείας, της σάτιρας και άλλων μορφών κριτικού ύφους. Ορίζει τη διαφωνία ως καθοριστικό στοιχείο της προσωπικής ακεραιότητας, της ενημερωμένης συζήτησης, της αληθινής προόδου...

Ο Ρεζίς Ντεμπρέ, γκεβαρικός επαναστάτης κατά τη νεότητά του, σύμβουλος αργότερα του Φρανσουά Μιττεράν, ασχολείται τα τελευταία χρόνια εντατικά με το θρησκευτικό φαινόμενο. Το ερώτημα ωστόσο που συνέχει τη διανοητική πορεία του σε όλες τις φάσεις της είναι κοινό: τι κρατάει τους ανθρώπους μαζί, τι κυρίως τους συγκροτεί σε πολιτική κοινότητα; Αν αρχικά αναζήτησε την απάντηση στην αδελφότητα της Επανάστασης και, αργότερα, στο νόμο του Δημοκρατικού Κράτους, σήμερα την ανιχνεύει στην πίστη (croyance). Καρπός της ενασχόλησης του Ρ. Ντεμπρέ με το θρησκευτικό φαινόμενο είναι και τ...

Ποτέ άλλοτε δεν γινόταν τόσος λόγος για ανθρώπινες σχέσεις, ή, απλώς, για "σχέση" (εννοώντας, στην περίπτωση αυτή, τη σχέση άντρα και γυναίκας), και ποτέ άλλοτε όσο σήμερα οι σχέσεις αυτές δεν ήταν τόσο ασταθείς και εύθραυστες. Ο άνθρωπος της ρευστής νεωτερικότητας (Liquid Modernity) -όπως αποκαλεί ο Ζ. Μπάουμαν τη μετανεωτερικότητα, την κοινωνία δηλαδή των τελευταίων δεκαετιών, με τους ραγδαίους ρυθμούς αλλαγής, διακρίνοντάς την από την καθαυτό νεωτερικότητα (Solid Modernity)- δημιουργεί δεσμούς εξαρχής χαλαρούς, ώστε να μπορούν να λύνονται εύκολα, γρήγορα και δίχως πόνο,...

-Ποια είναι η φύση της "αγαθής κοινωνίας"; -Έχει μέλλον το έθνος σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης; -Οι εκλογές προάγουν τη δημοκρατία ή απλώς την πειθάρχηση και τον έλεγχο; -Πώς οργανώνεται η κυβέρνηση; -Πρέπει να αλλάξουν οι δομές της κυβέρνησης; -Γιατί κάποια πολιτικά συστήματα είναι πιο επιτυχημένα από άλλα; Η πολιτική είναι συναρπαστικό και προκλητικό αλλά επίσης αχανές πεδίο, καθώς καλύπτει τομείς τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους όσο η συγκριτική πολιτική, η πολιτική φιλοσοφία, οι διεθνείς σχέσεις και η πολιτική οικονομία. Το βιβλίο παρέχει μια νέα, συνολική προσέγγισ...

Γιατί συγχέουμε πολλές φορές τις λέξεις θρησκεία, συμβολικό, ιερό, ομολογία, πνευματικό, πίστη; Πώς αναγνωρίζεται το θρησκευτικό και πού τίθεται το όριο - πράξη με κρίσιμα κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά αποτελέσματα; Για παράδειγμα, το τουρμπάνι των σιχ είναι θρησκευτικό σύμβολο ή λαογραφικό χαρακτηριστικό; Ποιου είδους ένωση μπορεί να αξιώσει την αναγνώριση της ως λατρευτικής και μη αιρετικής, με όλα τα συνεπακόλουθα προνόμια; Λέξη πρόσφορη για πληθωριστική χρήση, ετυμολογικό σταυροδρόμι μεταξύ μιας έννοιας περισυλλογής - "επάνοδος σε ένα παρελθόν" -, και μιας έννοιας σ...

"Για πολλούς ανθρώπους, η αφηρημένη σκέψη είναι κουραστική εργασία -για μένα, τις καλές μέρες, είναι γιορτή, μέθη". Στο μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του, ο Νίτσε κατέγραφε τις φιλοσοφικές του σκέψεις σε μικρά σημειωματάρια και φύλλα χαρτιού που είχε πάντα μαζί του. Οι σημειώσεις αυτές χρησίμευαν ως βάση για τα χειρόγραφα των έργων του. Η παρούσα έκδοση είναι μια επιλογή από τις σημειώσεις που κρατούσε ο φιλόσοφος κατά τα τελευταία παραγωγικά χρόνια του, σε μια περίοδο αποξένωσης του από τη συγγραφή. "Η φιλοσοφία μου, αν δικαιούμαι να ονομάζω έτσι ό,τι με βασανίζ...

Η νεωτερικότητα υποτίθεται ότι θα ήταν η περίοδος εκείνη της ανθρώπινης ιστορίας στην οποία οι φόβοι που στοίχειωναν την κοινωνική ζωή κατά το παρελθόν θα μπορούσαν να ξεπεραστούν οριστικά και τα ανθρώπινα όντα θα μπορούσαν να αναλάβουν τον έλεγχο της ζωής τους και να δαμάσουν τις ανεξέλεγκτες δυνάμεις του κοινωνικού και του φυσικού κόσμου. Κι όμως, στην αυγή του εικοστού πρώτου αιώνα, ζούμε ξανά σε μια εποχή φόβου. Είτε πρόκειται για τον φόβο των φυσικών ή περιβαλλοντικών καταστροφών είτε για τον φόβο τυφλών τρομοκρατικών επιθέσεων, ζούμε σήμερα σε μια κατάσταση διαρκούς ά...

Μία κρίση νομιμοποίησης άνευ προηγουμένου συνταράζει τους εκπαιδευτικούς θεσμούς. Απίσχνανση του σχολείου όσον αφορά την αποστολή του να μεταδίδει γνώσεις και αξίες, άνοδος του ατομικισμού στην οικογενειακή ζωή,εντεινόμενος προβληματισμός για το ρόλο του γονέα: ασφαλώς, ποτέ τα σημεία αναφοράς και τα πρότυπα βάσει των οποίων οι ενήλικες, σε κάθε εποχή, ασκούν τα καθήκοντά τους έναντι των παιδιών δεν έγιναν αντικείμενο τόσων αμφιβολιών ή ανησυχιών για ό,τι μπορεί ακόμα να επιφυλάσσει το μέλλον -και, συγχρόνως, τέτοιας νοσταλγίας για ένα παρελθόν τόσο πιο εξωραϊσμένο όσο περι...

Η επανάσταση της πληροφορίας αλλάζει τον κόσμο σε βάθος, αμετάκλητα και απρόβλεπτα εδώ και αρκετό καιρό, κινούμενη με ρυθμό ιλιγγιώδη και σε ένα εύρος δίχως προηγούμενο. Το νέο οικοσύστημα που δημιουργείται δεν απαιτεί μόνο νέες ρυθμίσεις, υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης, κοινωνικές αλλαγές, μεγάλες επενδύσεις, αλλά και προσοχή εστιασμένη στα εννοιολογικά και δεοντολογικά προβλήματα που μπορεί να ανακύψουν στην πορεία αυτής της ζωτικής μετάβασης. Αναπόφευκτα, η επανάσταση της πληροφορίας έχει επηρεάσει βαθιά τη δουλειά των φιλοσόφων: πώς σκέφτονται σχετικά με τα δικά τους π...

"Ένα συμπέρασμα είναι ότι οι αρχές που διέπουν τον ηθικό και πολιτικό μας βίο έχουν εν γένει συζητηθεί με τρόπο που θυμίζει περισσότερο πεδίο μάχης παρά ακαδημαϊκή αίθουσα. (Ή μπορεί το δίδαγμα να είναι ότι οι ακαδημαϊκές αίθουσες είναι στην πραγματικότητα πεδία μάχης). Ένα ακόμη αλληλένδετο συμπέρασμα είναι ότι θα ήταν ίσως σωστό να αντιμετωπίζονται με μια ορισμένη ειρωνεία εκείνοι οι ηθικοί και πολιτικοί φιλόσοφοι των ημερών μας που μας παρουσιάζουν υψιπετή οράματα δικαιοσύνης, ελευθερίας και άλλων εριτίμων αξιών παριστάνοντας τους ψύχραιμους αναλυτές που στέκουν μακριά α...

Πρώτο μέρος ενός τρίτομου έργου που περιγράφει τις τέσσερις μορφές εξουσίας -ιδεολογική, στρατιωτικο-διπλωματική, οικονομική και πολιτική- τις οποίες συναντά κανείς στις ανθρώπινες κοινωνίες, σε ολόκληρη την ιστορική πορεία. Ο Μαν, σε αυτόν τον πρώτο τόμο, συνθέτει μια αφηγηματική ιστορία της εξουσίας από τη νεολιθική εποχή, διαμέσου των πολιτισμών της Εγγύς Ανατολής, της κλασικής εποχής της Μεσογείου και της μεσαιωνικής Ευρώπης, μέχρι την περίοδο αμέσως πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση στην Αγγλία.

Ο πρωταγωνιστής (και αφηγητής της ιστορίας) δεν έχει όνομα. Ή μάλλον βαφτίζει τον εαυτό του κατά βούληση. Βγαίνοντας από μια ερωτική απογοήτευση, καταφέρνει να πνίξει κυριολεκτικά τις αισθήσεις του. Αφήνει τη δουλειά τού κούριερ κι αναλαμβάνει μια άλλη, πιο ταιριαστή με τη νέα του κατάσταση: γίνεται πληρωμένος δολοφόνος και ξαναβρίσκει στιγμιαία, μετά από κάθε φόνο, τη σεξουαλική διέγερση και τη χαρά των αισθήσεων. Ώσπου, μετά από ένα μακελειό, νιώθει τον κύκλο να κλείνει και ζητά να επιστρέψει στην αθωότητα. Όμως δεν αλλάζει κανείς ζωή σαν ν' αλλάζει πουκάμισο. Το παρελθόν...

Ποιο είναι το σημαντικότερο και καλύτερα φυλασσόμενο μυστικό της σύγχρονης κοινωνίας των καταναλωτών; Το άτομο-καταναλωτής μετασχηματίζεται σε προωθητή και ταυτοχρόνως προωθούμενο εμπόρευμα. Αγαθά και πωλητές εμπορεύματα και εμπορευόμενοι, είναι όλοι ένοικοι στον ίδιο κοινωνικό χώρο, εκείνο της αγοράς. Η δοκιμασία που καλούνται να περάσουν τα άτομα προκειμένου να αποκτήσουν τα κοινωνικά "βραβεία" που ορέγονται, απαιτεί τη μετάπλασή τους σε ελκυστικά προϊόντα. Οι ανθρώπινες σχέσεις αποικίζονται από κοσμοθεωρίες και συμπεριφορές που γεννιούνται στην καρδιά της αγοράς....

"Η σύγκρουση των πολιτισμών σημαίνει: οι δυτικές δημοκρατίες από τη μια πλευρά, το ισλάμ από την άλλη. Δύο κόσμοι, παγιωμένοι στις ιστορικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές διαφορές τους και καταδικασμένοι ως εκ τούτου να συγκρουστούν. Μπροστά στην απειλή δεν υπάρχει πια θέση για διάλογο ή για μείξη. Και δεν μένει άλλη λύση από την αδιαλλαξία -ή και τον πόλεμο. Με όλα τα μέσα. Μπορούμε πραγματικά να εξασφαλίσουμε, όταν σκεφτόμαστε έτσι, ότι η βαρβαρότητα και ο πολιτισμός θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται στην πλευρά που πιστεύουμε; Αν είναι επιτακτικό να υπερασπιστούμε τη δημο...

Φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής, ο Κορνήλιος Καστοριάδης (1922-1997), συνιδρυτής της επιθεώρησης "Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα" ("Socialisme ou Barbarie"), υπήρξε ένας από τους συγγραφείς αναφοράς για τη γενιά του 1968. Η εκ των έσω κριτική του στον μαρξισμό τον οδήγησε να ξαναθέσει υπό αμφισβήτηση τις ντετερμινιστικές αντιλήψεις της ιστορίας. Σε αυτές αντιπαράθεσε την ιδέα μιας θέσμισης της κοινωνίας από φαντασιακά μορφώματα τα οποία διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς να παράγονται με προβλέψιμο τρόπο το ένα από το άλλο. Από τη μαρξιστική κληρονομιά, ωστόσο, ο Καστοριά...

Μέσα σε 98 σελίδες, με σκίτσα και κείμενα, βιβλιογραφικές παραπομπές και γλωσσάρι, το βιβλίο αυτό επιλέγει να δείξει το παιδί όπως συγκροτείται έμπρακτα στη σχέση του με τους άλλους, αδιαχώριστο από τις πολλαπλές μορφές του κοινωνικού δεσμού στον οποίο είναι υποχρεωμένο να εμπλακεί. Η ψυχολογία του παιδιού ανακαλύπτει το παιδί στην αυθεντικότητά του, με τους δικούς του τρόπους έκφρασης, ως διαφορετικό από τον ενήλικο που καλείται να γίνει.

Η "Αναταραχή φύλου" είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα της σύγχρονης φεμινιστικής θεωρίας και των σπουδών φύλου, θεωρείται δε καταστατικό κείμενο της queer θεωρίας. Η επίδρασή του δεν περιορίστηκε σε ακαδημαϊκούς κύκλους, αλλά προκάλεσε έντονες συζητήσεις στο χώρο τόσο του φεμινιστικού όσο και του γκέι και λεσβιακού κινήματος. Μέσα από την κριτική επανανάγνωση του έργου των Μπωβουάρ, Φουκώ, Βιτίγκ, Ιριγκαρέ, Λεβί-Στρως, Λακάν, Φρόυντ, Ρούμπιν, Κρίστεβα, η Τζούντιθ Μπάτλερ επιχειρεί μια κριτική γενεαλογία της κατασκευής των κατηγοριών του φύλου, της σεξουαλικότητας, της επι...

Είδωλο, μούσα ή μύθος; Για τον αναγνώστη που αγνοεί τον θρύλο της, η πρώτη επαφή με την Κέιτ Μος είναι ποσοτική. Όποιο κι αν είναι το αντικείμενο, η Κέιτ Μος σπάει τα ρεκόρ: επιτυχίας, σκανδάλων, μακροβιότητας, φήμης, χρημάτων, διάσημων εραστών, κατανάλωσης αλκοόλ... Είτε πρόκειται για την προσωπικότητά της, για τις δουλειές της ή για το ταλέντο της, είναι πάντα "υπερβολικά": υπερβολικά "κουλ", υπερβολικά αδύνατη, υπερβολικά πλούσια, υπερβολικά σκανδαλώδης... Με το ισχνό κι ευκίνητο σώμα της Κέιτ Μος εμφανίζεται στο γύρισμα του 21ου αι. μια μορφή ιδανική, ικανή να πρ...

Το βιβλίο "Ο πόλεμος: Από τη μάχη του Μάρνη έως το Ιράκ" αποτελεί το εξαίρετο συγγραφικό έργο ενός από τους πλέον σημαντικούς εμπειρογνώμονες στον τομέα της στρατιωτικής ιστορίας και στρατηγικής. Ο Martin van Creveld εξιστορεί με πρωτότυπο και συναρπαστικό τρόπο τις συρράξεις ανά την υφήλιο κατά τη διάρκεια της τελευταίας εκατονταετίας. Στο βιβλίο του αποκαλύπτονται οι παράγοντες που προκάλεσαν το αδιέξοδο στο Ιράκ και δίνονται απαντήσεις στο γιατί ισχυροί τακτικοί στρατοί βρίσκονται στην εποχή μας στο έλεος ανεπαρκώς εξοπλισμένων ανταρτών και στο πώς τα κυρίαρχα κράτη θα κ...